Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


-Τρέξε, τρέξε!
- Τι έγινε;
- Έχω νέα!
- Είπα κι εγώ, θα μου έλεγες κάτι άλλο!
- Δεν ξέρεις ποιον συναπάντησα!
- Άμα δεν μου πεις, πώς να ξέρω; Για πες!
- Τον Αφεντούλη!
- Ποιον; Τον Αφεντούλη τον γνωστό;
- Ένας είναι ο Αφεντούλης!
- Εδώ, τον δικό μας εννοείς;
- Ναι, ρε τον γείτονα. Δυο …σελίδες παρακάτω! Γειτόνοι!
- Ωραία! Και;
- Ήταν βιαστικός, έτρεχε…
- Κι αυτός; Γιατί;
- Είχε να τακτοποιήσει κάτι χαρτιά…
- Χαρτιά;
- Ναι, ρε χαρτιά! Το ήξερες εσύ ότι έχει επαγγελματική άδεια οδηγού;
- Ποιος; Ο Αφεντούλης;
- Θα με τρελάνεις; Για ποιον μιλάμε τόση ώρα;
- Επαγγελματική άδεια; Μπα; 
- Ναι!
- Πώς κι έτσι;
- Σου λέει, άσε να υπάρχει! Μάθε τέχνη κι άστηνε! Δεν ξες καμιά φορά!
- Δηλαδή, θα ανέβει σε νταλίκα και θα πιάσει τις λεωφόρους;
- Κοίτα να σου πω, λεπτομέρειες δεν ξέρω, δεν μου είπε, μπορεί να γίνει ταξιτζής…
- Και τι; Θα αλλάξει δουλειά; Θα φύγει από την εφημερίδα;
- Ρε, που να ξέρω εγώ; Μέσα στο μυαλό του είμαι;
- Κοίτα να σου πω! Ταξιτζής θα του πάει πιο πολύ! Νταλικέρης είναι μοναχική δουλειά. Ενώ στο ταξί θα έχει να αναπτύσσει σχόλια, να κάνει συζητήσεις… Θα βρεθεί στο στοιχείο του… Και άμα έχει τίποτα μακρινά δρομολόγια… χαράς ευαγγέλια!
- Οπότε θα έχει μπόλικο υλικό! Άρα θα συνεχίσουμε να τον έχουμε γείτονα! Και θα είμαστε πανευτυχείς! Διότι χωρίς καλούς γείτονες, πώς θα ξεκινάει η μέρα σου; Μαύρη κι άραχνη! Και μίζερη! Και …άστα να πάνε! Ενώ αν έχεις γειτόνους έξω καρδιά, ξεκινά η μέρα σου χαμογελαστή και ευδιάθετη! Πας με άλλη διάθεση μπροστά!
- Έτσι ακριβώς, συμφωνώ απόλυτα! Ξέρεις τι σκέφτηκα;
- Τι σκέφτηκες πάλι;
- Να ετοιμάσουμε μια κασκαρίκα στον Αφεντούλη!
- Τι λες, ρε; Στον Αφεντούλη;
- Ναι, ρε! Θα σ’ αρέσει! Να του αρπάξουμε την άδεια και να την εξαφανίσουμε! Οπότε τι θα κάνει; Θα μείνει! Γιούρια!

                                             






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου