Σάββατο 9 Απριλίου 2011

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 4/1/2011

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ.  "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ     04/01/2011


Tελικά, τι θα απογίνουμε χωρίς κουραμπιέδες;
Ό,τι φάγαμε, φάγαμε. ‘Ο,τι ήπιαμε, ήπιαμε. Δεν έχει άλλο! Μπουχτίσαμε από τις μεγαλοπρεπείς τηλεοπτικές παραγωγές μαγειρικής, βαρυστομαχιάσαμε από το ...φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο και απαλλαγήκαμε και από τα τελευταία σημάδια άχνης που φώτιζαν τα λευκά μας χείλη. 
Οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια, από το ξενύχτι των τελευταίων μακροσκελών ωρών, προσπαθούν να κρυφτούν από την επιστροφή μας στο συνηθισμένο πρόγραμμα ενός βαθύ ύπνου. 
Οι ατελείωτες λιτανείες στις ταλαιπωρημένες πίστες προσπαθούσαν να ξορκίσουν τον πανικό μιας απλοϊκής καθημερινής ζωής. Ο πόνος για το μαρασμό αγκομαχούσε κάτω από το δυνατό φως των προβολέων και τις υπερντεσιμπελικές νότες γλυκόπικρων ασμάτων. 
Ήταν το αποχαιρετιστήριο πάρτι της χρονιάς που έφυγε και οι ιαχές για την άφιξη του νέου χρόνου που όλοι ελπίζουμε να είναι τελείως διαφορετικός από τον προηγούμενο. Αμ, δε!  
Όλα δείχνουν ότι θα επικρατήσει ο ίδιος πανικός, η ίδια ευωχία ανέμελων στιγμών!
Το όραμα ενός πραγματικού κόσμου αργεί να εμφανιστεί. Φοβάται το φάντασμα των προηγούμενων δεκαετιών που πεισματικά αρνείται να αλλάξει, αρνείται να αποσυντεθεί στα εξ ων συνετέθη! Αρνείται να αλλάξει νοοτροπία, να ακολουθήσει άλλους δρόμους... Είναι πολύ δύσκολο και δε δίνει καμία μάχη για αυτό. Γιατί εξ άλλου; Καλά δεν ήταν, καλά δεν είναι; 
Το παραμύθι που έζησε όλα αυτά τα χρόνια του έδωσε τη δυνατότητα να είναι άρχοντας του κόσμου του, να είναι ο κυρίαρχος του δικού του παιχνιδιού και να ζει κάτω από το βαρύ φορτίο μιας βαριάς αναστενάζουσας χώρας που επιτέλους λυτρώθηκε από το φίμωτρό της. Αλλά, αντιθέτως, πανικόβλητοι τρέχουμε να της το βάλουμε πάλι πίσω για να σωπάσει και να καθίσει ήσυχη στη γωνιά της. Μπορεί αν είναι τυχερή να της πετάξουμε και κανένα περισσευούμενο κοκαλάκι. 
Η χώρα υποφέρει, το ίδιο και εμείς πλέον. Όλα δείχνουν, όμως, ότι μας νοιάζει ο δικός μας μόνο πόνος. Κανείς δεν μας έμαθε ότι αν θα σταματήσει να πονάει η χώρα θα γειάνουμε και μείς. Η παιδεία μας αποδεικνύεται λειψή. Η μόρφωσή μας λικνίζεται με αστείους βηματισμούς πάνω σε ένα πρώην τεντωμένο σχοινί που το αφήνουμε να χαλαρώνει.  
Πήγαμε σε λάθος σχολεία και μελετάμε λάθος βιβλία!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου