Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Μια συνάντηση με τη συγγραφέα Κώστια Κοντολέων | Μέσα απ' τις ζωές των άλλων


Με αφορμή  την κυκλοφορία του νέου μυθιστορήματος της Κώστιας Κοντολέων  
«Μέσα από τι ζωές των άλλων» είχαμε μια ενδιαφέρουσα συνάντηση και συζήτηση. Απολαύστε την!


Εν τέλει, κα Κοντολέων, ζούμε μέσα από τις ζωές των άλλων; Δύσκολο να ξεφύγουμε;

Με ρωτάτε αν ζούμε εντέλει μέσα από τις ζωές των άλλων, και πόσο δύσκολο είναι να ξεφύγουμε από αυτό.  Δυστυχώς εμείς οι ίδιοι είμαστε που ολισθαίνουμε όλο και πιο συχνά σε καταστάσεις που μας κρατούν δέσμιους σε αναχρονιστικές ιδεοληψίες, οικογενειακές αγκυλώσεις, κοινωνικούς αποκλεισμούς και προκαταλήψεις.  Με αποτέλεσμα να μπλεκόμαστε σ’ ένα αξεδιάλυτο κουβάρι συμβιβασμών και προσωπικών υποχωρήσεων που μας κρατούν δέσμιους δια βίου στα θέλω των άλλων και στις δικές τους ζωές.  Δεν λέω πως είναι εύκολο να ξεφύγει κανείς από αυτήν την μέγγενη, αλλά σίγουρα δεν είναι και ακατόρθωτο.  Είμαστε εμείς που θα πρέπει να πάρουμε την απόφαση όσο δύσκολη και αν είναι να ‘ζήσουμε μέσα από την δικιά μας ζωή’, γιατί αυτή είναι η μόνη που έχουμε και δεν πρέπει να την σπαταλήσουμε αφήνοντας την να μαραθεί έρμαιο στις ζωές των άλλων.’          

Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο.
               
Είναι η πορεία τεσσάρων γυναικών στο διάβα του εικοστού αιώνα.  Ουσιαστικά μια καταγραφή των αλλεπάλληλων αλλαγών που συντελέστηκαν μέσα σ’ αυτά τα εκατό χρόνια.  Αλλαγών σε κοινωνίες που βρίσκονταν σε πλήρη σύγχυση πνευματική αλλά και ηθική.  Προσπάθησα μέσα από αυτήν την οπτική θέασης του αιώνα να στήσω τα πρόσωπα του βιβλίου μου που βίωσαν συνταρακτικά γεγονότα, δυο παγκόσμιους πολέμους, έναν εμφύλιο, μια χούντα, και μικρότερες αναφλέξεις σε διάφορα μέρη της γης, και να διερευνήσω το πόσο αυτά επηρέασαν αρνητικά ή θετικά την ζωή τους κι ας μη ήταν αυτές που δημιούργησαν τα ιστορικά γεγονότα αλλά τα έζησαν οδυνηρά στο πετσί τους.  Οι τέσσερεις ηρωίδες μου, μάνα, κόρες και εγγονή, θύτες και θύματα ταυτόχρονα, θα βιώσουν την διάψευση των ονείρων τους και όσων θεωρούσαν δεδομένων σε μια κοινωνία που άλλαζε με καταλυτικούς ρυθμούς.  Θα προσπαθήσουν, ωστόσο, να σταθούν στα πόδια τους, να παλέψουν με νύχια και με δόντια για να κερδίσουν αυτά που έχασαν, να χτίσουν ένα καλύτερο αύριο γι’ αυτές και για τις οικογένειες τους, να κονταροχτυπηθούν με την μοίρα τους και να την ακυρώσουν.
  
Οι ηρωίδες σας, τέσσερις γυναίκες, παλεύουν με τους εαυτούς τους, αναμεταξύ  τους, αγωνίζονται συνεχώς, όπως συμβαίνει και στη ζωή. Οι άντρες ήρωες σας συμπορεύονται με τις ηρωίδες.  Είναι ένα μυθιστόρημα μόνο για αναγνώστριες; Οι αναγνώστες θα βρουν ενδιαφέρον το μυθιστόρημά σας;

Οι ηρωίδες μου, αυτές οι τέσσερεις γυναίκες της ίδιας οικογένειας, βρίσκονται σε έναν αέναο χορό επικράτησης της μιας πάνω στις άλλες.  Η ανάγκη τους αυτή θα τις οδηγήσει σε θανάσιμο εναγκαλισμό και σε μόνιμη σύγχυση, θα ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα, από την οποία δύσκολα θα μπορέσουν να ξεφύγουν. Θα φτάσουν πολλές φορές στα όρια τους και κάποτε θα τα ξεπεράσουν καθώς η μοίρα ιδιαίτερα σκληρή απέναντι τους θα δράσει καταλυτικά στις ζωές τους μπλέκοντας τες αξεδιάλυτα.  Από την άλλη οι άντρες ήρωες μου είναι κομβικοί στις ζωές των γυναικών.  Σχεδόν συμπρωταγωνιστούν μαζί τους επηρεάζοντας τες θετικά ή αρνητικά με τις επιλογές τους.  Κάποιοι είναι άντρες δυνάστες, βίαιοι και αλλοπρόσαλλοι, κάποιοι άλλοι άξιοι συμπαραστάτες και αρωγοί στα προβλήματα τους.  Δεν απευθύνομαι σε ένα γυναικείο κοινό, απευθύνομαι στον κάθε αναγνώστη ανεξαρτήτως φίλου, που τα πάθη των ηρώων μου μπορούν να τους αγγίξουν, να τους συγκινήσουν, να τους προβληματίσουν, να τους γίνουν οικείοι σαν άνθρωποι της διπλανής πόρτας.

Από το βιβλίο σας αλίευσα μια πρόταση. “Ένας κόσμος που ζει και κινείται μέσα στο ψέμα και στην υποκρισία μιας αμφιλεγόμενης ηθικής.” Πόση αλήθεια! Μπορούμε, όμως, να αλλάξουμε τον κόσμο μας;  Ή μήπως δε θέλουμε;

Χαίρομαι που σας τράβηξε το ενδιαφέρον η συγκεκριμένη πρόταση.  Είναι κάτι που το πιστεύω ακράδαντα και το θεωρώ ανασταλτικό παράγοντα για την ολοκλήρωση μας ως πολίτες αλλά κυρίως ως ανθρώπους.  Φυσικά και μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας, να τον κάνουμε πιο φιλικό, πιο ανθρώπινο, πιο δίκαιο.  Είναι καθήκον μας να το κάνουμε αν δεν θέλουμε να ζούμε εσαεί αποκλεισμένοι σε ψευδεπίγραφες δήθεν αξίες που μόνο σε αδιέξοδα μπορούν να μας οδηγήσουν.
Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να ζήσουν σε έναν καλύτερο κόσμο, ωστόσο, σίγουρα υπάρχουν και είναι για μένα οι παραπλανημένοι πλάνητες του κόσμου τούτου.
  
Τι προτείνετε με τα βιβλία σας ως προς την θεματολογία; Είναι ο έρωτας που κυριαρχεί στη λογοτεχνία;

Προσπαθώ να μην επαναλαμβάνομαι στα θέματα των βιβλίων μου.  Φυσικά ο έρωτας είναι κυρίαρχος στην ζωή των ανθρώπων με όλα τα καλά και τα κακά που κουβαλάει, αλλά η ζωή μας δεν είναι μόνο έρωτας ή τουλάχιστον μόνον αυτός.  Υπάρχουν τόσα άλλα και αρκούντως σημαντικότερα θέματα που μπορούν να ενεργοποιήσουν την πέννα ενός συγγραφέα.  Η ζωή μας είναι τόσο περίπλοκη, τόσο απίθανα ανατρεπτική, τόσο απρόβλεπτη που μας προσκαλεί να την αποτυπώσουμε στις δικές μας ιστορίες που είναι λίγο πολύ ιστορίες όλων μας. 

Συμφωνείτε ότι η κρίση ωφέλησε τη λογοτεχνία; Θέλω να πω πιστεύετε ότι αυξήθηκαν οι αναγνώστες αποζητώντας μια λύτρωση από την καθημερινότητά τους;

Δεν ξέρω αν η κρίση ωφέλησε την λογοτεχνία, αν αυξήθηκαν οι αναγνώστες.  Αν τα διαβάσματα τους, τους λυτρώνουν από την δύσκολη καθημερινότητα τους.  Αυτό που πραγματικά πιστεύω είναι πως ο σκοπός ενός βιβλίου δεν είναι να σε κάνει να ξεχαστείς από τα προβλήματα σου, αλλά να σε ενεργοποιήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να βρεις μέσα από τις σελίδες του τις λύσεις σε όσα σε απασχολούν, να σε κάνει να σκεφτείς, να προβληματιστείς και να βγεις πιο σοφός όταν πια θα έχεις φτάσει στην τελευταία σελίδα του.

Είστε μια οικογένεια άκρως λογοτεχνική! Είναι τελικά η σπίθα που υποβόσκει μέχρι να  βρει την κατάλληλη ευκαιρία  να θεριέψει, το περιβάλλον μιας πλούσιας βιβλιοθήκης ή και τα δυο;

Σίγουρα μια πλούσια βιβλιοθήκη είναι καλό εργαλείο στα χέρια ενός συγγραφέα αλλά και στα χέρια ενός απλού αναγνώστη.  Το αν η σπίθα που υποβόσκει θα βρει την κατάλληλη ευκαιρία να θεριέψει δεν είναι αποτέλεσμα των πόσων βιβλίων έχεις διαβάσει, αλλά αν υπάρχει μέσα μας αυτό το θείο δώρο που λέγεται ταλέντο.  Όλες οι βιβλιοθήκες του κόσμου δεν πρόκειται να σε βοηθήσουν αν δεν υπάρχει αυτή η σπίθα που αναφέρατε, για να γίνει η μεγάλη ανάφλεξη.

Έχετε ένα πλούσιο μεταφραστικό παρελθόν. Έχετε μεταφράσει δεκάδες βιβλία. Η μετάφραση είναι το ίδιο επώδυνη όσο και η συγγραφή;  Πόσο δύσκολη είναι η μετάφραση ενός λογοτεχνικού έργου; Ο μεταφραστής λειτουργεί σαν ένας άλλος συγγραφέας; Πόσο ακολουθεί το πνεύμα του συγγραφέα; Εν τέλει ο μεταφραστής δίνει το δικό του στίγμα; 

Έχω μεταφράσει πάνω από εκατό βιβλία σημαντικών συγγραφέων και μπορώ σήμερα με σιγουριά να πω πως η μετάφραση είναι πολύ πιο επώδυνη από την συγγραφή.  Στο δικό σου λογοτεχνικό έργο μπορείς να φέρεις τον κόσμο πάνω κάτω.  Να ακολουθήσεις το δικό σου ύφος, να υποστηρίξεις τις δικές σου απόψεις με πάθος.  Ακόμη και να αποτύχεις.  Όταν μεταφράζεις, ωστόσο, το συγγραφικό έργο κάποιου άλλου δεν μπορείς να κάνεις του κεφαλιού σου.  Δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις σαν δικό σου έργο, να ξεχάσεις πως είναι αλλουνού και να μην το σεβαστείς.  Φυσικά και είναι φοβερά δύσκολη και υπεύθυνη δουλειά η μετάφραση.  Εγώ είμαι οπαδός των ωραίων άπιστων μεταφράσεων, δηλαδή ενάντια στις κατά λέξη μεταφράσεις.  Το κείμενο πρέπει να ρέει και ο αναγνώστης να μην σκοντάφτει πουθενά.  Τότε και μόνο τότε ο μεταφραστής θα έχει πετύχει τον στόχο του.

Όταν μεταφράζετε ξεχνάτε την συγγραφέα Κώστια Κοντολέων; Και όταν γράφετε δικά σας κείμενα, οι συγγραφείς που έχετε μεταφράσει πόσο σας επηρεάζουν;

Ξέρετε, με τον συγγραφέα που είναι παράλληλα και μεταφραστής συμβαίνει κάτι μοναδικό, οι δυο ιδιότητες του αλληλοεπιδρούν η μια στην άλλη με τόσο ιδανικό τρόπο που το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι μαγικό.  Πως μπορώ να ξεχάσω την συγγραφέα Κώστια Κοντολέων όταν μεταφράζω αφού είναι ο άλλος μου εαυτός.  Αλλά πρέπει να ομολογήσω πως οι συγγραφείς που διαβάζουμε μας ανοίγουν καινούργιους ορίζοντες, μας δείχνουν τις τάσεις που επικρατούν στις δικές τους χώρες, και μπορούν ενίοτε να μας αλλάξουν εντελώς την οπτική που βλέπουμε τα πράγματα.  

Είναι δυνατόν ένας συγγραφέας από εμπειρίες του να γράφει ή η φαντασία του είναι τόσο ανεξάντλητη; Είναι η ματιά του συγγραφέα που παγιδεύει την πραγματικότητα και την μεταλλάσσει σε μυθοπλασία; Τι νιώθετε εσείς;

Είναι αναπόφευκτο να εμπλέκονται οι εμπειρίες μας σ’ αυτά που γράφουμε, αλλά και μια φαντασία οργιώδης μπορεί να μας δώσει πατήματα για να προχωρήσουμε πιο πέρα.   Εγώ από πολύ μικρό παιδί παρατηρούσα τον κόσμο γύρω μου με εμμονή, έβλεπα πράγματα που δεν έβλεπαν οι άλλοι, και σαν σφουγγάρι μάζευα όλα αυτά τα ερεθίσματα μέχρι που να μην χωράνε άλλα.  Κι ύστερα το έσφιγγα και μάζευα όλα αυτά που κάποια στιγμή θα μετουσιώνονταν σε πρόσωπα και καταστάσεις.  Κατέγραφα συστηματικά τους ανθρώπους της γειτονιάς μου, τις συνήθειες τους, τις ιστορίες που κουβαλούσαν και γέμιζα την φαρέτρα μου για την επόμενη μάχη μου με τους συγγραφικούς δαίμονες μου. 

Οι πρωταγωνίστριες του βιβλίου σας είναι γυναίκες. Παίρνοντας αυτό σαν αφορμή, πιστεύετε ότι υπάρχει γυναικεία λογοτεχνία; Τι είναι γυναικεία λογοτεχνία για σας; Εάν οι πρωταγωνιστές είναι γυναίκες, όπως στο βιβλίο σας; Εάν ο συγγραφέας είναι γυναίκα; Είναι ο διαφορετικός ο τρόπος γραφής; Είναι η διαφορετική ματιά του φύλου; Μα, πως μπορεί να υφίσταται κάτι τέτοιο; Ο συγγραφέας καλείται να “υποδυθεί” και να σκηνοθετήσει πολλούς ρόλους για να χτίσει την ιστορία του. Εν τέλει τι είναι αυτό που λογίζεται; Είναι βιβλία που μπορεί να διαβάζουν μόνο αναγνώστριες; Και σε αυτή την περίπτωση πάλι οι αναγνώστες δεν έχουν να ανακαλύψουν κάτι;

Είμαι ενάντια σε κάθε είδους ετικέτες, και κυρίως στον διαχωρισμό της γραφής σε γυναικεία ή αντρική.  Ένα καλογραμμένο κείμενο μπορεί να συγκινήσει και να ενεργοποιήσει ανεξαρτήτως φύλου τον κάθε αναγνώστη.  Μπορεί στο μυθιστόρημα μου να είναι γυναίκες οι βασικές ηρωίδες μου, αλλά συμβιώνουν ισοδύναμα με τους άντρες ήρωες μου, που είναι αναγκαίοι και σημαντικοί στις ζωές τους και στις διαπροσωπικές σχέσεις τους.  Πιστεύω ακράδαντα πως η ευαισθησία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των γυναικών, ούτε η σκληρότητα και η βία προνόμιο μόνον των αντρών.  Ενυπάρχουν και στα δυο φύλα, ίσως απλά να εκφράζονται με διαφορετικούς τρόπους.  Ο ταλαντούχος συγγραφέας μπορεί να μπει στην ψυχοσύνθεση των ηρώων του ανεξαρτήτως φύλου, μπορεί κάλλιστα να αναλύσει την προσωπικότητα ανδρών και γυναικών και να ενδυθεί τους αλλότριους χαρακτήρες τους με απόλυτα πειστικό τρόπο. Είμαι κατά της τυποποίησης των βιβλίων σε ηλικιακές, μορφωτικές, και ταξικές κατηγορίες αναγνωστών.   Τα βιβλία πρέπει να είναι ένα ανοικτό παράθυρο στον κόσμο για όλους μας.        

Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή μας τη συζήτηση.

Κι εγώ σας ευχαριστώ!
 





 Από τη στήλη ΒΙΒΛΙΟ 
των εφημερίδων
ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΘΑΡΡΟΣ | ΚΟΖΑΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου