Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι είναι αυτές οι σκληρές αποφάσεις;
- Για να είναι σκληρές, θα είναι σκληρές!
- Και τι αποφάσεις είναι αυτές; Για τι πράγμα;
- Ο Μοσκοβισί τα είπε αυτά!
- Και για ποιον τα είπε;
- Σιγά την ερώτηση! Για ποιους άλλους μιλάνε εκτός από μας;
- Και τι σόι αποφάσεις;
- Πρέπει να ληφθούν, λέει, σκληρές αποφάσεις μέχρι τέλους του χρόνου!
- Με τρομάζεις! Τι υπονοείς; Πόσο σκληρές, δηλαδή; Θα μας κρεμάσουν; Θα εφαρμόσουν το κινέζικο μαρτύριο;
- Τι μαρτύριο είναι αυτό;
- Το μαρτύριο της σταγόνας!
- Δηλαδή;
- Η επανάληψη φέρνει την κούραση που μετά αυτή καταλήγει σε ψυχική εξουθένωση. Τα νεύρα τσατάλια δηλαδή!
- Δε σε καταλαβαίνω!
- Πέφτει σταγόνα σταγόνα το νερό πάνω στο πρόσωπο, μέχρι να απλωθούν χύμα τα νεύρα σου κάτω στο πάτωμα. Αυτή η αργή διαδικασία είναι που τα κάνει όλα!
- Σιγά, ρε! Αυτό ήδη βρίσκεται σε εφαρμογή! Αργά, αργά και σταθερά! Πόσα χρόνια έχουμε που μια έτσι, μια αλλιώς, μια από δω μια από κει, μια κοιτάμε ψηλά, μια κοιτάμε χαμηλά, μια δεν κοιτάμε πουθενά, μια το βλέμμα της αγελάδας… Και όλα αργά, πολύ αργά, ένα αλλόκοτο μαρτύριο σταγόνας… Δεν μου λες! Ξέρεις πόσο έχει αυξηθεί η κατανάλωση των αντικαταθλιπτικών και των ηρεμιστικών τα τελευταία χρόνια; Τσατάλια τα νεύρα μας… Τσατάλια… Κρεμασμένα σε ένα ατελείωτο μπουγαδόσχοινο, να… από εδώ μέχρι εκεί με το συμπάθιο!
- Τότε; Τι εννοεί με τις σκληρές αποφάσεις;
- Να ληφθούν τα μέτρα που απαιτούνται…
- Τι άλλο μπορεί να είναι;
- Είδες; Αναρωτιέσαι! Δεν μπορείς να σκεφτείς! Δεν μπορεί να πάει το μυαλό σου πουθενά, έχει εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες. Και έτσι, κυκλοφορείς μέσα στην άγνοια σου, μέσα σε ένα ψυχικό τρόμο, λουφάζοντας, και λες…, τώρα είναι; Σε λίγο είναι; Γιατί αργεί; Τι θα γίνει; Και νάσου τα υπογλώσσια το ένα πίσω από το άλλο!
- Τρέχω, τρέχω!
- Που πας ρε; Δεν θες να ακούσεις άλλα;
- Θα κλείσουν τα φαρμακεία!
  

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Αυτό τι μπορεί να είναι τώρα;
- Κάτι θα θέλει να πει ο ποιητής!
- Τώρα το ανακάλυψαν;
- Λες να κρύβεται τίποτα άλλο;
- Όλο και κάτι…
- Μετά από τόσα χρόνια, τώρα ανακάλυψαν ότι τα επεξεργασμένα κρέατα είναι επιβλαβή;
- Ρε! Μήπως είναι δάχτυλος του Τσίπρα;
- Δηλαδή;
- Για να βρει τα ισοδύναμα!
- Ποια ισοδύναμα;
- Δεν ψάχνουμε εδώ και εβδομάδες ισοδύναμα για το ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση;
- Ε; Και;
- Να η ευκαιρία! Πάντα υπάρχει η λύση! Και με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια!
- Θα αρχίσουμε το κυνήγι; Έχω ακούσει ότι το κρέας του κυνηγιού είναι πιο υγιεινό! Διότι ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει..
- Θες να πεις είναι πιο ασφαλή; Θες να μου πεις ότι η ατμόσφαιρα είναι καθαρή; Το ίδιο και οι θάλασσες; Παρηγοριά στον άρρωστο!
- Τότε;
- Δεν ψάχνουμε ισοδύναμα; Ευκαιρία! Από τη μια προφυλάσσουμε την υγεία του κόσμου και από την άλλη βάζοντας αυτά σαν ισοδύναμα βγάζουμε το ΦΠΑ από τα ιδιωτικά και τα φροντιστήρια και τα λοιπά!
- Καλό μου ακούγεται! Λες να γίνει έτσι;
- Και γιατί όχι; Την άλλη φορά το βγάλαμε από το βοδινό, αλλά σκεφτήκαμε τον λαό που καθημερινά τρώει μοσχαρίσιο…
- Σιγά… Μη σου πω…, προχτές στο δρόμο άκουσα μια κουβέντα…
- Τι κουβέντα;
- Δυο γυναίκες στο δρόμο συζητούσαν κι έτσι καθώς περνούσα έλεγε η μια στην άλλη… Τι να σου πω; Μακαρόνια, όσπρια, λαχανικά… Τι συμπέρασμα βγάζεις εσύ; Ό,τι ο κόσμος δεν έχει λεφτά για κρέας και ειδικά για μοσχαρίσιο… Άντε και πόσοι να τρώνε; Οι περισσότεροι επιβιώνουν με …παξιμάδια! Που καταλήγουμε; Ό,τι το κρέας δεν κάνει καλό! Άσε που λένε ότι οι αγελάδες προκαλούν ρύπανση στην ατμόσφαιρα με τα αέρια τους.
- Άντε!
- Αμέ! Εάν δεν είναι  λύση αυτό τότε ποια είναι; Μακριά από το κρέας! Το συνιστούν καν και καν!
- Πάντα μπροστά οι πρόγονοί μας! Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι και στις τραγωδίες τους έβαζαν και …από μηχανής θεούς! 


Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Λες να έχω τρελαθεί; Να είμαι τρελός;
- Τι πράγματα είναι αυτά που λες;
- Τώρα τελευταία, όλο και πιο συχνά μου καρφώνεται η ιδέα ότι χάνω τα λογικά μου!
- Αμάν, βρε παιδί μου!
- Ναι, ναι! Όλο και πιο πολύ νομίζω ότι θα καταλήξω σε καμιά νευρολογική κλινική!
- Σιγά, ρε! Πάλι υπερβολικό σε βρίσκω!
- Καθόλου, αφού σου λέω… και άμα σου καρφωθεί καμιά ιδέα… Άστα να πάνε! Είναι να μην σου κολλήσουν εμμονές! Ό,τι χειρότερο!
- Αυτό ξαναπές το!
- Σ’ αυτό το στάδιο νομίζω ότι βρίσκομαι. Ότι τα χάνω, ζω μέσα σε μια σύγχυση, και όσο το σκέφτομαι τόσο πιο πολύ τρομάζω!
- Σημεία των καιρών!
- Ναι, αλλά εγώ είμαι μόνο έτσι; Άλλοι δεν είναι;
- Που να ξέρεις; Ξέρεις εσύ πολλούς που παραδέχονται ότι είναι τρελοί;
- Δηλαδή, εγώ που το παραδέχομαι, τι είμαι; Πόσο τρελός, πια; Στα πρόθυρα ή πλέον έχω καταλήξει σε ανήκεστο βλάβη;
- Ανήκεστο βλάβη;
- Ναι, ρε! Μάθε ελληνικά πια; Όλο ξένες γλώσσες; Άσε που πάνε να γίνουν κι ακριβές! Ενώ τα ελληνικά; Μια χαρά τζάμπα! Ούτε καν φπα! Διότι τι να τις κάνεις τις ξένες γλώσσες από δω και πέρα. Αχρείαστες θα είναι!
- Ρε, κοντά τριακόσιες χιλιάδες επιστήμονες έφυγαν για έξω. Σίγουρα μιλούσαν κάποια ξένη γλώσσα!
- Ναι, αλλά από δω και πέρα τέλος! Θα απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα. Όσοι ήταν να φύγουν, έφυγαν!
- Γιατί; Θα μείνουμε παγιδευμένοι στη χώρα;
-Αμέ! Ξέρεις εσύ κανένα τρελοκομείο χωρίς τρελούς; Ένα τρελοκομείο πρέπει να έχει και τροφίμους για να λέει ότι είναι τρελοκομείο! Γίνεται αλλιώς; Είδες εσύ να λειτουργεί κανένα τρελοκομείο χωρίς τρελούς; Όχι! Άρα; Βάσει σχεδίου, χρειάζονται οι τρελοί! Οπότε; Εκεί βαδίζω κι εγώ! Δεν έχω περιθώρια δραπέτευσης! Θα παραμείνω έγκλειστος!
- Ηρέμησε! Κάπου θα έχουν τα σύνορα κανένα μονοπάτι! Όλο και κάτι θα γίνει!
- Ρε, για στάσου…! Αφού παραδέχομαι ότι είμαι τρελός, μπας και είμαι λογικός;
- Αμάν! Θα κλείσει, δηλαδή, το τρελοκομείο; Χαθήκαμε!


Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι κάνεις;
- Γιόγκα!
- Γιόγκα; Γιατί;
- Θέλω να σκεφτώ!
- Και χωρίς γιόγκα δεν μπορείς να σκεφτείς;
- Όχι!
- Καλά! Και που θες να βγάλεις άκρη;
- Θέλω να την βγάλω καθαρή μέχρι να φτάσουμε στην άκρη του τούνελ… Διότι από την μια, η επίσκεψη του Ολάντ, που δεν έχει ξεκαθαρίσει τις ακριβώς είναι, η επίσκεψη, όχι ο Ολάντ, αλλά από την άλλη είναι ηλίου φαεινότερον…
- !!!
- Είναι όλα αυτά που συμβαίνουν και δεν ξέρουμε αν θα πληρώνουμε ΦΠΑ στα φροντιστήρια, με κούρασε αυτό το κρυφτούλι, μια έτσι, μια γκιουβέτσι… Μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον γρύλλο… Το θυμάσαι φαντάζομαι… Αφού να φανταστείς σκέφτομαι να ανοίξω το στόμα μου και να πω… άει…. Και εσείς και ο γρύλλος σας… Και επιπλέον, χώρια από τα άλλα επί πλέον, δεν ξέρω αν θα μπορώ να τηρήσω τις υποσχέσεις μου…
- Ποιες υποσχέσεις;
- Ότι θα τηρήσω την υπόσχεση μου να συνεχίζω να πληρώνω τα μηνιαία μου βάρη…. Διότι μια υπόσχεση είναι αυτή η συμφωνία που έχω συνάψει δώθε κακείθε στα γνωστά ιδρύματα που φυλλορροούν…
- Κοίτα να σου πω… Οι υποσχέσεις είναι για να αθετούνται… Τι σκας;
- Να μην σκάω λες, ε;
- Εμ, αφού βλέπεις που πάει το πράμα… Όλοι προετοιμάζονται για την άφιξη της ανάπτυξης... Προς τα πού να κοιτάξεις και να μην δεις ότι ο οργασμός που επικρατεί είναι για τις εορταστικές εκδηλώσεις της υποδοχής… Κάθε κόμμα και ένα καημός!
- Και είπες να το ρίξεις στη γιόγκα!
- Είναι η μόνη σωτηρία! Γιόγκα και πάσης Ελλάδος! Είναι η μόνη βοήθεια που προσφέρεται αυτή τη στιγμή για να επιπλεύσω …το λιγότερο δηλαδή. Διότι δεν δύναμαι περαιτέρω! Δεν δύναμαι!
- Και ποιος δύναται;
- Είναι πλέον θαύμα που επιπλέουμε! Θα γεμίσει η χώρα με ανδριάντες ηρώων! Ένα απέραντο μουσείο θα γίνει η χώρα, με τουρίστες που θα την κατακλύζουν πανταχόθεν για να δουν και να μελετήσουν από κοντά το μεγαλείο της φυλής! …Που πας;
- Να βρω κανέναν καλό γλύφτη!
-  Γλύπτη, εννοείς!!!






Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Όταν θες να επιμείνεις στο ίδιο πράγμα και για να κάνεις πιο εύκολη την εφαρμογή του, αλλάζεις το όνομα, το βαφτίζεις δηλαδή με κάτι άλλο, άσχετο πολλές φορές, και κάνεις τη δουλειά σου!
- Τα βαφτίσια δηλαδή είναι κάτι δηλαδή σαν το …στρίβειν δια του αρραβώνος!
- Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά …ποιος είναι αυτός που στρίβει δια του αρραβώνος;
- Κανείς και όλοι!
- Πάντως εγώ όχι! Μάλλον αυτοί που δημιουργούν τους αρραβώνες! Αλλά μην το απομακρύνεις! Να παραμείνεις στα βαφτίσια!
- Αργούν, δηλαδή, οι αρραβώνες! Σωστά! Από τα βαφτίσια μέχρι τους αρραβώνες υπάρχει μια αρκετά μεγάλη χρονική απόσταση!
- Ε! Όσο να πεις…
- Περιμένω εναγωνίως!
- Τι πράγμα;
- Να μου πεις για τα βαφτίσια!
- Α! Ναι! Λοιπόν, άκου να δεις! Δεν είχαμε παλιά το επιμελητήριο;
- Ναι!
- Δεν υπάρχει πλέον!
- Άντε!
- Ναι. Έγινε ΓΕΜΗ.
- Και;
- Είναι τα βαφτίσια που λέγαμε…
- Μάλιστα και γιατί αυτή η αλλαγή;
- Δεν ξέρω… Άλλοι θα ξέρουν καλύτερα… Έγινε ηλεκτρονική υπηρεσία…
- Ε, όσο να πεις η τεχνολογία προχωράει…
- Ναι, δεν αντιλέγω… Να σου πω όμως αυτό και να μου πεις πώς το βλέπεις.
- Λέγε, λέγε…
- Δεν έγιναν οι φορολογικές δηλώσεις των επιχειρήσεων;
- Μην ξύνεις πληγές… Θα τρέξει κι άλλο αίμα…
- Λοιπόν… Πρέπει ένα αντίγραφο της δήλωσης να το κοινοποιήσεις στο ΓΕΜΗ…
- Γιατί;
- Ούτε ξέρω και ούτε με νοιάζει… Αλλά πώς θα το κοινοποιήσεις;
- Το στέλνεις και ησυχάζεις…
- Αμ δε! Πρέπει να κάνεις αίτηση.
- Τι αίτηση;
- Αίτηση για να το στείλεις…
- Σίγουρα κάνεις λάθος… Αίτηση για να το στείλεις… Υπάρχει περίπτωση να μην γίνει δεκτή η αίτηση;
- Ναι, ρε, σου λέω… Αίτηση.
- Εγώ ξέρω, αίτηση κάνεις για να ζητήσεις κάτι. Αίτηση για άδεια, αίτηση για πιστοποιητικό γέννησης, αν και νομίζω ότι καταργήθηκε και αυτή… Κάπου πρέπει να μειωθεί η γραφειοκρατία…
- Είναι για να πέσει το δεκάρικο, ρε!
- Τι δεκάρικο;
- Για να κάνεις αίτηση για να στείλεις το χαρτί σου!
- Κατάλαβα! Η αίτηση είναι για να φύγει το δεκάρικο! Βάλε πόσα δεκάρικα θα πέσουν!
- Να ήμουνα σε μια γωνία να μάζευα και εγώ μερικά από δαύτα, καλά θα ήταν!
- Δεν γίνεται…
- Θα αλλάξω όνομα… Θα βαφτιστώ… Θα γίνω Γεμή!



Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ |ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Μέγα λάθος!
- Δεν βλέπω κανένα λάθος! Το έκανα καλό ξεσκόνισμα! Είναι αλάνθαστο!
- Δεν λέω για αυτά που γράφεις!
- Ααα! Είπα κι εγώ! Τόση ώρα παιδεύομαι και δεν βλέπω λάθη! Είπα κι εγώ!
- Μέγα λάθος! Όλα ένα λάθος!
- Τι εννοείς;
- Οι σκέψεις και οι κρίσεις μας είναι λάθος! Μέγα λάθος!
- Και θες να πεις ότι…;
- Ακούς δεξιά κι αριστερά ότι η κρίση αυτή που ζούμε έβγαλε στην επιφάνεια όλα μας τα θετικά συναισθήματα και δείχνουμε ένα καινούριο εαυτό. Πλησιάσαμε ο ένας τον άλλον! Μπούρδες!  
- Τα παραλές! Εγώ ξέρω πολύ κόσμο που τρέχει και βοηθάει!
- Και; Αυτός ο κόσμος που λες έτσι κι αλλιώς πάντα έτσι ήταν. Δεν χρειαζόταν η κρίση για να δείξει τον άλλον του εαυτό. Πάντα ο άλλος του εαυτός ήταν ο ξεχασμένος εαυτός των άλλων! Απλώς εμείς τους βλέπουμε τώρα. Διότι πρώτα δεν τους βλέπαμε. Δεν μας ενδιέφερε! Και αυτοί είναι η μειονότητα! Σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει!
- Και πως κατέληξες σ’ αυτό το συμπέρασμα, μ’ αρέσει δεν μ’ αρέσει;
- Ο κύκλος με την κιμωλία που περιχάραξε την ανούσια και μίζερη ψυχή τους. Ο καλά φραγμένος περίγυρος τους, συρματόπλεκτος πυκνά πυκνά που δεν αφήνει να ξεφύγει οτιδήποτε έξω από τον χώρο τους. Η άγνοια και η αδιαφορία τους είναι καλά ασφαλισμένη στα γνώριμά τους κατατόπια και πηγαινοέρχονται πάνω ακριβώς στις ίδιες πατημασιές! Η κρίση τούς έκανε να φοβούνται πιο πολύ, τους έκανε καχύποπτους, τους έκανε να στέκονται αμέτοχοι και απαθείς σε οτιδήποτε δεν τους αφορά! Και νιώθουν ευτυχισμένοι! Πως βλέπουμε τις δακρύβρεχτες δραματικές ταινίες που ο ήρωας και η ηρωίδα περνούν τα χίλια μύρια βάσανα, λες και πληρώνουν για τις αμαρτίες του καθένα από μας; Κλαίμε με λυγμούς, συμπονούμε, αλλά από την άλλη ηδονιζόμαστε γιατί έρχεται η σκέψη και καρφώνεται και μας σιγοτραγουδάει γλυκά στο αυτί: είδες τι τραβάει ο κόσμος; Πόσο τυχερός είσαι που δεν είσαι στη θέση του; Είσαι άρχοντας, είσαι δυνατός!
- Και μετά ξύπνησε!
- Όρσε! Κοιμάται ακόμη!





Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Με συγχωρείς πολύ, αλλά στην αριθμητική είναι άσχετοι!
- Στα μαθηματικά θες να πεις!
- Όχι, δεν θέλω να πω! Αριθμητική λέω και αριθμητική εννοώ, διότι τα μαθηματικά είναι πολυπλοκότερα από την αριθμητική! Απλά πράγματα! Ένα κι ένα κάνουν δύο… Μηδέν από μηδέν, μηδέν! Δυο και τρία κάνουν πέντε! Πιο απλά δεν γίνεται!
- Και ποιοι είναι άσχετοι, λοιπόν, στην αριθμητική;
- Αυτοί που λένε ότι κατά την περίοδο 2009-2013 οι Έλληνες έχασαν 17.000!
- Και; Είναι πολύ ή λίγο;
- Και οι Ιρλανδοί έχασαν 18.000 ανά άτομο και οι Ισπανοί 13.000!
- Τι λες;
- Περίμενε… Στο ίδιο διάστημα οι Ολλανδοί και οι Γερμανοί αύξησαν το κατά κεφαλήν εισόδημα κατά 33.000 ευρώ και 18.000 αντίστοιχα! Δηλαδή η κρίση τούς πάει πολύ τους Ολλανδούς και τους Γερμανούς!
- Για στάσου ρε φίλε! Αυτοί χτυπιούνται ότι δίνουν από το υστέρημά τους για να μας δανείσουν και να μας σώσουν. Κάτι γίνεται στραβά! Κάπου είναι λάθος το όλο πράγμα!
- Και το άλλο, ότι εμείς χάσαμε 18.000 ευρώ; Για βαλ’ τα κάτω… δεκαοκτώ χιλιάδες δια πέντε… Πόσο μας κάνει; 3.600… Εμένα μου φαίνονται λίγα, πολύ λίγα… Για βαλ’ τα κάτω… εγώ τα βγάζω πολύ περισσότερα… Διότι αν ήταν τόσα, θα τα φέρναμε βόλτα κάπως αλλιώς, πιο ανθρώπινα… Τα ποσά είναι αντιστρόφως ανάλογα! Για πιάσε μολύβι και χαρτί. Τι είχες και τι έχεις! Τι παίρνεις και τι έδωσες και δίνεις! Δουλευόμαστε μήπως;
- Ρε! Μήπως εννοούν αυτό το ποσό για κάθε χρόνο;
- Αποκλείεται…
- Μην αποκλείεις τίποτα!
- Δεν γίνεται να είναι κάθε χρόνο… Τότε θα ήμασταν όχι μείον… αλλά θα είχαμε χάσει και τα …παξιμάδια μας! Καταλαβαίνεις τι …παξιμάδια εννοώ!
- Οι Ιρλανδοί και εμείς είμαστε τελικά οι μεγάλοι χαμένοι!
- Δεν νομίζω! Την πρωτιά πρέπει να την έχουμε εμείς! Αλλά,  έτσι για το παιχνίδι… άσε να θολώσουμε λίγο τα νερά. Μην είναι μπροστά οι Έλληνες και αρχίζουν πάλι να κοκορεύονται!
- Και για το 2014 και το 2015 δεν έχουμε νεώτερα;
- Ααα! Βιάζεσαι! Είναι πολύ νωρίς ακόμη! Αργούν τα συμπεράσματα!
- Κατάλαβα! Όσο αλλού θα μεγαλώνει, αλλού θα μικραίνει!
- Τι εννοείς;
- Τον πλούτο εννοώ! Τι άλλο;



Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Περιμένω να δω τι θα γίνει!
- Τι θες να γίνει;
- Να δω ποιος είναι περισσότερο αισιόδοξος! Οι μεν; Οι δε;
- Περισσότερο… Ποιος είναι αισιόδοξος θες να πεις! Διότι η αισιοδοξία μπορεί να κρύβεται και πίσω από την καλή χαρά…
- Και λες να μην φαίνεται αφού είναι κρυμμένη;
- Πώς να φαίνεται;
- Φαίνεται όμως η καλή χαρά!
- Αφού είναι μπροστά!
- Και τι λες δηλαδή; Τι θα υπερισχύσει; Η καλή χαρά ή η αισιοδοξία;
- Ό,τι είναι μπροστά! Αυτό δεν φαίνεται πάντα; Η βιτρίνα είναι το παν! Ό,τι φαίνεται φαίνεται, δεν μπορεί να κρυφτεί!
- Δηλαδή θέλει η &^%$#@ να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει;
- Είναι μερικές φορές δύσκολο. Όσο και να θες να κρυφτείς, φαίνεσαι, να το ένα να το άλλο, όλο πάντα κάτι συμβαίνει και καταρρέει η κρυψώνα σου! Οπότε τι σου μένει; Μια απόλυτη γύμνια! Τίποτα δεν υπάρχει! Αλλά οι άλλοι νομίζουν ότι δεν υπάρχει γύμνια! Δεν τη βλέπουν ή δεν θέλουν! Να βλέπουν τα ρούχα δήθεν!
- Να κάνουν ότι τα βλέπουν!
- Ναι κάτι σαν τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα! Και όλοι να περιδιαβαίνουν και να καμαρώνουν για τα καινούρια ρούχα! Να είναι μέσα στην καλή χαρά, στα καινούρια τους στολίδια, και να διαλαλούν την ευτυχία τους!
- Ώστε τους βλέπουν και τα βλέπουν!
- Τους βλέπουν, αλλά δεν τα βλέπουν!
- Ποια δεν βλέπουν;
- Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα!
- Είναι αόρατα; Διάφανα;
- Αόρατα ναι! Διάφανα όχι!
- Γιατί;
- Τα αόρατα δεν έχουν υπόσταση! Τα διάφανα έχουν!
- Τότε;
- Πώς να καταλάβεις την διαφορά; Η ουσία είναι τι θες να δεις, τι θες να καταλάβεις, τι θες να νιώσεις, πόσο θες να αντιδράσεις…
- Και αν θες;
- Βλέπεις ότι δεν υπάρχουν, οι άλλοι σε υποβάλλουν ότι τα βλέπεις…
- Και;
- Μέχρι κάποιος να φωνάξει… ο αυτοκράτορας είναι γυμνός!




Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!
- Είδες; Είδες;
- Εγώ να τα δω; Εσύ άνοιξε τα γκαβά σου!
- Σιγά τώρα!
- Είναι δυνατόν να αλλάξει κάτι που συμβαίνει εδώ και αιώνες; Τώρα θα αλλάξει; Μπορεί;
- Τι θες να πεις;
- Για πιάσε και μέτρα! Ποιες και πόσες χώρες είχαν απλώσει τα δίχτυα της κυριαρχίας τους σε άλλες χώρες, σε άλλες ηπείρους
- Α! Το πας τόσο μακριά…
- Μακριά και κοντά… Ξεκίνησε και συνεχίζεται… Για σκέψου την αποικιοκρατία του πάλαι ποτέ… Για σκέψου το σήμερα… Θα μου πεις άλλαξε το όνομα… Αν είναι να κολλάμε στα ονόματα. Και ο Γιάννης (του ένα ν) κατάφερε να αλλάξει το όνομα της τρόικας και να το κάνει θεσμούς και είδαμε τα χαΐρια μας! Τι σημασία έχει; Το αποτέλεσμα μετράει. Ο στόχος είναι ο ίδιος! Όπως και να λέγεται!
- Πες το ψέματα!
- Το θέμα είναι ότι πάντα θα υπάρχουν οι επάνω και οι κάτω!
- Και φυσικά εμείς είμαστε οι από κάτω!
- Πέρασε πια η σειρά μας! Κι εμείς ήμασταν από πάνω κάποτε… Παλιά πολύ παλιά… Προ αμνημονεύτων ετών… Τώρα δεν ξέρουμε πότε θα μας λάχει… Αν και δεν νομίζω…
- Λες, ε;
- Το λέω και το υπογράφω! Τέλος οι ένδοξες μέρες!
- Ένα δίκιο το έχεις! Διότι να που η Αγκέλα και ο γείτονάς μας εξ ανατολών τα είπαν από κοντά. Και όχι μόνο! Τα έβαλαν κάτω και για το Αιγαίο. Απόξω απόξω, έτσι για να μην καρφωνόμαστε!
- Κοίτα να σου πω! Ένα δίκιο το έχει η Αγκέλα! Σύνορα της ευρωπαϊκής ένωσης δεν είναι; Άρα; Δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά!
- Περσινά ξινά σταφύλια! Όταν θυμόμαστε, χαιρόμαστε! Τώρα το θυμήθηκε; Όλο και κάτι θα υπάρχει. Διότι πολιτική χωρίς δούναι και λαβείν δεν υπάρχει.
- Για καν’ το πιο λιανά!
- Ρε, ένα εμπορικό αλισβερίσι είναι!
- Κάτι σαν αγορά δηλαδή;
- Παρ’ το κι έτσι!
- Ο ένας αγοράζει και ο άλλος πουλάει δηλαδή;
- Βρε χαμός! Τα παζάρια πάνε σύννεφο!




Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Κουράστηκα! Βαρέθηκα! Κου-ρά-στη-κα!
- Σε έπιασε πάλι το νευρικό σου!
- Όχι, ρε, καθόλου! Κουράστηκα κάθε μέρα, τα ίδια και τα ίδια! Κουράστηκα αυτό το … πώς να το πω, αυτό που ζούμε… Κουράστηκα να σκέφτομαι ότι σήμερα έτσι, αύριο έτσι, μεθαύριο παραέτσι… Δεν είναι δυνατόν αυτό το πράγμα! Αυτό το αβέβαιο μου έχει κάνει τα νεύρα κουρελού, κρόσσια σε σημαία που ανεμοδέρνεται σε πάνω από πέντε μποφόρ αγέρηδες, τσατάλια τα νεύρα μου…, τσατάλια…, τι δεν κατάλαβες;
- Πάρε ένα ηρεμιστικό πρώτα να μιλήσουμε!
- Δεν παίρνω τίποτα. Μ’ αρέσει έτσι όπως είμαι. Το απολαμβάνω καλύτερα. Τι θες; Με το χαπάκι να ηρεμήσω; Πώς θα καταλάβω τότε ότι έχω νεύρα, ότι με πειράζει όλο αυτό; Να καθίσω και να ηρεμήσω; Να αποκτήσω το ηλίθιο βλέμμα της αγελάδας, και το χαμόγελο του πανίβλακα;
- Ε, είπα…
- Ρε, ξημερώνει κάθε μέρα με τον ίδιο το σκοπό, νυχτώνει ξημερώνει και ούτε καταλαβαίνεις τίποτα. Τίποτα, σου λέω! Για πες μου σκέφτεσαι τίποτα άλλο, εκτός από το πώς θα την βγάλει καθαρή; Πως θα περάσει η μέρα και το βράδυ να κάνεις το σταυρό σου και πεις, τυχερός είμαι, αύριο θα δούμε…
- Ε, είπα…
- Ρε, η ζωή μας αφυδατώθηκε, συρρικνώθηκε, δεν αναπνέει, κρατιέται μόνο έτσι για να υπάρχει, για να λέμε ότι αυτή χώρα έχει κατοίκους, δεν είναι μια έρημη χώρα, δεν την κατοικούν φαντάσματα, δεν ακούγεται το χτύπημα της πόρτας του σαλούν να χτυπιέται από τον άνεμο που σκορπάει τη σκόνη σε μια έρημη πόλη…
- Να και το γουέστερν… Θυμήθηκες και τα παιδικάτα σου που έτρεχες να δεις τα καουμπόικα φιλμ με το ατρόμητο παλικαράκι…
- Περσινά ξινά σταφύλια… Πέρασαν αυτά… Τώρα νομίζουμε ότι τρέχουμε…, τρέχουμε…, τρέχουμε… και δεν βλέπουμε ότι είμαστε σημειωτόν στο ίδιο σημείο! Καρφωμένοι σε μια ξερή γη, που την περικυκλώνει ένα ρυάκι πλημμυρισμένο από τον ιδρώτα μας που ανακυκλώνεται σε μια κυκλική πορεία χωρίς αρχή και τέλος…
- Μόνο τέλος… Μόνο τέλος…
  

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι έπαθες; Γιατί γούρλωσες τα μάτια σου;
- Κοιτάω το ταχυδρομείο μου!
- Το ταχυδρομείο σου; Έχεις δικό σου ταχυδρομείο; Και χωράει ολόκληρο ταχυδρομείο μέσα εδώ;
- Τι να σου εξηγήσω τώρα! Αφού είσαι τελείως άσχετος με το θέμα! Έχεις ιδέα από κομπιούτερ; Όχι!
- Και ούτε θέλω να μάθω τίποτα για αυτό το διαολόπραμα! Ποτέ!
- Για αυτό λοιπόν ό,τι και να σου εξηγήσω δεν πρόκειται να καταλάβεις! Τώρα η αλληλογραφία έρχεται από δω.
- Και το ταχυδρομείο;
- Είναι για άλλες δουλειές και για μερικούς σαν και σένα!
- Και πως έρχονται τα γράμματα, ρε; Άσε δεν θέλω να μου πεις! Πες μου, όμως, τι είδες και έμεινες κάγκελο;
- Είχα καιρό να το ανοίξω και τα βλέπω τώρα…
- Και;
- Και; Μου ζητάν λεφτά!
- Ποιοι ρε;
- Η εφορία! Έμεινα …μετεξεταστέος στις πληρωμές λέει!
- Καλά, ρε! Τι προάλλες δεν έλεγες ότι έκανες ρυθμίσεις; Δεν τις πληρώνεις;
- Πως δεν τις πληρώνω! Τυπικότατα! Με κάθε θρησκευτική ευλάβεια!
- Τότε;
- Για τα καινούρια λέει! Να, εδώ είναι από τον Σεπτέμβρη λέει… σε δεκαπέντε μέρες να πληρώσω λέει… Α να και πιο φρέσκο, αυτό ήρθε σήμερα. Είδαμε λέει ότι δεν μας φέρατε λεφτά  και πρέπει σε δεκαπέντε μέρες από την λήψη της παρούσης…
- Πάλι δεκαπέντε μέρες;
- Ναι!
- Και τώρα τι θα γίνει;
- Αφού δεν έχω! Τι να πάω να δώσω; Και τα παλιά και τα καινούρια; Δεν βγαίνω! Δεν θα πρέπει να τρώω για να τα μαζέψω… Αλλά και πάλι, πες ότι δεν τρώω και άντε τα μαζεύω… Πώς θα πάω να τα δώσω αφού θα είμαι τέζα από την ασιτία; Αφού δεν πάει καλά το μαγαζί, ρε! Βλέπεις να πατάει κανείς το ποδάρι του εδώ μέσα; Στη χάση και στη φέξη! Άντε μετά να σταυρώσεις φράγκο!
- Και τι θα κάνεις;
- Εγώ τι θα κάνω; Δεν ξέρω! Θα περιμένω το επόμενο δεκαπενθήμερο!


Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Είδες η Διατροφή;
- Τι να δω; Καλά είναι; Να της δώσεις χαιρετίσματα!
- Είσαι πανηλίθιος!
- Εγώ; Εσύ με ρωτάς για την διατροφή! Και τι να σου πω; Διατροφή είναι αυτή! Τι να δω; Να της δώσω καρέκλα να καθίσει; Διατροφή… είδος πολυτελείας! Ό,τι έχουμε τρώμε! Σε λίγο ό,τι βρούμε θα τρώμε! Διατροφή και κουραφέξαλα! Παν αυτά που ξέραμε! Άσε μην τα θυμηθώ τώρα και μου ‘ρθει καμιά λιγούρα!
- Ρε, δεν εννοώ αυτή τη διατροφή! Την  άλλη! Με το Δ κεφαλαίο! Τι με κοιτάς έτσι;
- Να δω αν γυαλίζει το μάτι σου!
- Ρε, η Διατροφή είναι πρόγραμμα του Ιντιτούτου Prolepsis!
- Τι μου λες; Και τι κάνει αυτή η Διατροφή;
- Αυτό πάντως που θα σου πω είναι άκρως θλιβερό!
- Ναι;
- Άκου να μαθαίνεις! «Οι μειώσεις που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στο μέσο οικογενειακό εισόδημα ξεπερνούν το 33%. Σε συνδυασμό με τις περικοπές δαπανών στην υγεία και την παιδεία, οι οποίες πλησιάζουν επίσης το 33%, έχουν οδηγήσει το 36% του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, με δραματικές επιπτώσεις στη ζωή της μέσης ελληνικής οικογένειας και ιδίως των οικογενειών που διαβιούν σε περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση», ανέφερε η κ. Αθηνά Λινού, Καθηγήτρια και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Prolepsis. Οι επιπτώσεις είναι τραγικές, σύμφωνα με τους ειδικούς, καθώς εκείνα τα παιδιά που πεινάνε κάνουν περισσότερες απουσίες από το σχολείο ή διακόπτουν τη φοίτηση , ενώ το ποσοστό των μαθητών που απουσιάζουν συχνά από το σχολείο για λόγους υγείας ανέρχεται σε 18% για τις επισιτιστικά ανασφαλείς οικογένειες, έναντι 8% των παιδιών που προέρχονται από σιτιστικά ασφαλείς οικογένειες. Αντιστοίχως, οι μαθητές επισιτιστικά ανασφαλών οικογενειών δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν στο σχολείο, σε ποσοστό 24% έναντι 13%, και να αποδώσουν στα μαθήματά τους, σε ποσοστό 22% έναντι 10%. Το πρόβλημα, πέρα από τα θέματα υγείας, μπορεί να οδηγήσει σε πνευματική υποβάθμιση και συρρίκνωση, η οποία επιβαρύνει επιλεκτικά τις πιο ευάλωτες κοινωνικο-οικονομικά πληθυσμιακές ομάδες, με τεράστιες μακροπρόθεσμες συνέπειες για το μέλλον της χώρας!
- Κατάλαβα! Καλά πάμε! Είμαστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα είμαστε!
- Τα έλεγε ο Χένρυ, αλλά τον αγνοήσαμε! Πρόλαβαν οι άλλοι και μας χορεύουν στο ταψί τώρα!
- Ο Χένρυ; Ποιος Χένρυ;
- Ένας ήταν ο Χένρυ!
- Και τι έλεγε ο Χένρυ;
- Ποδοπατήστε τους, εξαφανίστε τους! Ρουφήξτε το μεδούλι τους! Και υπάκουσαν!




Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ποιος το είπε;
- Ο Ντομπρο… δεν θυμάμαι, κάτι τέτοιο!
- Και το πίστευε αυτό που έλεγε;
- Τι να σου πω… Κάτι παραπάνω θα ξέρει αυτός…
- Και είναι σίγουρο; Γιατί να ξέρει κάτι παραπάνω;
- Ρε, κοτζάμ Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής… κάτι θα ξέρει από μέσα…
- Πόσο μέσα δηλαδή;
- Τι να σου πω… Δεν το μέτρησα…
- Γιατί το ένα μέσα με το άλλο μέσα έχουν διαφορά… και μιλάμε για μια διαφορά να… με το συμπάθιο… μη σου πω και μεγαλύτερη…
- Έτσι είπε, πάντως!
- Ότι δηλαδή στα μέσα του επόμενου χρόνου θα επιστρέψει η ανάπτυξη;
- Ναι, αυτό είπε…
- Καλά το είπε, αλλά η ανάπτυξη θέλει να μας δει;
- Γιατί; Στο χέρι της είναι;
- Θα προσαχθεί βιαίως; Με το ζόρι θα έρθει;
- Όχι, ρε! Αν εργαστούμε σοβαρά είναι δυνατόν να συναντηθούμε, είπε, με την πολυπόθητη ανάπτυξη!
- Δηλαδή τόσα χρόνια για πλάκα δουλεύαμε; Όλα αστεία ήταν; Το διασκεδάζαμε το θέμα;
- Έτσι λέει…
- Και εγώ λέω το άλλο! Τώρα με τις αλλαγές που θα γίνουν…
- Τις μεταρρυθμίσεις εννοείς…
- Ρε, πες τες όπως θες… Στο όνομα θα κολλήσουμε; Το θέμα είναι το ρευστό… Ξεχνάς το βασικό… Ρυθμίσεις από δω ρυθμίσεις από κει και στη μέση η απειλή της απώλειας αν δεν πληρώνονται και τα τρέχοντα… Σκέτη ξεραΐλα… Θα έρθει το ένα κλείσιμο μετά το άλλο… Ποιον θα βρει η ανάπτυξη; Τον συνταξιούχο; Τον Δημόσιο υπάλληλο; Αφού η αγορά δεν τρέχει, το ρευστό δεν τρέχει, θα μείνουν πίσω οι υποχρεώσεις και άντε μετά να βρει τον δρόμο της η ανάπτυξη… Εγώ αυτό το μέσα ξέρω… Τα άλλα είναι έτσι, για να λέμε… Πώς θα βγει ο άλλος; Έχουν να πέσουν κανόνια… Ούτε οι εορταστικοί κανονιοβολισμοί του Λυκαβηττού τέτοιο πράγμα… Εκτός κι αν αυτό θέλουν οι λεγόμενοι σοφοί! Να πέσουμε όλοι υπέρ πίστεως και πατρίδος.
- Μπα, υπέρ τραπεζών θα πέσουμε!

