Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!


ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 14/12/2009


ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ


Τελικά είμαστε ακόμα πρωτόγονοι!
Μπορεί να μην ζούμε σε σπήλαια αλλά διαμερίσματα, μπορεί να μην φοράμε κουρέλια αλλά ρούχα υψηλής ραπτικής και αισθητικής, μπορεί να μην ανάβουμε φωτιές για να ζεσταθούμε αλλά γυρνάμε το θερμοστάτη, αλλά τα γονίδια της πρωτόγονης εποχής, δυστυχώς δεν μας εγκατέλειψαν. Τα έχουμε βαθιά μέσα μας και κυριαρχούν στην καθημερινή μας ζωή. Αυτά έχει η ζωή!
Καινούρια αμερικάνικη έρευνα προσπαθεί να αποδείξει ότι τα γονίδια μας ακολουθούν και καταδυναστεύουν το ένδοξο παρόν μας. Στο Περιοδικό Κοινωνικής, Εξελικτικής και Πολιτισμικής Ψυχολογίας - και σε ελεύθερη μετάφραση Journal of Social, Evolutionary and Cultural Psychology - δημοσιεύεται έρευνα του γνωστού πανεπιστημίου Μίσιγκαν όπου φαίνονται ξεκάθαρα, κατά τους ερευνητές, οι διαφορετικοί ρόλοι του άνδρα και της γυναίκας όσο αφορά τις σχέσεις τους στο σπίτι και τα ψώνια που αφορούν την οικογένεια.
Γιατί νομίζετε ότι οι γυναίκες όταν βγαίνουν για ψώνια χάνονται στους διαδρόμους των πολυκαταστημάτων με τις ώρες; Γιατί αυτό έκαναν και την προϊστορική εποχή. Καλά υπήρχαν και τότε αγορές και πολυκαταστήματα; Μην τρελαθούμε τελείως! Και φυσικά όχι.
Αλλά τότε οι γυναίκες, συνήθως μαζί με τα παιδιά τους, περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους βρίσκοντας και συλλέγοντας φαγητό από τα δάση και τους αγρούς. Σήμερα περνάνε άπειρες ώρες, πάλι συνήθως μαζί με τα παιδιά τους, μέχρι να βρουν το τέλειο δώρο ή αντικείμενο για το σπίτι τους, όπως πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια υπομονετικά έψαχναν να βρουν την τέλεια τροφή στη φύση, κάτι που ήταν θέμα ζωής ή θανάτου, επειδή μια λάθος επιλογή μπορεί να προκαλούσε θανατηφόρα δηλητηρίαση.
Ενώ ο άντρας λειτουργούσε τελείως διαφορετικά τότε. Σχεδίαζε εκ των προτέρων πού και πώς θα πιάσει τη λεία του και στη συνέχεια τελειώνοντας επέστρεφε στο σπίτι του. Και σήμερα, υποσυνείδητα, έχει μια ανάλογη συμπεριφορά. Ποτέ δεν θα βγει στην αγορά απλώς για να αγοράσει. Ξέρει τι θέλει, ξέρει που θα το βρει, το ψωνίζει χωρίς να χρονοτριβεί και επιστρέφει θρυλικός νικητής επιδεικνύοντας το θήραμα του! Και επί πλέον δεν έχει στα ψώνια τα μικρά παιδιά του καθώς τα θεωρεί βάρος και ενόχληση. Όπως και κάποτε δεν τα έπαιρνε μαζί του στο κυνήγι!
Οι άντρες δεν έχουν αναπτύξει την ικανότητα να επιλέγουν σωστά και δεν προσέχουν τις λεπτομέρειες σε αντίθεση με τις γυναίκες. Ένα παράδειγμα είναι ο διαχωρισμός μιας μαύρης κάλτσας και μιας σκούρας μπλε. Πανικός! Ενώ μια γυναίκα μπορεί να χάσει τον προσανατολισμό της σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα και να την οδηγήσει σωστά ο άντρας – αν συνοδεύεται!
Και η έρευνα καταλήγει στο γεγονός ότι υπάρχει εξήγηση γιατί πολλά ζευγάρια τσακώνονται όταν βγαίνουν μαζί για ψώνια. Διότι ο καθένας ακολουθεί διαφορετική οπτική γωνία και στρατηγική. Και εκεί επέρχεται η σύγκρουση. Στα ψιλά γράμματα της έρευνας υπάρχει η διευκρίνιση ότι αυτές οι διαφορετικές συμπεριφορές ανάμεσα στα δύο φύλα δεν είναι γενετικά καθορισμένες και δεν ισχύουν κατ' ανάγκην για τον καθένα, αλλά ισχύουν ως μια γενική τάση στα δύο φύλα.
Χριστούγεννα είναι, καιρός για ψώνια είναι. Μόνοι ή με παρέα; Με άλλα λόγια, θέλετε να μαλώσετε ή όχι;
Εσείς αποφασίζετε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου