Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Το ‘χω παράπονο!
- Πικρό παράπονο;
- Αχ! Δεν με αξίωσε εμένα ο Θεός! Δεν έριξε το βλέμμα του και λίγο προς τα δω!
- Που να ‘ναι ο ίσκιος σου, Θεέ!
- Που τα θυμήθηκες αυτά τα άσματα;;
- Για να σε αποδείξω ότι τα άσματα μέσα από τη ζωή βγαίνουν! Τίποτα δεν είναι τυχαίο!
- Πάντως ό,τι και να πεις, ένα και ένα κάνουν δύο! Δεν μπορεί, αυτή η ζωή είναι άδικη. Πρέπει να το χεις! Αν δεν το ‘χεις δε πα να χτυπιέσαι ολημερίς και ολονυχτίς! Τζάμπα αυτοτραυματίζεσαι! Δεν θα δεις φως από πουθενά!
- Τι παράπονο έχεις πάλι;
- Παράπονο! Πες με και παραπονιάρη τώρα! Δεν είμαι καθόλου, αλλά όταν βλέπεις τέτοια, αναρωτιέσαι! Υπάρχουν δυο Θεοί σε αυτόν τον κόσμο! Ο ένας βλέπει και ο άλλος δεν βλέπει;
- Για λέγε!
- Αναρωτιέμαι κάθε φορά, που τα βρίσκουν τόσα λεφτά, όλοι αυτοί που αφήνονται ελεύθεροι με όρους και με χρηματική εγγύηση! Άσε τους όρους! Χαράς το πράμα! Η χρηματική εγγύηση είναι που με φέρνει στα όρια της κατάθλιψης!
- Κατάθλιψη γιατί; Τους λυπάσαι θες να πεις;
- Να τους λυπάμαι; Για ποιο λόγο; Αυτοί με λυπούνται;
- Ε! Τότε;
- Αυτήν την εγγύηση την ριμάδα, που την βρίσκουν; Χιλιάδες ο άλλος, εκατομμύρια ο παράλλος! Ένα γαϊτανάκι χιλιάδων και εκατομμυρίων που με ζαλίζει. Εσένα δε σε ζαλίσει δηλαδή; Δεν αναρωτήθηκες καμιά φορά…, τόσα λεφτά…! Ένα δάχτυλο να βουτούσα σε αυτά θα ξοφλούσα τους πάντες. Δεν θα χρωστούσα πουθενά!
- Εμ! Δεν αναρωτήθηκα λες; Μια και δυο φορές; Για πόσες χρηματικές εγγυήσεις ακούσαμε τα τελευταία χρόνια! Δεν θυμάμαι, αμέτρητες!
- Έλα μου, ντε! Εμάς, άμα μας τύχει κάτι τέτοιο, θα μπορούμε να βρούμε τα λεφτά για να πληρώσουμε και να αφεθούμε ελεύθεροι; Μέσα στο χρήμα κολυμπάνε αυτοί! Εμείς γιατί; Δεν ξέρουμε καλό κολύμπι ή έχουμε υψοφοβία στα μακροβούτια;
- Κοίτα να σου πω! Άλλες δουλειές αυτωνών, άλλες οι δουλειές οι δικές μας! Δεν είναι το ίδιο!
- Για αυτό σου λέω, εμείς δεν πρόκειται να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα, άλλος κόσμος παραπέρα…
- Δεν βλέπεις όμως τι παθαίνουν; Συλλαμβάνονται ο ένας πίσω από τον άλλον!
- Τώρα! Παλιά; Έπεσαν σε κακό τάιμινγκ!

- Εγώ, ένα έχω να πω. Τα μεταξωτά βρακιά, θέλουν και επιδέξιους κώλους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου