- Να ‘σαι καλά!
- Ευχαριστώ πολύ!
- Δεν το λέω για σένα!
- Και για ποιόν το λες;
- Για τον φίλο μας τον Σόιμπλε!
- Που τον θυμήθηκες καλοκαιριάτικα;
- Είναι να μην τον θυμάσαι; Σ’ αφήνει; Δεν σ’ αφήνει!
- Και γιατί του εύχεσαι έτσι στα καλά καθούμενα;
- Ποια καλά καθούμενα; Δεν άκουσες τι είπε;
- Για πες!
- Ότι είμαστε σε καλό δρόμο!
- Χωρίς λακκούβες; Τις κάλυψαν όλες; Δεν θα έχει σκαμπανεβάσματα
πλέον;
- Α! Αυτό δεν σου το εγγυώμαι!
- Και τι ήθελε με αυτό να πει …ο ποιητής;
- Αυτό! Τι άλλο; Ότι είμαστε σε καλό δρόμο.
- Μήπως τα μπέρδεψες; Μήπως εννοούσε ότι η χώρα είναι σε
καλό δρόμο; Είσαι σίγουρος ότι χρησιμοποίησε πληθυντικό και δεν είπε είστε,
αλλά ότι η χώρα είναι σε καλό δρόμο;
- Γιατί έχει διαφορά αυτό;
- Εσύ τι λες, δεν έχει; Άλλο η χώρα, άλλο οι κάτοικοί της.
Παν αυτά που ξέραμε! Πρέπει να τα ξεχάσουμε! Ανήκουν στο παρελθόν. Η χώρα
εργάζεται πλέον για λογαριασμό της και οι κάτοικοι της για λογαριασμό…
- Για πες…
- Σα να έχεις δίκιο…
- Είδες που στα έλεγα;
- Και που βγάζει αυτός ο καλός δρόμος; Μας είπε;
- Όχι ακόμη! Είπε μόνο για την Πορτογαλία και την Ισπανία!
- Τι είπε δηλαδή;
- Ότι η Πορτογαλία θα βγει στις αγορές το 2014 και η Ισπανία
έχει γίνει πολύ πιο ανταγωνιστική!
- Κι εμείς; Πάλι στο πηγάδι πήγαμε;
- Αφού είμαστε σε καλό δρόμο λέμε, ντε! Δεν καταλαβαίνεις;
- Ναι, αλλά αυτός ο καλός δρόμος, τι μπορεί να είναι; Σοκάκι;
Κανένα κακοτράχαλο μονοπάτι πάνω στον Όλυμπο, καμία λεωφόρος στο κέντρο; Να
ξέρουμε που βρισκόμαστε. Να πάρουμε κι άλλες δραμαμίνες ή να μην πάρουμε; Διότι
έτσι στα τυφλά, τι κάνουμε; Τι θα γίνει άμα η δράση τους τελειώσει; Να αρχίσουν
οι παρενέργειες και οι ζαλάδες και να πιάνουμε τις κοιλιές μας;
- Κανόνισε, να μας λερώσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου