Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



- Όχι, δεν μπορείς!
- Τι δεν μπορείς;
- Να σκεφτείς! Είναι υπεράνω πάσης ..σκέψης! Είναι για ανώτερα στρώματα διανόησης. Πιάσε Αριστοτέλη, ξεφύλλισε Πλάτωνα… Δεν είναι για μας αυτά. Δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε! Μπορούμε;
- Τι εννοείς;
- Τι εννοώ! Τι εννοώ; Μπορείς να τα βάλεις κάτω και να τα στοιχίσεις σε μια σειρά;
- Ποια;
- Ποια! Ποιο είναι τι θέμα της ημέρας; Το θέμα της εβδομάδας, του μήνα, του εξαμήνου, του χρόνου, των χρόνων που έφυγαν και αυτών που θα έρθουν;
- Εξαρτάται! Ο καθένας έχει διαφορετικά θέματα που τον απασχολούν.
- Αυτό το έχουμε όλοι! Με μηδαμινές εξαιρέσεις. Το πώς θα επιβιώσουμε. Πώς θα την βγάλουμε καθαρή από αυτήν τρύπα που οδηγούμαστε. Τέρμα τα δίφραγκα, τέρμα και τα τάλιρα. Θυμάσαι που κάποτε κοιτούσαμε υποτιμητικά τα ψιλά ρέστα του ευρώ; Φσς! Πενταροδεκάρες λέγαμε. Ούτε τα ακουμπούσαμε καν!
- Και για αυτό δεν μπορείς να σκεφτείς;
- Δηλαδή, εσύ μπορείς; Άνετο σε βλέπω!
- Εεε! Τι να κάνω! Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει!
- Μωρέ, έχεις φαίνεται πολλές ομπρέλες!
- Καλό! Για συνέχισε.
- Δεν μπορώ να καταλάβω όλο αυτό το τουρλουμπούκι που γίνεται, πώς θα καταλήξει; Δεν το χωράει καμία σκέψη, κανένα απόφθεγμα! Είναι δυνατόν να ζητούν τόσο πολλά από τους μη έχοντες; Πώς θα βρεθούν τόσα λεφτά; Πώς θα πληρώσω το ένα, το άλλο, το νοίκι, τις δόσεις στην τράπεζα, τις δόσεις στην εφορία, τις δόσεις δεξιά κι αριστερά; Αφού λεφτά πλέον δεν υπάρχουν, τα εισοδήματα μειώνονται, τα έξοδα αυξάνονται! Πόσα μαθηματικά πια να ξέρω για να τα βγάλω πέρα; Αυτοί που τα κανονίζουν όλα αυτά, τι στα κομμάτια μαθηματικά ξέρουν; Πώς είναι σίγουροι ότι θα δούμε φως; Μήπως είναι από αυτούς που έχουν πάρει επίδομα τυφλότητας; Το πρόβλημα είναι αν είναι πραγματικά τυφλοί. Διότι τότε κλάφτα Χαράλαμπε!
- Θα γυρίσουμε στα παλιά, μπακαλοντέφτερο ανά χείρας και λίγο από τα ένα, λίγο από το άλλο… Γιατί νομίζεις μάθαμε από έξω όλες τις παλιές ελληνικές ταινίες; Για να βλέπουμε και να μας έρθει με το μαλακό! Να συνηθίσουμε.
- Καλά να γυρίσουμε στα παλιά, αλλά δεν είναι το ίδιο. Τότε ήταν στα χαμηλά και κοιτούσαν να ανέβουν κανένα σκαλοπάτι, τώρα τα έχουμε ήδη ανέβει όλα τα σκαλοπάτια και βλέπω να τα κατεβαίνουμε κουτρουβαλώντας! Γι αυτό δεν μπορείς να σκεφτείς. Βρίσκεις τοίχο και να..! κάτι καρούμπαλα μετά συγχωρήσεως!
- Για να δω!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου