ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 24/01/2011
Τι μπορεί να διαβάσει κανείς!
Άβυσσος η ...ψυχή των νέων που κυκλοφορούν!
Συγχωρέστε με αλλά μάλλον είναι αδύνατον να κατανοήσει κανείς τι ακριβώς διαβάζει και ακούει, τι ακριβώς κατανοεί και τι ακριβώς εμπεδώνει για να μπορέσει να το ανακυκλώσει στην σκέψη του ή σε κάποια συζήτηση. Τι μπορεί να φταίει; Μάλλον ένας χαμηλός δείκτης νοημοσύνης! Μέσα σε όλα τα άλλα μας προέκυψε και αυτό!
Διότι ...ολίγον από γκιουβέτσι είναι η πληροφόρηση τοπική και διεθνής για τα παρόντα τεκταινόμενα και τα μέλλοντα που θα προκύψουν. Διότι όσο προχωράει το έργο μπερδευόμαστε ακόμα περισσότερο και υπάρχει κίνδυνος ...να αρπάξει. Το γκιουβέτσι!
Τι μπορεί να είναι η οικονομική κρίση που ταλανίζει τσέπες, νεύρα και την - πάλαι ποτέ-απόλυτη μεσογειακή ηρεμία; Ποιος φταίει;
Οι Έλληνες σαν πολίτες; Οι Έλληνες σαν πολιτικοί; Οι Έλληνες σαν χώρα; Η ακρόαση και η ανάγνωση των ειδήσεων παρελαύνουν με τέτοιο ξέφρενο ρυθμό που η ικανότητα των αισθήσεων αδυνατεί να προλάβει. Χρειάζεται υψηλό ...άι κιού! Που δυστυχώς δεν διαθέτουμε. Όλα, ανάκατα, μέσα σε έναν αναδευτήρα ανακατεύονται, τεμαχίζονται, πολτοποιούνται και γίνονται ένα και το αυτό. Όλα αποκτούν την ίδια υφή, την ίδια γεύση, το ίδιο χρώμα! Και επί πλέον κανένα άρωμα δεν ξεχωρίζει.
Εκεί που πας να κατανοήσεις ότι η χώρα βρίσκεται σε έναν ανεμοστρόβιλο αντιλαμβάνεσαι ότι από κάτω περιμένουν και άλλοι να ανέβουν ...στα αλογάκια. Τους βλέπεις που περιμένουν στην ουρά και σου κουνούν το χέρι. Προφανώς είμαστε οι πρώτοι που προλάβαμε το άνοιγμα του μαγαζιού και καταλάβαμε όλες τις θέσεις. Και εμφανώς δεν υπάρχει κανείς ή δεν θέλει κανείς να πατήσει το ...στοπ!
Φταίει η ηγεμονική Γερμανία που δεν αφήνει να κατέβουμε λίγο να πάρουμε μια ανάσα, έστω μια δραμαμίνη! Διότι πάντα φταίει κάποιος άλλος και όχι εμείς. Αυτό να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε.
Διότι όπως είπε και ο προσφάτως αφιχθείς και αναχωρήσας από τη χώρα μας συγγραφέας Νασίμ Ταλέμπ το χρέος μιας χώρας δεν είναι όπως εκείνα που έχουν οι εταιρείες, Οι τελευταίες μπορούν να επιτύχουν την παραγραφή, λόγω χρεοκοπίας και να ιδρυθούν με άλλη επωνυμία. «Στις χώρες, το χρέος δεν σβήνεται με τίποτα. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς ότι το να δανείζονται οι κυβερνήσεις χωρίς να υπολογίζουν το κόστος, μακροπρόθεσμα, είναι μια ανώριμη πράξη, διότι φορτώνουν τις μελλοντικές γενιές». Το χρέος απαιτεί μεγαλύτερο χρέος.
Και από την άλλη πώς μπορείς να κατανοήσεις την είδηση “Παρά το γεγονός ότι το σύνολο των αδικημάτων που περιγράφονται στο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής έχει ήδη παραγραφεί, τα πολιτικά κόμματα δηλώνουν αποφασισμένα να συνεχίσουν και να εντείνουν τη διερεύνηση του σκανδάλου της Siemens.”
Τόση ενασχόληση για το τίποτα;
Άβυσσος η ...ψυχή των νέων που κυκλοφορούν!
Συγχωρέστε με αλλά μάλλον είναι αδύνατον να κατανοήσει κανείς τι ακριβώς διαβάζει και ακούει, τι ακριβώς κατανοεί και τι ακριβώς εμπεδώνει για να μπορέσει να το ανακυκλώσει στην σκέψη του ή σε κάποια συζήτηση. Τι μπορεί να φταίει; Μάλλον ένας χαμηλός δείκτης νοημοσύνης! Μέσα σε όλα τα άλλα μας προέκυψε και αυτό!
Διότι ...ολίγον από γκιουβέτσι είναι η πληροφόρηση τοπική και διεθνής για τα παρόντα τεκταινόμενα και τα μέλλοντα που θα προκύψουν. Διότι όσο προχωράει το έργο μπερδευόμαστε ακόμα περισσότερο και υπάρχει κίνδυνος ...να αρπάξει. Το γκιουβέτσι!
Τι μπορεί να είναι η οικονομική κρίση που ταλανίζει τσέπες, νεύρα και την - πάλαι ποτέ-απόλυτη μεσογειακή ηρεμία; Ποιος φταίει;
Οι Έλληνες σαν πολίτες; Οι Έλληνες σαν πολιτικοί; Οι Έλληνες σαν χώρα; Η ακρόαση και η ανάγνωση των ειδήσεων παρελαύνουν με τέτοιο ξέφρενο ρυθμό που η ικανότητα των αισθήσεων αδυνατεί να προλάβει. Χρειάζεται υψηλό ...άι κιού! Που δυστυχώς δεν διαθέτουμε. Όλα, ανάκατα, μέσα σε έναν αναδευτήρα ανακατεύονται, τεμαχίζονται, πολτοποιούνται και γίνονται ένα και το αυτό. Όλα αποκτούν την ίδια υφή, την ίδια γεύση, το ίδιο χρώμα! Και επί πλέον κανένα άρωμα δεν ξεχωρίζει.
Εκεί που πας να κατανοήσεις ότι η χώρα βρίσκεται σε έναν ανεμοστρόβιλο αντιλαμβάνεσαι ότι από κάτω περιμένουν και άλλοι να ανέβουν ...στα αλογάκια. Τους βλέπεις που περιμένουν στην ουρά και σου κουνούν το χέρι. Προφανώς είμαστε οι πρώτοι που προλάβαμε το άνοιγμα του μαγαζιού και καταλάβαμε όλες τις θέσεις. Και εμφανώς δεν υπάρχει κανείς ή δεν θέλει κανείς να πατήσει το ...στοπ!
Φταίει η ηγεμονική Γερμανία που δεν αφήνει να κατέβουμε λίγο να πάρουμε μια ανάσα, έστω μια δραμαμίνη! Διότι πάντα φταίει κάποιος άλλος και όχι εμείς. Αυτό να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε.
Διότι όπως είπε και ο προσφάτως αφιχθείς και αναχωρήσας από τη χώρα μας συγγραφέας Νασίμ Ταλέμπ το χρέος μιας χώρας δεν είναι όπως εκείνα που έχουν οι εταιρείες, Οι τελευταίες μπορούν να επιτύχουν την παραγραφή, λόγω χρεοκοπίας και να ιδρυθούν με άλλη επωνυμία. «Στις χώρες, το χρέος δεν σβήνεται με τίποτα. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς ότι το να δανείζονται οι κυβερνήσεις χωρίς να υπολογίζουν το κόστος, μακροπρόθεσμα, είναι μια ανώριμη πράξη, διότι φορτώνουν τις μελλοντικές γενιές». Το χρέος απαιτεί μεγαλύτερο χρέος.
Και από την άλλη πώς μπορείς να κατανοήσεις την είδηση “Παρά το γεγονός ότι το σύνολο των αδικημάτων που περιγράφονται στο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής έχει ήδη παραγραφεί, τα πολιτικά κόμματα δηλώνουν αποφασισμένα να συνεχίσουν και να εντείνουν τη διερεύνηση του σκανδάλου της Siemens.”
Τόση ενασχόληση για το τίποτα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου