- Τι σου ‘λεγα χτες;
- Τι μου ‘λεγες χτες;
- Για το πνεύμα!
- Ποιο πνεύμα;
- Να το κοιτάξεις αυτό, διότι το γήρας έρχεται καλπάζοντας.
- Δε σε εννοώ!
- Ρε, δεν λέγαμε για το πνεύμα των Χριστουγέννων;
- Ναι, ρε, σωστά. Δίκιο έχεις!
- Πούντο;
- Ποιο;
- Κοίτα να σου πω, δεν θα με τρελάνεις χρονιάρες μέρες. Το πνεύμα
ρε, των Χριστουγέννων ρε!
- Καλά, για λέγε, αφαιρέθηκα λίγο!
- Αν είναι να σταματήσω… Δεν γίνεται δουλειά έτσι!
- Καλά, καλά, είμαι όλος αυτιά!
- Χτές πνίγηκαν καμιά δεκαριά πάλι στο Φαρμακονήσι. Στο
έλεος του Θεού οι άνθρωποι. Από τη μια φωνάζουν εμάς που δεν μπορούμε να τους φροντίσουμε,
αλλά αδιαφορούμε κιόλας. Διότι κύριε μου, δεν τους θες; Κάνε μια συμφωνία εσύ,
κοτζάμ Ευρώπη γαρ, με τους Τούρκους ότι απαγορεύεται η είσοδος από την χώρας
σας, διότι θα έχετε να κάνετε με εμάς, διότι δεν μπορείτε να παραβιάζετε τα
σύνορα τρείς και λίγο.
- Δώσε, φόρτωνε…
- Ή άμα τους θες, διότι υπάρχει και το αίσθημα να πούμε, και
κάπου εδώ υπεισέρχεται και το πνεύμα των Χριστουγέννων, οργανώνεις ένα σύστημα
εισόδου και υποδοχής. Αλλά όχι μόνο από την Ελλάδα. Εσύ, κοτζάμ Ευρώπη έχεις
και το μαχαίρι έχεις και το καρπούζι. Όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω! Γκέγκε;
- Εδώ σηκώνει χειροκρότημα το θέμα. Μια χαρά τα λες.
- Εγώ τα λέω, εγώ τ’ ακούω!
- Κι εγώ ρε, τι κάνω τόση ώρα εδώ; Εγώ δε σ’ ακούω; Δεν με
βλέπεις; Α! Να το προσέξεις αυτό, διότι το γήρας έρχεται καλπάζοντας! Για να
μάθεις! Ξέρουμε κι εμείς να λέμε ωραία και νόστιμα!
- Αφήνουν τον κόσμο και πεθαίνει και μετά νάσου ο πόνος και
η στενοχώρια πλημμύρα, ένα πράμα. Σιγά ρε! Θα πνιγούμε! Αποφάσισε τι θες! Τους
θες; Καλώς! Δεν τους θες; Πάλι καλώς! Αλλά κάνε κάτι. Κάνε αυτό που χρειάζεται είτε
στην μια, είτε στην άλλη περίπτωση!
- Τι ψάχνεις να βρεις; Εδώ κοιτάνε να αρπάξουν για ένα ξεροκόμματο
κοτζάμ χώρα, υποφέρει κόσμος και κοσμάκης, με το πνεύμα των Χριστουγέννων θα
ασχολούμαστε τώρα; Εσύ το είδες πουθενά;
- Από ό,τι έμαθα ήταν να ‘ρθει, αλλά έχασε την πτήση του! 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου