ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 30/03/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 30/03/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Το ταξίδι μακρινό.

Ακόμα διαρκούσε ακολουθώντας το μακρινό όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Χωρίς να έχουν καταφέρει ποτέ να συναντηθούν. Μακρινές οι αποστάσεις και η προσέγγιση του ονείρου χάθηκε ξαφνικά ανάμεσα σε καπνούς, εκρήξεις και μια γεύση τρικυμίας πάνω σε ελπίδες που χανόντουσαν σε κάδους απορριμμάτων. Σε μικρές χωματερές σκάλιζε να χρωματίσει την ελπίδα του, να εξευμενίσει την μοίρα του.   

Ο μικρός Αφγανός ακολούθησε το μακρινό του ταξίδι γιατί δεν άντεχε την χώρα του. Ακολούθησε το όνειρό του στην μακρινή Ελλάδα. Και το αναζητούσε σε καθημερινές περιπολίες πεζοδρομίων σκαλίζοντας μήπως κάπου εκεί είναι χαμένο το όνειρο του, η ελπίδα του... Όχι για μια καλύτερη ζωή. Αλλά για μερικές στιγμές επιβίωσης.

Αλλά δεν τα κατάφερε. Και ένιωσε την ελπίδα του να διαμελίζεται, να γίνεται χιλιάδες ψήγματα και να πέφτει κομμάτια πάνω σε μια ματωμένη άσφαλτο. Μακριά από τη σκόνη της βασανισμένης χώρας του. Ίσως πρόλαβε να ακούσει τα ματωμένα κλάματα της αδερφής του, τις κραυγές απελπισίας της μάνας του. Ίσως πρόλαβε να αντικρύσει το απορημένο βλέμμα των δικών του ανθρώπων να βουλιάζει στην οδύνη. Ισως δεν πρόλαβε τίποτα από όλα αυτά. Να βυθίστηκε αμέσως σε ένα καινούριο μακρινό ταξίδι...

Ποιά η αιτία ενός μακρινού πολέμου που τον ανάγκασε να φύγει για να βρει την μακρινή του Ιθάκη; Η απελπισία ενός αγέλαστου προσωπείου που βασανίζει την ήρεμη ζωή ενός απλού ανθρώπου σε ένα φτωχικό χωριό; Η σκληρή προσωπικότητα μιας μεγαλομανούς ιδέας; Το σωτήριο πέπλο μιας οικονομικής ευδαιμονίας; Τίποτα από όλα αυτά;

Το όνειρο του δεν κατάφερε να αναζωογονηθεί κάτω από τον περίλαμπρο αττικό ουρανό. Άφησε συντρίμμια μιας τελικής απογοήτευσης. Ακολούθησε στα τυφλά ένα άγνωστο όνειρο στην ήσυχη γωνιά της αττικής γης. Και εκεί άφησε τον αβίαστο χρόνο να ξεκουράσει τις ελπίδες του. Δεν άντεχε περισσότερο. Όχι επειδή δεν ήθελε. Αλλά επειδή δεν του το επέτρεψαν.

Πόση συμπόνια πρόκειται να προσφερθεί; Όση και να είναι θα σταθεί ειρωνικά δίπλα στο χαμένο του όνειρο. Δίπλα στο τεράστιο γιατί μιας χαμένης ζωής σε ένα πόλεμο χωρίς αιτία.

Πόσα ακόμα όνειρα περιμένουν την σειρά τους;