Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Ξαφνικός έρωτας!
Μας αγάπησαν σφόδρα και ξαφνικά! Αλλά έτσι είναι οι μεγάλοι έρωτες. Τσαλίμια, πείσματα, καυγάδες, αρνήσεις και μετά η απόλυτη γαλήνη στις καρδιές των μεγάλων εραστών. Άγγλοι, γάλλοι, πορτογάλοι, όλοι μεσ’ τον καλό το λόγο. Όχι αναγκαστικά με αυτή τη σειρά και εθνικότητα, αλλά που λέει ο λόγος.
Τι άνεμος φιλοφρονήσεων και ελαφρών χτυπημάτων στην πλάτη είναι αυτός; Από πού ξεφύτρωσε ξαφνικά αυτή η απέραντη αγάπη και οι ενδείξεις λατρείας από τους πρώην …τιμωρούς μας και …διώκτες μας. Ως και η Αυστριακή υπουργός άλλα λέει. Ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι οι συζητήσεις περί …κλοτσηδόν εξόδου της χώρας από το ευρώ είναι κουβέντες καφενείου! Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί! Βρε πώς αλλάζουν τα μυαλά!
Όμως μη το δέσουμε κόμπο, διότι αυτοί οι έρωτες σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Αυτοί οι έρωτες είναι σαν και αυτούς του καλοκαιριού. Με την πρώτη σταγόνα της βροχής, όπως λέει και ο ποιητής, εξαφανίζονται στο πυρ το εξώτερον και από εδώ παν κι οι άλλοι.
Προφανώς αποδειχτήκαμε ικανά ινδικά χοιρίδια προς άγραν εξωτερικών δανείων και επιμελούς κατανάλωσής τους. Αυτό αποδεικνύεται περιτράνως εδώ και δεκαετίες.  
Ακόμη δεν αντιληφθήκαμε τι κάνουμε μέσα, τι πρέπει να κάνουμε μέσα. Μικροί μεγάλοι, μεγάλοι και μικροί. Διότι έτσι όπως πάμε θα συνεχίζουμε να ζητάμε δανεικά κι αγύριστα νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων …αμήν! Μια ανάπτυξη αναζητούμε και αυτή συνεχώς αλλάζει διαβατήρια και συνέχεια μετανάστης είναι. Τι να πρωτοπρολάβει κι αυτή η καημένη; Τίνος χατίρια να πρωτοκάνει;
Και από την άλλη είναι να μην αναρωτιέσαι με την Αγγέλα που σε μια κρίση συμπάθειας δήλωσε “..ματώνει η καρδιά μου όταν βλέπω τις περικοπές που γίνονται στους συνταξιούχους, στους δημοσίους υπαλλήλους και στους εργαζομένους, αυτό όμως γίνεται την ίδια ώρα που εύποροι έλληνες μπορούν χωρίς κανένα πρόβλημα να εγκαταλείπουν τη χώρα''.
Συγκρίνοντας το σχόλιο αυτό με το προχθεσινό του γάλλου προέδρου περί θυσιών μέρους των Ελλήνων εναποθέτω τις ελπίδες μας πάνω στους λόφους γαρυφάλλων των ιστορικών πολιτιστικών κέντρων ανά την επικράτεια.
Προσοχή το μπαλάκι. Έρχεται καταπάνω μας! 

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Είμαστε μια διχασμένη προσωπικότητα!
Προφανώς είμαστε αναποφάσιστοι διότι άλλοι σκέφτονται για μας. Με αυτά που ακούγονται και γράφονται δεν ξέρουμε που πρέπει να πάμε. Μια εσωτερική σύγκρουση την έχουμε. Ένα δισυπόστατο δίλλημα ταλανίζει την αραχνοΰφαντη ψυχή μας.
Το θέλουμε το ευρώ ή δεν το θέλουμε; Είναι καλύτερα χωρίς αυτό; Ναι, λένε, όχι, λένε! Δύσκολο να αποφασίσουμε, δεν ξέρουμε ποιο κατώφλι να περάσουμε για να την βγάλουμε καθαρή και αμόλυντη! Οι απόψεις διίστανται και η αγωνία κορυφώνεται. Διότι πόσο να νιώσεις καλύτερα μετά από τις επαφές και τους εναγκαλισμούς, όταν το ένα χέρι είναι απλωμένο πίσω από την πλάτη; Δώσε και σώσε!
Επιστολή συμπαράστασης του γάλλου προέδρου στον δικό μας όπου μεταξύ άλλων μιλάει για τις “δυσκολίες και τα βάσανα που υφίσταται ένα μέρος του ελληνικού λαού», προσθέτοντας ότι η Ελλάδα και η Γαλλία «είναι πάντοτε η μία στο πλευρό της άλλης σε δύσκολες στιγμές».
Γιατί, μον αμί, ένα μέρος του ελληνικού λαού; Τι θέλεις να πεις; Εξήγησε μας σε παρακαλώ ποιο είναι αυτό το μέρος του ελληνικού λαού; Ξέρεις κάτι περισσότερο; Διότι ένας πακτωλός χρημάτων που εξηφανίσθη …ως δια μαγείας δεν υφίσταται πουθενά …ως δια μαγείας και πάλι!
Υπάρχει και ένα μέρος του ελληνικού λαού που δεν υφίσταται δυσκολίες και βάσανα; Θα μου πεις ότι παρακολουθείς και την καλλιτεχνική ζωή της πόλης όπου ρέουν τα γαρύφαλλα στα πόδια λαοφιλών καλλιτεχνών του άσματος. Και προφανώς αυτοί αποκλείεται να υφίστανται θυσίες και βάσανα. Λογικό το βρίσκω αυτό, μον αμί, και δεν μπορώ να το εξηγήσω. Διότι προφανώς η χώρα βρίσκεται υπό το καθεστώς δύο ταχυτήτων. Αυτών που τρέχουν και αυτών που παρακολουθούν το αγώνισμα από τις κερκίδες και χειροκροτούν. Πόσο όμως να αντέξουμε αυτόν τον μαραθώνιο;
Μον σερί, και μια άλλη απορία θέλουμε να λύσουμε. Είστε και εσείς ένας από τους πολλούς που διαφημίζουν την συμπαράσταση τους σε μας. Θα θέλαμε μια περαιτέρω επεξήγηση, διότι δεν μας είναι κατανοητό. Εμείς πιστεύουμε ότι αν δεν τα βάλουμε κάτω, φως στο τούνελ δεν πρόκειται να δούμε!
Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχει και ένα άλλο μέρος του ελληνικού λαού που πρέπει να πληρώσει με συνοπτικές διαδικασίες.
Διότι αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες!

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Η τελευταία ευκαιρία!
Κάτι σαν τίτλος βιβλίου για τα βραβεία Μπούκερ, κάτι σαν τίτλος ταινίας στα προσεχώς με υποψηφιότητα στα Όσκαρ. Πάνω από όλα ο πολιτισμός. Άκρα κινητικότητα στα έντυπα, στο διαδίκτυο, στην μικρή οθόνη σχετικά με τις κινήσεις της χώρας μας. Κόσμος έρχεται, κόσμος πάει, ανακοινώσεις, σφοδροί εναγκαλισμοί, χαμόγελα, αγάπες, τρυφερότητες. Και πάνω από όλα ένα σασπένς μυστηρίου που καλύπτει όλη την πλοκή του έργου. Συνεπώς ο αναγνώστης, ο θεατής δεν μπορεί να το αφήσει από τα μάτια του.  Ακολουθεί την ιστορία και αναμένει το τέλος! Θα έχει χάππι εντ; Ποιος ξέρει; Μόνο ο συγγραφέας το γνωρίζει!
Κυκλοφορούν πολλές μεταφράσεις του έργου, πολλές εκδόσεις τροποποιημένες, διάφορες εκτελέσεις και ο καθένας διαλέγει και παίρνει ό,τι του αρέσει. Χωρίς να μπορεί να καταλήξει πουθενά. Και όχι μόνο αυτό, είναι και οι πολλές κριτικές που δημοσιεύονται αλληλοσυγκρουόμενες και ανάλογες με τη διάθεση του κάθε κριτικού.
Ψυχρή η μεν, μη δίνοντας την αναμενόμενη χαρά των ευσεβών προσδοκιών μας. Δηλαδή σαν τι μπορούσε να κάνει; Να τρέχουν τα σιρόπια από τα χείλη της; Για ποιο λόγο; Ό,τι ήταν να πούμε, το είπαμε. Διότι έχουμε και τις δικές μας δουλειές. Ξεχάσατε ότι πλησιάζουν και οι εκλογές; Πρέπει να προετοιμάσουμε το έδαφος. Αυτό που καλλιεργήσαμε εδώ και καιρό πώς μπορούμε να το πάρουμε πίσω; Γίνεται; Δε γίνεται!
Ο προπομπός της επίσκεψης ήρθε μας αγάπησε, μας χάρισε τρυφερούς εναγκαλισμούς αγαπησιάρικους, αλλά κοιτάξτε πρέπει να αποδείξτε ότι κάνετε αλλαγές! Μα, όχι κάνουμε! Απόδειξη τότε. Και τρέχουμε για τις αποδείξεις. Μέχρι τότε άχνα μη βγάλετε διότι κάτι μπορεί να πάει στραβά. Κι αλλοίμονο μας.
Όλα ένα παιχνίδι είναι! Και οι στραβομουτσουνιές και ο αγκαλιές και οι σφοδροί έρωτες. Όλοι βγαίνουν και λένε κάτι. Οι Έλληνες έχουν κάνει τα πάντα για τις μεταρρυθμίσεις που κανένας λαός δεν τα έκανε, μια επιμήκυνση θα μας ελαφρύνει, η επιμήκυνση δεν θα σας βοηθήσει, η Ελλάδα προσπαθεί πρέπει να το κατανοήσουμε… και πολλά άλλα!
Έλα όμως που δεν αντέχουμε σε άλλα παιχνίδια!
Θέλουμε φως, περισσότερο φως!
   

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Έτσι είναι, αν έτσι νομίζουμε!
Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Όποιος έχει το καρπούζι έχει και το μαχαίρι. Άσχετα αν εμάς μας κακοφαίνεται. Διότι τι είναι το αλισβερίσι μεταξύ των χωρών; Ένα πλήθος εμπορικών συναλλαγών. Πουλάω και αγοράζεις. Δεν σ’ αρέσει; Υπάρχουν και άλλες αγορές παρακάτω. Ένα σωρό εμπορικά κέντρα έχει ο ντουνιάς. Βάζεις το χέρι βαθιά στην τσέπη και γεμίζεις το καλάθι σου.
Άλλου παπά ευαγγέλιο αν δεν έχεις να δώσεις και γυρνάς από αγορά σε αγορά, βοηθείστε και εμένα τον κακόμοιρο φτωχούλη. Διότι όπως έστρωσες θα κοιμηθείς. Από αλησμόνητων χρόνων. Δεν γίνονται οι αλλαγές και οι εκπλήξεις από την μια μέρα στην άλλη. Σιγά σιγά γίνεται η αγουρίδα μέλι. Και άντε μετά να βάλεις το δάχτυλο στο μέλι. Ποιος θα μας αφήσει; Μακριά! Θα στα κόψω τα χεράκια!
Μέσα στην καλή χαρά η Γερμανία γιατί μέσα στα τρία χρόνια κρίσης …έβγαλε 68 δις ευρώ κέρδος. Έτσι εκτιμάει τουλάχιστον οικονομολόγος του γερμανικού Ινστιτούτου στο Κίελο. Διότι αγοράζοντας και πουλώντας χρήμα όλο και κάτι μπαίνει στην μπάντα. Σακούλι σακούλι γεμίζει το σακούλι! Παρεμπιπτόντως, από παροιμίες, δόξα τον Πανάγαθο είμαστε πλήρεις. Στην εφαρμογή τα κάναμε μπάχαλο για να μην πούμε κάτι άλλο!
Και για να συνεχίσουμε… Οπότε, ποιος δεν έχει; Έλα να σου δώσω! Και γιατί δεν έχεις; Διότι τόσα χρόνια πατόκορφα ήμασταν …άστα να πάνε! Ζούσαμε καλά, τρώγαμε καλά, διασκεδάζαμε καλά και μας χτύπησε η αρτηριοσκλήρωση στον εγκέφαλο! 
Θα μου πεις, εδώ γίνεται χαμός στην αλλοδαπή. Και αλλού κονταροχτυπιούνται. Αφού κι η Αίγυπτος λέει ζήτησε δάνειο από το ΔΝΤ. Έκανε την αρχή και αυτή. Για μόλις 5 δις ευρώ. Ψίχουλα, δεν είναι δάνειο αυτό. Από πού εμφανίστηκε; Μάλλον ζήλεψε κι αυτή λόγω γειτονίας. Τι είμαστε; Μια θάλασσα μας χωρίζει! Έτσι θα μας άφηναν;
Πώς τα καταφέραμε από εδώ, πώς τα καταφέραμε από εκεί, από παντού χαμένοι είμαστε. Και χώρια από το γεγονός ότι έχουμε  γίνει διεθνώς …να μας κλαίνε κι οι ρέγκες, που μεταξύ μας, δεν μας στενοχωρεί τόσο αυτό, όσο το γεγονός ότι η ατομικότητά μας υποφέρει αφού έγινε άυλη, διαφανής έως ανύπαρκτη.
Τώρα μπάτε σκύλοι, αλέστε και αλεστικά μη δίνετε! Ελληνική σοφία!
Άσε, μην την ακουμπάς, δεν είναι για μας αυτά.




Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην Εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Συμβαίνουν και αλλού!
Και εμείς νομίζαμε ότι κρατούσαμε τα σκήπτρα και καμαρώναμε. Εμ, δεν είναι έτσι τα πράματα. Άσχετα αν, όπου σταθείς και όπου βρεθείς όλο και κάποιος Έλληνας είναι από κάτω. Από πού; Οπουδήποτε μπορείς να φανταστείς. Ατελείωτος κατάλογος.
Και μπροστά εμείς κρατώντας τα λάβαρα. Μόνο στους Ολυμπιακούς θα κάνετε θριαμβευτική είσοδο; Θέλετε μπροστά στους Ολυμπιακούς; Θα είστε μπροστά και σε όλα τα άλλα. Δεν υπάρχει επιλογή.  Ή όλα ή τίποτα. Διαλέξτε! Και διαλέξαμε. Από τότε μας πήρε η κατηφόρα και γίναμε οι απανταχού δακτυλοδεικτούμενοι στην επικράτεια του γαλάζιου πλανήτη μας.
Θα μου πεις μόνο εμείς είμαστε; Δε νομίζω. Με απλά μαθηματικά να το δεις δεν βγαίνει. Με την απλή μέθοδο των τριών να το δεις δεν σου βγαίνουν οι πράξεις. Με την απλή λογική να το δεις, σε πιάνει μια τρέλα. Η ρετσινιά όμως ρετσινιά. Έμεινε και δεν βγαίνει ούτε με στεγνό καθάρισμα ούτε και με πλύσιμο στο χέρι!
Από τότε κυκλοφορούμε με το ένδυμα του παλιοτεμπέλη, του απατεώνα και του μιζαδόρου. Όχι ότι το έχουμε μόνιμα στη ντουλάπα και δεν το βγάζουμε να το φορέσουμε. Το βγάζουμε άλλοτε φανερά και άλλοτε κρυφά.
Αλλά το φαινόμενο ευδοκιμεί και αλλαχού! Στο Τορίνο της Ιταλίας έκανε έφοδο η οικονομική αστυνομία και από δείγμα 200 εμπορικών επιχειρήσεων απεκαλύφθη ότι το 60% δεν εξέδιδε αποδείξεις! Όχι παίζουμε. Μεγάλη διαφορά σε σύγκριση με την περσινή τους χρονιά που το ποσοστό ήταν χαμηλότερο… μόνο 50%! Όχι να μη λέμε!
Και όχι μόνο αυτό! Στην ίδια πόλη απεκαλύφθη και άλλο …παράδοξο! Μια μητέρα, τα δυο της τέκνα και ο θείος τους έπαιρναν αναπηρική σύνταξη τυφλότητας ή οποία αποδείχτηκε …μαϊμού! Όχι η σύνταξη. Αυτή την έπαιρναν κανονικά. Η τυφλότητά τους!
Και τώρα τους ζητάνε να επιστραφεί στο Ιταλικό Δημόσιο το ποσό των 500.000 ευρώ! Πού να τα βρουν τυφλοί άνθρωποι! Τελικά είναι να μη σου βγει το όνομα.
Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει!
   

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην Εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Πάλι λείπαμε εμείς;
Δε μας θέλει, δε μας θέλει! Δεν πα’ να χτυπιόμαστε ως χταπόδια μέχρι πλήρους εξαντλήσεως! Δεν πα’ να κρεμάμε τα πλοκάμια μας μέρες ολόκληρες κάτω από τον ήλιο μέχρι πλήρους αφυδατώσεως! Ό,τι και να κάνουμε άμα δεν σε θέλει, δε σε θέλει.
Πώς είναι δυνατόν να απουσιάζαμε και πάλι από εκεί που γινόταν διανομή λουκούλλειου άρτου μετά πλήρους θεάματος; Ήταν νταμπλντότ ή αλά καρτ; Γιατί να λείπουμε συνέχεια; Πότε θα λιγδώσουμε και εμείς το αντεράκι μας πια; Τόση γκαντεμιά πια; Έλεος! Νισάφι!
Αυτό ούτε και ο καλός Θεούλης δεν το θέλει. Αλλά γιατί συναινεί; Δεν είμαστε κι εμείς δούλοι του; Γιατί, δηλαδή, εμείς μόνο σε πηγάδι πάμε και κάνουμε την ανάγκη μας; Είπαμε να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, αλλά γιατί τόσο όπισθεν εμείς που δεν προλαβαίνουμε να παρευρισκόμεθα στα μεγάλα φαγοπότια; Ψυχή δεν έχουμε εμείς;
Πώς θα βγάλουμε το χειμώνα μας; Άμα δεν είναι λίγο λιγδωμένο το αντεράκι μας πώς θα αντέξουμε την παγωνιά; Είδατε τι κάνουν οι αρκούδες! Μαζεύουν, μαζεύουν για να αντέξουν το χειμώνα. Εμείς δεν έχουμε χειμώνα μπροστά μας;
Είπαμε, αλλά όχι κι έτσι. Εντάξει, δεν θέλαμε και πρώτο τραπέζι πίστα. Ας χάναμε και τα ορεκτικά, βρε! Άντε ας χάναμε και το κυρίως πιάτο σου λέω εγώ, αλλά ούτε ένα φρουτάκι πια, έστω καρφωμένο σε μια οδοντογλυφίδα για το φτωχό συγγενή που τα λιγουρεύεται και του έχουν πέσει τα σάλια του καημένου;
Γιατί; Γιατί τόση αδικία; Αλλά έτσι είναι. Όπου φτωχός κι η μοίρα του. Και δεν θέλαμε ούτε ακριβά σερβίτσια και χαβιάρι και ακριβά κρασιά. Άμα πετύχεις χύμα κρασί εκλεκτό και μυρωδάτο ξέρεις τι νόστιμα κατεβαίνει στο στεγνό ουρανίσκο;
Γιατί να τα βγάζουν όλα αυτά τώρα, στην εποχή των ισχνών αγελάδων; Για να μας πέσουν τα σάλια περισσότερο και να γλιστρήσουμε φαρδιά πλατιά; Ή για να αποδειχτεί ακόμη μια φορά ότι αυτή η χώρα δεν δέχτηκε ποτέ να διοικήσει τον εαυτό της έστω και με την ελάχιστη υποψία σοβαρότητας;
Αυτά που μας ζητάνε πίσω, είναι όλα αυτά που καταναλώθηκαν στο μεγάλο φαγοπότι. Από το οποίο, ναι, δυστυχώς και πάλι απουσιάζαμε.
