Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Καλό είναι να μην τρως τυρόπιτα στο δρόμο!
- Γιατί; Απαγορεύεται; Θα βρωμίσει ο δρόμος από τα ψίχουλα;
- Όχι, αλλά μπορεί να παρεξηγηθείς.
- Άντε να δούμε, τι άλλο θα ακούσουμε!
- Είναι σημειολογικό το όλο θέμα!
- Αυτό, που σε οτιδήποτε βάζεις και ένα περιτύλιγμα επιστημοσύνης με τρελαίνει! Αλλά και αυτό με την τυρόπιτα έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
- Ρε, χαζέ, το να τρως τυρόπιτα στο δρόμο μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο!
- Ναι, δεν μ’ αρέσει η τυρόπιτα  στο σπίτι και αγοράζω απέξω!
- Πες το κι έτσι!
- Καλά, θα τρελαθούμε τελείως!
- Είδες τι έγραψε μια ελληνίδα δημοσιογράφος σε ανταπόκριση της στους Τάιμς;
- Τι έγραψε; Ότι οι τυρόπιτες μας δεν είναι καλές; Ας δοκιμάσει τις σπανακόπιτες τότε!
- Έγραψε ότι οι ελληνίδες φοιτήτριες πουλάνε σεξ …για μια τυρόπιτα. Έπεσε πείνα, λέει!
- Τέτοιες  #$*&^%$##*!#  γράφουνε και γίνεται το σώσε έξω. Είπαμε ότι πεινάμε, αλλά όχι κι έτσι! Όσο για μια τυρόπιτα έχουμε λεφτά!
- Γι αυτό σου λέω, μην κυκλοφορείς με τυρόπιτα στο χέρι γιατί μπορεί να είναι σημαδιακό! Μπορεί να θεωρηθείς ότι κυνηγάς φοιτήτριες!
- Και αν τρώω σπανακόπιτα; Αυτό εμπίπτει στην σημειολογία περί της πείνας;
- Δεν αναφέρθηκε κάτι τέτοιο. Κάτι για σάντουιτς συζητήθηκε…
- Σάντουιτς; Τι σάντουιτς; Κυκλοφορούν άπειρες παραλλαγές σάντουιτς! Βρε τι πάθαμε στα καλά καθούμενα! Να μην μπορούμε να τσιμπήσουμε κάτι στο δρόμο! Για στάσου… Αν έχω την τυρόπιτα ή το σάντουιτς από το σπίτι, αυτό μήπως διαφοροποιεί τα πράγματα;
- Το ίδιο πιστεύω να είναι! Γιατί μπορεί να σου πει ο άλλος, τόσο πολύ πεινάς και τρως στον δρόμο; Δεν μπορείς να την φας στο γραφείο; Πάντως ωραία διαφήμιση μας κάνει η συμπατριώτισσα μας! Να της τηλεφωνήσουμε για να την ευχαριστήσουμε για την διαφήμιση που μας κάνει!
- Δεν ξέρεις ότι αυτά πουλάνε; Θα φανεί περισσότερο ο δημοσιογράφος που γράφει κάτι ξέροντας ότι θα προκαλέσει σχόλια και διαφωνίες! Οπότε ακούγεσαι περισσότερο! Και όσο περισσότερο τόσο και πιο γνωστός, άρα καταξιωμένος!
- Πάντως από ό,τι κατάλαβα η μπουγάτσα είναι απενοχοποιημένη!  Δεν βλέπω να αναφέρεται πουθενά!
- Το φαντάζεσαι να πέσουν ξένοι επενδυτές παραγωγής τυρόπιτας;  Σου λέει, χρυσές δουλειές θα κάνουμε!
- Είδες; Πάλι άλλοι θα μας φάνε τις ιδέες! Πάλι το χρήμα έξω θα βγει!




Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι είναι αυτό;
- Τίποτα, ρε! Να, μια λίστα!
- Λίστα; Τι λίστα;
- Τίποτα, ρε! Να, από το σούπερ μάρκετ… Μακαρόνια, ζάχαρη…
- Κατάλαβα, κατάλαβα… Είπα κι εγώ καμιά λίστα της προκοπής…
- Τι εννοείς; Ήθελες να είχε η λίστα χαβιάρι και σαμπάνιες;
- Άντε και λίγο κρασάκι…
- Α! Κρασί παίρνουμε από το χωριό… Αυτά τα εμφιαλωμένα…
- Καλά, καλά…
- Για πες μου, όμως, τι λίστα εννοούσες;
- Είπα κι εγώ μήπως έπεσε στα χέρια σου καμιά λίστα… Μπας και είχε κανένα γνωστό να του ζητήσουμε κανένα φράγκο… Από τα έντεκα χιλιάδες ονόματα, τι στον κόρακα, τόσο γκαντέμηδες; Δεν θα υπήρχε κανένας γνωστός να γεμίσει τη χούφτα μας με λίγα ψίχουλα;
- Δεν… Βοήθησε λίγο…
- Θα κυκλοφορήσει καινούρια λίστα με τα άτομα που έλεγα πριν… και με πόσα δις να έχουμε καλό ρώτημα;
- Πόσα δις, να έχουμε καλό ρώτημα;
- Εφτά δις! Αυτές είναι λίστες!
- Αμάν ρε παιδί μου! Που κυκλοφορούν τόσα λεφτά;
- Πάντως όχι στις λίστες τις δικές μας… Α ρε καημένε μου… Μόνο εσύ; Πόσοι καημένοι είμαστε ακόμη… Κονβόι ολόκληρο… Παρέλαση…
- Και πως ανακαλύφτηκε αυτή η λίστα;
- Το παράξενο, που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ότι οι καταθέσεις είναι σε ελβετική τράπεζα αλλά την λίστα την παρέδωσαν οι αρχές της Βόρειας Ρηνανίας….
- Και;
- Η Βόρεια Ρηνανία είναι στην Γερμανία, δεν είναι στην Ελβετία… Πάλι με μεσάζοντες παίρνουμε τις λίστες…
- Και αυτό είναι το θέμα; Άλλο σκέφτομαι εγώ… Η χώρα είναι πλούσια και οι κάτοικοί της φτωχοί ή η χώρα είναι φτωχή και οι κάτοικοί της πλούσιοι; Όπως και να το δεις…
- Όπως και να το δεις, είναι προβληματικό… Δεν στέκει ούτε το ένα ούτε το άλλο… Κάτι δεν πάει καλά… Κάτι μυρίζει…
- Τι μυρίζει; Καίγεται τίποτα; Έχει γούστο να βραχυκύκλωσαν τα λαμπάκια στο δέντρο…
  