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Αυτές οι έρευνες πια, δουλειά δεν έχουν, σε δουλειά μας βάζουν. Λες και περιμέναμε από τις έρευνες να μάθουμε. Άσε που πέφτουν σχεδόν πάντα έξω!
- Τι έρευνα κυκλοφόρησε πάλι;
- Να! Βρήκαν κάτι δύσκολο! Που ευτυχώς δηλαδή! Γιατί δηλαδή δεν θα ξέραμε τι να κάνουμε αν δεν ξέραμε τα αποτελέσματα. Άσε που έπεσαν κι έξω!
- Τελικά δεν μας είπες! Τι βρήκαν πάλι;
- Ότι τρεις στους δέκα δεν θα πληρώσουν ΕΝΦΙΑ!
- Μόνο; Πολύ αισιόδοξους τους βλέπω!
- Ποιους;
- Αυτούς που βρήκαν το αποτέλεσμα της έρευνας!
- Δεν το βρήκαν αυτοί! Τους τα είπαν, τα πρόσθεσαν κι έβγαλαν τη σούμα!
- Μπορεί να ντράπηκε ο άνθρωπος να απαντήσει αρνητικά!
- Ναι, τον πήρε η ντροπή από τα μούτρα! Εδώ κοτζάμ Καμμένος θυμάσαι τι έλεγε, δεν πληρώνω ΕΝΦΙΑ γιατί είναι παράνομος και αντισυνταγματικός… Αλλά εξαρτάται πότε τα έλεγε!
- Πότε τα έλεγε; Γιατί έχει σημασία;
- Αμέ! Διαφορετικά μιλάς όταν κοιτάς από πάνω προς τα κάτω, και διαφορετικά όταν κοιτάς από κάτω προς τα πάνω!
- Δε σε καταλαβαίνω!
- Δεν πειράζει… Εσύ να είσαι καλά! Άσε να πέσουν και μερικά στο πάτωμα… Όσο λιγότερα καταλαβαίνεις τόσο περισσότερο ήρεμος είσαι! Τι τις θες τις φασαρίες; Πάντως εγώ αναμένω μεγαλύτερο ποσοστό!
- Και αυτή η έρευνα ασχολήθηκε μόνο με τον ΕΝΦΙΑ;
- Και φυσικά όχι! Έχει κι άλλα φρούτα το καλάθι!
- Όπως;
- Ότι τέσσερις στους δέκα ενοικιαστές πληρώνουν το νοίκι τους με καθυστέρηση…
- Πολύ αισιόδοξη την βλέπω την έρευνα! Μες την καλή χαρά είναι!
- Γιατί; Δεν συμφωνείς;
- Εγώ; Γιατί να μην συμφωνήσω; Δεν έχω κανένα λόγο!
- Τότε;
- Διότι και δια ταύτα, η έρευνα απλώς δεν έχει κάτι καινούριο να μας πει. Σε δουλειά να βρισκόμαστε!
- Είσαι υπερβολικός!
- Εγώ;
- Εμ ποιος; Εγώ;
- Ρε, έχεις λεφτά;
- Όχι!
- Εγώ έχω λεφτά;
- Όχι!
- Άρα;
- Άρα;
- Δυο στα δυο!!!


Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Κι άλλη τρύπα!
- Που είναι ρε; Αφού μου είπε η γυναίκα μου ότι τις μπάλωσε όλες τις τρύπες! Είχα στον καβάλο μια, αλλά κρίμα ρε, καλό παντελόνι, να το πετάξω; Με ένα μπάλωμα έγινε καινούριο! Και κάνα δυο άλλες, έγινε λουκούμι! Που είναι αυτή; Της ξέφυγε καμία;
- Ενώ αν ήταν άλλες εποχές, θα έτρωγε πόρτα το παντελόνι και από δω παν κι οι άλλοι! Θα έτρεχες τώρα να αγόραζες καινούριο. Και στην καλύτερη περίπτωση θα γυρνούσες με δυο παντελόνια, μη σου πω με γεμάτη και παραφουσκωμένη σακούλα! Αλλά εγώ για άλλες τρύπες σου λέω! Θα βγουν κι άλλα κενά που θα χρειαστούν να βουλώσουν!
- Α! Εννοείς αυτό που λέμε… Να βρω κανένα φράγκο να βουλώσω καμιά τρύπα!
- Τρύπα με τρύπα έχει διαφορά όμως! Άλλες οι τρύπες οι δικές σου, άλλες οι τρύπες της χώρας…
- Αυτές είναι σαν τη λερναία ύδρα. Κλείνεις τη μια και ξεφυτρώνουν άλλες τρείς… δεκατρείς… χίλιες δεκατρείς…
- Βγήκε πάλι παγανιά το ΔΝΤ και λέει ότι προβλέπει ότι δεν θα αποφύγουν οι συντάξεις να κουρευτούν κι άλλο, στο βαθύ μέλλον! Προβλέπουν τρύπες!
- Πυθίες δεν είχαμε, Πυθίες βρήκαμε! Τι κακό πάθαμε ρε; Ό,τι και να κάνουμε είναι σα να μην κάνουμε τίποτα! Να το ένα από δω, να σφίξιμο το ζωνάρι, να κι άλλες τρύπες! Μου φαίνεται τζάμπα τα κάνουμε όλα αυτά! Δεν έχει τελειωμό αυτό το πράμα; Ακόμα κι άλλες θυσίες; Πόσο πια να θυσιαστούμε; Και άμα θυσιαστούμε τόσο πολύ, ποιος θα απομείνει; Ρε…, λες να θέλουν να μας εξοντώσουν για να φέρουν άλλους να μείνουν; Λες να παίζει κι αυτό;
- Κι εγώ το έχει σκεφτεί αυτό! Και όχι μόνο αυτό! Φανταζόμουν ότι έφυγαν όλοι οι έλληνες από τη χώρα και…
- Και που πήγαμε;
- Άλλοι τα βρόντηξαν σε άλλη γη σε άλλα μέρη, άλλοι δεν άντεξαν… εξαρτάται από τη αντίσταση του καθενός…
- Και εγώ; Εσύ;
- Εμείς είμαστε οι θεωρητικοί του συστήματος…

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πρέπει να μάθω κατεπειγόντως γαλλικά!
- Αμάν βρε! Τόση καΐλα! Ξέρεις ελληνικά και θες να μάθεις και γαλλικά!
- Πρέπει! Δεν μπορώ να μείνω έτσι!
-Τι εννοείς έτσι; Αμόρφωτος; Και πόσο κατεπειγόντως εννοείς;
- Χτες, άμα είναι δυνατόν!
- Α! Τόσο πολύ! Και δεν μου λες; Γιατί το θες; Θα πας Γαλλία;
- Όχι θα έρθει η Γαλλία εδώ!
- Δε σε πιάνω! Αυτό που λες είναι δύσκολο να γίνει, αδύνατο μπορώ να σου πω!
- Ναι, ρε! Το ίδιο είναι! Δεν έμαθες ότι καταφθάνει ο Ολάντ;
- Ποιος; Ο πρόεδρος;
- Αυτός!  Αυτός!
- Και για αυτόν θες να μάθεις γαλλικά;
- Ναι, ρε!
- Και γιατί; Θα τον δεις; Θα του μιλήσεις; Τρελός παπάς σε βάφτισε! Ούτε σε απόσταση δέκα μέτρων δεν θα μπορέσεις να φτάσεις! Τζάμπα θα τα μάθεις τα γαλλικά! Σιγά το κόψιμό σου! Κάτσε ρε στα αυγά σου και κοίτα τη μιζέρια σου! Τα γαλλικά σε μάραναν!
- Γιατί, ρε; Δεν θα τον δω, δεν θα του μιλήσω;
- Αποκλείεται!
- Και πως είσαι τόσο σίγουρος;
- Ρε, δεν θέλει πολύ μυαλό! Για άλλη δουλειά έρχεται!
- Ναι, να δείξει την υποστήριξη του στην ελληνική κυβέρνηση!
- Καλά, αυτό είναι η βιτρίνα… Για κοίτα λίγο παραμέσα, να εκεί, …πίσω από τα φώτα…
- Τι εννοείς;
- Ρε, το φέρνει βαρέως που έχασε τα αεροδρόμια μας και τα πήραν οι Γερμανοί… και σου λέει τώρα, τι φιλέτα έχω να πάρω, τι εταιρείες είναι για πούλημα…
- Και εγώ πουλάω τη δική μου…
- Μη φας! Μιλάμε για εταιρίες Δημοσίου… δεν μιλάμε για μπατιρόσπορα! Επενδύσεις έρχεται να κάνει ο άνθρωπος… Όσο να ‘ναι κάτι θα πάρει. Μη σου πω για τα κρασιά στα Σπάτα…
- Τι έγινε με αυτά;
- Τα έχουν πάρει οι Γάλλοι και οι Γερμανοί… Κοψοχρονιά!
- Και τώρα;
- Τι τώρα; Επενδύσεις δεν θέλαμε;
- Εεεε! Αυτό δεν είναι επενδύσεις… Αυτό είναι …δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται…
- Ακριβώς! Αλλά είναι τι ορολογία  χρησιμοποιεί ο καθένας! Εσύ φερ’ ειπείν έμεινες λίγο οπισθοδρομικός! Ξέμεινες στα παλιά! Τώρα ο κόσμος επενδύει!


Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Άντε, πάμε γι’ άλλα!
- Τι άλλα;
- Τους ορκίσαμε κι αυτούς… Άντε σιδεροκέφαλοι!
- Ποιοι; Αυτοί ή εμείς;
- Εμείς, λες, ε; Μάλλον εμείς! Μας χρειάζεται εξάλλου, διότι αυτό τον μήνα δεν μας βλέπω καλά! Καθόλου καλά! Διότι άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη!
- Τι; Ποιος έφυγε για διακοπές; Φθινοπωριάτικα;
- Δεν ξέρεις ότι το Φθινόπωρο κάνεις τις καλύτερες διακοπές;
- Τς! Εξ άλλου εγώ έχω ξεχάσει τις καλοκαιρινές διακοπές. Μου φαντάζουν όνειρο μακρινό. Τις φθινοπωρινές θα σκεφτώ; Αλλά δε μου λες; Ποιος έπιασε τα νησιά;
- Κανείς!
- Τότε;
- Ο καθείς ασχολείται με τα δικά του…
- Και εμείς με τα δικά μας! Έτσι πάει…
- Με τα δικά μας δεν μπορούμε να ασχοληθούμε… άλλοι ασχολούνται…
- Ωραία τότε… Ευκαιρία να φύγουμε κι εμείς διακοπές…
- Για πού λες;
- Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα!
- Στο άγνωστο;
- Στο άγνωστο…, στο άγνωστο…,  είναι πιο ασφαλές!
- Λες, ε;
- Όπως σε βλέπω και με βλέπεις! Καταφθάνει τυφώνας, καταιγίδα, και όλα τα υπόλοιπα συναφή που καλλωπίζουν παρόμοια σκηνικά!
- Λες, ε;
- Το ξαναλέω! Αστραπές βροντές και όπου φύγει φύγει…
- Λες ε;
- Ούτε ομπρέλες θα βοηθήσουν ούτε καμπαρντίνες…
- Που τις θυμήθηκες αυτές; Άκου καμπαρντίνες!
- Ελλείψει ομπρελών… Καλές είναι κι αυτές… αλλά δεν βοηθάνε πλέον…
- Θα επέλθει χειμώνας δηλαδή… Γι αυτό λες να φύγουμε διακοπές;
- Πολύ σωστά αντελήβης… Δεν μας σώζει τίποτα εδώ… Θα την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια, τάχα μου, τάχα μου για διακοπές και θα πάμε να κλειδωθούμε σε κανένα μπουντρούμι, να μην μας βλέπει ψυχή ζώσα… Και ας τους να μας ψάχνουν!
- Το ίδιο δεν θα είναι; Τι εδώ τι εκεί; Αφού οι διακοπές θα είναι ψεύτικες. Διακοπές να τις κάνεις… Τέλος πάντων…
- Ρε, βλάκα, θα γλυτώσουμε από τη θεομηνία που θα ενσκήψει…
- Και πότε θα επιστρέψουμε;
- Ποτέ! Γιατί να επιστρέψουμε; Θα είμαστε οι πρώτοι μετανάστες που δεν θα έχουμε νόστο για την πατρίδα!

  

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Παντού πολεμικά ανακοινωθέντα!
- Τι έγινε; Θα γίνει πόλεμος;
- Τι θα γίνει…, που γίνεται!
- Που, ρε; Εγώ γιατί δεν πήρα χαμπάρι; Τι πόλεμος;
- Κοίτα να σου πω! Όπως εξελίσσεται η επιστήμη, όλα αλλάζουν! Δεν αλλάζει η διατροφή μας; Δεν έχουν αλλάξει οι ασθένειες; Δεν άλλαξε η νοοτροπία μας;
- Που το πας; Τι θες να πεις;
- Και οι πόλεμοι πήραν άλλη μορφή! Μεταλλάχτηκαν!
- Ρε, εγώ σου μιλάω για αυτόν τον πόλεμο που λες! Για τα πολεμικά ανακοινωθέντα!
- Γιατί εγώ για τι σου λέω; Παντού πολεμικά ανακοινωθέντα!
- Όπως;
- Δεν υπάρχει όπως! Άκου και βγάλε συμπέρασμα! «Οι συντάξεις στο απόσπασμα ενώ έπονται νέα μέτρα φωτιά», «Η σκληρή πραγματικότητα της σύνταξης των 300 ευρώ», «βαρύ χτύπημα στην οικονομία το νέο «κοστούμι» μέτρων», «έρχεται φοροεπιδρομή στα μεσαία εισοδήματα», «Μακεδονία  τα Σκόπια στο βιβλίο Ιστορίας της Γ΄Λυκείου!»
- Τι είναι όλα αυτά;
- Τα πολεμικά ανακοινωθέντα! Τι νιώθεις εσύ όταν διαβάζεις τέτοιους τίτλους;
- Τι νιώθω, ε;
 - Δεν νιώθεις ότι είσαι υπό κατάληψη, ότι είσαι περιτριγυρισμένος από απειλές, ότι κινδυνεύεις κατά κάποιον τρόπο;
- Σα να έχεις κάποιο δίκιο!
- Κάποιο δίκιο; Μόνο; Και πότε μπορεί κάποιος να νιώθει έτσι;
- Όταν…
- Άσε μην κουράζεσαι… Θα σου πω εγώ… Είναι η μετάλλαξη ενός πολέμου που είναι αποτέλεσμα της προόδου, μιας πολιτισμένης αντίληψης για την ανθρώπινη συμπεριφορά σε συνάρτηση με τα φιλάνθρωπα αισθήματα που κατά κόρον κυκλοφορούν από σαλόνι σε σαλόνι, από γραφείο σε γραφείο… Εν κατακλείδι;  Αλλού πατάμε κι αλλού βρισκόμαστε! Να προσέχεις τα λασπόνερα, τις τσούχτρες και τα νερόφιδα!
- Εμ, όταν διαβάζεις τέτοιους τίτλους σε πιάνει μια αντράλα, ψαχουλεύεις τις τσέπες σου να δεις, τα έχεις μαζί σου τα υπογλώσσια ή δεν τα έχεις, για να ξέρεις τι θα κάνεις σε περίπτωση που θα σε πάρει η κάτω βόλτα…
- Όμορφη μου Παναγιώτα!