ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ   22/09/2008

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Είδε το φως, τις προάλλες, στις εφημερίδες ένα κείμενο με τίτλο : γιατί δεν δίνουν τα δημόσια σχολεία το Λόουερ!

Περίπλοκο και παράλογο το ερώτημα και η απορία!

Η ξένη γλώσσα είναι σκοπός και ιδανικό επιβίωσης για τον νεοέλληνα. Καλώς ή κακώς υπάρχουν τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών που ασχολούνται με αυτή την ...εμμονή των χιλιάδων μαθητών της ελληνικής επικράτειας.

Η απορία θα μπορούσε να διατυπωθεί διαφορετικά. Τι γίνεται με την προσφορά και τη ζήτηση του επαγγέλματος της διδασκαλίας της ξένης γλώσσας; 

Ποιοι είναι αυτοί που ασχολούνται με τη διδασκαλία της ξένης γλώσσας και πόσο ανταποκρίνεται το θέλω να μάθω με το έμαθα!

Σεπτέμβριος μήνας και ο κάθε πραγματικά σχετικός με το επάγγελμα αφουγκράζεται την αγωνία και την ένταση των γονιών για την ξενόγλωσση εκπαίδευση των παιδιών του. Από την άλλη ...καραδοκούν δεκάδες έως εκατοντάδες ...υπηρέτες για την αυξημένη προσφορά. Πάμπολλα τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών και αμέτρητοι, οι προσφέροντες την υπηρεσία της διδασκαλίας της ξένης γλώσσας κατ’ οίκον.   

Πού να στραφεί, πού να απευθυνθεί, σε ποιον να εμπιστευθεί την διδασκαλία της ξένης γλώσσας; Οι πολύχρωμες διαφημίσεις, οι τρανταχτές υποσχέσεις και η προσφορά πλουσιοπάροχων προσφορών προκαλούν τη ζάλη και τον αποπροσανατολισμό! Μέσα στη δίνη της οικονομικής ύφεσης η επιλογή γίνεται με οικονομικά κριτήρια. Απουσιάζουν η κριτική επιλογή και η βασανιστική έρευνα. Και επιβραβεύεται τελικά η ρήση ότι το φτηνό καταλήγει και ακριβό.

Και καταλήγουμε στο μήνα Σεπτέμβριο μετά από μερικά χρόνια ίσως άσκοπης εκπαίδευσης να κυνηγάμε την επίτευξη του σκοπού μας, την απόκτηση του πτυχίου. Από πού θα το πάρουμε; Δεν μας ενδιαφέρει τότε το οικονομικό κριτήριο.

Πάνε χαμένα τόσα χρόνια με την επιλογή μας ή του Κέντρου ή των  αυτοαποκαλούμενων καθηγητών κατ’ οίκον, ή της γνωστής μας που ξέρει Αγγλικά ως επί το πλείστον, ή μιας κοπελίτσας που έχει πάρει το προφίσιενσυ, ή ακόμα και το λόουερ και μη έχοντας άλλη πρόσβαση απόκτησης εισοδήματος ασχολείται με τη διδασκαλία της ξένης γλώσσας. Με ποια οργάνωση, με ποια μεθοδολογία;

Μπορούμε κάλλιστα να αναρωτηθούμε πως χιλιάδες Ελληνες, μην πούμε εκατομμύρια, μπορούν να αναγορευθούν δάσκαλοι της ελληνικής γλώσσας σύμφωνα με αυτή τη φιλοσοφία. Μπορούν κάλλιστα να διδάξουν την ελληνική γλώσσα σε αντίστοιχα αλλοδαπούς. Μπορεί να γίνει αυτό;

Γιατί προτιμούμε να αγοράζουμε από τα πολυκαταστήματα και σπάνια από τα μικρομάγαζα; Επειδή εκεί θεωρούμε ότι θα τα βρούμε όλα. Θα βρούμε ότι η τιμή του προϊόντος που θα αγοράσουμε ανταποκρίνεται και στην ποιότητά του και στις υποσχέσεις του. Αδυνατούμε όμως να εκτιμήσουμε την ίδια τιμή για την εκπαίδευση. Η κρίση μας για ένα οργανωμένο Κέντρο Ξένων Γλωσσών που η προσφορά του ανταποκρίνεται αποδεδειγμένα στις απαιτήσεις του απέχει από την αρχική επιλογή!  Και ποια είναι τα σωστά κριτήρια επιλογής; Πάμπολλα! Από το μεγαλύτερο μέχρι το μικρότερο που μπορεί να σκεφτεί κανείς. Επειδή σαφώς η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά!

Ενας μεγάλος αριθμός γονέων - αυτήν την εποχή - απογοητευμένοι από την παροχή υπηρεσιών ...καθηγητών αμφιβόλου ποιότητας - αλλά δυστυχώς μετά από χρόνια – βρίσκονται στην έρευνα για την ευτυχή κατάληξη της τελικής σοφής τους επιλογής. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Επειδή στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις! Οτιδήποτε μπορεί να καλυφθεί πίσω από ένα πολύχρωμο σελοφάν και να λαμπυρίσει σαν χρυσός κάτω από τα εκτυφλωτικά φώτα των υποσχέσεων!

Κάλιο αργά παρά ποτέ;