Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πολύ σκεφτικό σε βλέπω… Εεεε… Δεν ακούς; Τα μισά της χιλιάδας πεντακόσια!
- Ποια;
- Καλά, εσύ έφυγες νωρίς!
- Όχι, ρε, εδώ είμαι… τι έλεγες;
- Εγώ έλεγα, εσύ σκεφτόσουν. Κάπου χαθήκαμε, άντε να βρεθούμε τώρα.
- Σκεφτόμουν… Και τι δεν σκεφτόμουν… Το πήρες χαμπάρι, ρε; Πάει κι αυτή η χρονιά. Αλλάζει ο χρόνος…
- Ο χρόνος αλλάζει, ο κόσμος δεν αλλάζει… Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα το ίδιο μένουν!
- Σοφό, πολύ σοφό αυτό…
- Πόσο ίδια όμως;
- Όπως σε βλέπω και με βλέπεις… Μια ψευδαίσθηση…
- Εμείς είμαστε μια ψευδαίσθηση;
- Βέβαια… Αυτό έχουμε γίνει… Άνευ αμφιβολίας…
- Και ποια θα είναι η συνέχεια;
- Τι μπορεί να γίνει μια ψευδαίσθηση; Ποια μπορεί να είναι η συνέχειά της;
- Το ίδιο της το είδωλο! Δεν αλλάζουν όλα τριγύρω και όλα το ίδιο μένουν; Αυτό! Η ψευδαίσθηση ότι κάτι θα αλλάξει, η ψευδαίσθηση ότι η καινούρια χρονιά όλο και κάτι καινούριο θα φέρει… Οι ανείπωτες ευχές που δεν είπαμε…
- Αφού είναι ανείπωτες…
- Άνοιξε και κανένα λεξικό. Η γνώση είναι δύναμη… Για να μην ξεφεύγουμε… Οι ευχές και τα χαμόγελα θα μείνουν για λίγο, θα σταματήσουν λίγο πιο κάτω και όλα θα αλλάξουν πάλι με μιας…
- Πολύ μαυρίλα, βρε παιδί μου!  άλλαξε τροπάρι…
- Για να έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαι ευτυχισμένος; Ξέρεις πόσες μεγαλόστομες ευχές θα ακουστούν και πάλι; Οι ίδιες που ακούστηκαν και πριν από ένα χρόνο, πριν από δυο δεκαετίες, πριν από πενήντα και βάλε… Και η ψευδαίσθηση συνεχώς συντηρείται, για να μένει πάντα φρέσκη και ολοζώντανη. Μόνον αυτή! Πόσες ευχές! Όλες υποταγμένες στην αυτοκρατορία της ψευδαίσθησης, για να συνεχίζει και να κάνει κύκλους, να βαυκαλίζει τα όνειρά μας… Και ξέρεις τι θα απογίνουν τα όνειρά μας;
- …
- Μια ψευδαίσθηση ανάσας, μια ψευδαίσθηση χαμόγελου…
- Κοίτα…
- Όχι, φίλε, δεν ζούμε! Το κατάλαβες; Δεν ζούμε, ρε γαμώτο!  Μας έκλεψαν την ζωή μας και στη θέση της έβαλαν μια ψεύτικη…
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου