ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ.ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Ευλογημένη χώρα…

- Για ποια χώρα λες;

- Μα φυσικά την Ελλάδα μας!

- Ένα ευχέλαιο όμως ίσως μας χρειάζεται μπας και δούμε μια άσπρη μέρα. Και για να μην βιαστείς, δεν εννοώ μέρα χιονισμένη, που λέμε α, επιτέλους μια άσπρη μέρα! Εννοώ μια άσπρη μέρα για να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι μας. Και πώς σου ήρθε αυτό τώρα ότι η χώρα μας είναι ευλογημένη. Λίγο κουφό μου ακούγεται.

- Διότι όλα τα ευλογημένα και τα παράδοξα μόνο εδώ μπορεί να συμβούν.

- Τι θες να πεις;

- Τα βάζω κάτω και αναρωτιέμαι. Κάποιος μας παίζει άσχημο παιχνίδι για να μας κάνει τα νεύρα κανταΐφι! Μη σου πω και τιραμόλα και ολίγον από μπουγαδόσχοινο! 

- Σε βλέπω να μην σε πιάνουν τα χαπάκια σου!

- Άκου να δεις τώρα! Από τη μια είμαστε σε καλό δρόμο, μειώνεται η ανεργία, ανεβαίνουν οι καταθέσεις κατά ένα δις το μήνα που μας πέρασε, ο ΟΟΣΑ προβλέπει ανάπτυξη 2,3 για το 2018 και άλλα παρόμοια. Δηλαδή αρχίζει και κινείται κάτι; Θα πνέει άνεμος δημιουργίας;

- Τι να σου πω ρε φίλε, αλλιώς τα βλέπω εγώ, να και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, να φόροι και ρυθμίσεις και μέσα στο ’18, όλο και κάτι ανεβαίνει. Νιώθω ότι είμαι υπό διωγμόν στην ίδια μου τη χώρα. Και ακόμη χειρότερα νιώθω όταν ακούω τους δανειστές μας ικανοποιημένους  διότι σου λέει θα πέσει χρήμα στις τράπεζες, έτσι κι αλλιώς δεν τους ενδιαφέρει αν εσύ πεινάς, αν πονάς, αν, αν, ένα σωρό αν!

- Και σου λέω τώρα εγώ, τι από όλα θα γίνει; Ποιον να πιστέψεις; Τους μεν ή τους δε!

- Πάντως αυτό που ζω εγώ είναι ότι έχω κάνει το σκατό μου παξιμάδι για να πληρώνω δεξιά κι αριστερά κάθε μήνα! Θα αλλάξουν όλα αυτά; Θα μου πουν δεν θέλουμε άλλα; Πλήρωσες αρκετά! Πολύ αμφιβάλλω! Ποιο από τα δυο;

- Τι μου θύμισες τώρα!  Μα θαρρώ πως θα τα μπλέξω, απ την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω, την Κική την αγαπώ, μα μ’ αρέσει και η Κοκό!

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Καλά ρε έχουμε βαριά βιομηχανία;

- Πόσο βαριά δηλαδή;

- Βαριά!

- Βαριά, όπως λέμε να φτιάχνουμε αυτοκίνητα,  συσκευές παντός είδους… Αυτά δεν είναι βαριά βιομηχανία;

- Και άλλα πολλά! Όπλα για παράδειγμα!

- Τι; Όπλα; Φτιάχνουμε εμείς όπλα; Α πάγανε ρε από δω! Από κι ως που ρε; Εδώ πινέζες αγοράζουμε κα είναι made in China! Άκου όπλα! Από κι ως που ρε Καραμήτρο; Ακούς εκεί όπλα! Με έκανες και γέλασα! Να πεις ότι έχουμε αυξήσει τους σερβιτόρους για να επανδρώσουν ταβέρνες και ξενοδοχεία, να σου πω ναι έχεις δίκιο, Διότι εκεί θα καταλήξουμε. Μια απέραντη έκταση με σερβιτόρους να δουλεύουν στα ξενοδοχεία, στις ταβέρνες και τα εστιατόρια της ελλαδικής περιοχής. Κοινώς θα γίνουμε ένας χώρος διακοπών για τους Ευρωπαίους φραγκάτους! Χώρια που θα παρατηρηθεί και έλλειψη εμπλάστρων λόγω της αυξημένης ζήτησης εξαιτίας των πολλών επικύψεων!

- Δεν ακούς τι γίνεται; Πουλήσαμε όπλα στην Σαουδική Αραβία!

- Έλα Χριστέ και μπούκωνε! Εμείς; Στη Σαουδική Αραβία; Και που τα βρήκαμε; Τα είχαμε αγοράσει για μας; Και τα πουλήσαμε αλλού; Και μείναμε τώρα χωρίς όπλα; Και άμα μας επιτεθεί η Τουρκία τι όπλα θα έχουμε; Και πόσα πουλήσαμε; Πουλήσαμε πολλά; Έμεινε τίποτα για μας;

- Ηρέμησε ρε! Άρχισες αμέσως τις απορίες! Και εγώ τώρα το έμαθα! Ενεπλάκη λέει  και η Διεθνής Αμνηστία γιατί λέει υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ότι αυτά θα χρησιμοποιηθούν στη σύγκρουση με την Υεμένη!

- Άντε! Και εκεί έχουν πόλεμο;

- Τι λες, δεν θα χουν; Λόγω καλής γειτονίας!

- Α! Γείτονες κι αυτοί! Ε, ρε άμα δεν έχεις καλούς γειτόνους, να το βράσω το ρετιρέ!

- Και μας υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα έχει επικυρώσει τη Συνθήκη για το Εμπόριο Όπλων, με την οποία δεσμεύτηκε ότι δεν θα προβαίνει σε πώληση όπλων, όταν υπάρχει πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν για παραβιάσεις της διεθνούς νομοθεσίας.

- Άλλο πρόβλημα κι αυτό!

- Εμένα αυτό που με καίει είναι που βρήκαμε όπλα και πουλάμε; Κάνουμε δηλαδή εμπόριο όπλων; Τι ισχυριζόμαστε τάχαμ δήθεν ότι είμαστε αθώα προβατάκια και κοπτόμεθα υπέρ της ειρήνης;

-  Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες!

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Δεν ξέρω, αλλά θα το πω…

- Πες το, εκφράσου ελεύθερα…

- Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει μια μαυρίλα να αιωρείται πάνω μας…

- Μην ανησυχείς. Είναι λόγω της μαύρης Παρασκευής…

- Τι θες να πεις;

- Δεν ξέρεις για την μπλακ φράιντεη ελληνιστί μαύρη Παρασκευή;

- Κάτι πήρε το αυτί μου, αλλά δεν έδωσα σημασία. Είπα, δεν χρειάζεται κι άλλη μαυρίλα, αρκεί αυτή που έχουμε εδώ και κάτι χρόνια.

- Δεν είδες που έπεσε κόσμος και ντουνιάς σαν ακρίδες και ψώνισε, ψώνισε, ψώνισε και τελειωμό δεν είχε;

- Τονώθηκε λίγο η αγορά δηλαδή!

- Και να φανταστείς έχουμε κρίση…

- Μην το πεις! Δεν έχουν όλοι πρόβλημα με την κρίση… Μερικοί το παίζουν κιόλας!

- Ποιο παίζουν;

- Τάχαμ δήθεν ότι υποφέρουν και τα σχετικά. Υπάρχουν άλλοι που υποφέρουν, ναι δεν αντιλέγω  αλλά υπάρχουν και άλλοι που ζουν και βασιλεύουν και τον κόσμο κυριεύουν…

- Έτσι είναι…

- Βάλε αυτή τη μαυρίλα, βάλε και την άλλη…

- Ποιαν άλλη;-

- Αυτό το θανατικό που υπάρχει σχεδόν καθημερινά. Τι σχεδόν; Καθημερινά! Κάθε μέρα κάποιο έγκλημα, κάποια εγκληματική ενέργεια, νομίζεις ότι κάτι πάει στραβά, κάτι δεν είναι σωστά στημένο, κάτι αντανακλά την στυγνή πραγματικότητα που βιώνουμε! Και όλα αυτά βαραίνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα, σε ρίχνει στα τάρταρα συναισθηματικά, αποκτάς μια ψυχολογία κατάθλιψης. Τώρα τι να πω; Είναι στραβός ο γιαλός ή εμείς στραβά αρμενίζουμε;

- Ξέρεις… σε τέτοιες περιόδους, όπως αυτή που ζούμε, βγαίνουν στην επιφάνεια όλα αυτά που επιμελώς κρύβουμε μέσα μας, όλα αυτά τα κακά που απόλυτα εναρμονίζονται με την πραγματικότητα  που μας περιβάλλει. Επειδή η κρίση για να είναι ολοκληρωμένη, πρέπει όλα να είναι συμβατά μεταξύ τους. Κι έτσι δείχνει παντού το αληθινό της πρόσωπο. Κατάλαβες;

- Κατάλαβα δεν κατάλαβα, αυτά που συμβαίνουν, πραγματικά συμβαίνουν, τίποτα δεν είναι οραματικό!