- Μια σύγχυση την έχω!
- Πάλι είσαι…
- Τα ‘χω χαμένα εννοώ!
- Χαμένα; Δεν είσαι καλά;
- Δεν θα το ‘λεγα!
- Τι; Ότι δεν είσαι καλά;
- Καλά είμαι! Μόνο που είμαι σε κατάσταση σύγχυσης…
- Αυτό θέλω να μου εξηγήσεις!
- Δηλαδή;
- Τι ακριβώς έχεις!
- Θες διάγνωση δηλαδή, για να καταλήξεις στην θεραπεία;
- Δεν είμαι και γιατρός!
- Νιώθω ότι είμαι κι εδώ, είμαι κι εκεί!
- Οχ! Άρχισαν τα δύσκολα… Θα
αργήσουμε να καταλάβουμε!
- Σα να βρίσκομαι σε παράλληλους
δρόμους…
- Φανάρια έχει ή θα χαθείς στην
κυκλοφορία;
- Αυτό προβλέπω… Τα ‘χω χαμένα…
Μπερδεμένος… Λες και ζω πολλές ζωές…
- Δώσε και σε μένα κάνα δυο… Έτσι
για να βρίσκονται… Μη είσαι μοναχοφάης…
- Από τη μια με παίρνουν από το
χέρι και μου δείχνουν το δρόμο…, μετά με αφήνουν στη μέση της ασφάλτου… δεν
μπορώ να φτάσω μέχρι το πεζοδρόμιο…, ζβιιιιιν από την μια…, ζβιιιιιν από την
άλλη…, τροχοφόρα παντού…, είμαι ζαλισμένος…
- Τώρα μου λες τι σου συμβαίνει ή
μου διηγείσαι καμιά σκηνή από το έργο που είδες χτες βράδυ;
- Μετά…, μόλις τα καταφέρω…,
φτάνω στο κράσπεδο…, με σχισμένα τα ρούχα…, ματωμένος…
- Όπα! Όπα! Τι σενάριο είναι
αυτό;
- Προσπαθώ να σκαρφαλώσω στο
πεζοδρόμιο για να σωθώ…, τελευταία στιγμή περνάει… δεν ξέρω τι ήταν ακριβώς…
και με πετάει πέρα… τινάζομαι στο αέρα και βρίσκομαι φαρδύς πλατύς πάλι στη
μέση του δρόμου… Από κει που ξεκίνησα…
- Για λέγε, έχει ενδιαφέρον… Στο
τέλος μόνο να μου πεις τον τίτλο του έργου να το δω κι εγώ…
- Ξεκινώ πάλι από την αρχή…, πάω
ζιγκ ζαγκ…, προσπαθώ να αποφύγω την κίνηση…, βλέπω μια διάβαση πεζών κοντά…,
εκεί θα πάω λέω… σώθηκα λέω…
- Αλλά κάτι ήρθε και σε πέταξε
πάλι μακριά…
- Ναι! Πώς το κατάλαβες;
- Είδα το νοσοκομειακό που ήρθε
και σε πήρε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου