ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ     07/11/2008

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Με τι ασχολείται η τηλεόραση;

Κατά γενική ομολογία ασχολείται με  την προώθησή μας σε ανώτερα επίπεδα μιας πολιτιστικής ...περιδίνησης. Αυτό είναι γνωστό, εξ άλλου και ουδείς μπορεί να ...εκφέρει αντίρρηση. Σε όλες τις γωνιές της ελληνικής επικράτειας όλοι προσπαθούν να συνέλθουν από το πολιτιστικό σοκ που εκπέμπει η ελληνική τηλεόραση στο μεγαλύτερό της ποσοστό.

Και όχι μόνο αυτό αλλά σύμφωνα με μια έρευνα του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων σε συνεργασία με το Εργαστήριο Κοινωνικής και Πολιτικής Ανάλυσης ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών που παρουσιάσθηκε χθες η τηλεόραση ασχολείται και με ειδικά θέματα της χώρας τα οποία κατά 80,8% έχουν να κάνουν με το κλεινόν άστυ. Οι μισοί κάτοικοι της χώρας βρίσκονται στην Αθήνα. Τι έγινε; Πήγαν κι άλλοι;  Ακολουθεί ...καταϊδρωμένη η Θεσσαλονίκη που καταλαμβάνει μόνο το 8,5% και ...ξεθεωμένη η υπόλοιπη χώρα με 10,6%!

Και μετά σου λένε ότι παραπονιόμαστε συνέχεια και δεν συμβαίνει αυτό που νομίζουμε ότι συμβαίνει. Δηλαδή εκτός των άλλων πρέπει να πιστέψουμε ότι έχουμε καταλήξει και στα ληγμένα με τις ανωτέρω παρενέργειες.

Και τι άλλο έβγαλε η έρευνα; Πολλά ...φρουτώδη συμπεράσματα!

Ότι η παρουσίαση κομμάτων και πολιτικών προσώπων είναι ...κατ’ επιλογήν! Αυτό κανείς δεν το κατάλαβε. Όποιος πουλάει εμφανίζεται!

Ότι τα δελτία ειδήσεων δεν παρουσιάζουν τις ειδήσεις όπως ακριβώς είναι αλλά παρουσιάζονται ωραία ...πακεταρισμένες με συνοδεία προσκεκλημένων, μουσικής υπόκρουσης και άφθονο σχολιασμό για να παρουσιαστεί και να μεταδοθεί η είδηση ...σχηματισμένη όπως ακριβώς την θέλουν οι δημοσιογράφοι, οι εκπομπές, τα κανάλια... Διαλέγετε και παίρνετε! 

Η μέθοδος αυτή προκαλείται από την αγωνία της τηλεθέασης η οποία έχει σαν φυσικό επακόλουθο τη συντήρηση και την ανανέωση των χρυσών συμβολαίων και την αύξηση των διαφημίσεων. Διότι πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να κρατήσουμε τις καρέκλες μας ή τις πολυθρόνες μας γερές και σταθερές και εάν είναι δυνατόν κολλημένες στο πάτωμα του γραφείου μας.

Αν ήταν δυνατόν να επικρατήσει η “στιγμή της αλήθειας” στα δελτία ειδήσεων θα γινόταν κι αυτό.

Αλλά έλεος! Πρέπει να διατηρήσουμε και μια σοβαρότητα!

Μια αυτοσυγκράτηση, ό,τι και να πεις, υπάρχει!