- Γιατί κοιτάς επάνω;
- Να… βλέπω… μπας και δω τίποτα;
- Σαν τι δηλαδή; Περιμένεις το μάννα εξ ουρανού;
- Όχι μωρέ!...
- Μπας και περιμένεις να πέσει η δόση; Άκουσες τίποτα ότι θα
έρθει με αεροπλάνο και θα την ρίξουν με αλεξίπτωτα; Όπως παλιά… Θυμάσαι που
έστελναν την βοήθεια με τα αεροπλάνα; Νύχτα, σκοτάδι…
- Δεν είμαι και τόσο παλιός… Κοιτάζω μπας και περνάει κανένα
αεροπλάνο από ψηλά αλλά δεν βλέπω τίποτα… Μπορεί να είναι μικρά…, μπορεί και με
δορυφόρο…
- Είσαι καλά; Μήπως σου συμβαίνει κάτι; Τι είναι αυτά που
λες;
- Τι λέω; Κοιτάζω να δω… πώς μας ψεκάζουν… με ποιόν τρόπο…
Έχω μέρες που παρατηρώ αλλά δεν μπορώ να δω τίποτα. Κάποιον τρόπο θα έχουν και
μας ψεκάζουν… Πάω να σκάσω…
- Πιστεύεις σε τέτοια παραμύθια;
- Γιατί όχι; Δεν βλέπεις πως είμαστε; Εδώ ο κόσμος συνεχίζει
να καίγεται και αλλού γίνεται …το έλα να δεις! Είναι κατάσταση αυτή μέσα στο
κοινοβούλιο; Ακούν αυτά που λέγονται; Ο ένας προσπαθεί να πετάξει στον άλλον τα
καλύτερα ευφυολογήματα! Μας έπιασε πάλι το ελληνικό και αλίμονο μας! Θυμάσαι τι
γίνονταν στις πιο επικίνδυνες φάσεις της ιστορίας μας; Φαγωνόμασταν σαν τα
σκυλιά και οι απέξω έτριβαν τα χέρια τους με ικανοποίηση! Και τα αποτελέσματα;
Γνωστά! Τα ζήσαμε! Και η ζωή επαναλαμβάνεται. Νομίζεις θα βάλουμε μυαλό;
- Λες ε;
- Είναι να το λέω; Δεν βλέπεις; Δες τα χαΐρια μας! Ζήτω
αθάνατη Ελλάς! Είναι… είναι αποκρουστικό, αλλά δεν μπορούμε να το αποφύγουμε…
Δεν θέλουμε; Δεν μπορούμε; Μας βάζουν με το ζόρι…; Μας ψεκάζουν…;
- Αα! για αυτό κοιτούσες ψηλά…!
- Όταν βλέπεις ότι κάνουν σαν
μικρά παιδιά, τσακώνονται σαν να τους έχουν πάρει τη σοκολάτα από το χέρι… εεε!
τι να πεις πια;
- Μπα, ούτε κι εγώ δεν βλέπω
τίποτα…!
- Πάντως, εν μέσω πενθούσης
νυχτός, να συνεχίζεται αυτό το τουρλουμπούκι δείχνει ότι η κρίση δεν είναι μόνο
οικονομική!
- Εκείνο ψηλά, αεροπλάνο είναι;
Σαν ψεκαστικό μου φαίνεται!
- Έβγαλε στην επιφάνεια κι όλα τα
στραβά μας που δυστυχώς…
- Νάτο, έχεις δίκιο! Αλλά πετάει
…σοκολάτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου