Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Φαντάσου τι θα γινόταν εδώ!
- Τι να φανταστώ;
- Να φανταστείς τα αφάνταστα! Διότι συμβαίνουν και αλλούθε!
- Τι εννοείς;
- Να σου πω! Ας υποθέσουμε ότι γίνεται – θεός φυλάξοι και μακριά από εδώ, χτύπα ξύλο, δηλαδή…
- Εντάξει τα είπες όλα…
- Ας υποθέσουμε ότι γίνεται σύγκρουση τρένων και διάφορα άλλα παρεμφερή δύσκολα ατυχήματα…
- Τι είναι αυτά που λες, δάγκωσε τη γλώσσα σου…
- Όσο και να την δαγκώσω, αν είναι να γίνει κάτι τέτοιο, θα γίνει…
- Φτου, φτου… κουνήσου από τη θέση σου…
- Είμαστε εντάξει τώρα; Κάναμε οτιδήποτε για να αποδιώξουμε το κακό μάτι;
- !!!
- Κοίτα να σου πω. ¨Ότι και να κάνεις, όσα …φτυσίματα και να κάνεις, όσο και να κουνηθείς δεν βοηθάει σε τίποτα. Αν δεν είσαι προσεκτικός και αν δεν είσαι καλά μελετημένος δεν μπορείς να αποφύγεις τίποτα…
- Γιατί το λες αυτό;
- Διότι ο άλλος οδηγούσε κοτζάμ τρένο και μιλούσε στο τηλέφωνο… Που πας ρε καραμήτροοοο!
- Έτσι έγινε;
- Τα τελευταία νέα αυτό λένε! Αλλά αλλού θέλω να καταλήξω. Θα ήθελα πολύ να μάθω πώς αντιδράει ο κόσμος σε άλλες χώρες όταν συμβαίνουν κάτι τέτοια… Τι λένε… Για ποιον σέρνουν θεούς και δαίμονες… Για να κάνω συγκρίσεις και αναφορές… Με τα δικά μας… διότι αν είχαμε κάτι τέτοια εδώ πάντα φταίει το κράτος και οι υπηρεσίες του… Και αγνοούμε παντελώς ότι κράτος και υπηρεσίες είμαστε εμείς οι ίδιοι. Εμείς οι ίδιοι κυνηγάμε να μπούμε σε δημόσιες υπηρεσίες και από κει και πέρα έχει ο θεός… έχουμε δέσει το γάιδαρο μας. Φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από μας… Όλοι εκτός από μας, επαναλαμβάνω!
- Πάλι με κουράζεις…
- Αυτό φταίει… Διότι κανείς δεν θέλει να κουραστεί σε αυτή τη ριμάδα τη χώρα που κατρακυλάει πλέον σε βαθιές χαράδρες και άντε να δούμε σε ποιο τέρμα θα καταλήξει…
- Δηλαδή;
- Δεν έχει δηλαδή, εγώ και εσύ φταίμε, διότι, πολύ σοφά, διάβασα ότι ο “εμφύλιος” στην Ελλάδα ακόμη συνεχίζεται, εδώ και χρόνια, εδώ και δεκαετίες. Και όλος αυτός ο “εμφύλιος” είναι που έφτασε την ψωροκώσταινα σε αυτή τη σκοτεινή τρύπα…
- Τι θες να πεις;

- Ες αύριον τα σπουδαία…

Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Η πρώτη επίσημη παρουσίαση! Στο ΛΙΒΑΔΙ ΟΛΥΜΠΟΥ! Για να ζωντανέψει ο μύθος!


ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δεν ξέρω τι να πω!
- Σαν τι δηλαδή; Τι θες να πεις;
- Πολλά και τίποτα!
- Εκφράσου ελεύθερα!
- Δεν μπορώ!
- Γιατί; Ντρέπεσαι;
- Δεν είναι θέμα ντροπής! Είναι θέμα λογικής! Κάτι μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης, ένα πράμα! Κάτι μεταξύ λογικού και παράλογου!
- Οχ! Θα αρχίσεις τις φιλοσοφίες σου πάλι! Αναρωτιέμαι που βρίσκεις την όρεξη με τόση ζέστη!
- Δηλαδή, εσύ με τη ζέστη δεν σκέφτεσαι; Δεν λειτουργεί το σύστημά σου;
- Δεν είπα κάτι τέτοιο, αλλά άσε να έρθει Σεπτέμβρης πρώτα, να ξεκινήσουν τα πρωτοβρόχια…
-Α! Εσύ είσαι της ποιητικής σχολής! Αυτό που λέει ο ποιητής, με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι!
- Α! Γεια σου!
- Δεν είναι έτσι τα πράματα, όμως, τώρα! Ειδικά τώρα! Οι εξελίξεις, τουλάχιστον οι λεκτικές, τρέχουν! Τι τρέχουν… καλπάζουν!
- Καλά, τότε! Λέγε! Σ’ ακούω!
- Δεν ξέρω τι να πιστέψω! Από τη μια μαθαίνω ότι το …επίδομα αλληλεγγύης θα τραβήξει μέχρι και το ’16. Που τι σημαίνει αυτό; Κλάφτα Χαράλαμπε! Διότι δεν είναι μόνο αυτό… είναι και τα άλλα… είναι κι άλλα… Αναρωτιέμαι πώς θα βγάλουμε άκρη… Από την άλλη, διαβάζεις, αν θα γίνω κυβέρνηση οι μισθοί και οι συντάξεις θα επανέλθουν όπως στους παλιούς καλούς καιρούς, χώρια που θα προσλάβω όλους τους απολυθέντες… Και αναρωτιέμαι. Ποιος έχει δίκιο;
- Τι δίκιο να βρεις δηλαδή;
- Το δίκιο μου! Το δικό μου! Διότι πάλι ο χαμένος είμαι εγώ! Που χρειάζομαι αλληλεγγύη, αλλά δεν μου την δίνει κανείς! Και εγώ θέλω για να πληρώσω το επίδομα!
- Α! Καλά! Σε χτύπησε η ζέστη!
- Όχι, ρε φίλε, αλλά όταν ακούω αυτά, τι συμπέρασμα μπορώ να βγάλω;
- Τι συμπέρασμα;
- Ότι ο ένας μου λέει ότι δεν υπάρχουν λεφτά και ο άλλος ότι υπάρχουν, έτσι δεν είναι;
- Σα να ‘χεις δίκιο!
- Άρα; Πόσο να με χτύπησε η ζέστη;


Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ! "κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος" το νέο μυθιστόρημα του Βασίλη Μόσχη. ΦΩΤΟ από τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ










ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Θέλω μερικές εξηγήσεις να καταλάβω!
- Άμα ξέρω, να σου πω!
- Εμείς πήραμε λεφτά! Καλά μέχρι εδώ, το κατάλαβα. Οι δανειστές μας μάς έδωσαν τα λεφτά. Και αυτό κατανοητό. Από εδώ και πέρα λίγο μπερδεύομαι!
- Γιατί, παιδί μου, μπερδεύεσαι;
- Πώς είναι δυνατόν ένας δανειστής να βάλει όρους, πιεστικούς, απαιτώντας και ζητώντας!
- Για να σιγουρευτεί ότι θα πάρει πίσω τα λεφτά του!
- Έτσι, όμως, όπως πάμε, θα είμαστε αποφασίζομεν και διατάσσομεν!
- Μπα, δεν φαίνεται καθόλου! Ιδέα σου! Στραβά κοιμήθηκες και σου φαίνεται έτσι. Μόλις θα πιείς καφέ, θα δεις, όλα θα σιάξουν! Θέλουν να είναι παντελώς σίγουροι ότι θα είμαστε σε κατάσταση ικανή να τους ξεπληρώσουμε. Γι’ αυτό και ζητάνε… ζητάνε…
- Και με τις απολύσεις που ζητάνε; Δεν σκέφτονται ότι τόσος κόσμος θα μείνει …με το μετέωρο βήμα του πελαργού;
- Α! πα πα! Τι είναι αυτά που λες; Όλα είναι ασκήσεις επί χάρτου! Τι νομίζεις; Ότι τους παίρνουν …συνέντευξη και τους ρωτάνε εάν τους απολύσουν αν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν; Και όποιοι μπορούν απολύονται και όποιοι δεν μπορούν παραμένουν;
- Καλά μέχρι εδώ, το κατάλαβα! Αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος;
- Μα πρέπει να μειωθούν τα έξοδα του Δημοσίου για να κρατηθεί η χώρα! Διαφορετικά θα βουλιάξουμε!
- Ναι, ρε παιδί μου, δεν αντιλέγω, αλλά τι θα γίνουν όλα αυτά τα κοιτάσματα που λένε ότι υπάρχουν δεξιά και αριστερά; Αυτά δεν αρκούν για να μας αφήσουν στην ησυχία μας; Πλούσια χώρα η Ελλάδα από εδώ, πλούσια από εκεί, άντε να τα βρούμε να ησυχάσουμε! Χρόνια και ζαμάνια ακούμε ότι είμαστε κάτοχοι …μυστικών θησαυρών! Βρε, μπας και θέλουν πρώτα να μας εξαντλήσουν το ηθικό, να φτάσουν στο σημείο να σερνόμαστε στους δρόμους και μετά να αρχίσει το …πλιάτσικο; Διότι αν ο ένας δεν έχει δουλειά, ο άλλος δεν έχει δουλειά, τι θα γίνει μετά; Πώς θα κυκλοφορήσει το χρήμα για να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη;
- Η ανάπτυξη θα έρθει κάποτε, αλλά το πότε και το πώς θα έρθει δεν ξέρουμε.
- Και πώς θα την υποδεχτούμε; Σαν τους γύφτουλες; Να μην είμαστε ευπρεπώς ενδεδυμένοι;
- Καλού κακού, δεν βάζεις κι άλλη ναφθαλίνη στη ντουλάπα σου;

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι μπορεί να κάνει κι αυτός; Το πολύ, να τους δώσει κανένα βιβλίο να διαβάσουν για να ξεστραβωθούν, αν και πιστεύω ότι είναι διαβασμένοι, αλλά …από την ανάποδη!
- Κατάλαβα για ποιον λες!
- Με εκπλήσσεις! Πήρες στροφές γρήγορα!
- Είδα τι διάβαζες και κατάλαβα! Λέω, θα πάρει φωτιά πάλι και δεν βγήκα ψεύτης!
- Είπα κι εγώ! Μου το χάλασες τώρα!
- Αμέσως να ρίξεις τα σχόλια σου!
- Εμ!
- Και τι θα κάνει τώρα αυτός;
- Πετάχτηκε από το πουθενά για να βρεθεί λύση! Τόσα χρόνια, πού ήταν να πάρει θέση; Να βγει και να πει, φίλτατοι μου, δεν έχετε δίκιο. Δεν είναι έτσι όπως τα λέτε. Υπάρχουν στοιχεία, ντοκουμέντα! Αυτά που λέτε, χρονικά δεν ευσταθούν! Τι να πει τώρα; Να μας πει, βρε Έλληνες, κάντε ένα βήμα πίσω για να τελειώσει αυτή ιστορία;
- Έχεις και τον άλλον που διαλαλεί δεξιά και αριστερά και όπου σταθεί και όπου βρεθεί λέει ότι δεν θα επιτρέψει να θιγεί η ταυτότητα του “μακεδονικού” του λαού! Κρατάτε με, ρε, κρατάτε με! Κάποιος να βγει!
- Να, βγήκε ο Φρανσουά και είπε! Θέλει να βοηθήσει.
- Κοίτα να σου πω! Από βοήθειες είδαμε πολλές, πάμπολλες! Εδώ και χρόνια και δεκαετίες η βοήθεια πάει σύννεφο. Ποιος βοηθάει χωρίς …ανταποδοτικό τέλος; Είδες κανέναν χριστιανό να θέλει να …προσφέρει τον οβολόν του αφιλοκερδώς; Πες μου για να ξέρω κι εγώ!
- Εμ! Έτσι είναι… οι βοήθειες και οι αλτρουισμοί δεν προσφέρονται απλόχερα και ανιδιοτελώς!
- Α! Σε παρακαλώ! Τώρα θα δούμε, διότι ο Φρανσουά προέταξε τις αγαθές σχέσεις μας. Κάτι σαν το παλιό, Ελλάς-Γαλλία συμμαχία! Το μόνο που δεν ξέρουμε, είναι τι προθέσεις έχει! Προς τα πού κλίνει; Που γέρνει η παλάντζα; Ή δεν γέρνει και μένει στα ίσα της; 
- Λες να πει κάντε λίγο πίσω, ελάτε εσείς λίγο μπροστά, πάτε λίγο στο πλάι, δυο βήματα αριστερά και ένα δεξιά;
- Τι είναι αυτό; Χορογραφία μοντέρνου χορού;


ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ!!!

Η φωτο είναι από το Βιβλιοπωλείο IANOS | Αριστοτέλους

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Προλαβαίνω λες;
- Γιατί; Άργησες για κάπου;
- Που να προλάβω ο κακομοίρης; Αργά το εντόπισα! Διαφορετικά, θα είχα καταφέρει να κάνω το κουμάντο μου! Πάλι ατύχησα!
- Τι δεν πρόλαβες και είσαι τόσο στενοχωρημένος;
- Ευκαιρία ήταν, αλλά μου φαίνεται, πάει πέταξε το πουλί!
- Θα μου πεις;
- Δεν είδες; Ευκαιρία είναι!
- Ποιο;
- Το νησάκι!
- Ποιο νησάκι; Τι νησάκι;
- Να… εδώ… δες… διάβασε…
- Δεν βλέπω τίποτα!
- Δεν μου λες; Πόσο καιρό έχεις να πας σε οφθαλμίατρο;
- Η όραση μου είναι μια χαρά! Είμαι περήφανος γι’ αυτήν!
- Μα, αφού δε βλέπεις!
- Τι να δω; Μου δείχνεις μια δημοπρασία για ένα νησάκι! Τι σχέση μπορεί να έχεις εσύ με τη δημοπρασία αυτού του νησιού;
- Και γιατί να μην μπορούσα να είχα; Οι άλλοι, δηλαδή, είναι καλύτεροι;
- Δε λέω, αλλά οι άλλοι σίγουρα έχουν κάτι παραπάνω από σένα! Τα λεφτά!
- Εμ, για αυτό σου λέω ότι δεν προλαβαίνω. Τιμή εκκίνησης δέκα εκατομμύρια! Που να τα βρω τελευταία στιγμή;
- Γι’ αυτό σου λέω! Τι σκας; Δεν είναι για μας αυτά!
- Θα μπορούσε όμως. Διότι όπως …έστρωσες θα κοιμηθείς! Εμείς δεν στρώσαμε και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Κοιμόμαστε;
- Άσε, ρε! Τζάμπα αγορά! Δεν διάβασες καλύτερα μου φαίνεται!
- Γιατί; Τι λέει;
- Και να το πάρεις άδικος κόπος!
- Γιατί;
- Δεν είδες που λέει, αν θες να κτίσεις σπίτι μόνο μέχρι 380 τετραγωνικά μπορείς να κτίσεις; 
- Μόνο;
- Εμ, τι σου λέω; Δεν μπορείς να χτίσεις παραπάνω. Για αυτό σου λέω, ασ’ το να πάει στα κομμάτια, δεν σε συμφέρει. Για ένα παλιόσπιτο να μπεις σε τέτοια στενοχώρια! Θα σου φτάσει; Δε θα σου φτάσει! Άσε να το πάρει κανένας κακομοίρης να χτυπιέται μετά! Και πες ότι τα είχες! Δε σε συμφέρει! Τζάμπα χτυπιέσαι!
- Λες, ε;
- Φως, φανάρι!


Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ! "κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος"


ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τρέξε, τρέξε να δεις!
- Τι έγινε, ρε, σκοτώθηκα!...
- Να προσέχεις… Όταν τρέχεις, σκοτώνεσαι; Που τα έχεις τα μάτια σου;
- Έτσι όπως το είπες, είπα κάτι θα έγινε… έτρεξα να προλάβω…
- Ναι, έλα να δεις! Να δεις τι γράφει!
- Τι έγινε πάλι;
- Κοντεύουμε, λέει!
- Τι κοντεύουμε; Να οδηγηθούμε στην οδό της απωλείας;
- Ανάλογα πώς το βλέπει κανείς!
- Για πες, πώς το βλέπεις εσύ;
- Εγώ πώς να το δω; Οι άλλοι πώς την βλέπουν τη δουλειά και να μας πουν! Το Ρόιτερς λέει έκανε μια έρευνα μεταξύ καμιά σαρανταριά οικονομολόγων οι οποίοι απεφάνθησαν!
- Να μείνω όρθιος ή να κάτσω μπας και χτυπήσω πέφτοντας;
- Καλό είναι που συνεχίζεις να διατηρείς το χιούμορ σου! Λοιπόν… Οι ουρές θα μεγαλώσουν κι άλλο, αλλά μπορεί κανείς να δει το τέλος της οικονομικής ύφεσης!
- Για να δω!
- Που κοιτάς, ρε συ;
- Ψάχνω…
- Τι ψάχνεις;
- Μπα! Έχω μυωπία! Δεν βλέπω τίποτα!
- Τι θες να δεις;
- Εσύ δεν είπες ότι μπορούμε να δούμε το τέλος; Αυτό ψάχνω. Για πες! Εσύ το βλέπεις; Διότι άμα το βλέπεις να ετοιμάσω το εικοσάρικο για να τρέξω κατευθείαν στο γιατρό.
- Με το τρέξιμο έχεις ένα πρόβλημα, όμως! Να προσέχεις! Δεν βλέπεις καλά;
- Κάτι υπονοείς και ξέρω που το πας!
- Εμ, εδώ ακόμη δεν ξέρουμε ποιοι είναι τυφλοί και ποιοι δεν είναι. Τη μια οι τυφλοί είναι τόσοι, μετά, με συγχωρείτε λάθος! Λανθασμένοι υπολογισμοί! Καταλαβαίνεις πως εργάζεται το σύστημα…
- Μάλλον πρέπει να εφοδιαστούν με καινούρια κομπιουτεράκια! Συν, πλην, κάπου έγινε το μπέρδεμα, κάποιος ξέχασε να αλλάξει μπαταρίες… τι μου λες τώρα!
- Λοιπόν οι ουρές των ανέργων θα αυξηθούν κι άλλο, αλλά μέσα στο ’14 θα μπαίνουμε …στην έξοδο της ύφεσης!
- Κατάλαβες τι είπες;
- Εγώ κατάλαβα…, αυτοί κατάλαβαν τι είπαν;
- Βρε, παντού χαλασμένα κομπιουτεράκια!



Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



- Πολύ κίνηση! Κόσμος πάει κι έρχεται. Ανάσα δεν μπορούμε να πάρουμε!
- Καλοκαίρι είναι! Υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα. Μπάνια, ξενύχτια, καφέδες, ουζάκια… Άμα δεν γίνουν καλοκαιριάτικα, πότε θα γίνουν;  Όταν χειμωνιάσει;
- Βρε, δεν προλαβαίνει να φύγει ο ένας, έρχεται ο άλλος…
- Φύγε κι εσύ! Μην κάθεσαι εδώ! Πήγαινε κάπου που να μην μπορούν να σε βρουν! Πήγαινε στη θάλασσα…
- Καιρός είναι να μου πεις να πάω διακοπές!...
- Γιατί όχι;
- Με τι λεφτά, ρε; Με τις καταθέσεις που έχω στην τράπεζα; Εκεί ούτε ψίχουλα δεν θα βρεις! Αν είχα θυρίδα ούτε καν κατσαρίδες δεν θα υπήρχαν μέσα. Τόσο πεντακάθαρη θα ήταν!
- Έλα, ρε, δε σε πιστεύω!
- Πίστευε και μη ερεύνα! Αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες! Η κατάσταση είναι απελπιστική. Άσχετα τώρα με όλα αυτά, οι επισκέψεις δεν έχουν να κάνουν με μένα. Δεν βλέπεις, μόλις έφυγε ο Γερμανός κατέφθασε ο Αμερικάνος! Άλλα ο ένας, άλλα ο άλλος! Συνεχίζεται το παιχνίδι και μακάρι από κάπου να βγούμε κερδισμένοι!
- Λες;
- Τι να πω; Όλα μπορεί να τα πει κανείς, αλλά και τίποτα! Διότι δεν ξέρεις, δεν μπορείς να μεταφράσεις όλες αυτές τις κινήσεις, να διακρίνεις τι θέλουν να δείξουν πραγματικά αυτές οι εικόνες! Αργότερα, στην επανάληψη της ιστορίας θα γίνουν γνωστά τα σημεία και τέρατα, αν υπάρχουν και αν δημοσιευτούν τέτοια!
- Ο Αμερικανός είναι μαζί μας, μας θαυμάζει μεν, διαφωνεί με την πολιτική σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής δε, που μας προσδιορίζουν!
- Μια διαφορά την έχουν αυτοί οι δυο! Όχι τίποτα προσωπικά, μη φανταστείς! Είναι και η δημιουργία εντυπώσεων!  Ο καθείς τη δουλειά του!
- Όλη αυτή η στήριξη είναι ψυχολογική ή περιέχει και πρακτικά στοιχεία;
- Τι θες να πεις;
- Θα μας δώσουν καμιά ανάσα ή θα μείνουμε στα λόγια; Κανένα φράγκο χωρίς δεσμεύσεις;
-Αααχ! Που φτάσαμε! Με απλωμένο το χέρι, πρωί Κυριακής, έξω από την εκκλησία! 


"κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος" ΠΕΡΙΛΗΨΗ


Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Βρε, μπας και πάμε καλά, και δεν το πήραμε χαμπάρι;
- Γιατί το λες αυτό;
- Δε διαβάζεις τι γράφουν;
- Σαν τι δηλαδή;… Δεν αποκλείεται! Με τόσα που βλέπουν τα ματάκια μας μπορεί να περνούν από μπροστά μας και να μην βλέπουμε. Όλα είναι πιθανά πλέον σε αυτόν τον τόπο! Αμήν! Για πες!
- Δεν ξέρω αν είναι μυστικό, αλλά διάβασα ότι το έλλειμμα μειώθηκε κατά πενήντα τοις εκατό!
- Έ άει στον κόρακα! Και τι σημαίνει αυτό; Είναι καλό; Θέλω να ξέρω! Θα αλλάξει κάτι σε αυτήν την έρμη την τσέπη μου;
- Λογικά πρέπει, βρε φίλε μου. Λογικά να το πάρεις, λογικά θα βγει. Άμα έχεις ένα έλλειμμα, και συγκριτικά με πέρσι έχει πέσει στο πενήντα τοις εκατό, τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ότι κάτι γίνεται! Γίνεται, όμως;
- Έλα μου, ντε! Αυτό θέλω να ξέρω κι εγώ!
- Πώς, όμως, θα βγει κάτι από αυτό, δεν ξέρω να σου πω. Είναι υψηλά μαθηματικά και ακόμη υψηλότερη λογιστική! Είναι για άλλους ερωτήσεις αυτές οι απορίες! Να ρωτήσουμε το φίλο μας τον Σόιμπλε, μιας και τον έχουμε πρόχειρο!
- Τι πρόχειρο εννοείς;
- Εύκαιρο, ντε! Πώς το λένε;
- Εγώ εύκαιρος ξέρω ότι σημαίνει άλλο πράμα!
- Ρε, πανάθεμά σε, δεν ήρθε εδώ; Δεν αποκλείστηκαν δρόμοι, απαγορεύτηκε η  κυκλοφορία;…
- Γιατί; Γιατί;
- Καλά, ρε, που ζεις; Εδώ κατέφθασε ο Σόιμπλε εν πλήρει δόξη και τιμή και δεν πήρες χαμπάρι, ντιπ, εσύ;
- Και γιατί ήρθε; Για τη μείωση του ελλείμματος;
- Δεν ξέρω πως το συνδυάζεις, αλλά η Γερμανία είναι πρώτη στην αύξηση πλεονάσματος.
- Άρα κι εμείς έχουμε πλεόνασμα σχετικά με τη μείωση του ελλείμματος! Δεν είναι ακριβώς έτσι, αλλά για να έχουμε μείωση… 
- Κι άλλες χώρες έχουν αύξηση πλεονάσματος, γεωγραφικά κείμενες περί της Γερμανίας…
- Τους επηρεάζει, λες το κλίμα;
- Όσο να πεις το κλίμα είναι ένας παράγοντας. Να φανταστείς ότι ελλείμματα είχαν και οι άλλες περί της Μεσογείου χώρες, τι άλλο συμπέρασμα να βγάλεις;
- Πάει τελείωσε! Το κλίμα φταίει! 

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Μ’ αρέσει που παραπονιούνται!
- Ποιοι πάλι;
- Δεν κάνουν το σταυρό τους λέω εγώ, ανοίγουν στόμα και μιλάνε!
- Θα μου πεις για ποιους μιλάς;
- Είναι αναιδέστατοι, ρε, …μιλάνε κιόλας!
- Θα με σκάσεις, επιτέλους!
- Αυτοί να σκάσουν! Θα μας κάψει ο Θεός, ρε! Με τέτοια που βλέπει!
- Ε! Δεν έχεις το Θεό σου! Θα μου πεις ή να σηκωθώ να φύγω; Μ’ ακούς ή δεν μ’ ακούς;
- Τι να σ’ ακούσω, ρε! Για να σ’ ακούσω είναι; Δεν βλέπεις τι γίνεται; Η ανεργία λέει, χτυπάει ταβάνι! Ειδικά στους νέους! Και οι υπόλοιποι; Είναι οι μεσήλικες που έχουν δουλειά; Χα, χα! Καλά που ακούμε κι αυτά και γελάμε. Γιατί αν περιμένουμε από την τηλεόραση να δούμε καμιά κωμωδία για να γελάσει το πικραμένο μας χείλι… ζήτω που καήκαμε… χιούμορ παρελθόντων ετών! Για ρώτα τους αν μπορούν να τα βγάλουν πέρα!
- Και ποιοι να μην μιλάνε;
- Όλοι αυτοί που δουλεύουν! Και δεν εννοώ εντός της χώρας. Αυτοί …δουλεύουν εαυτούς! Διότι υποτίθεται ότι με τη δουλειά σου βγάζεις λεφτά για να περάσεις την καθημερινότητα σου, να βάλεις και κανένα φράγκο στην άκρη για τα γεράματα…
- Μη με κάνεις και γελάω… και γελάω άγαρμπα!
- Διάβασες τι είπε ο ΟΟΣΑ;
- Ποιος είναι αυτός; Τον ξέρω; Γνωστός μας είναι;
- Οργανισμός είναι, ρε χαϊβάνι! Ο γνωστός… που βγάζει κάτι στατιστικές!
- Και τι λέει; Για την ανεργία; Και πως τα βλέπει τα πράγματα;
- Για μας…, όπως τα ξέρεις και τα ξέρω! Μαύρα κι άραχνα!
- Ωραίο χρώμα! Για λέγε.
- Στο εικοσιοκτώ έφτασε η ανεργία στη χώρα!
- Ωραία! Δηλαδή, περίπου ο ένας στους τρεις κερδίζει! Είναι τελικά λαχείο!
- Ναι, αλλά τι γίνεται στη Γερμανία; Μέσα στη χρονιά, θα πέσει και κάτω από το πέντε τοις εκατό, σου λέει! Τι κλαίγονται, μετά; Γιατί παραπονιούνται; Και μην τυχόν ακούσω ότι είμαι τεμπέλης και για αυτό τα παθαίνω όλα αυτά, αλίμονο τους! Αλίμονο τους!
- Παρεμπιπτόντως, μήπως ξέρεις τίποτα για καμιά δουλειά; Ψάχνω μια δεύτερη δουλειά για να τα φέρω βόλτα!
- Μα αφού… εσύ δεν δουλεύεις! Τι δεύτερη δουλειά ψάχνεις;
- Αφού δεν μπορώ να βρω μια πρώτη δουλειά, είπα, μπας και βρω καμιά δεύτερη!


Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Θα κάνω υπομονή, τι άλλο μπορώ να κάνω;
- Υπομονή και κουράγιο, αλλά γιατί;
- Να δω τι θα γίνει, πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση…
- Και πώς την βλέπεις να εξελίσσεται;
- Δεν την βλέπω, μας την βλέπουν…
- Πάλι κάτι θες να πεις!
- Ότι κάνω υπομονή! Και περιμένω να δω τι άλλο μας επιφυλάσσει αυτή η ζωή, αυτή η χώρα, αυτή τέλος πάντων η ανοιχτή οδός προς το άγνωστο με βάρκα μια χαμένη ελπίδα…
- Βλέπω, έγινες και ποιητής…
- Πολλά  θα δουν τα ματάκια μας μεσούσης της κρίσεως!
- Δηλαδή θα σε δούμε και ποιητή;
- Γιατί όχι; Η πίεση που εξασκεί η κρίση προκαλεί δυνάμεις να φανούν, να δημιουργήσουν, να ανοίξουν νέους δρόμους…
- Πολύ το φιλοσοφείς το θέμα…
- Μα, δεν είμαστε στη χώρα που γέννησε τη φιλοσοφία;… Καιρός να το αποδείξουμε… ότι δεν χάσαμε τίποτα από το ιερό παρελθόν μας…
- Μπορούμε όμως;
- Καιρός να το αποδείξουμε και να μην καμαρώνουμε μόνο ότι είμαστε οι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων… Αυτό μας έφαγε… Μπορούμε δεν μπορούμε… Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα… Όσοι πιστοί, ας προσέλθουν και …τέλος τα παχιά λόγια… χαρά και εργασία…
- Δεν μου είπες, όμως, για τι πράγμα θα κάνεις υπομονή;
- Δεν άκουσες τι είπε ο πρόεδρος του Γιουρογκρούπ;
- Τι είπε; Είπε τίποτα σημαντικό; Για μας;
- Ποιος ασχολείται με κάτι άλλο; Αφού είμαστε …το κέντρο του κόσμου πια! Μια …χαμένη Ατλαντίδα του σημερινού πολιτισμού…
- Για πες!
- Είπε ότι θα ληφθεί απόφαση την άνοιξη του 2014 για περαιτέρω βοήθεια στην Ελλάδα. Έτσι κι αλλιώς το πρόγραμμα βοήθειας είναι μέχρι τη λήξη του σωτηρίου έτους 2014. Αλλά αυτοί πρέπει να αποφασίσουν νωρίτερα. Μην το αφήσουν για τελευταία στιγμή! Πάντως έχουν όλη την καλή πρόθεση να μας βοηθήσουν. Την άνοιξη θα αποφασίσουν πως!
- Να τους πεις, όμως, …εγώ δεν αντέχω ούτε τα κινέζικα μαρτύρια, ούτε τα σκοτσέζικα ντους, ούτε το μαστίγιο και το καρότο.
- Καλά, θα τους το πω! Καμιά άλλη προτίμηση υπάρχει;



Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Είμαι μπερδεμένος, πολύ μπερδεμένος!
- Ποιος σε μπέρδεψε πάλι;
- Δεν μπορώ να βγάλω άκρη! Από πουθενά, όμως!
- Είναι λίγο και η ζέστη που δεν σε αφήνει να σκεφτείς! Όσο να πεις σε επηρεάζει κι αυτό. Το καλοκαίρι δεν ενδείκνυται για σοβαρές σκέψεις!
- Λες, ε;
- Να μην λέω; Το καλοκαίρι είναι για άλλα, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Ουζάκια παραθαλάσσια, βαρκούλες να αρμενίζουν, χαλάρωση του πνεύματος, άντε το πολύ πολύ και καμιά σκέψη για τα ξύλα του χειμώνα…
- Καλά που το ανέφερες! Θα πέσει το πετρέλαιο; Άκουσες τίποτα ή θα ξαναζήσουμε τις χειμωνιάτικες νύχτες του Λονδίνου πάλι;
- Τίποτα δεν άκουσα, αλλά και να άκουγα, αν δεν το δω με τα ίδια μου τα μάτια δεν θα είμαι σίγουρος για τίποτα. Για λέγε όμως, κάτι άλλο ξεκίνησες να πεις!
- Δεν μπορώ να βγάλω άκρη με όλα αυτά που γίνονται. Σα να κρύβεται ο ένας από τον άλλον! Έτσι από δω, έτσι από κει. Μπερδεμένες εικόνες.
- Δε σε καταλαβαίνω!
- Πάμε καλά, λέει, είμαστε σε καλό δρόμο λέει, θα φανεί φως στο τούνελ λέει, θα ξαναγεννηθεί η Ελλάδα λέει…
- Σίγουρα θα γίνει κάτι τέτοιο, αλλά πότε δεν ξέρουμε. Σε πόσο καιρό, σε πόσα χρόνια.
- Αυτό είναι που με μπερδεύει. Μέχρι τότε τι θα γίνει; Άνθρωποι φεύγουν στην αλλοδαπή, άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους, οι τσέπες αδειάζουν, τι αδειάζουν δηλαδή, όσα μπαλώματα και να ράψεις, πως γίνεται και είναι πάντα τρύπιες, ένας Θεός το ξέρει. Πώς θα πάει μπροστά η χώρα όταν τόσος κόσμος είναι άνεργος και δεν ξέρουμε πόσοι ακόμη…
- Βρε μπας και περιμένουν τις γερμανικές εκλογές και μέχρι τότε κρατούν σιγή ιχθύος; Αφού βλέπουν ότι δεν βγαίνει, πάμε κατά διαόλου ένα πράμα!
- Θέλουν να ξαναβγούν, θες να πεις; Οπότε σου λέει ας το παίξουμε σκληροί με τους Έλληνες; Και μετά βλέπουμε; Να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο; Καλύτερο, δηλαδή, από το σήμερα! Μη φανταστείς!
- Τι να σου πω, βρε παιδάκι μου, ο Θεός μεγάλος είναι!
- Μεγάλος είναι, αλλά από μόνος Του μην περιμένεις να κάνει πολλά πράματα! 


Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τους άκουσες τους ψίθυρους!
- Όχι, δεν άκουσα τίποτα!
- Οι ψίθυροι δεν ακούγονται πάντα! Μερικές φορές σέρνονται και όποιος προλάβει, πρόλαβε! Εξαρτάται από το τι ακοή έχει ο καθένας!
- Τι εννοείς πάλι; Άκουσες κάτι;
- Θα προτιμούσα να ήμουν κουφός και να μην άκουγα τίποτα, αλλά και πάλι αυτή η απομόνωση από τον έξω κόσμο είναι πολλές φορές καταστρεπτική!
- Με τρομάζεις! Κάτι θέλεις να μου πεις και το γυροφέρνεις!
- Έχουμε έλλειμμα!
- Δηλαδή; Τι εννοείς; Πάλι νηστικοί θα μείνουμε; Δεν έχουμε λεφτά ούτε για τη λαϊκή;
- Δεν εννοώ αυτό το έλλειμμα! Αυτό είναι καθημερινό! Το άλλο εννοώ!
- Ποιο, ρε φίλε;
- Το κρατικό!
- Ωχ!
- Πόνεσες;
- Είναι να μην πονέσω; Κάτι μου μυρίζει αυτό!
- Πάντως δεν είναι το φαγητό στο φούρνο, που κάηκε! Για να καεί φαγητό στο φούρνο πρέπει να βάλεις το ταψί πρώτα! Χωρίς ταψί πώς να σου καεί το φαγητό!
- Και τι θα γίνει με αυτό το έλλειμμα; Είναι σοβαρό; Μα για στάσου… Τις προάλλες τα πράματα ήταν διαφορετικά. Αισιόδοξα…, ατενίζαμε με θάρρος το μέλλον! Τι σκοτσέζικο ντους είναι αυτό;
- Κατάλαβες τώρα τι ψιθύρους εννοούσα; Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Για ποιόν χτυπά η κουδούνα; Να σου πω κι άλλα;
- Όχι… φτάνει… κατάλαβα…
- Από κάπου δεν πρέπει να μειωθεί αυτό το έλλειμμα;
- Για λίγο να κάτσω, να στηριχτώ κάπου… Νομίζω ζαλίζομαι, νιώθω ότι ζω ένα όνειρο…
- Καλά θα ήταν να ζούσες ένα όνειρο, αλλά δεν είναι όνειρο…  Το άλλο είναι… Τα όνειρα έχουν παραλίες, νερά να τρέχουν, πράσινα λιβάδια, ανθοστόλιστους κήπους, πουλάκια να κελαηδάνε, και εσύ να απολαμβάνεις ανέμελος…
- Βρε τι πάθαμε…
- Πολύ θερμό καλοκαίρι αυτό…
- Και παγωμένος χειμώνας…
- Τελικά τι συμβαίνει με αυτή την κατάσταση κανείς δεν ξέρει να μας πει! Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Όλα είναι υπό εκκρεμότητα…
- Καλά που είπες εκκρεμότητα και θυμήθηκα…
- Τι;
- Να μεταφέρω τα λεφτά μου στο εξωτερικό… Θα το ξεχνούσα παραλίγο…



Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δηλαδή αυτοί είναι οι ανωμερίτες και εμείς οι κατωμερίτες;
- Όπως λέμε η άνω ραχούλα και η κάτω ραχούλα! Ακριβώς έτσι!  Πώς λέμε θα γίνουμε από δυο χωριά χωριάτες; Ένα ίδιο πράμα!
- Α! πα πα! Και τι θα γίνει τελικά;
- Κανείς δεν ξέρει και όλοι ξέρουν. Θα δείξει. Πάντως, για να γίνει γνωστό, μέσα από διαρροές… Παλιό το κόλπο. Το αφήνουμε τάχα μου τάχα μου, να κυκλοφορήσει, να γίνει γνωστό, να φανούν αντιδράσεις και μετά βλέποντας και κάνοντας!
- Και από πού έγινε η διαρροή;
- Δεν φάνηκε ότι έγινε από τους ίδιους. Το αλβανικό συγκυβερνών κόμμα στα Σκόπια πέταξε την είδηση ότι αυτό ετοιμάζεται, και ειδικά ότι είναι η πρόταση του Νίμιτς!
- Ναι, αλλά…
- Δεν έχει, ούτε ναι, ούτε αλλά! Το είπαμε και άλλη φορά. Τώρα που τα πράγματα στο εσωτερικό της χώρας πάνε από το καλό στο καλύτερο είναι ευκαιρία για τους σκοπιανούς να ζητήσουν και τη λύση αυτού …του μυστηρίου.
- Δε μου λες όμως… Αν καταλήξουν στην ονομασία Άνω Δημοκρατία της Μακεδονίας…
- Δάγκωσε τη γλώσσα σου…
- Λέω, βρε παιδί μου, λέω, αν, είπα αν.
- Να μη λες!
- Καλά δεν λέω! Αλλά αυτό  το “Άνω” δεν δείχνει, δεν σημαίνει, δεν υποδηλώνει ότι πρέπει να υπάρχει και το “Κάτω”;
- Λογικά έτσι πάει…
- Άρα;
- Άρα, μπαίνουμε σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι με γειτόνους που αρπάζουν και καπηλεύονται παρελθόν, ιστορίες, ονομασίες, δικαιώματα…
- Βράσε όρυζα, εν ολίγοις…
- Μου αρέσει που η κυβέρνηση τους …ποιεί την νήσσαν και δηλώνει ότι δεν είναι της στιγμής να γίνονται δημόσιες συζητήσεις και ότι αν καταλήξουν θα κάνουν δημοψήφισμα για να δουν άμα συμφωνούν οι πολίτες της…
- Χα, χα! Με έκανες και γέλασα. Σα να μου λες, είμαι τυφλός και δεν θέλω να δω το φως μου! Βρε, ξέρεις τι σημαίνει όλο αυτό; Την επόμενη κιόλας μέρα θα στήσουν ένα πάρτι, τι πάρτι λέω, ολόκληρο πανηγύρι και θα το γιορτάζουν για μέρες, για μήνες. Και εμείς θα είμαστε σε καμιά γωνία να λουφάζουμε και να …απολαμβάνουμε τις γιορτές τους σα φτωχοί συγγενείς!
- Αχ! Πάλι ιστορίες θα έχουμε… Πάλι πανηγύρια… Πάλι αλλού θα πάει ο λογισμός μας…


Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



- Φεύγω, φεύγω!
- Που πας;
- Πάει, το αποφάσισα, φεύγω!
- Δεν θα μας πεις, για του το έβαλες;
- Φεύγω διακοπές!
- Διακοπές;
- Ναι, διακοπές, τι γούρλωσες έτσι τα μάτια σου;
- Διακοπές, διακοπές;
- Ναι, από αυτές!
- Και με τι λεφτά;
- Σιγά! Λεφτά δε θα βρω;
- Μα εδώ χρωστάμε δεξιά κι αριστερά, κοιτάμε πώς να εξασφαλίσουμε τον περιούσιον άρτον και εσύ μου μιλάς για διακοπές;
- Κοίτα να σου πω, η ζωή είναι σύντομη, πολύ σύντομη. Πότε θα προλάβω να πάω διακοπές ξανά; Άν περιμένω να βελτιωθούν τα πράματα, φέξε μου και γλίστρησα! Εξ άλλου το είπε και ο πως τον λένε να δεις, έχει και ένα δύσκολο όνομα, σε μπλουμ τελειώνει, αυτός μωρέ ο επικεφαλής του αποτέτοιου, του γιουρογκρούπ. Η χώρα εξέρχεται σταδιακά από την κρίση.
- Ε! Άι…
- Ναι, ακριβώς! Αφού σου λέει από το 14 θα υπάρχει ανάπτυξη. Τέτοιες προσδοκίες έχουν!
- Μακάρι, από το στόμα του και στου Θεού το αυτί, διότι άμα δεν το ακούσει ο Θεός δεν γίνεται τίποτα, πλέον.
- Ναι, βρε το είπε, οπότε γιατί να μην πάω; Αφού θα φτιάξουν τα πράματα. Να χάσω τζάμπα το καλοκαίρι μου. Αι στα κομμάτια από εκεί! Θα δανειστώ τώρα και όταν έρθει η ανάπτυξη θα τα επιστρέψω!
- Ναι, αλλά εγώ άκουσα και το άλλο! Το ΔΝΤ αλλιώς μας τα λέει. Ότι έκανε λάθος για την πρόβλεψη του για την ανάπτυξη της διεθνούς οικονομίας.  Όσο πάει και το μειώνει…
- Δεν είναι καλοί στα μαθηματικά, μου φαίνεται…
- Σου λέει η παγκόσμια οικονομία θα έχει μικρότερη ανάπτυξη από αυτήν που υπολογίζαν. Όσο να ‘ναι φταίει και η ευρωπαϊκή ύφεση…
- Καλά, βρε παιδί μου, αφού δεν τα πάνε καλά στα στατιστικά, γιατί το παιδεύουν; Αφού είναι βλέποντας και κάνοντας… Και αυτή η ανάπτυξη τέλος πάντων, μέχρι που περιμένουμε να φτάσει; Πόσο να μεγαλώσει πια; Αιωνόβια είναι; Ας’ την αφήσουμε λίγο, μην την ταλαιπωρούμε άλλο..  Πάντως, ό,τι και να πεις, εγώ διακοπές θα πάω. Αφού το είπαν, θα έχουμε ανάπτυξη, οπότε μην πάει χαμένο το όμορφο καλοκαίρι μας…
- Να μου πεις με τι θα φύγεις, να έρθω να σου κουνήσω το μαντήλι…


Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Αυτό που μιλάνε για εκατομμύρια από εδώ, εκατομμύρια από εκεί μου προκαλεί μια ζάλη, μια σκοτοδίνη… Είναι δυνατόν να μιλάνε …για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου;
- Μιλάμε για πολλά λεφτά…
- Αν η φοροδιαφυγή είναι εκατομμύρια, τότε, πόσο είναι το εισόδημα; Δηλαδή υπάρχει κόσμος που έχει εισόδημα εκατομμύρια το χρόνο; Και εμείς τι κάνουμε; Μάλλον …τζιτζίκια πεταλώνουμε!
- Και μετά μου λες…
- Εγώ σου λέω;  Εσύ δεν θες να ακούσεις! Εδώ παίζονται παιχνίδια και εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου.
- Και όχι τίποτα άλλο, αλλά έχω και μια απορία!
- Για λέγε να ακούσω, αλλά πρόσεχε τι θα πεις! Δεν με έχεις συνηθίσει σε ερωτήσεις υψηλού άι κιου!
- Σοβαρέψου κι άκουσε. Τις προάλλες άκουσα και είδα κάποιον που χρωστούσε στην Εφορία κάπου χίλια και κάτι ευρώ και ήταν στα πρόθυρα να του κατασχέσουν το σπίτι. Ξεσηκώθηκε η γειτονιά και κάτι έκανε μου φαίνεται, πήρε αναβολή η εκτέλεση, κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Για χίλια ευρώ δηλαδή! Ψίχουλα σχετικά με τα άλλα!
- Για λέγε! Πού θες να καταλήξεις;
- Εδώ τώρα, μιλάμε για περισσότερα λεφτά, πολύ περισσότερα, καμία σχέση δηλαδή, και μιλάμε για μηνύσεις για φοροδιαφυγή. Τι σημαίνει μήνυση; Δικαστήρια και τέτοια; Και ο άλλος; Του έγινε μήνυση; Και επειδή δεν είχε να πληρώσει πήγε να του γίνει κατάσχεση; Μα αφού λένε ότι άμα χρωστάς κατευθείαν κατάσχεση! Και μια που έφερε η κουβέντα, εγώ που χρωστάω στην εφορία θα μου κάνει κατάσχεση; Και όταν το ακίνητο μου είναι προσημειωμένο από την τράπεζα; Τι θα πάρει; Πολύ μπερδεμένα όλα αυτά; Εσύ ξέρεις τι γίνεται;
- Μήπως υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση όταν χρωστάς πολλά και διαφορετική όταν χρωστάς λίγα;
- Λες να υπάρχει και αυτή η διαβάθμιση;
- Δεν ξέρω! Λέω… Μήπως…
- Ποιόν να ρωτήσουμε λες;
- Εγώ ένα ξέρω πάντως… Όπου φτωχός κι η μοίρα του!
- Τώρα όλοι είμαστε φτωχοί!
- Μη το λες!... Μη το λες!...


Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ | κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος | Μυθιστόρημα ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ


ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Αντώνη μου, καλός, χρυσός, άγιος, δε λέω, άλλα θα σου τα πω!
- Για ποιόν Αντώνη μιλάς;
- Έννοια σου! Ξέρει αυτός!
- Και τι θα του πεις;
- Τι θα του πω; Εγώ μαζί του είμαι, ναι, να κάνει τις αλλαγές, να κάνει τις μεταρρυθμίσεις, να δει αυτή η χώρα Θεού πρόσωπο, αλλά να δει και το δικό μου πρόσωπο! Δεν ξέρω, αλλά κάπως πρέπει να γίνει για να δει όχι μόνο η χώρα, αλλά και εγώ, Θεού πρόσωπο! Διότι τώρα πλέον, είμαι ένα έρμαιο κατά πως φυσάει. Εκεί πάει ο αέρας; Εκεί πάω και εγώ! Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο! Και όχι μόνο αυτό! Πόσο άλλο να δώσω; Έμεινα εγώ και οι τρύπες στις τσέπες μου από ρευστό! Δεν έμεινε ούτε δεκάρα! Και ακούω και μαθαίνω ότι θα έρθουν κι άλλες κατραπακιές! Έως πότε Αντώνη μου, καλέ; Μόνο κάτι λίγα έχω για να περνώ τις μέρες μου! Να γεμίζει το στομάχι της οικογένειας μου!
- …

- Πως θα βγάλω τον χειμώνα, που οσονούπω καταφθάνει χωρίς να το καταλάβουμε; Από πού θα βρούμε τα λεφτά για να πληρώνουμε και το ένα και το άλλο, και το παραπέρα, και το παραδίπλα… Όλα τα ίδια, μόνο που αλλάζουν ονομασία! Να έρθω να κάνω ρυθμίσεις… Πολύ ευχαρίστως! Δε λέω όχι! Αλλά πώς; Όταν μου λες, ξόφλησε τα τρεχούμενα και τα άλλα με δόσεις... Μα αν μπορούσα, Αντώνη μου, δεν θα χρωστούσα, θα τα είχα κιόλας ξοφλήσει... Και ρυθμίσεις από δω, ρυθμίσεις από εκεί, πάλι μαζεύονται Αντώνη μου πολλά. Πώς θα τα βγάλω πέρα;… Πάλι έμαθα ότι ετοιμάζετε εισπρακτικούς μηχανισμούς… Καλά κάνετε, έτσι πρέπει… Διότι πρέπει να πληρώνουμε. Αλλά βοηθείστε και εμάς, Αντώνη μου! Πώς θα πάρουμε και εμείς αυτά που μας χρωστάνε άλλοι; Για να μπορέσουμε να κάνουμε ρυθμίσεις! Διότι έτσι είναι Αντώνη μου! Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο! Αλλά, αν μου κόψεις τα χέρια, πώς θα σε βοηθήσω να νίψουμε το πρόσωπο; 


Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Άντε να το καταλάβεις τώρα!
- Μερικά πράγματα είναι λίγο δυσνόητα για μας τους απλούς ανθρώπους!
- Και είναι ευκολονόητα για τους πολύπλοκους ανθρώπους;
- Υπάρχουν πολύπλοκοι άνθρωποι;
- Όσο υπάρχουν απλοί άνθρωποι…
- Εννοώ, αυτούς που δεν σκαμπάζουν και πολλά, βρε παιδί μου, είναι λίγο… Πώς να στο πω…
- Όπως θέλεις πες το, αλλά έτσι ή αλλιώς, όταν κάτι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια είτε απλός είσαι, είτε πολύπλοκος το αντιλαμβάνεσαι, εκτός κι αν δε θες!
- Εσύ από κάτι πειράχτηκες, για να μιλάς έτσι..
- Πάντα είμαι …πειραγμένος! Σ’ αφήνουν; Δεν σ’ αφήνουν!
- Για πες!
- Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν όταν είσαι σε ένα κόμμα και υποστηρίζεις κάτι, μετά παρρησίας και φανατισμού και στολίζεις κανονικά θεούς και δαίμονες, ξαφνικά να παίρνεις στροφές και εκεί που έφτυνες τόσο καιρό να γλύφεις και να υποστηρίζεις και να διαλαλείς… και τρέχα γύρευε… Δεν το καταλαβαίνω με τίποτα και ο Θεός ο ίδιος να κατέβει και να με παρακαλάει…
- Για τις δηλώσεις λες…
- Για όλα λέω, αυτά που ειπώθηκαν και αυτά που θα ειπωθούν. Δεν… δεν… δεν… Μου φαίνεται αδιανόητο και άλλο τόσο υπερφυσικό που μας περιτριγυρίζει μια διαφορετική άποψη για παρόμοια πράματα…
- Τι θες να πεις;
- Ό,τι θέλει, λέει ο καθένας, ό,τι θέλει υποστηρίζει αναλόγως των περιστάσεων, των περιπτώσεων και των …καιρικών φαινομένων. Πριν λίγο διάβαζα ότι δεν είναι ταμπού να συνεργαστούμε και με αυτούς, σημειωτέον, με τους οποίους πριν από λίγο θα μπορούσε να πέσει και “ξύλο”!
- Αυτό καλό το βρίσκω. Να μάθουμε επιτέλους να συνεργαζόμαστε!
- Κανείς δεν έχει διαφορετική άποψη! Αλλά βλέπεις εσύ να μαζεύονται σε μια γωνιά για να κάνουν κάτι επιτέλους; Αφού έχουν διαφορετικές απόψεις! Θα μαλλιοτραβηχτούν!
- Κέρδος είναι κι αυτό! Θα τους μείνει το κούρεμα!
- Με το μαλλί στο χέρι!




Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Βρε, καλώς το παιδί!
- Ποιος έρχεται; Έρχεται κανείς;
- Ναι, ένα καλόπαιδο! Δεν τον βλέπεις; Καμαρωτός, καμαρωτός!
- Με δουλεύεις! Εγώ δεν βλέπω κανέναν!
- Ποιος να ‘ρχεται μωρέ! Κανείς δεν έρχεται!
- Ε! Τότε…
- Για τον Νικόλα, λέω!
- Ποιος πάλι είναι αυτός;
- Καλά, τον Νικόλα δεν ξέρεις; Τον μεγάλο Νικόλα που ακόμη επιμένει; Δεν ξεκολλάει με τίποτα από τις εμμονές του! Εκεί, απτόητος!
- Δεν σε καταλαβαίνω, φίλε μου!
- Ο γείτονας μας, ντε! Αυτός που επιμένει ότι είναι Μακεδόνας, και σαν μικρό παιδί περιμένει στη γωνία να του φέρουν το παιχνιδάκι που του υποσχέθηκαν… Άντε, γεια σου, αυτός  ντε, να χαρείς! 
- Τι έγινε πάλι;
- Κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Πάντως, για να πούμε και την καθαρή αλήθεια, τον βρίσκω ευγενικότατο, κυριλέ και λεβέντη!
- Γιατί; Τι έκανε;
- Δεν έκανε τίποτα, γι’ αυτό το λέω! Τόσο καιρό, σου λέει, είχατε τα προβλήματά σας, τις έννοιες σας, τις στενοχώριες σας, δεν ήθελε να  μας επιβαρύνει κι άλλο. Διότι έτσι είναι οι γείτονες!  Συμπονετικοί, συμπαραστέκονται στους διπλανούς τους. Διότι, αύριο μεθαύριο, δεν ξέρεις, άνθρωποι είμαστε, μπορεί να χρειαστεί αυτός τη βοήθειά μας.
- Για λέγε!
- Σου λέει, τώρα, από ό,τι ακούμε δηλαδή, μπήκατε σε καλό δρόμο. Αφού, λέει ο Σόιμπλε ότι είναι συγκρατημένα αισιόδοξος, πα να πει ότι τρέχει το πρόγραμμα, όλα δουλεύουν ρολόι, καιρός είναι να κοιτάξουμε και τα δικά μας. Τόσο καιρό σας αφήσαμε, άνθρωποι είμαστε, αλλά τώρα δεν πάει άλλο!
- Και τι έκανε;
- Έστειλε μια επιστολή στο δικό μας, για να επιληφθεί του θέματος! Πρέπει να ξεπεραστεί αυτή η στασιμότητα, λέει! Αν είναι δυνατόν να συναντηθούν μέσα στην εβδομάδα κιόλας, να αρχίσουμε πάλι συνομιλίες, να ανταλλάξουμε θέσεις και απόψεις. Θέλουμε να μπούμε και εμείς στην Ευρώπη! Γιατί βιάζονται τόσο, άγνωστο, αλλά τέλος πάντων δεν θα το σχολιάσω αυτό!
- Και ο δικός μας, τι απάντησε;
- Ακόμη δεν ξέρουμε. Δεν είναι κι έτσι τα πράγματα, τσακ μπαμ! Τι να του πει; Ναι, Νικόλα, πέρνα για κανένα ουζάκι να τα πούμε;



Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ |ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Που τα έβαλα, να δεις που τα έβαλα!...
- Τι ψάχνεις;
- Εδώ τα είχα, ρε παιδί μου, που χώθηκαν;
- Τι έχασες;
- Τα χάπια μου έχασα!
- Γιατί;  Θες να πάρεις κανένα τώρα;
- Όχι, βρε παιδάκι  μου. Να τα έχω σε επιφυλακή, σε περίπτωση που τα χρειαστώ!
- Και πώς ξέρεις ότι θα τα χρειαστείς;
- Με δουλεύεις προφανώς! Δεν πάω πουθενά χωρίς τα χάπια μου! Τα αγαπημένα μου Lexo! Ούτε βήμα χωρίς αυτά!
- Ε! Δεν έχεις το Θεό σου! Πλάκα μου κάνεις!
- Καθόλου! Και μόνο που ξέρω ότι τα έχω μαζί μου, νιώθω ασφαλής! Είναι και αυτό ένα είδος θεραπείας!
- Και δεν μπορείς να τα βρεις τώρα;
- Να τα! Τα βρήκα! Είχαν χωθεί βαθιά και δεν φαινόντουσαν. Μη φανταστείς, δεν κουβαλάω ολόκληρο το κουτί! Μόνο δυό. Φτάνουν. Και ένα είναι αρκετό. Και κανένα να κεράσεις σε κάποιον που μπορεί να το χρειαστεί… Τι είναι; Πάει τέλειωσαν. Ανεφοδιασμός την επόμενη μέρα! Να, για παράδειγμα εσύ, μπορεί να τα χρειαστείς, σε λίγο!
- Γιατί; Έτσι με κόβεις;
- Με αυτά που θα σου πω!
- Δηλαδή;
- Εγώ έχω πάρει δυο μέχρι στιγμής για αυτήν την υπόθεση.  Άκου να δεις!... Συνέχεια το γυροφέρνουν ότι θα μειωθούν οι συντάξεις, θα μειωθούν οι μισθοί, από ανύποπτες πηγές, αλλά προς το παρόν δεν γίνεται τίποτα. Μέχρι να το εμπεδώσουμε τελείως. Μέχρι να πούμε …άει... εσύ κι ο γρύλος σου!
- Μη μου λες τέτοια και είναι να βγω σε σύνταξη! Κουτσουρεμένη θα την πάρω;
- Δεν ξέρω τίποτα! Αλλά συνέχεια δε λένε, δεν βγαίνουν τα ταμεία και δεν βγαίνουν τα ταμεία; Σου λέει, τρέξε και κάνε ρύθμιση. Να κάνω, ρε φίλε μου ρύθμιση, δε λέω να μην κάνω, αλλά πώς; Αφού δεν με αφήνεις σε χλωρό κλαρί! Να κάνω ρύθμιση για τα παλιά, ξοφλώντας όμως τα τρέχοντα! Διαφορετικά δεν έχει ρύθμιση. Εμ, πώς να τα κουλαντρίσω; Τι να πρωτοπρολάβω να δώσω; Οπότε, μηδέν από μηδέν, μηδέν! Να σου φέρω ό,τι μπορώ να μαζέψω, να μειώσω τα χρέη μου. Διότι, κύριοι, φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι. Κατάλαβες; Πώς να πάω να κάνω ρύθμιση; Επομένως, δεν έχουμε έσοδα, δεν μπορούμε να πληρώνουμε τόσο μεγάλες συντάξεις. Άρπα το, το  κούρεμα μετά!
- Δε μου λες; Έτσι το παίρνεις ή με νερό; 

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Αυτό που ο κάθε ειδικός και μεγαλοσχήμων εκ των ανωτέρων κλιμακίων της ευρωπαϊκής οικονομίας βγαίνει και διαλαλεί ότι η οικονομία μας πάει από το καλό στο  καλύτερο με τρελαίνει!
- Το παθαίνεις και συ; Τι σύμπτωση! Το παθαίνω και ‘γω!
- Διότι, φίλε μου, δεν μπορείς έξω από τον χορό να λες πολλά και διάφορα! Μπες μέσα να δεις πόσο θα λαχανιάσεις και εσύ χορεύοντας όλο την ημέρα κάτω από τους ήχους του ταμπούρλου που χτυπάς! Δώσε μου και εμένα λίγο το ταμπούρλο να το χτυπώ εγώ και έλα πιάσε τα χέρια και ξεκίνα τις γύρες! Για να δώ πόσες γύρες θα αντέξεις!
- Μαζί σου κι εγώ!
- Αυτό έλειπε να ήσουν με τον άλλον! Θα γινόταν διαδήλωση!
- Ναι, αλλά είναι, τουλάχιστον ο Σόιμπλε, συγκρατημένα αισιόδοξος!
- Αυτό έλειπε να είναι ασυγκράτητα!
- Και λέει ότι υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης, ορατά μεν αλλά εύθραυστα!
- Το ότι κάνουμε …κάμψεις μέχρι τελικής πτώσεως είναι γεγονός! Και συνεχίζουμε!
- Ναι αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς! Αφού αύριο θα πάω στη λαϊκή να αγοράσω καινούριες φόρμες!
- Μπα! Τι βλέπω; Αγοράζουμε από τη λαϊκή; Τις κόψαμε τις μπουτίκ;
- Έτσι πάει! Το χρήμα δεν τρέχει άφθονο! Μόνο στα δάνεια, εκ του εξωτερικού!   
- Να σε ρωτήσω κάτι, μιας και το ‘φερε η κουβέντα! Αυτά τα δάνεια πότε θα σταματήσουν; Διότι τελικά θα βγούμε και δαρμένοι και …βρεμένοι!
- Τι εννοείς;
- Τόσα δάνεια πήραμε και παίρνουμε και η κατάσταση δεν αλλάζει, είναι σε τροχιά εξέλιξης! Τα δάνεια πώς και πότε θα ξοφληθούν; Τι λες επ’ αυτού;
- Κοίτα να σου πω! Το πείραμα όπως είπες βρίσκεται εν εξελίξει! Είμαστε καθ’ οδόν στο στάδιο, βλέποντας και κάνοντας! Θα δείξει ο καιρός και η …μαντάμ Πυθία! Μόλις θα ζαλιστεί ακόμη λίγο από τους καπνούς θα προβεί σε δηλώσεις, κοινώς θα εκδώσει χρησμό!
- Καλά, ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι! Δεν πάω καλύτερα στην κυρά Κατίνα να μου πει το φλιτζάνι!