Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!


ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 12/02/2009


ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ


Όσο γελοίο και αν φαίνεται, εντούτοις μπορεί να προκαλέσει τη γέννηση μιας σοβαρότητας. Όχι πάντα βέβαια. Εξαρτάται ποια οπτική γωνία έχει επιλέξει κανείς για να αντιμετωπίσει τα γελοία και τα σοβαρά με τα ίδια μέτρα και σταθμά.
Η γελοιότητα που προκαλεί αρκετές φορές η οπτική εικόνα της τηλεόρασης σίγουρα γεννά σκέψεις για το πού μπορεί να φτάσει κανείς για να συντηρήσει την παρουσία του πίσω από το εύθραυστο γυαλί.
Τις περισσότερες φορές είναι ανέλπιστα και πέραν των ορίων και ακόμα παρά πέρα... στα όρη στα άγρια βουνά... η ηλιθιότητα που συνυπάρχει αντιμέτωπη με τη ....σοβαρότητα που αχνίζει από μια σοκολατούχα επικάλυψη σοβαροφάνειας.   
Η τακτική που ακολουθείται είναι ...νυν υπέρ πάντων ο αγών. Πάση θυσία πρέπει να φαίνομαι για να επιζήσω. Τι πρέπει να κάνω για να το επιτύχω; Με τι απέλπιδες προσπάθειες θα το καταφέρω;
Δυο επιλογές υπάρχουν! Η μια ακολουθεί το δρόμο της καταπλήξεως του φιλοθεάμονος κοινού με την ευχέρεια της σκέψης και του λόγου. Και η άλλη ακολουθεί το δρόμο κατευθείαν στο τσίρκο ...Μεντράνο!
Επειδή ο δεύτερος δρόμος είναι πιο απλός και πιο πρόχειρος τον ακολουθώ τάχιστα και οσονούπω επιβραβεύονται οι ...σαλτιμπαγκισμοί μου. Και φυσικά υπάρχουν ένα σωρό παρατρεχάμενοι που με πάσα σοβαροφανή εκμετάλλευση συνδιαλέγονται μαζί μου.
Ο πρώτος δρόμος δυστυχώς ανήκει στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας και των φρούδων ελπίδων για ανανέωση του πνευματικού μας DNA. Ξεχάστε το!
Ζήστε αυτό που σας προσφέρουμε και τέρμα οι απαιτήσεις.
Διασκεδάστε με το πρόγραμμα που σας προσφέρουμε μετά πλήρους σοβαρότητος και αγαθοεργούς προσφοράς για το ύψιστο κοινό καλό.
Διαφορετικά αλλάξτε σταθμό και αγνοείστε μας. Τόσο έντονο έχει καταλήξει το πρόβλημα που έχει διαρρεύσει κάθε χαρακτηριστικό του παντού. Σε κάθε αλλαγή σταθμού η ακτινοβολία έχει παραμείνει πάνω στο γυαλί και η τελική εικόνα είναι η ίδια.
Διαφορετικά πρόσωπα, διαφορετικά προγράμματα, διαφορετικές αποχρώσεις, ίδια χαρακτηριστικά!
Όλα αναζητούν το δικό τους μερίδιο στην δική σου ζωή. Και απαιτούν λυσσωδώς την ιδιοκτησία τους. Γίνεσαι κτήμα τους!
Μέχρι να καταφέρουν το τελειωτικό τους χτύπημα!
Τη δική σου απουσία! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου