ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 10/11/200

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Κάτι ακούγεται να τρίζει!

Τι μπορεί να είναι άραγε; Από πού ακούγεται αυτός ο θόρυβος; Κάτι τρίζει και όλοι απορημένοι κοιτάμε δεξιά και αριστερά αλλά κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει τι μπορεί να είναι. Κοιτάς δεξιά και το τρίξιμο ακούγεται από αριστερά. Κοιτάς αριστερά και το τρίξιμο ακούγεται από δεξιά. Φαύλος κύκλος. Το τρίξιμο όμως επιμένει να συνεχίζει...

Ασθενείς πληροφορίες αναφέρουν ότι πιθανόν να προέρχεται από το σαράκι που κατατρώει την αισιοδοξία μας... Πληγώνει την ανέμελη συμπεριφορά μας και πνίγει την ξέγνοιαστη καθημερινότητά μας. Αδυνατεί να αφουγκραστεί το γέλιο μας. Και η ιστορία προσπαθεί να εμπεδώσει νέες πρακτικές για να ισοπεδώσει, αφού δεν μπορεί να ισορροπήσει, αγαθές συμπεριφορές και νηφάλια περάσματα της μιας μέρας στην επόμενη.

Μετά το όνειρο των αμερικάνικων εκλογών το ...αμερικάνικο όνειρο των απανταχού πληβείων έληξε άδοξα. Έσβησε στο πικραμένο βλέμμα της προσμονής μιας άμεσης λύσης. Ίσως επειδή τα πραγματικά προβλήματα δεν λύνονται άμεσα. Χρειάζονται πολύ χρόνο ...στο βάθος του χρόνου.

Ίσως επειδή τα προβλήματα είναι γενικά και ειδικά. Ίσως επειδή όλοι έχουν να αντιμετωπίσουν δόσεις δανείων και επιτόκια πιστωτικών καρτών και λογαριασμούς που σκαρφαλώνουν στην ανηφόρα και πρέπει να τα προλάβεις. Τα γενικά προβλήματα δεν αγγίζουν άμεσα τους πολλούς και ούτε καν τους ενδιαφέρουν. Τους πληγώνουν τα δικά τους ...προβλήματα. Και αυτά θέλουν να είναι καλά και να μην τους ταλαιπωρούν. Και από εκεί και πέρα δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο.

Το μόνο ίσως που μπορεί να τους ενδιαφέρει είναι ότι θα ήθελαν να είχαν μια ανεμόσκαλα - ό,τι έχει κανείς καλό είναι - για να μπορέσουν να φτάσουν στα ύψη των επιτοκίων γιατί τόσο ψηλή ξυλόσκαλα δεν έχει κανείς. Έτσι κι αλλιώς, μια ανεμόσκαλα είναι πιο επικίνδυνη μεν, κατάλληλη δε, για θύελλες και καταιγίδες και ...ανεμοδαρμένα ύψη.

Αλλά επειδή είναι λίγο δύσκολο να αποκτήσουν όλοι μια ανεμόσκαλα και να την χρησιμοποιήσουν - γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε και το σύνδρομο της υψοφοβίας - καλό θα ήταν να κατέβουν πιο χαμηλά για να μπορέσουμε να αγγίξουμε και εμείς λίγο το όνειρο.

Επειδή δεν πιστεύω να νομίζετε ότι ο καινούριος πλανητάρχης θα κοιτάξει πρώτα να πληρώσει τα δικά μας σπασμένα. Εχουμε μέλλον εμείς... Το δικό του σπίτι του θα κοιτάξει να ασφαλίσει πρώτα σαν σωστός νοικοκύρης και οικογενειάρχης. 

Το παγκόσμιο όνειρο αναμένει στο ακουστικό του.

Η κλήση του προωθείται...