- Σιγά, μας πήραν τα σκάγια!
- Ετοιμάζεσαι για κυνήγι;
- Ναι, θα πάω για αγριογούρουνα.
- Είναι η εποχή τους, τώρα;
- Δε πας να κοιταχτείς, μωρέ, λέω εγώ, πρωί πρωί!
- Να κοιταχτώ;
- Βέβαια! Άκου για αγριογούρουνα! Εδώ ο κόσμος καίγεται…
- Δηλαδή;
- Να, δεν βλέπεις εδώ; Για διάβασε…
- Η τρόικα σημαδεύει πάλι τις συντάξεις…
- Μόνο τις συντάξεις; Όλα σημαδεμένα είναι! Από πού να
αρχίσουμε και που να τελειώσουμε; Μια σημαδεμένη τράπουλα η ζωή μας… Τι θες;
Υγεία; Εκπαίδευση; Καθημερινότητα; Τις τσέπες μας; Τις δουλειές μας; Όπου και
να κοιτάξεις τριγύρω, παντού σημάδια βλέπεις από τα χτυπήματα.
- Να ήταν μόνο αυτά τα χτυπήματα…
- Τι θες να πεις;
- Δεν είναι μόνο τα εκ του εξωτερικού ορμώμενα… έχουμε και
τα του εσωτερικού… Αντί να καθίσουν όλοι μαζί, μαλώνουν ποιος θα έχει την πρώτη
θέση… Ξαφνικά, παρουσιάστηκε και θέλει πίσω το δαχτυλίδι…
- Καλά, αυτός δεν ήταν που έφυγε; Αφού γυρνούσε και έκανε
ομιλίες ανά την υφήλιο… Τελείωσαν οι ομιλίες; Και τώρα τι θέλει;
- Σε αυτή τη χώρα, πρέπει να είσαι αρχηγός για να προσφέρεις
κάτι σε αυτόν τον τόπο. Αν δεν είσαι αρχηγός, δεν λέει. Είναι δυνατόν από άλλη
θέση να μπορείς να προσφέρεις; Αποκλείεται…
- Είδαμε τόσα χρόνια χαΐρι και προκοπή και θα δούμε και
τώρα… Ρε άμα θέλει ο άλλος να βοηθήσει το κάνει και ας είναι και η τελευταία
τρύπα του ζουρνά… Τα αρχηγιλίκια και οι θέσεις μας έφαγαν σε αυτή τη χώρα… αντί
να καθίσουν όλοι μαζί να δούνε τι θα κάνουν, κάνουν σαν μικρά παιδιά, όχι δικό
μου είναι, δωσ’ το μου, μη μου το παίρνεις, γιατί μου το πήρες; Και συνεχίζουν
το παιχνίδι τους, και δεν τους καίγεται καρφάκι για το γίνεται παραπέρα…
- Έτσι δεν γινόταν πάντα; Δεν πα να καίγεται το πελεκούδι!
- Τα σκάγια, όμως, γιατί δεν τους παίρνουν αυτούς;
- Όρσε, να μη στα χρωστάω! 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου