ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ  05/02/2009

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Το γεγονός είναι πραγματικό!

Ο διάλογος εντός οχήματος. Τόπος, το κέντρο της πόλης.

- Κοίτα πώς πηγαίνει! Κοίτα την! Κοίτα την!

Μια κυρία πήγαινε να διασχίσει τον δρόμο αγνοώντας αυτοκίνητα και παραλείποντας να κοιτάξει δεξιά και αριστερά για να δει αν έρχεται αυτοκίνητο.

- Λες και βρίσκεται στην αυλή του σπιτιού της! Λες και είναι δικός της ο δρόμος! Μετά σου λέει φταίνε οι οδηγοί.

- Δεν φταίνε οι πεζοί κύριε μου. Η ...κεφαλή φταίει! Αυτή φταίει! Πού έχει διαβάσεις πεζών για να περάσει ο κόσμος απέναντι; Ολα είναι πρόχειρα φτιαγμένα. Πώς να πάμε μπροστά;

Μέσα στην απογοήτευση και την κακομοιριά - χαρακτηριστικό μας - ο οδηγός που τα έβαλε με την ...κεφαλή ενώ φυσιολογικά θα περίμενες να συμφωνεί με την πρώτη εκδοχή και να δίνει δίκιο στους οδηγούς.

Ο πεζός δεν δικαιολογείται για την έλλειψη προσοχής και σε εκείνο το σημείο δεν ήταν απαραίτητη διάβαση πεζών διότι ο δρόμος ήταν στενός και όχι πολυσύχναστος. Είχε ήδη αντιληφθεί την παρουσία του αυτοκινήτου αλλά η σκέψη ήταν προφανώς ότι θα προσέξει ο οδηγός. Αν δεν πρόσεχε όμως;

Από την άλλη, σε πολυσύχναστο δρόμο λίγο παρακάτω όπου υπάρχει διάβαση πεζών την αγνοούν οι οδηγοί. Μπορείς να περάσεις μόνο όταν είναι άδειος ο δρόμος. Σε αντίθετη περίπτωση οι πεζοί αδυνατούν να περάσουν απέναντι διότι το ρεύμα τις περισσότερες φορές δεν είναι μόνο συνεχές αλλά διενεργούνται πολλάκις και αγώνες δρόμου από μηχανάκια και μηχανές με συνοδεία πολυποίκιλων ακροβατικών επιδείξεων. Και υπάρχει και σχολείο εκεί κοντά.

Αυτό που φταίει εδώ είναι ότι ο δρόμος είναι ευθύς και μακρύς! Κανείς άλλος! Μια καλή πρόταση είναι να τον μικρύνουμε για να γλυτώσουμε από ...τις ακροβατικές επιδείξεις. Διότι οποιαδήποτε άλλη λύση ή προστασία είναι απούσα. Μπορούμε κάλλιστα να τον χωρίσουμε στην μέση και τον μισό δρόμο να τον ονομάσουμε οδός Οδυσσέα και τον άλλον μισό οδός Ανδρούτσου. Θα αποφύγουμε έτσι πιθανά μοιραία ατυχήματα.

Διότι δεν μπορείς να ξέρεις πώς μπορεί να σκέφτεται ο καθένας. Αν σκέφτεται.

Το μόνο που μπορούμε να σκεφτούμε είναι ότι φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς!

Μπας και ξέρει κανείς το τηλέφωνο του Ομπάμα;