ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Λύθηκε η απορία μου!

- Ποια από όλες;

- Έχεις δίκιο! Τόσες που είναι! Η απορία για την επίσκεψη του…

- Α! Για αυτό λες! Και πως σου λύθηκε η απορία; Μη μου πεις ότι σε πήρε τηλέφωνο και τα είπατε;

- Αφού το είπε, να δείξει την αλληλεγγύη του στο βασανιζόμενο ελληνικό λαό!

- Τι λες, βρε, μας λυπήθηκε ο καημενούλης! Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος! Αφού μας σκέφτηκε, πάλι καλά! Για κανένα φράγκο είπε τίποτα; Κάτι τις; Καμιά ελεημοσύνη; Τι να κάνεις; Θα κατεβάσουμε κάτω το κεφάλι, θα γίνουν τα μούτρα μας από κρέας, θα την δεχτούμε. Πάσα προσφορά δεκτή! Αλλά δεν βλέπω να φουσκώνει καμιά τσέπη!

- Ακόμη εκεί είσαι; Υπάρχουν οι επιταγές! Που ζεις; Ένας πολίτης που σέβεται τον εαυτό του ποτέ δεν κουβαλάει ρευστό στην τσέπη του. Μόνο επιταγές και κάρτες!

- Και άμα δεν έχεις ούτε ρευστό στην τσέπη σου, αλλά ούτε και επιταγές και κάρτες τι θεωρείσαι; Ότι δεν σέβεσαι τον εαυτό σου;

- Κοίτα! Ξεφύγαμε από θέμα! Το θέμα μας είναι άλλο τώρα!

- Έχεις δίκιο!

- Να φανταστείς ότι στο δικό τους ραδιόφωνο, με αφορμή την επίσκεψη, ανέφερε ένας καθηγητής σύγχρονης ιστορίας ότι μέχρι στιγμής δεν ακούστηκε ούτε μια συγγνώμη!

- Λες σήμερα να κάνει την ανατροπή και να ζητήσει συγγνώμη εκ μέρους του γερμανικού λαού, εκεί που θα πάει να καταθέσει στεφάνι;

- Καλά! Μου λες τώρα, πάει να τιμήσει τους πεσόντες… τότε! Μας διέλυσαν τότε και τώρα τους έπιασε ο πόνος! Περσινά ξινά σταφύλια!

- Δεν μπορείς να πεις όμως, ο δικός μας ο Πρόεδρος του είπε… κοίτα έχουμε και κάτι αποζημιώσεις. Όταν με το καλό επιστρέψεις πες το εκεί στα παιδιά, για να μην ξεχνιόμαστε. Διότι αυτός έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να αποφασίσει.

- Πάντως, σήμερα θα μάθουμε αρκετά!

- Να δούμε πόσο καλά έκανε την …αποστήθιση!