Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ρε, δεν έχει ξαναγίνει αυτό!
- Ποιο;
- Μα δεν έχει ξαναγίνει! Είναι δυνατόν;
- Ποιο ρε;
- Ρε, μόνο πεντακόσια ευρώ;
- Ποιο κάνει, ρε πεντακόσια ευρώ; Θα μου πεις; Και είναι ακριβό πεντακόσια ευρώ; Τι αγόρασες; Θα μου πεις;
- Ναι, ρε θα σου πω, αλλά περίμενε, προσπαθώ να το χωνέψω, έχει πονέσει η κοιλιά μου από το γέλιο! Μα είναι δυνατόν;
- Καλά! Να σου δώσω κι εγώ ένα πεντακοσάρικο;
- Συγγνώμη κύριος, αλλά πεντακόσια ευρώ είναι πολύ λίγα!
- Επιτέλους βγάζουμε μια άκρη, είμαστε σε καλό δρόμο. Μάθαμε ότι είναι φτηνό το πράγμα, αφού είναι τόσο λίγα τα πεντακόσια!
- Ρε, ούτε με χίλια θα πήγαινα εγώ!
- Όπα , ανέβηκε το κασέ! Πήγαμε στα χίλια!
- Και να σου πω κάτι; Θα ζητούσα περισσότερα!
- Α! Για δουλειά πρόκειται! Για πες! Τι δουλειά;
- Κοίτα ρε φίλε, όταν εκτίθεσαι έτσι, ζητάς και το ανάλογο αντίτιμο, εκτός κι αν τόσο εκτιμάς το εκτόπισμα σου οπότε …πάσο!
- Χαρτιά παίζετε; Πολλά λεφτά τζιράρετε μου φαίνεται… και θα μείνεις πανί με πανί!
- Όχι, ρε! Καμιά σχέση! Για τον Παναγιώτη λέω, τον εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο που έκανε μια διαφήμιση αποκριάτικη για μια γνωστή αλυσίδα παιχνιδάδικων και πήρε, λέει, πεντακόσια ευρώ! Μόνο! Το καταλαβαίνεις αυτό; Μόνο πεντακόσια ευρώ! Δεν είμαστε στα καλά! Μα μόνο πεντακόσια ευρώ;
- Μπορεί ο άνθρωπος να είχε ανάγκες!
- Καλά, και δεν μπορούσε να βρει ένα πεντακοσάρικο; Να είχε ανάγκη κανένα μεγαλύτερο ποσό να πω εντάξει! Το έκανε και τα πήρε! Αυτό το ποσό το παίρνει πρωτοεμφανιζόμενος ηθοποιός, διότι οι παλιοί και οι αναγνωρίσιμοι ζητούν άλλα! Και ο Παναγιώτης είναι παλιά καραβάνα!
- Και τα παίρνουν;
- Εντάξει μπορεί να μην παίρνουν ότι έπαιρναν, αλλά όχι και πεντακόσια!
- Δηλαδή Ο Παναγιώτης δηλώνει πρωτοεμφανιζόμενος; Εκτός κι αν ήθελε να βρει ένα τρόπο να ξαναγίνει γνωστός!
- Καλά, κι έτσι περίμενε να γίνει πάλι γνωστός; Με αυτόν τον τρόπο; Μάλλον την πάτησε, και μάλλον αγρίως!
- Ακριβώς! Διότι ο Ζορό των ταπεινών και καταφρονεμένων είναι όντως για τα καρναβάλια!

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Είχαμε όλα τα άλλα έχουμε κι αυτό τώρα!
- Τι βρήκες πάλι;
- Εγώ τα βρίσκω; Έρχονται πάνω μου, σα μαγνήτης, τσακίζονται πάνω στα μούτρα μου!
- Τα θες και τα παθαίνεις! Εγώ που δεν τα θέλω δεν τα παθαίνω!
- Εσύ είσαι ο άλλος, ο δίδυμος μου εαυτός! Για αυτό!
- Α! Έτσι πάει δηλαδή! Τα ψειρίζεις πολύ ρε αδερφάκι μου!
- Άσε να πέσει και κάτι κάτω! 
- Κάτω δεν πρόκειται να πέσει! Πάνω μου θα πέσει, πάνω μας θα πέσει!
- Και τι θες να πεις τώρα;
- Ότι και στην αριθμητική ακόμη, είμαστε για το έλα να δεις! Ούτε δυο γαιδάρων άχυρο δεν μπορούμε να μοιράσουμε!
- Εξαρτάται το άχυρο ίσως!
- Μπορεί! Αλλά εξαρτάται και το πόσο φαγανά είναι και τα γαϊδούρια μας! Μπορεί το ένα να είναι πιο φαγανό από το άλλο! Αλλά ξεφεύγεις! Εδώ το θέμα μας είναι άλλο! Διότι η αριθμητική είναι απλά πράγματα, εν τούτοις τα κάνουμε θάλασα και εκεί!
- Πάρε ένα κομπιουτεράκι ρε! Βαλ’ τα κάτω και θα βγάλεις αποτέλεσμα!
- Ακριβώς, διότι το 90000 είναι μεγάλη απόσταση μέχρι το 500000!
- Τι; Μη μου πεις ότι σου έπεσε το τζόκερ! Τι; Έπεσαν λεφτά στα χέρια σου; Βλέπω να γυαλίζει το μάτι σου! Μη μου πεις! Α, ρε κωλόφαρδε!
- Βιάζεσαι, βιάζεσαι! Ούτε το ένα ούτε το άλλο! Έχω κάνει δίαιτα και έχασα μπόλικα κιλά!
- Τότε;
- Υπάρχει μια διαμάχη για το πόσοι ήταν στο συλλαλητήριο προχτές!
- Στη Θεσσαλονίκη;
- Ναι! Που αλλού;
- Και;
- Οι μεν λένε το ένα και οι άλλοι το άλλο! Που να βρίσκεται η αλήθεια;
- Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε κοσμοσυρροή!
- Ναι, αλλά γιατί αυτή η διαφορά; Οι μεν το έχουν για πανηγυράκι και οι δε για λαοθάλασσα!
- Κοίτα να σου πω… Επειδή ήμουνα, έχω να σου πω ότι γέμισε ο τόπος…
- Ναι αλλά πόσοι; Που να βρίσκεται η αλήθεια;
- Εκεί που την κρύβουν! 

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Καμιά φορά δεν ξέρεις τι γίνεται με το δίδυμο εαυτό σου!
- Δίδυμος εαυτός;
- Ναι, εγώ κι εγώ!
- Εσύ κι εσύ;
- Ναι, σου λέω!
- Ξέρω δίδυμα αδέρφια… τι άλλο; Ναι, δίδυμα αδέρφια! Τίποτα άλλο!
- Είναι που κρύβουμε και μέσα μας ένα δίδυμο εαυτό!
- Και γιατί τον κρύβουμε; Μας έκανε κανένα κακό ή θα του κάνουμε εμείς;
- Τον θυμόμαστε κάπου κάπου. Όχι πάντα! Τις περισσότερες φορές τον αγνοούμε, τον ξεχνούμε εντελώς, σαν να μην υπάρχει, σαν να μην υπήρξε ποτέ, σα να…
- Και αυτός ο δίδυμος εαυτός γιατί υπάρχει; Τι τον χρειαζόμαστε;
- Έλα μου, ντε! Τι τον χρειαζόμαστε; Και όμως υπάρχει και βασιλεύει και κυριαρχεί όταν δεν χρειάζεται! Και έτσι από δω παν κι οι άλλοι! Και καταλαβαίνεις μετά! Ο ένας κυνηγά τον άλλο, σκοτώνονται και όλο γυροφέρνουν και όλο καταστρέφουν και όλο ανάβουν φωτιές και κόντρα από δω και κόντρα από κει, σου γίνεται ένας αχταρμάς και κουρνιαχτός… Μας ακούει όλη η γειτονιά! Και ξέρεις άμα έχεις γειτόνους που καμαρώνουν με τέτοιο κουρνιαχτό και όλο μας γλυκοκοιτάζουν και μας χειροκροτούν και εμείς αλίμονο συνεχίζουμε να προσφέρουμε θέαμα προς διασκέδαση γειτόνων και φίλων των γειτόνων και ακόμα παραπέρα…
- Λίγο σε χάνω και δεν σε πιάνω… Κάπου μου στέλνεις παράσιτα!
- Ε, πάρε το μηδέν τότε!
- Για λέγε!
- Είμαστε δυο, παραμένουμε δυο και είμαστε αντιμέτωποι. Ο ένας θέλει αυτό και ο άλλος θέλει εκείνο! Υπάρχει ασυμφωνία χαρακτήρων, ντε! Όχι! Δεν μπορεί να συμφωνήσουμε ότι θέλουμε το ίδιο πράγμα! Υπάρχει τεράστια ασυμφωνία χαρακτήρων. Τεράστια! Μέχρι την Παταγονία ένα πράγμα! Και τι μέλλει γενέσθαι;
- Ποιος να ξέρει άραγε να μας πει;
- Κανείς από μας! Από τους άλλους κάποιοι ξέρουν, αλλά το κρατούν εφτασφράγιστο μυστικό!
- Και τι κάνουμε τότε;
- Βλέπεις να γίνεται τίποτα; Έτσι πορευόμαστε! Αυτή είναι η πορεία μας! Ο ένας μας εαυτός πορεύεται για να διαμαρτυρηθεί και ο άλλος κατηγορεί την διαμαρτυρία! Ποιος έχει δίκιο από τους δυο;
- Ναι! Ποιος; Ο δίδυμος ή ο δίδυμος;

- Καιρός να ξαπλώσουμε στο κρεβάτι του ψυχαναλυτή! 

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ελπίζω εις ένα Θεό…
- Έχεις εναποθέσει τις ελπίδες σου στον Κύριο;
- Που αλλού; Βλέπεις εσύ από πουθενά φως; Τόσοι σωτήρες που πέρασαν… ακόμη περιμένουμε να μας σώζουν!
- Αφού μας έκαναν τον βίο αβίωτο πρώτα…
- Άρα; Τι μας απομένει; Να κάνουμε το σταυρό μας και να αρχίσουμε το χορό του Ζαλόγγου; Ας ελπίσουμε ότι ο καλός Θεούλης θα βάλει το χέρι του και θα γίνει το θαύμα!
- Είσαι λίγο απαισιόδοξος…
- Και να ήμουν μόνο εγώ!
- Τι θες να πεις;
- Εγώ; Μερικά εκατομμύρια Ελλήνων!
- Αμάν βρε! Και που τους βρήκες και τους ρώτησες;
- Ένα 83 τοις εκατό συμπατριωτών μας πιστεύει ότι η ύφεση θα συνεχιστεί και το 2018…
- Μα, ο Μάριο Σεντένο είπε ότι η Ελλάδα οδεύει να αλλάξει σελίδα…
-Και ξέρει καλύτερα ο Σεντένο από μας; Για πες του να περάσει μια βόλτα και από τα μέρη μας! Και δεν μου λες! Ποιος είναι αυτός ο κύριος;
- Ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ!
-Α! Τώρα εξηγείται! Για πες του να μας κάνει μια επίσκεψη! Μας περίσσεψαν και κάτι μελομακάρονα και κουραμπιέδες από την Πρωτοχρονιά… Ρε, έρευνα της Nielsen ξέρεις τι έβγαλε; Αυτό που σου είπα παραπάνω, χώρια που τρεις στους δέκα ανησυχούν για τη δουλειά τους!
- Χώρια τους παλιούς;
-Εμ, αυτοί… πάει, πάλιωσαν! Εις άλλα με υγείαν! Ένα 30 τοις εκατό ανησυχεί για τα χρέη και τις οφειλές…
- Εγώ περίμενα μεγαλύτερο ποσοστό!
-Αν δεν σου κάνει σχεδόν το ένα τρίτο… Τι περίμενες; Λίγο είναι;
- Υπάρχουν κι άλλοι που δεν ανησυχούν!
-Ρε, αυτοί κρατάνε ακόμη την οικονομία ζεστή! Τι νόμιζες; Όλοι στο ίδιο καζάνι είμαστε; Μερικοί πήδηξαν και βγήκαν έξω και περιφέρονται! Και όλη αυτή η ανησυχία κρατάει από το 2013!
-Σκληρά καρύδια! Κρατάμε γερά!
- Και επτά στους δέκα σφίγγουν κι άλλο το ζωνάρι περικόπτοντας κι άλλο τα έξοδά τους!
- Τι να πω; Δεν ξέρω!
- Να πεις του φίλου σου του Μάριου ότι εδώ σελίδα ακόμη δεν αλλάζει! Άμα έχει αυτός δικές του πηγές να ‘ρθει να μας τις πει να ηρεμήσουμε κι εμείς λιγουλάκι. Μη μας αφήνει στο μαύρο σκοτάδι! Κρίμα δεν είμαστε;
- Και τι θα γίνει άμα του πω;
- Θα τρέξουμε κι εμείς τότε να τον βοηθήσουμε να γυρίσουμε μαζί τη σελίδα! Θα του πέσει κομματάκι βαριά!
  

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Του Κουτρούλη ο γάμος το ανάγνωσμα!
- Έγινε και βιβλίο; Πότε;
- Βιβλίο; Βιβλία να θες!
- Κοίτα, να τα αγοράσω δεν μπορώ! Άμα τα βρω σε καμιά δανειστική βιβλιοθήκη ευχαρίστως να τα διαβάσω!
- Θα στα δώσω εγώ ρε!
- Τι; Έχεις δικά σου;! Λεφτά μου, εσύ! Αφού μπορείς  και αγοράζεις βιβλία!
- Δεν τα αγόρασα ρε! Από δωρεάν διανομή είναι!
- Τι; Τα μοιράζαν δωρεάν; Και εγώ που ήμουν!
-Ξέρω γω; Θα κοιμόσουν! Τι άλλο; Για να μην τα πάρεις χαμπάρι!
- Ωραία! Έχεις όλα τα επεισόδια;
- Από την αρχή μέχρι το τέλος! Ούτε διαφημίσεις, ούτε διακοπές, ούτε χιόνια! Ολοκάθαρα όλα! Και χαρτί; Τρία άλφα!
- Χαρτί τρία άλφα πρώτη φορά ακούω! Παλιά δεν έλεγαν έτσι για τα υφάσματα; Τρία άλφα;
- Ναι, αλλά επειδή τώρα το ύφασμα έγινε ευγενές υλικό εν εξαφανίσει γίνεται χρήση του χάρτου! Διότι η εγγραφή επί του υφάσματος είναι ανεξίτηλος και ως εκ τούτου ό,τι γράφεται, γράφεται! Δεν μπορεί να διαγραφεί πάραυτα. Και το ανωτέρω σε συνδυασμό με την αμνησία είναι καλό δείγμα συμπόνιας και πλήρους παραδειγματισμού προς  κοινότυπη καθημερινή χρήση, διότι ανταλλακτικά δεν κυκλοφορούν πλέον στο ελεύθερο εμπόριο λόγω έλλειψης βιταμινών καχεκτικών χαρακτήρων. Και ως εκ τούτου δεν δύναται να γίνει κατανόησις δηλώσεων, εξωφρενικών εκδηλώσεων, εκφράσεων πλήρους συμπαθείας και άλλα εσπεριδοειδή πλην της φαιδράς πορτοκαλέας! Μια άμορφη, ανάλαφρη…
- Μα τι λες; Τι ακούν τα αυτάκια μου; Εεεε! Ξύπνα! Έχεις πάρει τίποτα ουσίες και ομιλείς αλλοπρόσαλλα; Τα έχεις χαμένα; Σε γιατρό πήγες; Να πας! Δεν είσαι καλά! Με καταλαβαίνεις; Μ’ ακούς; Με καταλαβαίνεις; Εσένα μιλάω!
- Αγνώριστη ασθένεια που καλύπτει επιμελώς κάθε χαραμάδα που προσπαθείς να εκμεταλλευτείς για δική σου χρήση…
- Τι λέει το πρόσωπο; Δεν καταλαβαίνω γρυ! Ρε, μαλάκα μου. Ξύπνα, ρε! Τι είναι αυτά που λες; Έχεις τίποτα χάπια που χρειάζεσαι; Πες μου! Σε ποιο τσεπάκι είναι; Να σου τα δώσω! Κόσμε τρέξε, κάτι έπαθε, βοήθεια! Ο φίλος μου κάτι έπαθε, ένα φορείο… πάρτε τηλέφωνο για ένα φορείο… Μα καλά; Κανείς δεν ακούει; Βοήθεια! Βοήθεια!  Γειτόνοι Βοήθεια!
-  Μην ανησυχείς, καλά είμαι, μην ανησυχείς δεν σ’ ακούει κανείς!

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ.ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ποτέ δεν θα ησυχάσουμε σε αυτή τη χώρα! Έτσι μια μέρα να ξυπνήσουμε το πρωί και να πούμε, ας πάω για καφέ έξω να μην πιω στο σπίτι, να κάνω μια βόλτα στα μαγαζιά, έτσι άσκοπα, χωρίς να ψωνίσω, δεν είναι απαραίτητο βρε αδερφέ, να χαλαρώσω, να ξεχαστώ!
- Ορεξάτος μου ήρθες σήμερα!
- Εγώ; Ορεξάτος; Για να μου ανοίξει η όρεξη φίλε θέλει ακόμη πιο πολύ ψέκασμα!
- Τι θες να πεις; Που ψεκάζεσαι;
- Όπου κι εσύ!
- Δεν σε είδα καμιά φορά! Μπορεί να πηγαίνεις άλλες ώρες για ψέκασμα εσύ!
- Χαχα! Να ‘σαι καλά! Με έκανες και γέλασα! Είδες τι γίνεται με το ΜΕΓΑ!
- Ποιο; Το κανάλι;
- Εμ, επισκίασε ακόμη και την ονομασία!
- Πες το ψέματα! Και εν μέρει έχεις δίκιο! Δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει η βόμβα! Κάθε μέρα, τι κάθε μέρα, μη σου πω πρωί βράδυ, όλο και κάτι γίνεται, κάτι ακούς, κάτι μαθαίνεις! Νισάφι βρε αδερφέ! Κάποιος, κάπου να κάνει ένα κουμάντο, να τα προλαβαίνουμε όλα. Θα χάσουμε το μπούσουλά μας…
- Τον μπούσουλα τον έχουμε χαμένο από καιρό!
- Μπορείς να διαχειριστείς όλα αυτά που γίνονται; Πας να βγάλει ς μια άκρη από το ένα θέμα, και εκεί που λες, όπα της, να ‘σου, σου έρχεται κατάμουτρα και το άλλο και μένεις αποσβολωμένος! Και τώρα τι γίνεται; Όχι, πες μου τι γίνεται;
- Σάματις ξέρω κι εγώ; Από τους αποσβολωμένους είμαι. Εκεί που πάω να χωνέψω το κλείσιμο του ΜΕΓΑ να ‘σου και μέλη του Ρουβίκωνα που πήγαν σε συμβολαιογραφείο και τους μίλησαν με το σεις και με το σας! Κοιτάξτε, προσέξτε τους πλειστηριασμούς!
- Άρα;
- Κοίτα να σου πω, προσπάθησα να τα πάρω όλα αυτά αψήφιστα, αλλά δεν μπορείς, κάπου θα σπάσεις θα λυγίσεις, θα πονέσεις αλλά μέχρι πότε; Τέτοιο ψέκασμα δεν αντέχεται!
- Σε χλωρό κλαρί δε μας αφήνουν! Λουφάξαμε με τέτοιο ψέκασμα!

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ζούμε σε μια χώρα του παραλόγου! Θα μου πεις μόνο εδώ μπορεί να συμβαίνει; Μπορεί να συμβαίνει και αλλαχού!
- Όπως και τι;
- Δεν είναι που έχουμε την τύφλα μας και περπατάμε τρεκλίζοντας έχουμε και τις μαλακίες που μας σερβίρουν τα μέσα…
- Πώπω! Έχεις εκτραπεί! Δεν με έχεις συνηθίσει σε τέτοιο λεξιλόγιο!
- Σκέφτηκα ότι είναι καιρός να εκτρέπομαι κι εγώ διότι με το σεις και με τo σας, και με τις ευγένειες δεν βγάζεις άκρη! Άσε που άμα είσαι ευγενής τη σήμερον ημέρα το εκλαμβάνουν και ως αδυναμία!
- Και ποια μέσα εννοείς; Μαζικής μεταφοράς;
- Κατά ένα τρόπο και αυτά διότι μεταφερόμαστε σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
- Και τι έβγαλες;
- Ρε, εδώ κοιμόμαστε και ξυπνάμε με μία και μοναδική σκέψη…
- Κατάλαβα!
- Πώς θα μπορέσουμε να πάρουμε από δω και να τα πάμε εκεί, να πληρώσουμε και να πληρώσουμε και να πληρώσουμε…
- Ε, και λοιπόν;
- Και από την άλλη, βγαίνει κείμενο ότι η τάδε, άσε να μη λέμε ονόματα και βγει ότι κάνουμε κουτσομπολιό, και λέει ότι είναι ευλογημένη καθόσον έτεκεν άρρεν και το ταΐζει έμπροσθεν του παραθύρου της κλινικής που και η θέα είναι καταπληκτική λέει!
- Ε; Και λοιπόν;
- Ανέβασε  και τη φωτογραφία του παραθύρου!