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ




- Φεύγω! Φεύγω! Φεύγω!
- Το ακούσαμε ρε! Μια φορά φτάνει!
- Φεύγω ρε! Βρήκα την καινούρια γη της επαγγελίας!
- Και εσύ τέκνον Βρούτε; Ποιος θα μείνει τελικά σ’ αυτήν τη ρημάδα τη χώρα;
- Αφού αυτός είναι ο σκοπός τους! Γιατί να μην τους βοηθήσω κι εγώ σαν καλός χριστιανός;
- Και που θα πας με το καλό;
- Όχι, πολύ μακριά, θα βλεπόμαστε συχνά. Μέχρι τα Τίρανα!
- Τα Τίρανα; Τα Τίρανα τα γνωστά;
- Ναι, ρε, Αλβανία!
- Και είναι η Αλβανία η καινούρια γη της επαγγελίας;
- Αμέ!
- Τρελός παπάς σε βάφτισε!
- Ρε, την Αλβανία που ήξερες ξέχνα την!
- Για πες! Άμα είναι έτσι να έρθουμε κι εμείς!
- Λοιπόν, άκου να δεις…
- Ακούω για να δω… Για λέγε λοιπόν!
- Το είπε ο πρωθυπουργός τους… Οι επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι 36.000 ευρώ δεν θα πληρώνουν φόρο! Είδες; Κλείσε το στόμα… Θα σου μπει καμιά μύγα!
- Έλααααα!
- Και δεν είναι μόνο αυτό… ΟΙ επιχειρήσεις από 36.000 μέχρι 58.000 ευρώ θα έχουν ΦΠΑ, αλλά η φορολόγηση των κερδών τους από 7,5 τα εκατό θα κατέβει στο 5 τα εκατό…
- Πες το λίγο αυτό το τελευταίο…
- Ποιο;
- Αυτό με το πέντε τα εκατό… Θέλω να τ’ ακούω να το λες….
- Είδες λοιπόν;
- Και τώρα; Γιατί το έκανε αυτό λες;
- Δεν θέλει και πολύ μυαλό φίλτατε μου! Το θέμα είναι να έχεις το νόου χάου στο σωστό τάιμινγκ!
- Με μπέρδεψες τώρα… άρχισες τις αγγλικούρες και με μπερδεύεις!
- Θέλει να μαζέψει κόσμο και ντουνιά, ρε, στην χώρα του. Για να έρθει και η ανάπτυξη μαζί τους… Σου λέει κοντά είναι, τους βολεύει κιόλας, ας τους μαζέψω στην αυλή μου… Άκου κι αυτό που είπε για να μπεις στο νόημα… “…η φορολογική διοίκηση στην Αλβανία θα κινηθεί σε μια πιο σύγχρονη και φιλική κατεύθυνση προς τους φορολογουμένους ακολουθώντας το παράδειγμα όσων εφαρμόζονται στις σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες…”
- Δηλαδή εμείς, ούτε σύγχρονη χώρα είμαστε ούτε ευρωπαϊκή…
- Αυτό κατάλαβες εσύ;
- Τι να καταλάβω;
- Ο θάνατός σου, η ζωή μου…

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι ωραία! Κάθε φέτος και καλύτερα!
- Πο, πο! Που την θυμήθηκες; Πόσα χρόνια είχα να την ακούσω αυτήν την παροιμία!
- Την άκουσες καλά;
- Ναι, πολύ καλά! Γιατί;
- Διότι δεν έχει άλλο! Μας τελείωσε. Δεν θα την ξανακούσεις! Τώρα ισχύει κάθε πέρσι και καλύτερα! Τώρα…  περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις!
- Δηλαδή, κάθε πέρσι και καλύτερα; Αυτό θα επικρατεί;
- Άμα το θες κι αλλιώς, πες το κι αλλιώς! Κάθε φέτος και χειρότερα! Διαλέγεις και παίρνεις!
- Τι να διαλέξω; Τι να πάρω και τι να αφήσω…
- Ξέρεις… Κάθομαι και φιλοσοφώ το όλο θέμα και βλέπω ότι όλη η Ιστορία επαναλαμβάνεται… έχεις ακουστά φαντάζομαι ότι οι …φίλοι σύμμαχοι μάς ενθάρρυναν για επιχειρήσεις στην Μ. Ασία για να διασπαστεί η Οθωμανική αυτοκρατορία! Και τι έγινε; Μόλις αντιλήφθηκαν ότι αυτό θα γίνει μπούμερανγκ και θα ωφεληθεί η Ελλάδα… Σου λέει, τι γίνεται ορέ; Και είδαμε πόσο βοήθησαν …στην καταστροφή της Σμύρνης…
- Τώρα, τι σχέση μπορεί να έχουν αυτά με το σήμερα;
- Καμία!
- Τότε; Με δουλεύεις;
- Ρε, που πήγαν οι τράπεζες;
- Που να πήγαν; Εδώ είναι.
- Θυμάσαι τα υποκαταστήματα που άνοιξαν σε όλη την Βαλκανική χερσόνησο…
- Ναι;
- Ναι! Και τώρα που πήγαν;
- Ξέρω εγώ;
- Ρε, θα  σ’ αφήσουν να σηκώσεις κεφάλι; Που πας κακομοίρη μου ξυπόλητος στα αγκάθια;  Πόσα βήματα μπορείς να κάνεις; Α! Πάγαινε από δω ρε καραγκιοζάκο που πας να σηκώσεις ανάστημα! Για να σου δείξουμε ποιο είναι το πραγματικό σου ανάστημα! Και πάρε και τούτη και πάρε και την άλλη και δώστου απανωτά χτυπήματα. Που ήσουν; Εκεί γρήγορα να επιστρέψεις… Και όχι πολλά λόγια! Και μην βγάλεις τσιμουδιά… Μου άπλωσες τα ποδάρια σου και θέλεις και μεγαλύτερο πάπλωμα…
- Ένα δίκιο, σα να το έχεις…
- Και θυμάσαι μετά… έτρεχαν οι φιλάνθρωποι οργανισμοί να σώσουν και να βοηθήσουν… τους άστεγους… τους πεινασμένους… τους χαμένους… χαμένες ζωές και περιουσίες… χαμένη Ιστορία…
  

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Σίγουρα έχει το κληρονομικό χάρισμα!
- Ποιος, ρε;
- Ο Άδωνις!
- Κοίτα, αυτός έχει πολλά χαρίσματα! Όσο να ‘ναι, θα είναι το DNA που…
- Γιατί; Είχαν στο σόι του κανέναν προφήτη;
- Τι θες να πεις;
- Προφήτης, ρε! Που λέει τα μελλούμενα!
- Εεε! Όσο και να πεις με την Πυθία, τόσα χρόνια ένα αλισβερίσι θα το είχε… Αλλά γιατί το λες;
- Γιατί προφήτεψε από την προηγούμενη…
- Έλα! Πες το μου κι αυτό!
- Ναι, ρε! Λες να ήταν σύμπτωση;
- Μπας και ήξερε το κάτι τις του;
- Ξέρω γω; Αλλά το πέταξε προχτές το Σάββατο, σε μια ταβέρνα, στο Τρίκορφο…
- Και τι προφήτεψε δηλαδή;
- Έτσι κι αλλιώς δεν θα γίνουν αύριο εκλογές!
- Ειιι! Άει στο διάολο! Τι μου λες!
- Αυτό που ακούς!
- Είναι σίγουρο;
- Αφού καταγράφηκε στις κάμερες!
- Λες να ήξερε; Λες να προφήτεψε;
- Πες μου να σου πω!
- Τι να πω; Δεν ξέρω! Η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια! Εσύ πιστεύεις σε προφήτες;
- Τώρα ανοίγεις μεγάλη κουβέντα! Από πού να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε!
- Από αυτό που έγινε! Δεν έγιναν οι εκλογές!
- Έλα μου ντε! Τι λες εσύ;
- Ό,τι και να πω, θα πάει στο βρόντο! Αν δεν ξέρεις την πηγή, να δεν ζεις τα γεγονότα στην πηγή τους, ό,τι και να πεις, θα είναι έπεα πτερόεντα! Θα πω εγώ, θα πεις εσύ, θα πούμε όλοι, θα κάνουμε τις αναλύσεις μας, θα βάλουμε τις φωνές μας…
- Και τι στον κόρακα! Κάτι δεν θα πιάσει τόπο; Κάτι θα δείχνει την αιτία…
- Της αναβολής;
- Εμ τι άλλο; Αυτό δεν είναι το θέμα; Τι έγινε; Τι θα γίνει; Πότε θα γίνει;
- Δεν ρωτάς, όμως, το πιο βασικό!
- Ποιο;
- Γιατί έγινε;
  

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Είμαστε χτυπημένοι! Αυτό είναι!
- Χτυπημένοι; Τι χτυπημένοι;
- Όπως λέμε, χτυπήθηκε από κεραυνό, χτυπήθηκε από την επάρατο, χτυπήθηκε από την γρίπη…
- Δεν καταλαβαίνω Χριστό!
- Και εμείς μία από τα ίδια…
- Από ό,τι ξέρω δεν υφίσταται κάτι ανάλογο…
- Ρε, εμείς είμαστε χτυπημένοι από την κρίση… Και πρέπει να είμαστε πολύ βαριά… Πάρα πολύ… Μη σου πω ότι πνέουμε τα λοίσθια…
- Εεεεε…. Με τρομάζεις… Αλλά έτσι κι αλλιώς εγώ νιώθω μια χαρά…
- Αυτό  το χτύπημα από που ξέρεις ότι θα σε χτυπήσει; Το μόνο που ξέρεις είναι ότι τριγύρω σου γίνεται πανδαιμόνιο…, αγέρηδες…, καταιγίδες…, βροντές…, αστραπές… Κάτι όπως, καλή ώρα, σήμερα!
- Σήμερα;
- Χτες, σήμερα αύριο… Μην κολλάς… Και τζουπ νάσου κι άλλο…
- Συνέχισε…
- Η ομάδα Τόμσεν χτύπησε πάλι με μια έκθεση που λέει ότι στις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση – είδες; Τι σου ‘λεγα; Στα λόγια μου έρχονται, είχες καμιά προειδοποίηση;  Όχι! - θα πρέπει να γίνει  μείωση μισθών δύο τα εκατό… Αυτά υποστηρίζει το ΔΝΤ!
- Μωρέ μπράβο! Δεν το καταλαβαίνω…
- Για άκου κι αυτό… Όπως υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, η ομάδα Τόμσεν στην έκθεσή της, μια μείωση μισθών κατά 2%  θα έχει… “Θετική επίπτωση στην ανταγωνιστικότητα: Αυξάνεται η συμβολή των εξαγωγών στην ανάπτυξη. Αυτή η αύξηση των εξαγωγών, μέσω της παραγωγής υψηλότερων εισοδημάτων, στηρίζει την κατανάλωση και τις πρόσθετες επενδύσεις - για να υπάρξει ευθυγράμμιση με την υψηλότερη ζήτηση.”
- Συγγνώμη… αλλά νιώθω ότι… κάτι έχω πάθει… είναι ελληνικά αυτά; Γιατί, αν είναι, έχω πρόβλημα… Δεν… Δεν… καταλαβαίνω τίποτα… Ρε, μπας και η μετάφραση είναι λάθος; Για ξαναδιάβασε το σε παρακαλώ…
- Άκου…
- Με συγχωρείς, αλλά…
- Ρε, όταν είσαι χτυπημένος, είσαι χτυπημένος… Πάει τελείωσε… Δεν έχει πισωγύρισμα…
- Εεεε, όχι κι έτσι! Ηρέμησε!
- Καλά! Δεν σε χτύπησε ακόμη! Άμα σε χτυπήσει κεραυνός, έλα να τα ξαναπούμε! Καλά σαράντα!



Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πήραμε την κάτω βόλτα, όμορφη μου Παναγιώτα!
- Κεφάκια; Κεφάκια; Βλέπω το κρασάκι σού έφτιαξε την διάθεση.
- Αν μου έφτιαχνε την διάθεση θα τραγουδούσα άλλο άσμα και όχι αυτό. Κανένα ξεσηκωτικό, για να ανάψουν τα αίματα λιγάκι.
- Τι θες να πεις για τα αίματα;
- Παγωμένα είναι τα αίματα, σαν τον βόρειο Πόλο ένα πράγμα! Στην κατάψυξη…
- Μπρρρρ… Με πάγωσες μόνο που το είπες…
- Ναι, αλλά οι θεσμοί έχουν αντίθετη γνώμη… Διοικούν εν θερμώ… Εμείς έχουμε μείνει αποσβολωμένοι στον πάγο… Θα πάνε και οι εκατό δόσεις αν δεν είσαι συνεπής… Τώρα, τέτοια εποχή και  έτσι όπως είναι τα πράγματα πως την θεωρούν την συνέπεια είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο… Βάλε και ολίγην από ένφια, ολίγην από τέλη κυκλοφορίας, ολίγην από ευθείς φόρους, ολίγην από πλάγιους, ολίγην από ταμεία, ολίγην από Δεη, νερό, τηλέφωνα, ολίγην… από τι άλλο; Άμα έχεις και τίποτα φοιτητές που τους σπουδάζεις… Διότι δεν σπουδάζουν μόνο αυτοί, σπουδάζεις και εσύ μαζί τους… Με άλλον τρόπο αλλά με δικό σου άγχος. Τι άλλο έμεινε; Βάλε και κάνα δυο τράπεζες… Τι άλλο να θες από την ζωή σου; Πολυάσχολος. Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης…
- Πες το ψέματα! Και δε μου λες; Για το σπίτι δεν είπες τίποτα;  - Ποιο σπίτι;
- Αυτό που έχεις!
- Και που δεν ξέρω ακόμη για πόσο καιρό θα είναι δικό μου, θες να πεις!
- Αμάν, ρε παιδί μου, σε βρίσκω λίγο… λίγο…
- Καθόλου λίγο… Πολύ και μάλιστα πάρα πολύ… Υπερβολικά πολύ… Διότι σε όλα αυτά που σου είπα δεν ανέφερα καθόλου όλα αυτά που χρειάζομαι για να συνεχίζω να ζω για να μπορέσω να ανταποκριθώ σε όλα αυτά! Διότι άμα δεν έχω να φάω πως θα προχωρήσω παρακάτω;
- Και;
- Δεν έχει και…
- Αλλά τι έχει;
- Δεν έχει τίποτα. Άμα τα καταφέρω να τρώω κιόλας, θα μπορώ κάτι να κάνω και να είμαι συνεπής.
- Εδώ γελάμε… Χαχαχα…
- Γιατί ρε; Που είναι το αστείο;
- Γι αυτό που είπες. Το είπες και προηγουμένως. Για την συνέπεια… Για τους καλοπληρωτές και τους κακοπληρωτές… Ένας ασυνεπής είναι δακτυλοδεικτούμενος τη σήμερον ημέρα. Μόνο που θα είμαστε πολλοί, πάρα πολλοί, αμέτρητοι…
- Και άντε να δούμε, ποιος θα πρωτοζητάει ελεημοσύνη από ποιον; Θα πρέπει να οργανωθούμε…
- Τι εννοείς;
- Να κάνουμε σύλλογο, ρε! Υπέρ απωλείας της συνέπειας!
  

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ψωμί, παιδεία, ε-λευ-θε- ρί-α…
- Τι βλέπω; Προετοιμάζεσαι για καμιά πορεία; Άργησες λίγο, αλλά δεν πειράζει. Πάντα υπάρχει χρόνος για όλα. Διάθεση να υπάρχει και τι στον κόρακα!
- Γιατί άργησα, ρε; Το αίτημα δεν είναι της ημέρας! Δεν είναι για μια μόνο μέρα! Είναι για όλες τις ημέρες του χρόνου!
- Εγώ δεν βλέπω τις υπόλοιπες μέρες να γίνεται αυτό!
- Τι θες; Κάθε μέρα να βγαίνουμε στους δρόμους και να παρελαύνουμε φωνάζοντας ψωμί και τα λοιπά; Δεν γίνεται αυτό! Είναι πρακτικώς αδύνατο!
- Μέσα είσαι! Παραπάει! Αλλά για πες μου, πόσα χρόνια έχουμε που φωνάζουμε ψωμί, παιδεία, ε-λευ-θε-ρί-α;
- Ουου…! Δεκαετίες!
- Τι σημαίνει αυτό;
- Τι σημαίνει;
- Ότι δεν έχουμε ψωμί, δεν έχουμε παιδεία, δεν έχουμε ελευθερία! Ακόμη στο ψάξιμο είμαστε!
- Γιατί, ρε, δεν έχουμε ψωμί;
- Ψωμί έχουμε, αλλά…
- Τι αλλά, ρε; Έχουμε ή δεν έχουμε; Κάθε τετράγωνο κι ένας φούρνος, χώρια το ψωμί το σπιτικό… Και παρεμπιπτόντως αυτό είναι και το πιο νόστιμο!
- Ρε, πανηλίθιε, πώς να σε πει ο άλλος, όταν λέμε ψωμί… να έχει δουλειά ο άλλος, να δουλεύει, να βγάζει λεφτά… Ένα καρβέλι ψωμί θα το βρει ο άλλος, λίγο από δω λίγο από κει, όλο και κάτι θα γίνεται… Άρα εδώ και χρόνια μία από τα ίδια… Τζάμπα οι φωνές!
- Έτσι όπως το λες…
- Παιδεία έχουμε;
- Μη μου πεις ότι δεν…
- Τέτοια που είναι φασκελοκουκούλωστα!
- Δεν σ’ αρέσει;
- Δεν είναι για να μ’ αρέσει. Το θέμα πόσο αποτελεσματική είναι. Είναι;
- Τι να σου πω τώρα;
- Μας λείπει η παιδεία, μας λείπει… επειδή η παιδεία κάνει κακό, δεν είναι παίξε γέλασε… Και για αυτό την ψάχνουμε τόσα χρόνια αλλά κανείς δεν μας την δίνει…
- Και η ελευθερία;
- Τώρα πια… σαν ανάμνηση θα την θυμόμαστε… ελευθερία τέλος, μας τελείωσε… τέλος… δεν έχει άλλο…
- Αμάν, βρε παιδάκι μου, μέσα στην άρνηση είσαι… Δεν έχουμε ελευθερία;
- Πώς θες να στο πω για να το καταλάβεις; Τίποτα, καθόλου… δεν το καταλαβαίνεις στα ελληνικά; Σε ποια γλώσσα θες;
- …
- Nein! Nichts!
  

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πάλι σε διλλήματα θα μπούμε!
- Α! Όλα κι όλα, μη μου βάζεις δύσκολα! Δεν μπορώ να ζοριστώ κι άλλο! Θα εκραγεί η φαιά ουσία μου!
- Μπα την έχεις ακόμη; Σου είναι απαραίτητη; Έτσι κι αλλιώς την χρησιμοποιείς; Για σκέψου! Πόση φαιά ουσία χρησιμοποιείς για την καθημερινότητα σου; Εγώ θα σου έλεγα κάτω του μηδενός. Διότι δεν χρειάζεται. Αφού άλλοι σκέφτονται για σένα. Οπότε βρίσκεται σε αδράνεια για να καταλήξει σε πλήρη απενεργοποίηση! Φαιά ουσία μηδέν! Έτσι κι αλλιώς, για σκέψου, μπορείς να σκεφτείς; Μα τι λέω; Να σκεφτείς… αν μπορείς να σκεφτείς! Αφού έτσι κι αλλιώς αφού δεν μπορείς να βάλεις σε λειτουργία…
- Είδες;  Άρα τι μου λες;
- Να δεις που τελικά θα γίνει νεκροποίηση του μυαλού και θα μικρύνουν τα κρανία μας. Όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν χρειάζεται τόσο κενό, θα μπαινοβγαίνει αέρας και υπάρχει κίνδυνος κρυολογήματος. Όσο να πεις τα ρεύματα είναι επικίνδυνα. Σέρνονται και ψύξεις!
- Μη σου πω και τα στόματά μας. Ήδη εγώ το νιώθω να μικραίνει… Λες να ακολουθήσει μεγάλη έλλειψη τροφίμων; Θα προλάβουμε την μετάλλαξη;
- Ανάλογα με το μέγεθος της μπουκιάς. Όσο μικρή θα είναι, ανάλογα θα μικρύνει και το στόμα…
- Οπότε τέρμα και οι διαδηλώσεις και οι φωνές… Άμα δεν μπορείς να ανοίξεις το στόμα σου, τι σόι διαμαρτυρία να κάνεις; Έτσι χωρίς κάνα δυο φθόγγους να πετάξεις;
- Το δίλλημα όμως είναι άλλο!
- Υπάρχει κι άλλο;
- Αν οι πάνω κλείσουν τα σύνορα…, οι κάτω δεν κάνουν τίποτα…, εμείς τι πρέπει να κάνουμε;
- Τι θες να κάνουμε, ρε!
- Για σκέψου!
- Με τι; Νομίζεις ότι μπορώ;
- Και πως θα λύσεις αυτό το πρόβλημα;
- Ούτε σε αυτό μπορώ να σου απαντήσω…
- Ρε, εσύ με τα δικά σου σύνορα τι θα κάνεις; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!
- Στάσου, στάσου!
- Τι;
- Εγώ τόσο καιρό γιατί νόμιζα ότι ο γκρεμός είναι πίσω;

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Είδες, είδες; Τι σου ‘λεγα;
- Ναι, ναι, σε τροχιά συμφωνίας…
- Σε τροχιά αυτοί, σε τροχό εμείς!
- Αμάν, ρε, που τον θυμήθηκες;
- Εγώ; Αυτοί! Το αγαπημένο βασανιστήριο των Γερμανών κατά τον Μεσαίωνα!
- Αμάν, ρε, τι είναι αυτά που μου λες!
- Όπως στα λέω! Αργά, βασανιστικά και σε δημόσια θέα! Θέαμα ευχαρίστησης! Θες να σου πω, πως γινόταν;
- Προς Θεού όχι! Δεν έχω μαζί μου τα υπογλώσσια! Και τι θες να πεις;
- Ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και τώρα! Κατά Μεσαίωνα μεριά δεν πάμε; Τι νόμιζες! Ο χρόνος όλο και γυρίζει… Σε τροχιά δεν είναι κι αυτός;
- Ναι, αλλά ο χρόνος πάει μπροστά… Δεν μπορεί να πάει πίσω…
- Τι λες; Ότι θέλουμε τον κάνουμε τον χρόνο. Άμα θέλουμε τον γυρνάμε και πίσω… Πίσω ολοταχώς…
- Και το βασανιστήριο;
- Για τον τροχό λες; Αυτό είναι, για να είναι! Πόσα χρόνια τσιγαριζόμαστε; Σιγά σιγά, σε χαμηλή φωτιά, αργά και σταθερά… Πώς θα δέσει η σάλτσα; Για να βγει ένα σωστό και καθώς πρέπει …γεύμα; Διότι έχεις απολαύσει εσύ ποτέ φαγητό που έγινε βιαστικά και γρήγορα; Το μαγείρεμα θέλει …φροντίδα, …στοργή και προδέρμ!!!
- Μ’ αρέσει που δεν χάνεις ποτέ το χιούμορ σου!
- Είναι θέμα αντίστασης! Είναι το μόνο που δεν χάνεται ποτέ, δεν πρέπει να χαθεί ποτέ! Διότι είναι το μόνο που δεν μπορούν να αρπάξουν!
- Λες, ε;
- Τι να πω; Από την περασμένη εβδομάδα ξεροσταλιάζαμε για την τελική συμφωνία, και να μέχρι τη Δευτέρα, διότι μετά δεν έχει, και νάσου πέρασε κι άλλη εβδομάδα, και μπήκαμε στη τελική τροχιά και νάσου ξεκινάει κι άλλη εβδομάδα…
- Πως περνάνε τόσο γρήγορα οι μέρες, ούτε που το καταλαβαίνεις… Πότε ήταν προχτές, πότε ήταν καλοκαίρι, πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα! Είναι απορίας άξιον! Αφού σκέφτομαι να παραγγείλω το αρνάκι για το Πάσχα. Που ξέρεις καμιά φορά! Λίγο το έχεις να ξυπνήσεις ένα πρωινό και να τρέχεις να βρεις λαμπάδες για την Ανάσταση!
- Άντε, βρε! Χριστός Ανέστη!



Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Όλο αυτό που λες είναι, ας πούμε, ένα θέατρο του παραλόγου!
- Ότι είναι θέατρο ναι, μπορείς να το πεις κι έτσι… ναι, ευθαρσώς δηλώνω ότι είναι ένα θέατρο…
- …του παραλόγου επιμένω…
- Θα μπορούσε να υπάρχει μια αντίδραση σε αυτό που λες…
- Υπάρχει μια κάποια πιθανότητα…
- Σε πληροφορώ αγαπητέ μου ότι αυτό συζητείται και μπορεί να υπάρξει μια συμφωνία, αλλά δεν αποκλείεται να υπάρξει και διαφωνία…
- Μπορεί δηλαδή να γίνουν αποδεκτές και οι δύο λύσεις;
- Τι εννοείς;
- Ότι, είτε υπάρχει διαφωνία είτε συμφωνία η αποδοχή θα είναι γενικά καθολική…
- Ναι, Γιατί; Διαφωνείς;
- Δηλαδή η λύση θα είναι ή κατά ή υπέρ;
- Λογικά…
- Τότε πως είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή; Είναι δυνατόν να είσαι συγχρόνως αποδέκτης και υποστηρικτής και αποδοχέας δυο εντελώς αντίθετων προτάσεων και θέσεων;
- Εγώ το βρίσκω λογικό…
- Θα παρατείνουμε δηλαδή τη συζήτηση που είχαμε χτες περί της όποιας λογικής;
- Η λογική έτσι κι αλλιώς μπορεί να παραταθεί, διότι δεν είναι κάτι που είναι στάσιμο…
- Συμφωνώ με την άποψη σου αλλά και συγχρόνως διαφωνώ…
- Πως μπορεί να γίνει αυτό;
- Πανεύκολο… Όπως γίνεται με την αποδοχή της προηγούμενης πρότασης που  μπορεί ευθαρσώς να είναι είτε αρνητική είτε θετική …με την ίδια ακριβώς λογική…
- Σίγουρα τότε έχουμε προσεγγίσει το θέατρο του παραλόγου… διότι όλο αυτό δεν μπορεί παρά να συμπορεύεται άνετα με τη δομή και τα χαρακτηριστικά του…
- Σα να λες, δηλαδή, ότι στο  θέατρο του παραλόγου δεν υπάρχει λογική…
- Γιατί; Είναι δυνατόν να υπάρχει;
- Βέβαια! Ο παραλογισμός δεν έχει τη δική του λογική;
- Τι λογική μπορεί να έχει;
- Τη δική του… Επειδή δε συμφωνείς εσύ;
- Θα μας τρελάνεις κι άλλο;
- Εγώ; Καθόλου!
- Μα… Τι είναι όλα αυτά που ευαγγελίζεσαι;
- Ότι η απόπειρα προσέγγισης ενός νέου θαυμαστού κόσμου είναι στα πρόθυρα του ερωτικού εναγκαλισμού!
- Δώσε μου λίγο χρόνο σε παρακαλώ!
- Τι θες να κάνεις;
- Να ανακαλύψω μια ευγενική προσέγγιση στο μείζον θέμα της ημέρας!
- Και ποιο είναι αυτό;
- Ο θάνατος του εμποράκου!
- Φτωχέ μου Αρθούρε!

  

Ελένη Γκίκα | Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης | Ποιήματα | Εκδόσεις Καλέντης Διαβάζει ο Βασίλης Μόσχης

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Νηφάλιο σε βλέπω, όλως παραδόξως!
- Θέλω να σκάσω και δεν ξέρω πως!
- Γιατί; Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορεί να σκάσει κανείς;
- Αμέ! Να σκάσεις από το πολύ φαΐ! Από ζήλια! Από παραλογισμό, από πλημμύρα λογικής…
- Τι είναι αυτό πάλι; Τι είναι αυτή η πλημμύρα λογικής;
- Παντού βρίσκεται! Πλημμυρίσαμε! Σε λίγο θα μοιράζονται σωσίβια δωρεάν, ναι καλά το άκουσες δωρεάν, για να μην πνιγούμε…
- Να μην πνιγούμε από την λογική εννοείς…
- Ναι, αυτό ακριβώς… Μην ξύνεις την κεφάλα σου…
- Είναι να μην την ξύνω; Με αυτά που ακούω… Άκου να πνιγούμε από την λογική…
- Ρε, δεν βλέπεις ότι η υπερβολική κατανάλωση λογικής έχει προκαλέσει αποχαύνωση του βαθύτερου εσωτερικού  ψυχικού  κόσμου του καθένα…
- Για λέγε, ενδιαφέρον ακούγεται… Λίγο παράλογο μεν…
- Προκαλείται από την υπερβολική λογική που συνοδεύει οτιδήποτε εκφέρεται, παράγεται, αναπαράγεται, κυκλοφορεί, υπόσχεται…
- Συγγνώμη, αλλά αδυνατώ…
- Σε τι αδυνατείς;
- Σε όλα αυτά που ακούω… είναι…
- Σε ποια από όλα; Τον παραλογισμό ή την λογική;
- Τι εννοείς; Τα παράλογα φυσικά!
- Και νομίζεις ότι όλοι έχουν την ίδια άποψη για το τι είναι λογικό και τι είναι παράλογο…
- Η Ψυχολογία λέει…
- Ξέχνα τι λέει η Ψυχολογία…
- Πως θα αγνοήσουμε κοτζάμ επιστήμη…
- Ισχύουν άλλα πράγματα… Λέγε τώρα… Θεωρείς ότι όλοι έχουν την ίδια άποψη; Λέει ένας παραλογισμένος ότι η σκέψη του δεν έχει λογική; Αντίθετα υπερασπίζεται την άποψή του ότι βρίθει λογικής! Άρα ποιο είναι το σωστό; Εσύ τι πιστεύεις ότι είσαι;
- Λογικός φυσικά!
- Και όμως είσαι παράλογος…
- Σιγά ρε…
- Και όμως εγώ σε θεωρώ παράλογο…
- Καλά…
- Και επιμένω…
- Βγάλε μας και τρελούς τώρα…
- Εκεί θα καταλήξω… Να σε τρελάνω για να αποδεχτείς την λογική μου…
- Μα η δική σου λογική είναι παραλογισμένη… εσύ χρειάζεσαι ζουρλομανδύα!
- Όχι, φίλε μου, ζούμε την εποχή της εκούσιας παραλογισμένης λογικής που προσπαθεί με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο να προκαλέσει την απώλεια της αρχαίας σημασίας της λογικής…
- Με εκπλήσσεις!
- Και εσύ εμένα… Έχεις να μάθεις πολλά… Ήγγικε γαρ…
- Η βασιλεία των ουρανών;
- Όχι… ο λαβύρινθος απολεσθέντων απωλειών
- Είναι δυνατόν μια απώλεια να απολεσθεί;
- Είναι η εσχάτη των ποινών! Έρεβος!

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Να…, κάτι τέτοια βλέπει και δεν μπορεί να κοιμηθεί!
- Ποιος έμεινε άυπνος πάλι;
- Εκτός από μας και για διαφορετικούς λόγους, κι άλλοι!
- Δηλαδή;  Τι είδε;
- Δεν ρωτάς και ποιος;
- Πέστα όλα, ντε! Με το τσιγκέλι στα βγάζουμε!
- Κάποιοι πρόσφυγες ήρθαν με θαλαμηγό από τα απέναντι παράλια. Και ψιθυρίζεται ότι τους κόστισε γύρω στα τρία χιλιάρικα ευρώ κατ’ άτομο!
- Έχουν λεφτά δηλαδή!
- Ένα κομπόδεμα σίγουρα θα το έχουν. Και μη ξεχνάς ότι σε όλες τις κρίσεις της Ιστορίας  πάντα υπήρχαν και υπάρχουν οι από πάνω και οι από κάτω! Πάντα έτσι δεν συμβαίνει;
- Ακριβώς! Αλλά ξεφύγαμε…, δεν μου είπες ποιος έχασε τον ύπνο του;
- Δεν του αρέσει το καλωσόρισμα των προσφύγων γιατί , σου λέει θα πάρουν και θάρρος…
- Γιατί να παίρνουν θάρρος, ρε, οι άνθρωποι;
- Όχι αυτοί! Οι άλλοι!
- Ποιοι άλλοι, ρε;
- Σου λέει, υπάρχουν άλλα πέντε εκατομμύρια πρόσφυγες που δεν μετακινήθηκαν. Και σίγουρα θα σκεφτούν. Ρε, αυτοί τους καλοδέχονται… Γιατί να μην ξεκινήσουμε και εμείς να περάσουμε το πέλαγος; Τι κάνουμε τότε;
- Και ποιος τα είπε αυτά;
- Ο Σόιμπλε!
- Αυτός το μελετάει από οικονομική άποψη! Σου λέει πως θα τους φέρουμε βόλτα; Έχουμε που έχουμε προβλήματα, θα γεννηθούν κι άλλα!
- Αυτό ακριβώς είπε!
- Είδες; Ο καθένας κοιτάει την δουλειά του! Ναι, αλλά ο….., δεν θυμάμαι τώρα ποιος… είπε ότι αυτό το ρεύμα των προσφύγων θα φέρει μια οικονομική ανάκαμψη, μικρή έστω αλλά ένα όφελος θα υπάρχει…
- Αυτός από ποια άποψη το είδε;
- Από οικονομική άποψη φαντάζομαι! Από τι;
- Άρα, έχουμε δυο οικονομικές απόψεις που συγκρούονται! Για βγάλε τώρα συμπέρασμα φτωχούλη μου λογιστάκο της πεντάρας! Διότι πώς να το κάνουμε; Οι οικονομικές απόψεις μερικές φορές γυρνάνε την πλάτη η μια στην άλλη! Και μισιούνται όσο δεν μπορείς να φανταστείς!
- Άβυσσος η οικονομική ψυχή των μεγαλολογιστάδων!
- Χαίρε, βάθος …απύθμενο!



Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ξέρεις τι σκέφτομαι;
- Όχι!
- Όλα αυτά που γίνονται!
- Δηλαδή;
- Να… είχαμε εκλογές, να… είχαμε δημοψηφίσματα, να… είχαμε διαπραγματεύσεις, να… είχαμε μνημόνια… αλλά το ίδιο βιολί συνεχίζεται καθημερινά… Μια συνεχόμενη κατάσταση άγχους και αγωνίας… χωρίς να ξέρουμε τι θα γίνει;
- Πες το ψέματα!
- Τι το υπογράψαμε το μνημόνιο δηλαδή; Τάχα είπαμε το υπογράψαμε που το υπογράψαμε, τουλάχιστον θα βρούμε την υγειά μας… Θα ξελασκάρουμε λιγάκι… Αλλά πού; Από το κακό στο χειρότερο πάμε… Τι φως; Ούτε πυγολαμπίδα δεν φαίνεται στον ορίζοντα! Τάχα δεν τα βρίσκουμε πάλι! Τάχα είναι κι άλλα!
- Έλα μου ντε!
- Στο μνημόνιο τι έλεγε; Αυτά που βγαίνουν τώρα είναι καινούρια; Γιατί άμα είναι καινούρια κάποιο λάκκο έχει η φάβα! Κωλυσιεργείς; Θες να φέρεις εμπόδια; Θες να τα τινάξεις όλα στον αέρα; Θες να τα αρπάξεις όλα; Διότι ως φαίνεται το πράγμα, περί αρπαγής πρόκειται! Εμένα για πλιάτσικο μου φαίνεται και είναι όλοι έτοιμοι για …βουρ στον πατσά!
- Σιγά που θα φάνε οι ξένοι πατσά! Άσε που θα βρωμάνε και σκόρδο!
- Όταν εννοούμε πατσά, ξέρουν οι φίλοι μας οι ευρωπαίοι τι εννοώ! Κάθετη επίθεση και ποσώς μας ενδιαφέρει τι θα απογίνει! Πως είναι να σου πω… Γίνεται ένας πόλεμος, βρε αδερφάκι μου…, γίνεται χαμός, χάνονται ζωές, χάνονται περιουσίες, χάνονται τα πάντα…
- Και;
- Δεν έχεις προσέξει ότι μετά αυτοί οι ίδιοι έρχονται σωτήρες να ξαναφτιάξουν τα πράγματα από την αρχή; Να κάνουν επενδύσεις για να δουν θεού πρόσωπο…
- Όσοι έχουν απομείνει, διότι οι άλλοι …άστα να πάνε!
- Σίγουρα, οι ζωές δεν γυρνάνε πίσω…
- Δηλαδή, μετά, κατόπιν εορτής θα το παίξουν φιλεύσπλαχνοι και συμπονετικοί;
- Μάλλον… Έτσι πάει…
- Και τώρα προφανώς δεν έχουν φτάσει στο σημείο που είχαν προγραμματίσει και σου λένε υπάρχει και συνέχεια.. Δεν μπορούμε να σας τα πούμε όλα από την αρχή… Μας τα δίνουν σε επεισόδια, από μέρα σε μέρα, από βδομάδα σε βδομάδα!
- Σε DVD θα είναι; Θα τα πουλάν στα περίπτερα; Αφού θα τα κλείσουν κι αυτά; Σιγά! Και με τι λεφτά θα τα αγοράζουμε;


Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δεν έχεις παράπονο!
- Εγώ; Παράπονα να θες! Από πού να αρχίσω;
- Δεν λέω αυτά, ρε!
- Τότε;
- Από όλα έχει πλέον ο μπαξές!
- Πάλι πλούσιοι είμαστε;
- Τουλάχιστον περνάμε καλά! Περνάμε καλά, ρε! Τουλάχιστον όσον αφορά στον τομέα θεάματα από το τρέχον πρόγραμμα άρτος και θεάματα!
- Για πες! Εγώ γιατί τα χάνω;
- Από πού θες να αρχίσω;
- Πιάσε μια άκρη και ξεκίνα! Κάπου θα σε βγάλει…
- Δεν έμαθες ότι έγινε πανικός με τις δηλώσεις του υπουργού; Κρατάτε Τούρκοι τ’ άρματα! Ξεσηκώθηκε κόσμος!
- Και αυτός ο ευλογημένος! Τι ήθελε και ξεκίνησε αυτή τη ιστορία; Μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου; Ειδικά σήμερα;
- Γιατί; Τι έχει το σήμερα;
- Διάγουμε πονηρές μέρες! Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!
- Αυτό το θέμα δεν είναι μόνο για σήμερα. Είναι για πάντα. Δεν λέγαμε προχτές και για τους άλλους τους γείτονες; Στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος. Μη βγάζουμε μόνοι μας τα ματάκια μας!
- Ρε, όταν κινδυνεύει η Ελλάς, εμείς πάντα φαγωνόμαστε, τσακωνόμαστε, και χάνουμε, χάνουμε, συνέχεια χάνουμε…
- Και τι να σου πω τώρα; Ότι η Μαργαρίτα έβγαλε βιβλίο για την ζωή της με τον Ανδρέα!
- Τι λες; Δεν το ήξερα;
- Αμέ!
- Και γιατί;  Ήθελε να γίνει συγγραφέας; Ρε, μπας και το έβγαλε για να βγάλει κανένα φράγκο;
- Εσύ ξέρεις πολλούς συγγραφείς που βγάζουν λεφτά από τα βιβλία τους;
- Κάποιοι κάτι κάνουν…
- Να πουλήσουν καμιά κατοστή χιλιάδες… Και πόσοι είναι αυτοί; Κανά δυο όλοι κι όλοι! Και σιγά που έχει ανάγκη η Μαργαρίτα τα λεφτά από τα συγγραφικά δικαιώματα…
- Τότε;
- Έτσι ρε φίλε, λογαριασμό θα σου δώσουμε; Το ‘θελε και το έβγαλε… Α.. παπά!
- Το πιο ωραίο δεν ξέρεςι ποιο είναι;
- Ποιο ρε;
- Ότι το ρεύμα των προσφύγων θα έχει θετικό αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή οικονομία!
- Σώπα!
- Ναι, ρε! Το γράψανε! Ειδικά στις πρώτες χώρες υποδοχής!
- Ένσταση!
- Τι πράγμα;
- Εμείς ανήκουμε στην ευρωπαϊκή οικονομία;
- Ναι, έτσι ξέρω τουλάχιστον!
- Να πιστέψω, τότε, δηλαδή, ότι η ανάπτυξη έρχεται εξ ανατολάς; Ο πόλεμος στη Συρία έγινε για την καταπολέμηση της δικής μας ύφεσης;
- Μμμ!
- Καλά, ρε, δεν το λες τόση ώρα; Τόσα χρόνια περιμένω την ανάπτυξη και τώρα που έρχεται δεν το πήρα χαμπάρι; Έλεος, ρε! Το λέει αυτό ο κόσμος! Δεν το κρατάει μυστικό!
  

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πολύ νωρίς άρχισαν να παραπονιούνται!
- Ναι, είδες; Τι να πούμε κι εμείς εδώ, που είμαστε στο καλωσορίσατε!
- Τελικά ο καθένας κοιτάει τον κώλο του! Δεν πάει να καίγεται ο άλλος παραδίπλα… Και λέγαμε ότι είναι ελληνικό χαρακτηριστικό. Παντού το ίδιο είναι, ρε! Εξαρτάται από το σελοφάν που τα καλύπτει. Διότι αλλιώς είναι να φοράς γραβάτα και διαφορετικά να κυκλοφορείς με μπλουζάκι. Δεν είναι το ίδιο!
- Τελικά τι θα γίνει με τους πρόσφυγες; Όλοι παραπονιούνται, όλοι κλαίγονται αλλά κανένας δεν βάζει το δάχτυλο να δοκιμάσει και να δει τη γλύκα του.
- Οι Σουηδοί, λέει, θα ζητήσουν να …ξαποστείλουν αρκετούς. Έγιναν πολλοί. Ασφυκτιούν προφανώς. Δεν μπορούν να διαχειριστούν όλο αυτό το πλήθος των προσφύγων. Ποιοι; Οι Σουηδοί που υποτίθεται ότι είναι πιο πολιτισμένοι από μας, πιο οργανωμένοι από μας, πιο πιο πολύ από μας! Για στάσου ρε φίλε! Εμείς τι να πούμε ;
- Ναι, ρε, καλά τα λες τι να πούμε;
- Διότι δεν φτάνει που έχουμε το λαιμό μας κάτω από την κρεμάλα, έχουμε και τους πρόσφυγες που καταφθάνουν, όσοι καταφθάνουν και δεν έχουν που την κεφαλή κλίναι! Τι να πούμε, ρε φίλε, πώς να αντέξουμε όλο αυτό το βάρος των προσφύγων που είναι παρενέργεια του πολιτισμού μας…
- Δηλαδή εμείς εδώ, πως μπορεί να αντέξουμε; Αφού δεν είμαστε οργανωμένοι, δεν είμαστε πολιτισμένοι. Αφού δεν είμαστε τίποτα. Χώρια που είμαστε και Βαλκάνιοι… Για πες! Μπορούμε να τα καταφέρουμε; Μπορούμε; Και που είναι η Ευρώπη; Κατά πως μας ταιριάζει η θέληση βάζουμε μπροστά την Ευρώπη και τους μηχανισμούς της και κατά πως ταιριάζει άλλες φορές τους εξαφανίζουμε;
- Έτσι είναι ρε φίλε, όπως τα λες! Αλλά ποιος ακούει…
- Ακούνε δεν ακούνε, τους έχουμε γραμμένους. Διότι δεν μπορεί το πρωί να είμαστε Ευρωπαίοι και το βράδυ να είμαστε κάτι άλλο… Θα αρχίσουμε να παθαίνουμε κρίση ταυτότητας…
- Να σου πω… μια αλλαγή μας χρειάζεται… Την βαρέθηκα πια αυτήν την κατάθλιψη… Ας ανεβούμε ένα επίπεδο!

