Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πόσο ακόμη;
- Για ποιο πράγμα;
- Να τελειώσουν πια αυτές οι διαπραγματεύσεις!
- Σαν να τράβηξαν πολύ…
- Μόνο πολύ; Λάστιχο… Ούτε ο Τιραμόλα έτσι…
- Ποιος είναι αυτός ο Τιραμόλας;
- Τιραμόλα… Τον Τιραμόλα δεν ξέρεις; Έχεις δίκιο…, εγώ είμαι πιο παλιός.
- Και λοιπόν;
- Τι να σου πω;  Απειλητικά στέκονται όλοι… και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει. Θα μου πεις, εμείς δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Οι άλλοι ξέρουν, δεν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου…
- Μη σου πω ότι άρχισα να ανησυχώ κι εγώ!
- Τελειώνουν τα λεφτά… Δεν θα μείνει φράγκο…
- Λες;
- Λέω… Συνεχίζω να έχω όμως μια απορία που εδώ και καιρό δεν μπορώ να λύσω…
- Για πες, μπας και μπορώ να βοηθήσω…
- Πόσο καιρό θα τραβήξει αυτό; Να περιμένουμε λεφτά αππο δάνεια… Δηλαδή εμείς δεν έχουμε δικά μας; Δεν έχουμε κρατικό εισόδημα…; Δεν φτάνει;  Μέχρι πότε θα παίρνουμε λεφτά;  Τι να πω; Όσο και να προσπάθησα να βρω μια άκρη δεν τα κατάφερα. Είναι τόσο δύσκολα τα λογιστικά; Δεν υπάρχει μια απλή απάντηση να καταλάβω  τι ακριβώς γίνεται…
- Μόνο εσύ είσαι νομίζεις;  Πόσοι ακόμη δεν καταλαβαίνουν;
- Δόση από δω, δόση από κει… Απειλές από δω… όλα πάνε μια χαρά, μετά πάνε κατά διαόλου… Και ο χρόνος να κατρακυλάει… Μέχρι πότε θα κάνουμε εισαγωγή ευρώ; Πότε θα σταθούμε στα πόδια μας;
- Κοίτα να σου πω! Θα σου πω ένα μυστικό… Αν διαβάσεις ιστορία… από γεννησιμιού του το σύγχρονο ελληνικό κράτος… πάντα έπεφτε στα χαμηλά λόγω εξαιρετικών δύσκολων περιστάσεων… σε τακτά χρονικά διαστήματα… Μόλις πήγαινε να σηκωθεί, τσουπ  και κάτι γινόταν ως δια μαγείας και  νάσου η κατρακύλα και νάσου άδειες τσέπες, και νάσου ελεήστε τον αόμματο… ¨και νάσου έχω δυο παιδάκια να μεγαλώσω και  νάσου αγοράστε μου ένα μπουκάλι γάλα…
 - Τυχαίο; Δε νομίζω! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου