ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ   20/06/2008

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Βρισκόμαστε ήδη εν πλήρει συγχίσει!

Αγναντεύουμε μεσοπέλαγα στο βάθος του ορίζοντα και αδυνατούμε να κατανοήσουμε τις συντεταγμένες που θέλουν να μας οδηγήσουν σε μια πορεία χωρίς τέλος στο χρόνο. Αυτές θέλουν, εμείς δεν θέλουμε!

Τα δυο εξαφανισμένα αδέλφια από την Ορεστιάδα είναι πλέον παρελθόν. Αντικρίσαμε τη ζωή τους, τη ζωή της οικογένειάς τους και τον περίγυρό τους. Υπάρχει παντού, σε κάθε γωνιά, ένας μικρόκοσμος που ακούει στις δικές του απαιτήσεις και στα δικά του πιστεύω για τη ζωή. Μια ζωή, που είναι πολλές ζωές, που κρύβεται καλά κρυμμένη πίσω από το δικό της ψηλό τοίχο και βγαίνει στο φως όταν η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Τότε όταν πλέον είναι αργά.

Οι μικρές αναλαμπές προσέγγισης στο θέμα είναι πλέον θεραπεία της νόσου με απλή παρακεταμόλη. Ούτε καν ενισχυμένη. Και οι πρώτες βοήθειες φυσιολογικά θα πέσουν στο κενό.      

Η κοινωνική πρόνοια είτε κρατική είτε ιδιωτική ακουμπά στο θέμα αργότερα. Η πρόληψη αδυνατεί να υπερτερήσει της θεραπείας. Η θεραπεία όμως απαιτεί ...πλήρη σύγχρονο εξοπλισμό που και αυτός είναι ανήμπορος για την αντιμετώπιση πληθώρας ...έκτακτων περιστατικών.

Η συμμετοχή σε ένα κομ-ιλ-φο δικαίωμα συγγενικής ύπαρξης απουσιάζει και υποκρύπτεται από την αφηρημένη υποκρισία κλεμμένου χρόνου από άλλες διαδικασίες.  

Επείγει το μέγα πρόβλημα του αυτοπροσδιορισμού ...του επωνύμου! Η ευαισθησία αγγίζει τον έναστρο ουρανό της γυναικείας χειραφέτησης που είναι έμπλεη άκρατου ενθουσιασμού για τις κατακτήσεις της. Ο καθένας το επώνυμό του. Δύο ...ξένοι στην ίδια πόλη! Και όχι μόνο.

Και τι θα γίνει σε περίπτωση διαζυγίου; Επιστρέφουμε στο όνομα του πατρίου εδάφους; Διότι ένας γάμος σήμερα, ίσως, ξεκινάει έχοντας στόχο το διαζύγιο!

Είμαστε ένας λαός των άκρων! Οι εξτρεμιστικές τάσεις μας αναδεύονται περίτεχνα σε ένα συνονθύλευμα ευκαιριακής συγκίνησης για την αγωνία μιας διπλανής ζωής και της κατάκτησης ενός απρόβλεπτου πολέμου μιας εικονικής πραγματικότητας!

Η ουσία του θέματος χάνεται στην έναρξη της πορείας.

Ας θρηνήσουμε για την απώλεια των δύο αδελφών ανεξαρτήτως επωνύμου!

Δεν πρέπει να το ξεχάσουμε κι αυτό!