ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Πάλι σε διλλήματα θα μπούμε!

- Α! Όλα κι όλα, μη μου βάζεις δύσκολα! Δεν μπορώ να ζοριστώ κι άλλο! Θα εκραγεί η φαιά ουσία μου!

- Μπα την έχεις ακόμη; Σου είναι απαραίτητη; Έτσι κι αλλιώς την χρησιμοποιείς; Για σκέψου! Πόση φαιά ουσία χρησιμοποιείς για την καθημερινότητα σου; Εγώ θα σου έλεγα κάτω του μηδενός. Διότι δεν χρειάζεται. Αφού άλλοι σκέφτονται για σένα. Οπότε βρίσκεται σε αδράνεια για να καταλήξει σε πλήρη απενεργοποίηση! Φαιά ουσία μηδέν! Έτσι κι αλλιώς, για σκέψου, μπορείς να σκεφτείς; Μα τι λέω; Να σκεφτείς… αν μπορείς να σκεφτείς! Αφού έτσι κι αλλιώς αφού δεν μπορείς να βάλεις σε λειτουργία…

- Είδες;  Άρα τι μου λες;

- Να δεις που τελικά θα γίνει νεκροποίηση του μυαλού και θα μικρύνουν τα κρανία μας. Όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν χρειάζεται τόσο κενό, θα μπαινοβγαίνει αέρας και υπάρχει κίνδυνος κρυολογήματος. Όσο να πεις τα ρεύματα είναι επικίνδυνα. Σέρνονται και ψύξεις!

- Μη σου πω και τα στόματά μας. Ήδη εγώ το νιώθω να μικραίνει… Λες να ακολουθήσει μεγάλη έλλειψη τροφίμων; Θα προλάβουμε την μετάλλαξη;

- Ανάλογα με το μέγεθος της μπουκιάς. Όσο μικρή θα είναι, ανάλογα θα μικρύνει και το στόμα…

- Οπότε τέρμα και οι διαδηλώσεις και οι φωνές… Άμα δεν μπορείς να ανοίξεις το στόμα σου, τι σόι διαμαρτυρία να κάνεις; Έτσι χωρίς κάνα δυο φθόγγους να πετάξεις;

- Το δίλλημα όμως είναι άλλο!

- Υπάρχει κι άλλο;

- Αν οι πάνω κλείσουν τα σύνορα…, οι κάτω δεν κάνουν τίποτα…, εμείς τι πρέπει να κάνουμε;

- Τι θες να κάνουμε, ρε!

- Για σκέψου!

- Με τι; Νομίζεις ότι μπορώ;

- Και πως θα λύσεις αυτό το πρόβλημα;

- Ούτε σε αυτό μπορώ να σου απαντήσω…

- Ρε, εσύ με τα δικά σου σύνορα τι θα κάνεις; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!

- Στάσου, στάσου!

- Τι;

- Εγώ τόσο καιρό γιατί νόμιζα ότι ο γκρεμός είναι πίσω;