ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 31/12/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ  31/12/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Μπήκε κλείνοντας με δύναμη την πόρτα.

Στάθηκε βλοσυρή και το διαπεραστικό της βλέμμα ήταν απαγορευτικό για οποιαδήποτε αντίδραση. Κανείς δεν τόλμησε ούτε καν να ευχηθεί χρόνια πολλά, έστω μια καλή χρονιά.

- Μην τολμήσει κανείς. Δεν θέλω να ακούσω ευχές! Τέρμα τα χρόνια πολλά. Τέρμα οι καλές χρονιές! Τι θα γίνει; Θα έχω χρόνια πολλά επειδή θα μου τα ευχηθείτε; Άσε που τώρα τελευταία μαζί με τα χρόνια πολλά έχετε βάλει και το καλά! Δεν θέλω ευχές, μωρέ!... Τζάμπα ευγένειες! Τόσα χρόνια έχω φάει κατακούτελα τόσες ευχές για χρόνια πολλά και ...τί κατάλαβα; Χρόνια πολλά!... Από πού και ως πού; Καλή χρονιά...! Από πού και ως πού...; Από πότε έχω να δω ...καλή χρονιά; Μόνο μια μέρα κρατάει η ευχή... αφού τα πάντα είναι κλειστά. Δεν λειτουργεί τίποτα! Άρα τόσο μόνο κρατάει η ευχή. Πες καλή πρωτοχρονιά για να είμαστε πάτσι!  Μια ευχή για την ημέρα... Πότε κράτησαν ολόκληρη χρονιά οι ευχές; Για δες πίσω! Πόσες χρονιές έσβησαν ...δαφνοστεφανωμένες στην πλημμυρίδα των ευχών και των προσδοκιών. Αμέτρητες! Χιλιάδες! Άλλαξε τίποτα; Απολύτως τίποτα! Πόσα Χριστούγεννα πέρασαν κουβαλώντας το ξεφτισμένο πνεύμα τους να προσπαθούν να φαίνονται γυαλιστερά κάτω από τα πολύχρωμα χρώματα μιας εφήμερης ψευδαίσθησης; Και πάλι χιλιάδες! Άλλαξε τίποτα; Έμεινε η ψευδαίσθηση μιας παταγώδους αποτυχίας μεταξύ ατελείωτων ωρών ποδαρόδρομου και της γαργαλιστικής γεύσης ...γκουρμέ εδεσμάτων. Η Καλή Χρονιά ζει μόνο κανά δυο εικοσιτετράωρα και στο μέλλον προβλέπεται να μπορεί να ανασαίνει ελάχιστες ώρες.

Κοιταχτήκαμε όλοι στα μάτια με απορημένα βλέμματα. Κάτι έχει πάθει η θειά μας η Αμερσούδα. Κάτι πρέπει να έγινε. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Αλλά αυτή συνέχισε απτόητη.

- Το υπέροχο πνεύμα των Χριστουγέννων είναι εξαφανισμένο. Προφανώς έπεσε θύμα απαγωγής. Κανείς δεν ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι έχει χαθεί. Δεν μας λείπει; Μας ήταν άχρηστο; Και αν ναι, για ποιό λόγο το διατηρούσαμε; Επειδή επιβίωνε μόνο για λίγες μέρες και μας βόλευε τις υπόλοιπες τριακόσιες τόσες μέρες; Ήταν πανάκριβο, προφανώς, για να το συντηρήσουμε τις υπόλοιπες. Μήπως έτσι θα ήταν ...καλή χρονιά η κάθε χρονιά; Για να μπορέσουν και οι ευχές να εκπληρωθούν... Αλλά τώρα είναι πλέον αργά...Το πνεύμα των Χριστουγέννων ανέβηκε στο έλκηθρο του Άι - Βασίλη και δεν πρόκειται να επιστρέψει. Ανέβηκε κρυφά ένα βράδυ χωρίς κανείς να το αντιληφθεί και χάθηκε στους πέντε ανέμους... Το πήρε κανείς είδηση ότι έγινε έτσι; Κανείς! Γιατί κανείς δεν ενδιαφερόταν! Να δείτε που σε λίγο καιρό το ίδιο θα κάνει και ο Άι - Βασίλης. Δεν θα ξανάρθει... Γιατί κανείς δεν τον χρειάζεται πλέον... Ούτε καν τα μικρά παιδιά..! Αυτό θα γίνει... Ναι, αυτό θα γίνει..! Και θα είναι πλέον αργά...

Δεν είπε τίποτα άλλο. Κανείς δεν μίλησε. Δεν μπορούσε. Έπιασε το πόμολο της πόρτας και την άνοιξε. Γύρισε και μας κοίταξε. Στο αφράτο μάγουλό της δεν μπορούσε να κρυφτεί ένα πικρό της δάκρυ. Ήταν το μόνο που γυάλιζε αληθινά!