ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ Κατερίνης

Εμπρός στο δρόμο που χαράζει ο Δεκέμβρης!

Όλοι οι δρόμοι της ανάτασης οδηγούν στην Κυριακή. Χαμόγελο, χαμόγελο και πάλι χαμόγελο! Δεν θα το βάλουμε κάτω. Στο κάτω κάτω της γραφής και της παραγραφής δεν είναι στο χέρι κανενός να μας διαλύσει. Να μας πετάξει σα στυμμένες λεμονόκουπες στο καλάθι των αχρήστων.

Εμπρός στο δρόμο που χαράζει ο Δεκέμβρης. Με ζωντάνια και ανεμελιά! Τίποτα δεν θα κερδίσουμε αν το βάλουμε κάτω. Αντίθετα, θα χειροτερέψει η διάθεσή μας. Και αυτό πλέον είναι ό,τι μας έχει απομείνει. Ό,τι τέλος πάντων μας έχουν επιτρέψει να έχουμε. Είναι η μόνη μας περιουσία και δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να μας την αρπάξουν και αυτή!

Και δεν είναι ανάγκη να γιορτάσουμε σύμφωνα με τους τρόπους και τις μεθόδους των τελευταίων δεκαετιών που αποδείχτηκε σφόδρα ότι δεν ταιριάζει στο DNA μας!

Σε μια ελληνική γιορτινή ατμόσφαιρα αυτό που μετράει είναι η καλή παρέα, το αμείωτο κέφι, που δόξα τω Θεώ, είναι πλουσιοπάροχα δοσμένα στην ελληνική πραγματικότητα.

Φτάνει ένα μπουκάλι κρασί, άντε δύο, μπόλικοι ελληνικοί μεζέδες και άφθονο ελληνικό κέφι. Όχι, να μην τους κάνουμε το κέφι ότι το βάλαμε κάτω. Θα την πηδήξουμε την μπάρα και θα τους αφήσουμε όλους άφωνους. Θα βγούμε πρωταθλητές και θα τους αφήσουμε να ζήσουν το δικό τους παραμύθι.

Έτσι κι αλλιώς η σκοτεινή εποχή της κρίσης γιορτάζει σε όλη την Ευρώπη. Κι ας μην ακούμε τις σειρήνες και τα παπαγαλάκια όπως άλλοτε για να τους ακολουθήσουμε. Ας ακολουθήσουμε το δικό μας δρόμο για να βγούμε στο ξέφωτο. Επειδή κάποτε θα βγούμε. Δεν ξέρουμε πότε, αλλά θα βγούμε.

Αυτός ο τόπος έχει περάσει πολλά. Και θα είναι μεγάλο κέρδος μας αν επιτέλους μάθουμε ιστορία για να μπορούμε να την κατευθύνουμε όπως θέλουμε εμείς. Για να βγαίνουμε πάντα καθαροί και όσο το δυνατόν περισσότερο αλώβητοι από την καταιγίδα!

Και ας κοιτάξουμε μπροστά!