- Ναι; Καλό το κάσωμα;
- Ποιο κάσωμα ρε;
- Αφού λες φωτογραφία του παραθύρου, τι άλλο να περιμένει κανείς;
- Από το παράθυρο να και η θέα. Παντού φοίνικες, πισίνες γεφυρούλες…
- Ρε, τι μου λες; Για ποια μου λες;
- Δεν μας ενδιαφέρει. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι γιατί να γίνετε αναμετάδοση και ξανά αναμετάδοση… Γιατί ρε; Για να βλέπουμε εμείς οι πληβείοι και να καταριόμαστε την ώρα και τη στιγμή που γεννηθήκαμε; Και από την άλλη; Τι πρέπει να, μας ενδιαφέρει; Ότι γέννησε; Αμέτρητες γυναίκες γεννάνε κάθε μέρα με θέα ένα κενό παράθυρο και χωρίς παράθυρο μη σου πω και χωρίς πόρτα!
- Βάζω στοίχημα ότι η φωτογραφία δεν ήταν από κλινική! Από κανένα ξενοδοχείο θα ήταν!
- Ένα δίκιο το έχεις! Αλλά έχει εδώ κλινικές με τέτοια θέα; Μπορεί να είναι κι έξω!
Ακόμα χειρότερα δηλαδή, όχι για αυτήν, αλλά για μας! Για την βλακεία που κουβαλάμε και ασχολούμαστε με τη θέα και την ευλογημένη!
- Α ρε! Άμα γεννιέσαι πλούσιος, φτωχός δεν μπορείς να γίνεις με τίποτα!
- Εκτός κι αν…


Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ρε, δεν πρόκειται να αλλάξουμε με τίποτα!
- Τι αλλαγή θες πάλι;
- Να αλλάξουμε, ρε! Να αλλάξουμε μυαλά, φιλοσοφία, νοοτροπία
- Και εγώ νόμιζα το πήγαινες στις εκπτώσεις! Είπα κι εγώ!
- Να μη λες τίποτα! Εδώ και τώρα!
- Εκεί και τότε!
- Εσαεί!
- Δηλαδή;
- Εις τους αιώνες των αιώνων αμήν!
- Ούτε η Πυθία τέτοια! Έχεις εξελιχθεί! Ανέβηκες μερικά επίπεδα!
- Ρε, ξες ότι από τα βόρεια προάστια του κλεινού άστεως αναχωρούν κάθε τόσο λεωφορεία για το καζίνο των Σκοπίων;
- Και τι σε νοιάζει; Δικά τους τα λεφτά!
- Αν μην ανοίξουμε συζήτηση για το ποιανού είναι τα λεφτά! Θα νυχτώσουμε, θα μας βρει το ξημέρωμα και δεν θα έχουμε καταλήξει. Άστο καλύτερα! Δύσκολο να το καταλάβει κάποιος!
- Τι θες να πεις; Ότι είμαι χοντροκέφαλος;
- Να είσαι κι ο μόνος… Με δόλωμα 70 ευρώ έχεις δωμάτιο, και φαί για τέσσερις μέρες, με την προϋπόθεση να ξοδέψουν στο καζίνο το λιγότερο 50 ευρώ! Καταλαβαίνεις δηλαδή… Ποιος εθισμένος στον τζόγο θα παίξει 50 ευρώ μόνο; Πάει το χρήμα! Έφυγε! Και καταλαβαίνεις πόσα εκατομμύρια ελληνικά ευρώ μπαίνουν στη χώρα! Και μετά μου λες… Α να μην το ξεχάσω, είναι και το όνομα που εμφανίστηκε και πάλι στον ορίζοντα. Πότε ξαναενεφανίσθη το θέμα, πότε θα τελειώσει, δεν θα το πάρουμε χαμπάρι! Θα μας μείνουν μόνο μερικές μέρες τηλεοπτικών αναμετρήσεων, καυγάδων, τάχα ύβρεων και στο τέλος όλα μέλι γάλα!
- Τελικά τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την ονομασία; Την αξιολόγηση; Το χρήμα που ρουφιέται εις την αλλοδαπήν; Το χρήμα που κυνηγιέται με την καραμπίνα, άσε που δεν είναι και κυνηγετική περίοδος, και δεν ξέρεις που να πρωτοδώσεις; Τις όμορφες τραπεζούλες και το Δημόσιο που αναμένουν όπου υπάρχει στενό και γωνία για να σε βουτήξουν από το γιακά; Δεν νιώθεις στο πετσί σου ότι κάτι και τίποτα, κάπου και πουθενά, κάποιος και κανένας έχει βάλει στόχο να σε εκδικηθεί;
- Εκδικηθεί; Για ποιο λόγο;
- Γιατί η Πυθία μας έλεγε ασυναρτησίες!