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Άντε, ρε, άσπρο πάτο, να μας ζήσει!
- Τι έγινε ρε! Γεννητούρια είχες;
- Και από αυτό!
- Δηλαδή; Τι άλλο;
- Γεννητούρια, βαφτίσια…
- Μη μου πεις ότι έγιναν συγχρόνως και τα δυο;
- Μη σου πω ότι ένα δίκιο το έχεις!
- Αμάν, ρε, πού έγινε αυτό;
- Εδώ παραδίπλα!
- Α! Στη γειτονιά μας, δηλαδή! Θα τον ξέρω κι εγώ τότε…
- Εμ, πως δεν τον ξέρεις… Τι σόι γείτονας θα είσαι…
- Λέγε, ρε, θα με σκάσεις… Και αναρωτιέμαι… Εγώ γιατί δεν ήμουν καλεσμένος; Εσύ πήγες;
- Δεν υπήρχε περίπτωση να σε καλέσει, αλλά και να σε καλούσε δεν θα πήγαινες…
- Να δούμε που το πας… Το κατάφερες να με εκνευρίσεις πάλι…
- Ρε, βρήκε ο γείτονας ευκαιρία, τώρα που πλακωνόμαστε μεταξύ μας και είπε να το γιορτάσει μετά φανών και λαμπάδων…
- Τόσο καλά… Και με τέτοια κρίση έκανε τόσα έξοδα… Είδες λοιπόν ότι ο κόσμος έχει λεφτά…
- Δεν κατάλαβες για τι πράγμα σου μιλάω τόση ώρα… Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο!
- Λέγε λοιπόν… σκας και γάιδαρο ώρες ώρες…
- Ο γείτονας… ο από πάνω…
- Στο ρετιρέ;
- Ποιο ρετιρέ ρε;
- Ο από πάνω λες… Που να πάει το μυαλό μου…
- Οι Σκοπιανοί, ρε… φτιάξαν αρχαιολογικό μουσείο και το ονόμασαν παλάτι Αλέξανδρος ο Μακεδών…
- Δεν ξέρεις ότι στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος; 
- Και έβαλαν και πλακέτες στη γλώσσα τους και στα αγγλικά που λένε ότι ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας είναι ο μεγαλύτερος και γνωστότερος Μακεδόνας βασιλιάς, ηγεμόνας του συνόλου του τότε παγκόσμιου πολιτισμού…
- Και φυσικά καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια σαν απόγονοί του… Ε, ρε, βρεγμένη σανίδα που τους χρειάζεται…
- Αυτούς ή εμάς;
- Εμάς; Γιατί; Δεν σε καταλαβαίνω!
- Διότι αν κοιτάξεις πίσω σου, θα δεις ότι έχουμε άλυτους λογαριασμούς με τους γειτόνους μας που ποτέ δεν καταφέραμε να ξεμπερδέψουμε… Αντίθετα, όσο περνάν τα χρόνια τόσο και περιπλέκουν…
- Σιγά… η πόλη κοιμάται… ονειρεύεται να ξεμπλέξει τα εσωτερικά υπαρξιακά της πρώτα… Για τα εξωτερικά έχει ο Θεός…






Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Αυτές οι έρευνες γίνονται… για ποιο σκοπό;
- Και που θες να ξέρω;
- Κάπου αποσκοπούν, έτσι δεν είναι;
- Δεν με ενδιαφέρει το προϊόν οπότε …έσταξε η ουρά του γαιδάρου!
- Δηλαδή τώρα αυτή έρευνα που έγινε…
- Για ποια λες; Αυτή την Πανελλαδική Στατιστική Έρευνα «Σφυγμός Πολιτισμού»; Αυτό διαβάζω τώρα… Το είχα προσπεράσει πριν… Σκέφτηκα, περσινά ξινά σταφύλια… Θυμήθηκαν τον πολιτισμό στα καλά καθούμενα…
- Όπα, όχι στα καλά καθούμενα… Δεν ξέρεις ότι σε περίοδο κρίσης αναπτύσσεται πολιτισμός;
- Ναι, ναι, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας… όλα τα έχει η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε… α πάγαινε, ρε, από κει που θα μου πεις για τον πολιτισμό… Τον θυμηθήκαμε ξαφνικά τώρα… Και δε μου λες; Θες να πεις ότι θα μας λύσει όλα τα προβλήματα… Να αρχίσω;
- Τι να αρχίσεις;
- Να αρχίσω να απαριθμώ τα προβλήματα που θέλουν λύση… Οχ! Θεέ μου, που μ’ έριξες το δυστυχή; Σε ποια χώρα θα απιθώσω τα κοκαλάκια μου να αναπαυτούν στον αιώνα των αιώνων… αμήν!
- Ρε, είσαι παλαβός;
- Κοίτα να σου πω, παλαβός μπορεί να μην είμαι, όχι δεν είμαι, αλλά τρελός σίγουρα είμαι! Διότι την σήμερον ημέρα για να επιβιώσεις, θες να πουλήσεις λίγη τρελίτσα… Για να την βγάλεις καθαρή δηλαδή,... διαφορετικά… Θα χαθείς… Και να πεις…, παλιότερα, λίγο πολύ, σε κλειδώνανε σε κανένα ίδρυμα και περνούσες μια χαρά… Μέσα στο πράσινο, στην ησυχία, με τις νοσοκόμες σου, με τους γιατρούς σου… Τώρα, που; Το πολύ πολύ σε κανένα παγκάκι δίπλα από κανένα θάμνο, έτσι για να κόβει τον αγέρα, και όταν πιάνει ο χιονιάς στρωματσάδα με χαρτόνια κάτω από το παγκάκι… δεν θα είναι κι άσχημα… αλλά είναι αυτά για μας; Πόσο θα αντέξουμε; Και μετά μου μιλάς για πολιτισμό!
- Γιατί, ρε; Όταν ζορίζεσαι, όπως τώρα, η έκφραση βρίσκει χώρο για να εξαπλωθεί!
- Ναι, σαν την γρίπη ένα πράγμα, να πούμε!





Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι ψάχνεις;
- Μια λέξη! Θέλω να δω τι σημαίνει!
- Και ποια ψάχνεις για να ‘χουμε καλό ρώτημα;
- Ευαισθησία!
- …
- Ναι, ρε ευαισθησία! Τι με κοιτάς έτσι;
- Καλά…, δεν ξέρεις τι σημαίνει…; Και σε είχα για μορφωμένο άνθρωπο…
- Κοίτα να σου πω, ζούμε πονηρές εποχές, όλα τριγύρω αλλάζουν…
- …και όλο το ίδιο μένουν…
- Κάπου αλλάζουν οι άνθρωποι, οι λέξεις, τα συναισθήματα, οι ευαισθησίες…
- Και το λεξικό που κολλάει;
- Να δω… μπας και υπάρχει άλλη ερμηνεία στη λέξη, μπορεί να την άλλαξαν… Όλα γίνονται πια…
- Και τελικά, για πες, την βρήκες;
- Την βρήκα, αλλά δεν άλλαξε τίποτα, η ίδια παρέμεινε…
- Για θύμισε…
- Έχει πολλές, αλλά το βασικό είναι αυτό… οι έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις απέναντι σε ερεθίσματα…
- Δηλαδή ένα ερέθισμα προκαλεί έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις… Μάλιστα! Και που καταλήγουμε;
- Στο πουθενά;
- Τότε;
- Το θέμα είναι να είναι ζωντανή η πρόκληση συναισθηματικών αντιδράσεων… Διότι άμα υπάρχει αδράνεια των αντιδράσεων… κλάψ’  τα Χαράλαμπε…
- Τώρα, εγώ που δεν καταλαβαίνω τίποτα;
- Και ποιος καταλαβαίνει; Η ευαισθησία κυκλοφορεί μόνο στα λεξικά σε κάποια αραχνιασμένα ράφια αχρησιμοποίητων βιβλιοθηκών! Αλλά και τι να σου κάνει και ένα λεξικό; Πόσο συναίσθημα να κρύψει; Δεν είναι μέρος για ευαισθησίες. Οι ευαισθησίες πρέπει να είναι μόνιμοι κάτοικοι μέσα στις καρδιές των ανθρώπων!
- Έτσι πρέπει να είναι…
- Εξαρτάται… Άλλες οι καρδιές των ανθρώπων του Αιγαίου Πελάγους, και άλλες οι καρδιές των προυχόντων των βορείων επαρχιών. Εκεί το κρύο είναι παγωμένο… Δεν έχει την ζέστη να ανδρειώσει ευαισθησίες μπροστά στην δυστυχία των ανθρώπων…
- Και είδες; Μέσα στην μιζέρια της κρίσης των ανθρώπων οι καρδιές κρατιούνται ζεστές, συμπονούν και βοηθούν όσο μπορούν…
- Δυστυχώς, η ευαισθησία που μπορεί να βοηθήσει πραγματικά παραμένει μόνο στα χαρτιά… Ουδείς συγκινείται…
- Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας!
- Ποιος το είπε αυτό; Η Αγκέλα;
- Όχι, ο Άμλετ!