ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Αυτές οι έρευνες γίνονται… για ποιο σκοπό;

- Και που θες να ξέρω;

- Κάπου αποσκοπούν, έτσι δεν είναι;

- Δεν με ενδιαφέρει το προϊόν οπότε …έσταξε η ουρά του γαιδάρου!

- Δηλαδή τώρα αυτή έρευνα που έγινε…

- Για ποια λες; Αυτή την Πανελλαδική Στατιστική Έρευνα «Σφυγμός Πολιτισμού»; Αυτό διαβάζω τώρα… Το είχα προσπεράσει πριν… Σκέφτηκα, περσινά ξινά σταφύλια… Θυμήθηκαν τον πολιτισμό στα καλά καθούμενα…

- Όπα, όχι στα καλά καθούμενα… Δεν ξέρεις ότι σε περίοδο κρίσης αναπτύσσεται πολιτισμός;

- Ναι, ναι, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας… όλα τα έχει η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε… α πάγαινε, ρε, από κει που θα μου πεις για τον πολιτισμό… Τον θυμηθήκαμε ξαφνικά τώρα… Και δε μου λες; Θες να πεις ότι θα μας λύσει όλα τα προβλήματα… Να αρχίσω;

- Τι να αρχίσεις;

- Να αρχίσω να απαριθμώ τα προβλήματα που θέλουν λύση… Οχ! Θεέ μου, που μ’ έριξες το δυστυχή; Σε ποια χώρα θα απιθώσω τα κοκαλάκια μου να αναπαυτούν στον αιώνα των αιώνων… αμήν!

- Ρε, είσαι παλαβός;

- Κοίτα να σου πω, παλαβός μπορεί να μην είμαι, όχι δεν είμαι, αλλά τρελός σίγουρα είμαι! Διότι την σήμερον ημέρα για να επιβιώσεις, θες να πουλήσεις λίγη τρελίτσα… Για να την βγάλεις καθαρή δηλαδή,... διαφορετικά… Θα χαθείς… Και να πεις…, παλιότερα, λίγο πολύ, σε κλειδώνανε σε κανένα ίδρυμα και περνούσες μια χαρά… Μέσα στο πράσινο, στην ησυχία, με τις νοσοκόμες σου, με τους γιατρούς σου… Τώρα, που; Το πολύ πολύ σε κανένα παγκάκι δίπλα από κανένα θάμνο, έτσι για να κόβει τον αγέρα, και όταν πιάνει ο χιονιάς στρωματσάδα με χαρτόνια κάτω από το παγκάκι… δεν θα είναι κι άσχημα… αλλά είναι αυτά για μας; Πόσο θα αντέξουμε; Και μετά μου μιλάς για πολιτισμό!

- Γιατί, ρε; Όταν ζορίζεσαι, όπως τώρα, η έκφραση βρίσκει χώρο για να εξαπλωθεί!

- Ναι, σαν την γρίπη ένα πράγμα, να πούμε!