ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 04/03/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ     04/03/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Και τώρα τι κάνουμε; 

Να αρχίσουμε να σφυρίζουμε κλέφτικα; Να το παίξουμε αδιάφοροι και να κοιτάμε έξω από το παράθυρο για να απολαύσουμε την Άνοιξη που ήδη έφτασε και ακόμα δεν το πήραμε χαμπάρι; Τι να πρωτοκάνουμε από όλα; Τι επιλογές έχουμε; Εμ! Δεν έχουμε.

Διότι το ταμείον είναι μείον! Και πως θα το γεμίσουμε;

Αγαπημένη μας Νανά, μας συγκίνησε βεβαίως η χειρονομία σου και η ευαισθησία σου και σε ευχαριστούμε πολύ. Αλλά δυστυχώς ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Και προφανώς εσύ προσωπικά δεν φαίνεται να έχεις άμεση εμπλοκή στο πρόβλημα που ταλανίζει την πατρίδα σου. Άλλοι έχουν και ποιούν την νήσσαν, κοινώς πάπια!

Η πάπια δε, σύμφωνα με τους πρωτεργάτες της μαγειρικής τέχνης από τους οποίους έχουμε πολλούς που σταδιοδρομούν στην χώρα μας γίνεται ένα πολύ νόστιμο φαγητό και εκτιμάται ιδιαιτέρως από τους γκουρμέ της ελληνικής επικράτειας.

Αλλά δυστυχώς στις εποχές που καλούμαστε από εδώ και πέρα να διάγουμε η πάπια είναι απαγορευτικό πλέον έδεσμα. Θα προσπαθήσουμε δε να την βολέψουμε με άλλα πτηνά και αυτά σε περιορισμένες δόσεις. Θα αρκεστούμε στις συνταγές του αείμνηστου Τσελεμεντέ που δραστηριοποιήθηκε στην χώρα μας στις αρχές του περασμένου αιώνα. Δεν πειράζει. Μια αναδρομή στο παρελθόν μπορεί να μας κάνει καλό.

Το ερώτημα είναι τι θα κάνουμε με τις ατελείωτες μαγειρικές που έχουμε φορτωθεί εδώ και τόσα χρόνια και κοσμούν τις βιβλιοθήκες μας διότι υπήρχε μια πληθώρα μαγειρικών εκδόσεων. Και συγχρόνως τι θα απογίνει όλη αυτή η στρατιά των μαγείρων και μαγειρισσών που αυξήθηκε υπέρ τον δέον τα τελευταία χρόνια και ευδοκίμησε στα τηλεοπτικά παράθυρα. Θα τους βγάλουμε στην σύνταξη;

Αγαπημένη μας Νανά, θα την καταργήσουμε την γαλλική κουζίνα διότι από εδώ και πέρα φαίνεται ότι δεν μας πάει. Μας κάθεται λίγο βαριά στην τσέπη! Θα προσπαθήσουμε να τιθασεύσουμε τις γαστριμαργικές μας ανησυχίες προς όφελος όλων μας.

Αγαπημένη μας Νανά, ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρουμε και θα επιβιώσουμε. Αυτό όμως που μας έκανε να θυμώσουμε είναι ότι εδώ και καιρό νιώθουμε ότι εμείς είμαστε οι αποκλειστικοί φταίχτες για την σημερινή μας κατάσταση. Έτσι λένε...

Αγαπημένη μας Νανά, μην τους πιστεύεις, δεν φταίμε αποκλειστικά εμείς. Φταίμε και εμείς, δεν λέω, αλλά νιώθουμε ότι τιμωρούμαστε για κάτι που δεν έχουμε κάνει.  Διότι το πολύ - πολύ να έχουμε πάει μέχρι το Παρίσι και το Λονδίνο.

Ούτε στις Μπαχάμες, ούτε στην Ανδόρα, ούτε στο Λιχτενστάιν !