Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Σκέφτομαι…
- Μη σκέφτεσαι πολύ…
- Και γιατί;
- Η πολύ σκέψη τρώει τον αφέντη…
- Εγώ το ξέρω αλλιώς… Η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη…
- Το ίδιο είναι… Κι η σκέψη δουλειά είναι… Διότι χωρίς σκέψη δεν έχει αποτέλεσμα καμιά δουλειά… Μην υποτιμάς και την πνευματική κούραση… Και περί τίνος τυρβάζει η σκέψη σου, τώρα;
- Θες να σου πω;
- Εμ, για να ρωτάω…
- Σκέφτομαι… Δηλαδή αν καθίσεις και το καλοσκεφτείς αυτό που ζούμε είναι μια παράνοια… Είναι εκτός εαυτού… Είναι κάτι το ασύλληπτο… Είναι κάτι πρωτοφανές…
- Για την δική μας τη γενιά… Γιατί οι παλιότερες τα έζησαν αυτά… Θυμάσαι που έλεγαν… βάλε κανένα φράγκο στην άκρη… που ξέρεις… θα σου χρειαστεί… Μην τα ξοδεύεις όλα… Που να ακούσουμε εμείς… Όλα τα θεωρούσαμε δεδομένα… Και να που την κάτσαμε τη βάρκα…
- Θέλω να σκεφτείς λίγο…
- Γιατί, τι κάνω; Αυτά που σου λέω είναι εκτός…
- Όχι, βρε παιδί μου! Δε λέω αυτό… Σκέψου… Αυτό το λεπτό που πέρασε, που έφυγε… την μέρα που ξημερώνει και βραδιάζει, και μετά πάλι από την αρχή… και αυτό να συνεχίζει και να γίνεται εβδομάδα, να γίνεται  μήνας, χρόνος…
- Πάντα έτσι ήταν… Δεν άλλαξε και τίποτα… Οι μέρες περνούσαν, ξημέρωνε, νύχτωνε και πάλι από την αρχή…
- Δεν είναι, όμως, το ίδιο… Τότε, που λες, προλάβαινες να ακούσεις και τα κύματα στη θάλασσα, το φτερούγισμα των πουλιών στα δέντρα, το θρόισμα των φύλλων, προλάβαινες να ανασάνεις, να ρουφήξεις την κάθε σου στιγμή, ο καθένας με τον τρόπο του… Ενώ τώρα…
- Τώρα δεν πετάνε τα πουλιά, δεν κουνιούνται τα φύλλα δηλαδή;
- Τώρα δεν τα ακούς…, μπορεί να τα ακούς, αλλά δεν τα “ακούς”!
- Γιατί;
- Γιατί ακόμη προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις αυτό που σου συμβαίνει, έχεις χάσει το μέτρο της αισθητικής σου, “τρέχεις” για άλλα πράγματα…
- Ναι…
- Είναι μια τρέλα αυτό που βιώνουμε και δεν ξέρω αν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα…
- Είμαστε δηλαδή ένα απέραντο φρενοκομείο… Αυτό το έλεγε και ο αείμνηστος…
- Λες να ήξερε κάτι;



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου