ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 08/03/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ  08/03/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Η Ελλάδα των Ελλήνων!

Κρύβεται αγόγγυστα πίσω από τις πυκνές φυλλωσιές ενός αναμάρτητου παράδεισου! Στενάζει προκλητικά σε μια ελευθεριότητα που ονομάζουμε δημοκρατία ελεύθερης σκέψης, βούλησης και εφαρμογής προοδευτικών ιδεών. Και αδυνατεί να αντικρίσει την πραγματικότητα πρόσωπο με πρόσωπο. Παίζει κρυφτούλι ανάμεσα στην ιστορία του παρελθόντος της και την ιστορία του σήμερα. Καμία σχέση.

Οι πολίτες της αφέθηκαν να παραπαίουν σε θάλασσες και ωκεανούς αναζητώντας μια ικανοποιητική εικόνα διαβίωσης. Και αρκετές φορές μια εικόνα εξωπραγματική. Και παρέμεινε εικόνα. Δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τα καλά φυλαγμένα όρια του πλαισίου της. Και απόμεινε εκεί. Ρημαγμένη, να προσπαθεί να αποποιηθεί μια εικόνα απαξίωσης που θέλουν να την επιβάλουν θεοί και δαίμονες!

Βρίσκεται σε εξέλιξη μια εποχή μετάλλαξης που εν αγνοία μας ή εν γνώσει μας είμαστε συμμετέχοντες. Δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές. Άνεργοι κομπάρσοι χωρίς βούληση που κληθήκαμε να επιβεβαιώσουμε τους πιθανούς υπολογισμούς μιας εξαντλητικής δίαιτας. Ο άμαχος πληθυσμός ενός μυστικού πολέμου. Ένα αποκομμένο δείγμα εξαγωγής συμπερασμάτων για την δικαίωση του συνδρόμου του τζίτζικα!

Τι από όλα αυτά; Σοφά, δεν έχουμε την παιδεία να κάνουμε την σωστή αναγνώριση για την χρησιμοποίηση του κατάλληλου αντιικού! Για έναν ιό που επικινδύνως έχει ενσωματωθεί με τα χρωμοσώματα των ατομικών μας και των φυλετικών μας κυττάρων. Διότι την σοφία μας την είχαμε δεσμεύσει για την σθεναρή αντιμετώπιση και καταπολέμηση των ιοβόλων (!) επιθέσεων μιας ανθρωπιστικής παιδείας!

Εξαντληθήκαμε στην πλουτοκρατία γνώσεων μιας μονομερούς τεχνοκρατικής αντίληψης. Απορρίψαμε την συνέχιση της εξερεύνησης μιας πολλά υποσχόμενης παιδείας ως άκρως κουραστικής για να μετατραπούμε σε τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας! Και τελικά αποξηράνθηκε! Απέμειναν τα αφυδατωμένα υπολείμματά της.

Ακολουθήσαμε με άκρατο μιμητισμό την επανάσταση της τεχνολογίας και χαθήκαμε σε αυτήν χωρίς τον απαραίτητο οδηγό. Χωρίς χάρτη ακολουθήσαμε τις λεωφόρους της ανεκπαίδευτοι και γεμίσαμε την άσφαλτο τους με ατυχήματα. Πόσο μπορούμε πια να τρέξουμε με τα αναπηρικά καροτσάκια μας;

Και δεν πρόκειται να διορθωθεί τίποτα. Διότι δεν έχουμε αντιληφθεί ότι η απαλλαγή μας από τα ορθοπαιδικά βοηθήματα χρειάζεται την πλήρη κατανόηση ενός ομαδικού πνεύματος συνεργασίας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, καιρός να εφαρμόσουμε ένα ποδοσφαιρικό πνεύμα στην ζωή μας.

Για την πλήρη αποθεραπεία μας!