ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ   06/11/2008

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Πήραν την εκδίκησή τους ...τα σταφύλια της οργής!

Πόσο μακρύς είναι ο χρόνος που βρίσκεται μπροστά μας και πόσο κοντινός είναι σαν προσπεράσει και χαθεί σε μνήμες του παρελθόντος!

Το πανηγύρι των αμερικάνικων εκλογών τελείωσε. Ανήκει στο παρελθόν και απέδειξε περίτρανα ότι η ζωή μπορεί να ανήκει και αλλού.

Παλιότερα κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν δυνατόν να παρουσιαστεί υποψήφιος πρόεδρος και τελικά να εκλεγεί με χαρακτηριστικά που ήταν ...υπό διωγμό!

Θα τον περνούσαν ή για τρελό ή αρκετά ονειροπόλο.

Και όμως το όνειρο ταξίδεψε τόσα χρόνια σε ατελείωτους δρόμους και δύσκολα μονοπάτια και ...επέτρεψε σε μαύρους να συνταξιδεύουν με τους λευκούς!

Τι είναι όμως αυτό που επέτρεψε την αλλαγή όχι σελίδας αλλά ολόκληρου τόμου στην ιστορία της Αμερικής και έμειναν εμβρόντητοι οι εραστές του παρελθόντος;

Ίσως αντιλήφθηκαν ότι όταν δεν πάει καλά όλη η υφήλιος οι παρενέργειες δεν γνωρίζουν σύνορα και απαγορευτικά εισόδων. Κυκλοφορούν ανενόχλητες όπου βρεθούν και όπου σταθούν και επηρεάζουν τα πάντα και τους πάντες.  

Ίσως αντιλήφθηκε ο κόσμος ότι δεν περνάει καλά και υπάρχει κάτι άλλο καλύτερο και ...η μυωπία δεν τους άφηνε να δουν ξεκάθαρα πιο πέρα.

Και όταν παρουσιάστηκε από κάπου ένα φως και άνοιξε διάπλατα το παράθυρο και φάνηκε ο ήλιος γεμάτος υποσχέσεις σε ένα καταγάλανο ουρανό τόλμησαν την επανάσταση.

“Είναι απίστευτο”, δήλωσε η Φλορίνα Νιούελ, μαύρη από το Σικάγο, η οποία συγκινήθηκε μέχρι δακρύων με την ομιλία του Ομπάμα που ζήτησε ενότητα και τη βοήθεια των συμπατριωτών του. “Είμαι 58 ετών και δεν θα πίστευα ποτέ ότι θα έβλεπα κάτι ανάλογο στη ζωή μου. Η μητέρα μου δεν βρίσκεται πια στη ζωή και βρίσκομαι εδώ και για αυτήν», είπε.

Και η φωνή της πλημμύρισε το κείμενο στα  “Tα Σταφύλια της Οργής”

 “Κι η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη. Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα, για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου, δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα, δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί, ούτε η πείνα μαζί με το πάχος”.

Απομένει πόσο το όνειρο θα συνεχίσει και στην πραγματικότητα!