Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πολύ μ’ αρέσει αυτό!
- Ναι, είναι πετυχημένο!
- Τι πετυχημένο;
- Για το φαΐ δε λες; Είναι όλα τα λεφτά! Η απόλαυση του   υρανίσκου!
- Ρε, κοιλιόδουλε, ποιο φαΐ; Εντάξει είναι νόστιμο, αλλά δεν εννοώ αυτό…
- Δεν εννοείς αυτό; Τι θες να πεις;
- Με αρέσει αυτό που ζούμε! Αυτόν τον τρελό ρυθμό της ζωής μας που δεν πρόκειται ποτέ να καταλαγιάσει…
- Μπα;
- Αυτό το παράλογο που ζούμε καθημερινά, από το πρωί μέχρι το βράδυ και μη σου πω ότι συνεχίζεται και κατά την διάρκεια της νύχτας…
- Δηλαδή;
- Άλλοι το λένε όνειρο και άλλοι εφιάλτη…
- Δεν σε καταλαβαίνω…
- Αυτή η ατμόσφαιρα που μας περιτριγυρίζει και κάνει τη ζωή μας να διαφέρει από τόσων άλλων…
- Τόσο τυχεροί…
- Που θα μπορούσαμε να ζήσουμε όλο αυτό το κλέος μιας ελληνικής τραγωδίας;
- Ποιος κλαίει;
- Το κλέος, το κλέος…
- Αυτό! Τι σημαίνει αυτό;
- Μου φαίνεται έκανες πολλές κοπάνες όταν είχατε αρχαία ελληνικά στο σχολείο!
- Εγώ;
- Δυστυχώς δεν θα ζούμε τότε!
- Πότε, ρε; Φτού! Φτού Φτού!
- Μετά από εκατό χρόνια για παράδειγμα… Μετά από διακόσια…
- Πας μακριά στο μέλλον…
- Ξέρεις τι θα λένε τότε;
- Τι θα λένε; 
- Μια οι αρχαίοι Έλληνες και μια εμείς!
- Δηλαδή;
- Και εμείς αρχαίοι θα είμαστε τότε!
- Δε σε πιάνω!
- Πώς δοξάζουμε τώρα εμείς τους αρχαίους μας; Πως καμαρώνουμε για τον αρχαίο πολιτισμό μας;
- Δεν καταλαβαίνω που το πας!
- Ρε, γιατί θαυμάζουμε τους αρχαίους;
- Ξέρω εγώ… Για όλα αυτά που έχουν κάνει, τη φιλοσοφία τους… τις επιστήμες, όλα ,έτσι κι αλλιώς, έχουν αρχή από δω, από αυτή τη χώρα…
- Καλά το πήγες…
- Για πες… εμείς που κολλάμε;
- Τι θα λένε και για μας;
- Ε; Τι θα λένε και για μας;
- Θα ανήκουμε κι εμείς στην Ιστορία μετά από τόσα χρόνια, θα είμαστε αντικείμενο μελέτης!
- Τι είδους μελέτη; Τι αντικείμενο;
- Ως τα πιο ανθεκτικά ινδικά χοιρίδια!





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου