ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 20/04/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ  20/04/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Αποδείχτηκε ότι ζούσαμε λάθος ζωή!

Χρόνια τώρα ακολουθούσαμε λανθασμένο καθημερινό βίο. Ξοδεύαμε περισσότερα από ό,τι κερδίζαμε. Τεντώσαμε περισσότερο από ό,τι έπαιρνε το σεντόνι και το κάναμε χίλια κομμάτια. Και τώρα, άντε να κοιμηθείς χωρίς σεντόνι, ούτε καν ...ένα τσίτι. Λιώσανε τα μεταξωτά.

Χρήματα δεξιά και αριστερά απλόχερα. Όλοι έκαναν αρπαχτές. Από παντού. Με κάθε τρόπο. Με καθαρή συνείδηση. Διότι, σιγά που θα καεί και το παλιάμπελο αν βάλω το δάχτυλο στο μέλι. Σε κάθε βάζο μέλι. Το πολύ πολύ να ανεβεί λίγο το σάκχαρο! Το θέμα είναι εγώ να βγω κερδισμένος και θα τα βολέψουμε.

Διότι τόσα χρόνια το εγώ κυριαρχούσε. Το εγώ αντί το εμείς. Και συνεχίζει να υπάρχει και να βασιλεύει. Και να διαιωνίζει το είδος προς άρσιν πάσης παρεξηγήσεως. Διότι αδυνατούμε ακόμα και τώρα να δούμε ότι πρέπει να αλλάξουμε ζωή και να επιστρέψουμε. Διότι χωρίς επιστροφή δεν έχει επανεκκίνηση. Συνέχεια βήματα σημειωτόν μέχρι τελικής αποκαθήλωσης.

Απατηλές υποσχέσεις ο μηχανισμός στήριξης και ο δανεισμός αν απομείνουμε μέχρι εκεί. Χρειάζεται δουλειά και ο νεοέλληνας είτε δεν το έχει συνειδητοποιήσει είτε δεν θέλει να συμπράξει με αυτή την ιδέα. Νοσταλγός των παλιών καλών εποχών θέλει, αφού δεν μπορεί να ζήσει στην πράξη το όνειρό του, να απολαμβάνει τις νυχτερινές διαδρομές των ονείρων του και ας είναι φαντάσματα.

Η ιδέα του νεόπτωχου φαίνεται να είναι μακρινή και δεν την θέλει στην σκέψη του. Αλλά έτσι είναι. Διότι κυκλοφορούσαμε με μυωπικά μάτια αγκαλιάζοντας κάθε τι που ευχαριστούσε τις υπόγειες ονειρώξεις ενός ερασιτεχνικού ευδαιμονισμού. Και αποδειχτήκαμε κακοί επαγγελματίες. Σειρά μας να πληρώσουμε και να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Διότι δεν θέλαμε να δούμε ξεκάθαρα ότι οι πελατειακές σχέσεις που προσπαθούσαμε να εδραιώσουμε ξέφευγαν από τις υπαρκτές δυνατότητες. Και εφορμούσαμε στα ενδότερα. Και καταπνίγαμε ό,τι βρισκόταν μπροστά μας.

Οι νεόπλουτοι κωφεύουν και ...μεταναστεύουν τα ρευστά τους σε άλλες μακρινές πολιτείες. Επενδύσεις ακινήτων και κρυφές καταθέσεις σε εξωτικές πολιτείες. Μέχρι να σταματήσει ο χάρος να είναι παγανιά. Μέχρις ότου παύσει να υπάρχει κίνδυνος. Το ταμείο αλληλεγγύης αδυνατεί να εκπληρώσει έστω και έμμεσα τη δραστηριοποίηση μιας απολεσθείσας ευθιξίας.

Εδώ και δεκαετίες το όνειρο παραμένει μια φαιδρά προσμονή!