- Έλα πες μου τώρα εσύ ο έξυπνος τι να κάνω;
- Τι να κάνεις; Εγω θα σου πω;
- Εδώ ρε! Να μην πάθω μια αντράλα; Ένα ελαφρύ εγκεφαλικό;
Κάτι τις τέλος πάντων;
- Τίποτα από όλα αυτά!
- Αφού με ξέρεις! Δεν μπορώ! Αναστατώνομαι!
- Κάνε ότι νομίζεις!
- Ρε φίλε! Νιώθω πολύ χαζός; Τι να πιστέψω; Τους μέσα ή τους
έξω; Και από τους μέσα, ποιους; Τους μεν ή τους δε;
- Τι να σου πω!
- Από τη μια διαβάζεις η συμφωνία καθαρογράφεται, από την
άλλη προχωράμε καλά, αλλά δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία, από κάποια γωνία εμφανίζεται
ένα γκρέξιτ, μετά χτυπάει ένα κουδούνι ότι το τριήμερο κάτι θα συμβεί, καθότι
Σαββατοκύριακο…
- Το μόνο που θα συμβεί στο τριήμερο είναι κανένα μπανάκι
στη θάλασσα… Τι; Εσύ περιμένεις εξελίξεις;
- Εγώ προσπαθώ ακόμη, κάνω απέραντες προσπάθειες, να
κατανοήσω ποιος μας δουλεύει περισσότερο; Τι να πιστέψω;
- Και ποιος σου λέει ότι σε δουλεύουνε;
- Μα είναι δεδομένο αυτό! Δεν μπορεί ένας πολιτικός να είναι
βουτηγμένος στην αλήθεια… Μια αλλεργία την έχει… Βγάζει καντήλες… Εσύ τι έχεις
να πεις με αυτά που διάβασες τώρα; Ποιος λέει την αλήθεια. Διότι δεν πάει άλλο,
ζούμε σε ένα τρελοκομείο χωρίς να ξέρουμε αν είμαστε μόνιμοι θαμώνες ή αν από
τύχη βρεθήκαμε μέσα σ’ αυτό!
- Ξέρεις κανένα που να θέλει να μείνει έγκλειστος μέσα;
- Ξέρεις ότι έχουμε γεμίσει με πολιτικούς αναλυτές; Στην
τηλεόραση, στην αγορά, στα καφενεία, στα κομμωτήρια, γεμίσαμε πηγαδάκια που
αναλύουν, συμβουλεύουν, λύνουν και δένουν…
- Και;
- Είναι το σύνδρομο της τρέλας που μας έχει κάνει έτσι… Και
μετά, όλα αυτά κυκλοφορούν, διαδίδονται, ανακατεύονται, ομογενοποιούνται …
και πιστεύονται … Τι άκρη να βγάλεις;
Και ο χρόνος τρέχει και συνεχίζουν να ισχύουν τα ίδια, οπότε…
- Οπότε, τι;
- Τι να κάνεις; Που να στραφείς;
- Δεν κάνεις τίποτα…
- Δε μου λες; Οι ζουρλομανδύες είναι ουάν σάιζ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου