ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 07/04/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ   07/04/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Η - κανονική - Εβδομάδα των Παθών τελείωσε!

Πότε ξεκινά η επόμενη; Όχι η κανονική. Η άλλη! Και πόσο θα διαρκέσει; Η άλλη εβδομάδα - κατ’ ευφημισμό - που μπορεί να διαρκέσει μήνες και ίσως χρόνια; Εβδομάδα ακούγεται καλύτερα, είναι μικρή χρονική περίοδος. Μια εβδομάδα είναι θα περάσει. Μπορεί να μπαστακωθεί περισσότερο; Επτά μέρες είναι που θα φύγουν σαν νερό. Δεν μπορούν να κάνουν αρμένικη βίζιτα! Ήρθε η Τεταρτίτσα, πάει η βδομαδίτσα! Ψυχολογικά κάθεται καλύτερα η λέξη. Εβδομάδα λες και μέχρι να την τελειώσεις φτάσαμε στην Παρασκευή. Τι μένει μετά; Το Σαββατοκύριακο. Και ως είθισται, το σαββατοκύριακο είναι ημέρες ανάπαυσης και νωχελικής τεμπελιάς. Για αυτό ο όρος εβδομάδα των παθών ακούγεται καλύτερα. Αναπτερώνει το ηθικό. Ό,τι τρικυμίες και να έρθουν, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί, τι μπορούν να κάνουν  σε μια εβδομάδα. Τι καταστροφές μπορούν να επιβάλουν; Τόσο τρομερές πια;

Για αυτό άσε να λέμε εβδομάδα των Παθών! Τι να πούμες Μήνα των Παθών; Τρίμηνο; Εξάμηνο; Έτος των παθών; Θεός φυλάξοι! Τι τρισκατάρατες ετικέτες είναι αυτές; Πού να πάμε να κρυφτούμε για να μην βλέπουμε ούτε χαραμάδα φωτός να χαρακώνει την αγωνία μας; Διότι δεν είναι μόνο η εβδομάδα σαν εβδομάδα. Θα έρθει και θα περάσει. Οι παρενέργειές της είναι που θα κατσικωθούν μόνιμα. Διότι άλλο οι παρενέργειες της μιας εβδομάδας και άλλο οι παρενέργειες μηνών και εξαμήνων. Δεν μπορεί να έχουν την ίδια ...έκταση και ...αποδοτικότητα! 

Διαφορετικά είναι να κλυδωνίζεσαι μεταξύ σπρεντς - τα μάθαμε και αυτά - αποδόσεων, τίτλων και μονάδων σαν παρενέργεια της μιας εβδομάδας και διαφορετικά σαν μόνιμη παρενέργεια από ...μονάδα εντατικής παρακολούθησης.

Διότι οι ιώσεις και οι ιοί καιροφυλακτούν στις μονάδες εντατικής παρακολούθησης. Και εκεί που είσαι καλά μπορεί να μην προλάβεις να πάρεις εξιτήριο. Καλά δεν είμαστε, διαφορετικά δεν θα υπογράφαμε να μπούμε στην εντατική. Η εντατική όμως κρύβει κινδύνους που μπορεί να αφήσουν μόνιμες καταστάσεις πολλές φορές νοσηρές και ανίατες.

Και από ό,τι φαίνεται ο κίνδυνος παραμονεύει. Αλλά οι συγγενείς δεν ενδίδουν και κωφεύουν.

Το καταστροφικό είναι ότι ακόμα και εμείς οι εξ αίματος αρνούμαστε την συμμετοχή μας στην κλήση για μετάγγιση. Συνεχίζουμε την πλήρη αφαίμαξή της!

Τι να σου κάνουν οι εξ αγχιστείας;