Πόσο είμαι, πια, υπερήφανος ως Έλλην; 

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Δεν τον ξέρω τον κύριο!
Αλλά μην μας πει ότι εμείς φταίμε για την περικοπή του μισθού του κατά πέντε περίπου εκ. δολάρια από τα 25 με 30 που βγάζει το χρόνο! Ο λόγος για το δημοφιλή παρουσιαστή Τζέι Λένο που εργάζεται στο τηλεοπτικό δίκτυο NBC και δέχτηκε να μειωθεί ο μισθός του για να μην απολυθούν οι συνεργάτες του. Μια μικρή υποσημείωση, το εισόδημα του δεν είναι μόνο αυτό, υπάρχουν και άλλα 15 με 20 εκ. από τις εμφανίσεις του σαν κωμικός. Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος και να τα χαίρεται. Μην βγούνε όμως, στα κανάλια και αρχίσουν…
Έχουμε τα δικά μας, μην έχουμε και των ξένων. Διότι εδώ και καιρό, όλοι μάς έχουν ως την πηγή όλων των δεινών τους και των κακών τους. Πώς γίνεται αυτό και έχουμε φέρει τα πάνω κάτω σε παγκόσμιο επίπεδο είναι από τα άγραφα; Καιρός να το ξεψαχνίσουμε και να το κοιτάξουμε.
Εντάξει, φταίμε κι εμείς, αλλά μάλλον για τα δικά μας δεινά. Στρώσαμε στραβά και βλέπουμε εφιάλτες τώρα. Κλωθογυρίζουμε στον ύπνο μας και το πρωί να κάτι σακούλες, μετά συγχωρήσεως. Ένα δίκιο, ό,τι και να πεις το έχουνε. Μη τους το φάμε. Αλλά όχι κι έτσι, να φταίμε εμείς για όλα!
Φυσικά, είμαστε ακόμη ζαλισμένοι από την έκπληξη που μας ήρθε κατακέφαλα εδώ και κάτι χρονάκια και ως εκ τούτου δεν ξέρουμε προς τα πού να λοξοκοιτάξουμε. Αυτή τη στιγμή είμαστε στη φάση να βρούμε χρήματα να συγκεντρώσουμε από τη μια και χρήματα να δώσουμε από την άλλη. Πάντως με χρήμα ένα πράμα! Αυτοί ζητάνε και εμείς προσπαθούμε να δώσουμε. Διότι, στην τελική, από ό,τι φαίνεται εμείς τα φάγαμε. Έλα μου, ντε! Όλοι στο ίδιο καζάνι;
Ίσως είναι πιο απλά τα πράματα. Έχεις; Από πού τα έχεις; Απόδειξη! Αμάν, την έχασα! Ε! τότε, δώστα πίσω. Απλά και ξεκάθαρα. Με απλές, ξεκάθαρες και συνοπτικές διαδικασίες! Μη μας πάρει χρόνια η δουλειά. Διότι μέχρι τότε θα στραγγίσει το μεδούλι των υπολοίπων.
Και άντε μετά να δούμε ποιος θα δίνει!

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Ένας φτωχός και μόνος καουμπόι!
Ανέμελα σφυρίζοντας στην άγρια έρημο της …μακρινής Δύσης πάνω σε ένα κουρασμένο άλογο που απεγνωσμένα κρατάει την τελευταία μπουκιά στο στόμα του. Ερημιά της μοναξιάς στο μακρύ δρόμο του ταξιδιού μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα!
Στο βάθος διαφαίνονται οι σύγχρονοι προφήτες του τέλους του ταξιδιού. Ένας αργός μαρτυρικός πόλεμος ενός χρόνου που προσπαθεί να κερδίσει χρόνια ζωής μέχρι την τελική του πτώση. Αντιμαχόμενες φατρίες που εξοστρακίζουν τα θέλω και τα πρέπει. Ένας άνισος αγώνας που άλλο είναι, άλλο φαίνεται, και άλλο θέλει να φαίνεται.
Ο εξευρωπαϊσμός μας επετεύχθη τις τελευταίες δεκαετίες. Το ένδυμά του τροποποιήθηκε πολλάκις έως αμέτρητες και άπληστες φορές μέχρι να καταλήξει πλέον ένα κουρέλι στα χέρια μας. Αδυνατούμε για περαιτέρω τροποποιήσεις. Αργά, σιωπηλά, ανέγγιχτα και σαδιστικά ο χρόνος εισέρχεται και κατατρώγει σάρκες. Η παροχή οξυγόνου έχει εξοκείλει. Οι παρενέργειές της προκαλούν μια πλήρη ασυδοσία επιμελών και άρτιων κινήσεων. Το βλέμμα του ασθενούς ονειρικά βλακώδες! Αναμένουμε την τελετή ενός επίσημου ανακοινωθέντος, το οποίο αργεί, διότι απαιτεί την εφαρμογή μιας φιλολογικής επιμέλειας!
Η τρόικα …αρνείται να αποχωρήσει εάν δεν λάβει εγγράφως στοιχεία και ντοκουμέντα. Κατά ανεπίσημες, βεβαίως, δημοσιογραφικές πληροφορίες ο λόγος είναι διαφορετικός. Στην Ελλάδα καλοκαίρι και θα την κοπανήσουμε νωρίς; Μια γεύση των ελληνικών διακοπών για να έχουν γνώμη από πρώτο χέρι πώς περνάνε τις διακοπές τους οι Έλληνες. Πού αλλού θα βρουν γνήσια χωριάτικη σαλάτα συνοδεία μπύρας που καταναλώνουν μετά βουλιμίας οι καλοκαιρίζοντες συμπατριώτες τους; Διότι άλλο αλλοδαπή χωριάτικη σαλάτα και άλλο ελληνική τσικνίζουσα κραιπάλη. Είναι δύσκολος ο διαχωρισμός των λεπτομερειών και των παρενεργειών μεταξύ των δύο αυτών φαινομένων.  
Το ασφυκτικά στενάχωρο είναι ότι η ανεργία ενηλικιώθηκε προ πολλού και μεγαλώνει με γρήγορους ρυθμούς. Ο χρόνος ζωής της σε σχέση με τον πραγματικό χρόνο είναι αντιστρόφως ανάλογος. Τουλάχιστον είναι πιο αργός από τον αντίστοιχο της Ισπανίας. Αλλά και αντιστρόφως ανάλογη είναι και η επιβληθείσα οικονομική συμπεριφορά. Διότι η ταχύτητα με την οποία εμφανίστηκαν τα μέτρα λιτότητας αντεπιτέθηκαν στα γλαφυρά υποστρώματα υποχθόνιων καταδρομέων!
Πάντως, σαν δικαιολογία δεν είναι κακή!
Καθόλου κακή!