Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Καλά, είναι δυνατόν;
- Τι έγινε πάλι;
- Τι βλέπουν τα ματάκια μου; Πάλι έλειπα εγώ; Τόσο γκαντέμης πια!
- Θα μας εξηγήσεις επιτέλους;
- Μα είναι δυνατόν; Κι άλλο φαγοπότι κι εγώ… Που; Που ήμουνα;
- Για φέρε εδώ την εφημερίδα…
- Βλέπεις; Βλέπεις;
- Καλά, είναι δυνατόν;
- Αυτό το είπα εγώ! Μη επαναλαμβάνεις ό,τι λέω!
- Καθηγητές, λέει, έβγαλαν λεφτά έξω… Χιλιάδες… Μα τι γίνεται εδώ; Βγάζουν οι καθηγητές τόσα λεφτά; Πώς γίνεται αυτό; Με μισθούς πείνας μπορούν και κάνουν και οικονομία; Και τα βγάζουν έξω; Τέτοιος προγραμματισμός; Τι παραπονιούνται μετά; Εδώ, εμείς δεν έχουμε καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες… Που να πλησιάσουμε την αλλοδαπή;
- Και γιατροί και…. Όλοι σου λέει δημόσιοι υπάλληλοι…
- Να, ρε βλάκα, καλά σου έλεγα εγώ… Γίνε δημόσιος υπάλληλος… Τώρα θα μετρούσες τις καταθέσεις σου δίπλα στις Άλπεις, θα έπινες καφέ στο Κόμο και θα έριχνες τη ματιά σου ως πέρα μακριά στην άλλη πλευρά της λίμνης…
- Άσε τα χαζά και συντονίσου… είναι δυνατόν καθηγητές με μόνο το μισθό τους να …μετανάστευαν λεφτά; Να είχαν τέτοια άνεση με μόνο τις αποδοχές τους; Αποκλείεται. Μπορεί να είχαν κι άλλα εισοδήματα. Καμιά κληρονομιά, τίποτα γονικές παροχές… δεν μπορεί…
- Κι οι άλλοι; Τι γίνεται με τους άλλους; Και το ωραίο είναι ότι όλα αυτά είναι μετά το 2010! Κοντά ενάμιση δις συνολικά!
- Σε παρακαλώ, μη τα λες έτσι απότομα… Θα μου ‘ρθει κόλπος! Δηλαδή μου λες τώρα ότι αν ήμουνα στο Δημόσιο υπήρχαν πολλές πιθανότητες να ήμουνα στο κατάλογο των υπό εξέταση …μεταναστών;
- Βλέπεις όμως το αποτέλεσμα!
- Σιγά τα δίφραγκα! Κοντεύουν να περάσουν κοντά πέντε χρόνια. Δε βαριέσαι, όλο και κάτι μπορεί να συμβεί…
- Σαν τι να συμβεί;
- Ξέρω εγώ; Το μόνο που ξέρω είναι ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν, αυτό είναι σίγουρο…
- Πολύ αισιόδοξο σε βλέπω…
- Και γιατί να μην είμαι;
- Έχεις δίκιο! Μέχρι να πλησιάσουν οι χελώνες μονάχους-μονάχους…







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου