Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ρε τι πάθαμε!
- Πάλι πάθαμε;
- Μια ζωή παθόντες!
- Και τώρα τι πάθαμε πάλι; Δεν μπορώ πια! Έχει καταντήσει εκνευριστικό. Δεν ξες από πού να φυλαχτείς, πώς να ξημερώσεις, να σηκωθείς με το χαμόγελο στα χείλη, να σηκωθείς με ένα κιλό μιζέρια στα μούτρα, να αρπάζεσαι με το παραμικρό… τι τέλος πάντων;;
- Μέσα είσαι! Για αυτό θα σου έλεγα.
- Τι πράγμα;
- Ότι όλοι είμαστε με κάτι στο μάτι…
- Σου μπήκε κανένα σκουπιδάκι;
- Όχι, ρε! Για κοίτα με! Πως με βλέπεις;
- Με το δεξί μου μάτι ή με το αριστερό μάτι;
- Άλλα βλέπεις με το αριστερό και άλλα με το δεξί;
- Τέλος πάντων! Έτσι είμαι εγώ! Τα βλέπω αλλιώς συγχρόνως!
- Αμάν ρε μεγάλε!
- Σε βλέπω σα να γυαλίζει το δεξί σου μάτι!
- Αυτό με ποιο μάτι δικό σου το βλέπει;
- Δε σου λέω, είναι μυστικό!
- Είδες τι γράφουν οι αμερικάνοι;
- Τι γράφουν ρε οι αμερικάνοι οι πολύξεροι;
- Ότι η κρίση… βγάζει κι άλλες πραμάτειες και προίκες η κρίση…
- Όπως;
- Όπως… ότι οι Έλληνες μισιούνται τώρα μ ε την κρίση… Αυτοί που τα ψιλοκαταφέρνουν έχουν μπει στο μάτι αυτωνών που υποφέρουν…
- Καλά το είπα εγώ… Κάτι μας είπαν οι πολύξεροι… Περσινά ξινά σταφύλια.
- Τι θες να πεις;
- Σιγά που θα περιμέναμε τους αμερικάνους να μας πουν κάτι που ισχύει εδώ και δεκαετίες…. Μη σου πω και παραπάνω, και φτάσουμε στους αιώνες…
- Δηλαδή;
- Ρε, εδώ μόλις κάποιος πάει να κάνει ένα βήμα μπροστά και καταφέρει κάτι θα πέσουν όλοι να τον φάνε. Που πας ρε Καραμήτρο… Γύρνα πίσω. Και να, πάρε αυτήν , πάρε και τούτη πάρε και την άλλη… Γιατί οι Έλληνες θριαμβεύουν στο εξωτερικό και εδώ δεν μπορούν να κάνουν τίποτα; Για πες μου;  Δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί. Μόλις δουν κάποιον να πετυχαίνει αρχίζουν οι ζήλιες, αρχίζουν τα σχόλια και πάει λέγοντας. Διότι σου λέει γιατί αυτός και όχι εγώ!
- Δε τον σκέφτηκα αυτό!
- Αφού δεν μπορείς ρε Καραμήτρο… Μέχρι εκεί φτάνεις… Άσε τον άλλον που μπορεί να περπατήσει… μην τον ρίχνεις στο χαντάκι!  







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου