ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Επιτέλους είστε μια εντελώς φυσιολογική χώρα!

Ποιος το είπε; Τι σημασία έχει; Το είπε κάποιος από τους εξέχοντες περί της Ευρώπης. Άντε, το είπε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μην αναρωτηθείτε ποια χώρα εννοούσε. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται και όσοι απαντήσουν λάθος παραπέμπονται για την εξεταστική του επόμενου Σεπτεμβρίου, διότι μάλλον χρειάζονται εντατική μελέτη και μπόλικα φροντιστήρια.

Χώρια όλα τ’ άλλα, επειδή είμαστε πλέον και λίγο αργόστροφοι, λίαν επιεικώς, θα πρέπει να εντρυφήσουμε στην ανάλυση της επιφωνηματικής αυτής πρότασης για να καταλήξουμε στο νόημά της. Με την πρώτη ματιά, μας βρίζει ελαφρώς για αυτό που ήμασταν και χαίρεται για αυτό που γίναμε.

Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η αναφώνηση με το επιτέλους στην αρχή; Και το εντελώς φυσιολογική; Πριν ήμασταν λίγο φυσιολογική χώρα; Υπήρξαμε δηλαδή και σκέτο φυσιολογική; Και πριν από αυτό; Θα πάμε στο αφύσικο; Θα πρέπει να εισέλθουμε και στα χωράφια της παραψυχολογίας;

Δηλαδή τώρα αυτό που ζούμε είναι κάτι το φυσιολογικό; Και εντελώς, μάλιστα! Δηλαδή σε όλες τις φυσιολογικές χώρες έτσι γίνεται; Τς! Δεν το κατάλαβα. Για να το ξαναπάρουμε από την αρχή!

Κλαυθμός και οδυρμός για την καθημερινότητα, απλήρωτοι λογαριασμοί, μια ανέχεια και καταπίεση απερίγραπτου βαθμού, νυχτώνει ξημερώνει στον ίδιο το σκοπό, ένα σκοτάδι για το χειμώνα που έρχεται, μια ανημπόρια για όνειρα που μένουν μόνο όνειρα, μια σκέψη να αποδράσουμε στην αλλοδαπήν, αν δεν θέλουμε να είμαστε μετανάστες στη ίδια μας τη χώρα, απλοί παρατηρητές ενός κρατικού μηχανισμού που ήταν σε αχρηστία εδώ και χρόνια που συνεχίζει να απορεί ξύνοντας το κεφάλι του, μια ανάπτυξη που κηδεύτηκε επιτυχώς, μια πλήρη ασυνειδησία ριζωμένη γερά που συνεχίζει να απαιτεί το μερτικό της, μια αναζήτηση για εύκολη λύση σε δύσκολα προβλήματα, ένας αγώνας που καιροφυλακτεί να αποδράσει γιατί δεν ξέρει από πού να φυλαχτεί!

Τελικά τι ήθελε να πει ο άνθρωπος; Να σηματοδοτήσει την αλλαγή του κλίματος στη Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα και την αντίθεσή του στην κυριαρχία αρνητικών στερεοτύπων.

Κοιτάξτε, κάπου εδώ τριγύρω είναι, καιρός να έρθω μόνος μου! Δεν χρειάζεται ζουρλομανδύας!

Είμαι δικός σας! Σας ακολουθώ!