Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Που είσαι ρε μπαγάσα; Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε!
- Άσε, μη τα ρωτάς!
- Τι έγινε για πες μου!
- Είπα να αποσυρθώ, να αυτοσυγκεντρωθώ. Να μιλήσω με τον εαυτό μου!
- Α! Αυτά είναι δύσκολα! Πρόσεξε το! Άμα είναι να αρχίσεις να μιλάς με τον εαυτό σου, κλάφτα Χαράλαμπε! Παραλοΐζεσαι και μετά θα σε τρέχουμε… Απόφυγέ τα!
- Μπορώ; Νομίζεις ότι μπορώ; Δύσκολα! Από παντού καταιγισμός ηλιθιότητας και βλακείας. Δεν μπορώ άλλο πια. Ανακάλυψα τελικά ότι είμαι πολύ έξυπνος για να τα υπομείνω όλα αυτά! Αρρωσταίνω!
- Αμάν βρε παιδί μου, πολύ πατριωτικά το πήρες! 
- Το πήρα, δεν το πήρα, δεν μπορώ, δεν αντέχω! Ακούς διάφορα για διάφορα από όλες τις γωνιές και από όλους τους πιθανούς δήθεν ξελαμπικαρισμένους αναλυτές. Σου πετάνε κατάμουτρα την φαεινή ανάλυσή τους και σου ρίχνουν ολόκληρο πιάτο στο δόξα πατρί και σου λένε φάτο, αυτό είναι. Και σε ρωτάω τώρα, ευθέως, εγώ τι να κάνω; Να το φάω ή να σκύψω για να την γλυτώσω.
- Άμα σκύψεις, όμως;
- Άμα σκύψω θα την φάει ο από πίσω μου και πάει λέγοντας, μέχρι να βρει κανέναν καμαρωτό λεβέντη! Άμα κάτσω και την φάω, θα μου στείλουν κι άλλη κι άλλη, μέχρι να μπουκώσω οπότε, λόγω παχυντικής ηλιθιότητας δεν θα μπορέσω να κουνηθώ! 
- Ένα δίκιο το ‘χεις, θα έλεγα! 
- Είναι να μην έχω; Όλοι βγαίνουν από τα μνημόνια και εμείς εκεί, να κρατάμε Θερμοπύλες! Είμαστε δύσκολη περίπτωση, συνεχίζουν να λένε! Άσε μας, ρε από κει! Και βγαίνουν και λένε, όπως ο Σόιμπλε, α, παπά, στη Γερμανία αυτό δεν θα μπορούσα να το εφαρμόσω! Ούτε με σφαίρες! Γιατί, ρε φίλε, εμείς τι είμαστε; Ινδικά χοιρίδια προς πάχυνση; Άσε με, ρε κάτω. Για αυτό σου λέω, δεν μπορώ άλλο να ακούω βλακείες! Ξέρεις πόσες βλακείες εξακοντίζονται καθημερινά; Πληθώρα! Αλλά βρίσκουν και τα κάνουν! Διότι δεν μπορείς να χαίρεσαι έξω, όταν μέσα το βήμα είναι βαρύ και πένθιμο! 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου