ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ  02/11/2009

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Α...! Όλα κι όλα, μην τα θέλουμε όλα δικά μας!

Δηλαδή από τα ξαφνικά να φέρουμε τα πάνω κάτω δεν γίνεται! Νισάφι πια! Τι να πρωτοκάνει αυτός ο τόπος; Να ξεδιαλύνει τη χαμένη του ταυτότητα; Να μπορέσει να ξεπεράσει τις δύσκολες μέρες του; Να ορθοποδήσει; Τι να πρωτοκάνει; Να ξέρουμε τι λέμε, κιόλας!

Ακόμα δεν κλείσαμε ούτε καν εκατό χρόνια από τότε που αποκτήσαμε τίτλους ιδιοκτησίας. Να ξεχάσουμε τις παράγκες που καταφέραμε και τις κάναμε μονοκατοικίες και δυστυχώς καταλήξαμε στις πολυκατοικίες; Να καταφέρουμε να μιλάμε σωστά; Να αποτινάξουμε από πάνω μας τη σκόνη ενός σκοτεινού παρελθόντος; Τι να πρωτοκαταφέρουμε πια μέσα σ’ αυτά τα εκατό χρόνια; Διότι και από πριν δεν είχαμε και την καλύτερη τύχη. Μια χώρα να άγεται και να φέρεται τρεκλίζοντας μη ξέροντας που να σταθεί!

Και τώρα, σου λέει, μας λείπει!

Ποια;

Η συμμετοχή μας σε προγράμματα δια βίου μάθησης!  Τρίτοι από το τέλος! Καλά είναι. Τουλάχιστον δεν είμαστε ...ανάποδοι πρωταθλητές. Πρώτοι, λαμπεροί και ...φωνασκούντες κάτι χώρες από το μακρινό βορρά. Η Σουηδία, η Δανία, η Βρετανία και η Φινλανδία βρίσκονται στις τέσσερις πρώτες θέσεις της σχετικής κατάταξης σε προγράμματα δια βίου μάθησης! Και τι να κάνουμε δηλαδή; Πρέπει να τους φτάσουμε;

Είναι καλό αυτό δηλαδή, ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι και οι άλλοι; Συγκρινόμενοι, αυτοί βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα από μας; Άρα, πρέπει να σπουδάζω συνέχεια μέχρι τα βαθιά γεράματα. Άντε, μέχρι να βγω στη σύνταξη! Πότε όμως; Όταν κάνω δυο δουλειές για να τα βγάλω πέρα; Άσε που άμα ανοίξει ο καιρός, κατά άνοιξη μεριά, ποιος έχει όρεξη για βιβλία και μολύβια; Το μυαλό πετάει σε ακροθαλασσιές! Δεν έχουμε εδώ ούτε μόνιμες συννεφιές, ούτε κλείδωμα από νωρίς στο σπίτι.

Αν το καλοσκεφτείς κάτι άλλο υποκρύπτεται πίσω από όλη αυτή τη φασαρία. Συνωμοτεί το σύμπαν για την εκ θεμελίων αλλαγή νοοτροπίας του Έλληνα. Για  σκεφτείτε πώς κάνουν σαν παλαβοί όταν καταφθάνουν οι ορδές των τουριστών από τις βόρειες χώρες!

Με το ζόρι τους τραβάς από τον ήλιο μην πάθουν το λιγότερο τίποτα εγκαύματα και αυτοί εκεί. Βρε, καλέ μου, βρε χρυσέ μου... Τίποτα! Σαν δύστροπα γαϊδούρια. Κολλημένοι στην άμμο.  Νομίζουν ότι θέλουμε να τους γυρίσουμε από την άλλη πλευρά για να ...ψηθούν ομοιόμορφα.  

Δεν βρέθηκε κανείς να τους πει ότι όταν αυτοί μελετούσαν, εμείς κρατούσαμε ...τα μπόσικα για να κοιμούνται ήσυχοι από τους πολιτισμένους εξ ανατολών! Και δεν έχουν σκεφτεί ότι σε λιγότερο από εκατό χρόνια η Ελλάδα από το τίποτα έχει κάνει άλματα!

Ας είναι...

Οι ανιδιοτελείς ιστορικοί του μέλλοντος θα τα βρουν!

Μέχρι τότε ...άσπρο πάτο!