Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Και τώρα;
- Είναι να το ρωτάς; Μάζεψε βαλίτσες να φύγουμε!
- Το σκέφτηκες καλά;
- Έπρεπε να το είχα αποφασίσει νωρίτερα, τώρα είναι λίγο αργά μεν, αλλά όπου φύγει φύγει, δεν κάθομαι με τίποτα.
- Δηλαδή τα παρατάς; Έτσι; Χωρίς μια μάχη; Έτσι θα τελειώσει ο πόλεμος; Παράδοση άνευ όρων;
- Δεν έχω δύναμη πια για μάχες και πολέμους. Δεν αξίζει τον κόπο! Όλα θα πάνε χαμένα! Και οι σκέψεις, και η δύναμη και η υπομονή και το συχώριο! Έξω, ρε! Οι έλληνες έξω θριαμβεύουν! Πάντα! Δεν σου λέει τίποτα αυτό; Δεν αξίζει τίποτα να κάνεις! Πόσο πια να αντέξω να παραδέχομαι συνέχεια ότι είμαι βλάκας; Μια, δυο, τρεις, τέσσερις! Νισάφι πια! Θα καταλήξω να παραδεχτώ και να το πιστεύω ότι είμαι βλάκας, ηλίθιος! Πόσο πια;
- Το πήρες απόφαση δηλαδή!
- Γιατί εσύ που θα μείνεις εδώ τι θα κερδίσεις; Καλά αυτό είναι σίγουρο. Δεν κερδίζεις τίποτα! Χάσιμο έχεις! Μισός θα μείνεις.
- Και να αφήσουμε έτσι αυτή τη χώρα; Στο έλεος των καταιγίδων και των τυφώνων;
- Άλλοι διαφεντεύουν, άλλοι κυβερνούν, άλλοι είναι μπροστάρηδες! Εγώ είμαι η τελευταία τρύπα του ζουρνά! Εδώ στην Ελλάδα! Γιατί έξω θα είναι διαφορετικά τα πράγματα! Θα λες Έλληνας και θα σε κοιτάνε στα μάτια! Θα σε θαυμάζουν! Θα καμαρώνουν που θα σε γνωρίζουν! Και εσύ θα μεγαλουργείς! Γιατί είναι αλλιώς τα πράγματα έξω! Εδώ… Τι να πω για εδώ! Τι να πω; Ξέρεις τίποτα φτιαγμένο σωστά; Τίποτα λεγόμενο σωστά; Σε κοίταξε κανείς με ειλικρίνεια στο πρόσωπο όταν σε χτυπούσε την πλάτη και σου έδινε απλόχερα το χέρι και σου υποσχόταν να σου δωρίσει το δικό του χαμόγελο; Στο χάρισε το χαμόγελο του; Να το κάνεις δικό σου για να βλέπεις κι εσύ τον ίδιο ορίζοντα με αισιοδοξία και προοπτική…
- Και μετά;
- Δεν έχει μετά, ρε φίλε! Μόνο ένα τίποτα, συνέχεια! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου