Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Μάλλον μας πέρασαν για Αλβανία!
- Και πως γίνεται αυτό; Δεν είμαστε το ίδιο! Θέλω να πω ότι άλλο Αλβανία, άλλο Ελλάδα! Τόσο αγεωγράφητοι πια;
- Το δια ταύτα άλλο δείχνει!
- Και γιατί το λες αυτό;
- Διότι πάνε να βάλουν κι άλλους φόρους! Αυξήσεις από δω, αυξήσεις από κει! Το χρήμα να ρέει άφθονο!
- Και πώς να ρέει; Υπάρχει χρήμα; Σαχάρα…, έρημος! Ξηρασία! Ούτε όαση δεν φαίνεται!
-Δεν φτάνουν σου λέει τα έσοδα! Και βαράτε αλύπητα! Θάνατος στους άπιστους! Θάνατος στη μεσαία τάξη! Εμπρός για το μεγάλο αγώνα! Μόνοι πλούσιοι και φτωχοί σε αυτή τη χώρα, που μας έκατσε στο σβέρκο!
- Και η Αλβανία που κολλάει;
- Στην Αλβανία, δεν υπάρχουν φόροι, ρε! Μέχρι τα σαράντα χιλιάρικα ευρώ, φόρος μηδέν, από τα πενήντα και μετά ρίχνουν ένα φόρο πέντε τα εκατό! Ενώ εδώ μέχρι που να τραβήξει; Δεν θα αφήσουν ούτε μητρικό γάλα, ούτε σταγόνα! Όλα για τον αγώνα της εξαφάνισης! Δόξα το Θεό έχουμε κόσμο να φέρουμε να εγκατασταθεί που θα μας πει κι ευχαριστώ! Ενώ οι Έλληνες, οι άχρηστοι, οι αχρείοι, οι πειναλέοι, οι κομπιναδόροι, ούτε μια λέξη, ούτε ένα ευχαριστώ, για τις τόσες μεταρρυθμίσεις! Δεν θέλουν το καλό τους
- Ναι, αλλά με τέτοια μέτρα και ένας μαθητής του Δημοτικού θα σου πει ότι δεν… δεν πρόκειται να έρθει ανάπτυξη. Τώρα η ανάπτυξη επισκέπτεται την Αλβανία, διότι σου λέει αυτά είναι μέτρα, εδώ θα κατσικωθώ, εδώ υπάρχει δροσερός αέρας για να ζήσω. Στην Ελλάδα δεν με σηκώνει ακόμη το κλίμα! Κατάλαβες;
- Ναι, αλλά…
- Κατάλαβα τι θέλεις να πεις. Αυτοί οι φόροι που μπήκαν εδώ, κανονικά έπρεπε να μπουν στην Αλβανία! Εκεί υπάρχει χρήμα! Δεν είναι για δω!
- Ναι, αλλά αυτοί δεν έχουν κρίση! Ούτε τρόικα! Ούτε μνημόνια!
- Το ξέρω, εμείς έχουμε μόνο αυτό το μοναδικό προνόμιο.
- Ναι, επειδή είμαστε χαρισματικοί! 

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Όλα μια χαρά, όλα νοικοκυρεμένα!
- Δώσε…
- Κοίτα να σου πω! Αυτή τη στιγμή παρέχεται μια επιλογή ιδιωτικής πρωτοβουλίας στο λαό, για να ξεχαστεί βρε ο κοσμάκης, να ξεχάσει λίγο τον πόνο του. Λίγο το έχεις, μέσα στην μαύρη σου μιζέρια, μέσα στην απόγνωσή σου να μπορείς να βοηθάς το συνάνθρωπό σου; Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
- Μεγαλείο καρδιάς! Μεγαλείο του Έλληνα!
- Καλά αυτό, είναι εκτός συναγωνισμού!
- Τι θες να πεις;
- Ρε, ξέρεις τι είναι να πεινάς εσύ και να βοηθάς τον άλλον, ένα άλλον κατατρεγμένο;
- Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις!
- Εγώ θα σου πω την μία!
- Ποια;
- Ότι αφού μπορείς και να το κάνεις, δεν έχεις και τόσο πρόβλημα όσο θες να φαίνεται, δεν πεινάς και τόσο, σ’ αρέσει να κλαίγεσαι, αλλά που θα πάει, δεν γλυτώνεις από μένα, σου την ετοιμάζω τη δουλειά…
- Τι θες να πεις;
- Με τα προβλήματα των ημεδαπών πεινόντων, τι γίνεται; Δουλεύει το σαράκι, θα έρθουν έτοιμες οι βελτιώσεις χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι και θα σου τις σερβίρουν στο πιάτο έτοιμες.
- Λες;
- Μα, αφού το θέμα είναι αλλού…, στον πανικό…, στον φόβο… , στο τι θα απογίνει…, αχ! πάλι καλά είμαστε…, να είναι καλά ο Μεγαλοδύναμος! Και ο καιρός περνά, και εμείς περνάμε καλά και ακόμη καλύτερα!
- Δεν είναι όμως έτσι, ε;
- Πώς να είναι;  Όλα αλλάζουν…, αυτά που πρέπει να αυξηθούν μειώνονται, και αυτά που πρέπει να μειωθούν αυξάνονται! Άντε βγάλε άκρη! Και με όλα αυτά θα περιμένουμε να έρθει η ανάπτυξη! Έχει καταντήσει πλέον κακόγουστο ανέκδοτο! Ήμουνα νιός και γέρασα!
- Μη το λες! Μια χαρά κρατιέσαι!
- Μέχρι πότε;
- Τι λες; Δεν θα την προλάβεις;
- Ποια να προλάβω;
- Την ανάπτυξη! Θα την προλάβεις, δεν θα την προλάβεις;
- Κοίτα να σου πω! Αν δεν την προλάβω, που βλέπω είναι το πιο λογικό, όταν έρθει να μου την φιλήσετε σταυρωτά! Και να της δώσετε την ευχή μου! Για καλή σταδιοδρομία! 

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι έλεγες τις προάλλες; Ότι ζούμε σε ένα τρελοκομείο;
- Ναι!
- Καμία σχέση! Σε ένα τρελοκομείο υπάρχει μια οργάνωση, όλα δουλεύουν ρολόι, οι ασθενείς δέχονται τις υπηρεσίες των γιατρών και των νοσοκόμων, επικρατεί μια ηρεμία, μια αγαλλίαση. Ο καθένας είναι στον κόσμο του και την απολαμβάνει τη ζωή του. Νιώθει μια ασφάλεια στον κόσμο του, δεν νιώθει απειλή από πουθενά και κανέναν!
- Κάπου θες να το πας!
- Άμα θέλω, λέει! Εκεί θέλω να το πάω!
- Δηλαδή, θες να πεις ότι…
- Και που είμαι έξω τι καταλαβαίνω; Όχι πες μου τι καταλαβαίνω; Από τη μια το μαύρο σκοτάδι, από την άλλη άλλο μαύρο σκοτάδι! Παντού σκοτάδι! Από το πρωί μέχρι το βράδυ ένα άγχος να βρεις λεφτά! Διότι χωρίς λεφτά δεν κινείται τίποτα. Και να πεις ότι έχω τίποτα πεντακοσάρικα κρυμμένα… Όλο και κάτι θα γινόταν, θα τα έβγαζα στην επιφάνεια και όλο και κάτι θα έμενε στην τσέπη… Αλλά σκοτάδι και από κει… Από την άλλη, σε λίγο θα φοβόμαστε να ξεμυτίσουμε και από το σπίτι μας… Μπας και μας βρει καμιά αδέσποτη…
- Αν φοβάσαι τις αδέσποτες, φέξε μου και γλίστρησα… Αλλού θα πέσουν οι αδέσποτες… εκεί που κάνουν πολύ θόρυβο, εκκωφαντικό!
- Που ξέρεις καμιά φορά… Μπορεί να ξεχαστεί κανένας μηχανισμός και να… στο δόξα πατρί! Πάντως ό,τι και να πεις… Από τα προεόρτια φαίνεται ότι θα ζήσουμε στιγμές αλήστου μνήμης…
- Τι μου λες!
- Όπως σε βλέπω και με βλέπεις, ή όπως δεν με βλέπεις και δεν σε βλέπω! Οι καιροί είναι πονηροί, η Ευρώπη είναι άστα να πάνε! Οι διαβουλεύσεις πάνε σύννεφο, κεκλεισμένων των θυρών, έτσι για την τιμή των όπλων, και όποιος πλειοδοτήσει τα περισσότερα βγαίνει νικητής…
- Σου ξέφυγε λίγο το θέμα νομίζω… Παρεκκλίνεις και το χάνεις…
- Μπράβο μου, καλά το πάω λοιπόν, αυτό θέλω… Να παρεκκλίνω… Θα βρω το δρόμο μου, να είσαι σίγουρος!
- Ζήτω η τρέλα, λοιπόν!

Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ζούμε ή δε ζούμε σε ένα τρελοκομείο;
- Τολμώ να συμφωνήσω μαζί σου!
- Αυτό έλειπε να είχες αντίρρηση! Το λιγότερο θα ήσουν τυφλός κουφός, μη πω και κουτσός!
- Δηλαδή πάμε καρφί για τον Άη Παντελεήμονα!
- Μόνιμοι τρόφιμοι, σου λέω!
- Από όπου να το δεις, έχουμε να τραβήξουμε πολλά ακόμη! Σα να έχω την αίσθηση ότι ακόμη δεν έχουμε δει αυτά που είναι να δούμε!
- Από πού να πιαστώ, από πού να αγναντέψω;… Κάπου άρπαξε το αυτί μου ότι βγαίνουμε από το Μνημόνιο μέχρι τον Μάιο και δεν το άντεξα,
- Μπα θα παράκουσες…
- Βρε, ναι σου λέω!
- Και τελικά; Τι έγινε;
- Έτρεξα στην Παναγιά την Γρηγορούσα και της έταξα μια λαμπάδα ίσαμε το μπόι μου να ήταν αληθινό αυτό που μάθαινα!
- Και;
- Τι και, ρε; Περίμενες να με απαντήσει η Παναγιά αμέσως; Δεν είσαι καλά μου φαίνεται. Αφού είναι μέχρι το Μάιο! Θα δείξει!
- Ρε, μήπως είναι πρωταπριλιάτικο αστείο; Θα μου πεις νωρίς είναι ακόμη αλλά δεν ξέρεις, μπορεί να ήταν πρόβα τζενεράλε! Όλα είναι πιθανά!
- Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να κυκλοφορεί τέτοια μπούρδα! Αλλά, λες να το πιστέψω; Τουλάχιστον μέχρι τον Μάιο θα έχω αλλαγμένη ψυχολογία! Όσο να πεις μια ανάσα ευχάριστης αναμονής θα μου κάνει καλό!
- Το άλλο το κουφό το έμαθες;
- Ποιο;
- Ευρωπαίος αξιωματούχος παραδέχτηκε ότι τα ελληνικά νησιά τα προετοιμάζουν να γίνουν κάτι σαν τα νησιά Έλλις, τότε που έτρεχαν οι μετανάστες, κόσμος και ντουνιάς, στο Αμέρικα!
- Αμάν την βάψαμε! Είναι καρατσεκαρισμένο;
- Όπως όλα! Τίποτα δεν ευσταθεί και όλα γίνονται!
- Πάνε τότε τα νησιά μας! Θα κλάψουν κι άλλες μανούλες!
- Αφού συνεχίζεται αθρόα η προσέλευση! Οι Τούρκοι τους ξαποστέλνουν όλους!
- Μα δε συμφώνησαν με τους Ευρωπαίους;
- Ε, και; Άλλο στα χαρτιά άλλο στην πράξη!

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Θα μας την βγουν κι από πάνω!
- Κι από πάνω και από κάτω! Από παντού μη σου πω!
- Αυτοί δεν θέλουν άλλους πρόσφυγες, δεν μπορούν, αδυνατούν ισχυρίζονται!
- Είναι δυνατόν; Τόσες χώρες και μόνο οι πλάτες της Ελλάδας μπορούν;
- Όλα είναι διπλωματικά παιχνίδια! Στη Σμύρνη τι νομίζεις είχε γίνει τότε με τον …”συνωστισμό”!
- Έ, όχι και συνωστισμός!
- Έτσι τον θέλουν μερικοί! Τα καράβια των μεγάλων και φίλτατων και εύσπλαχνων δυνάμεων που ήταν αγκυροβολημένα; Ούτε που τους κάηκε καρφάκι για το τι γινόταν λίγο πιο πέρα, χώρια που ζητούσαν και λεφτά για να τους ανεβάσουν επάνω… και μετά αν ήσουν τυχερός δεν σε ξανάριχναν στη θάλασσα! Αν ήσουν τυχερός! Γενικά ήταν ένα θέαμα διασκέδασης… για τους φίλτατούς μας! Παιχνίδια, πάντα παιχνίδια! Και οι πληβείοι απαραίτητα πιόνια, διότι χωρίς …παιχνίδια, γίνεται …παιχνίδι; Δεν γίνεται, σου λέω! Παιχνίδιαααα, σου λέω!
- Τι άλλο μπορεί να είναι; Συμφωνήσαν, εμείς αδειάζουμε τα νησιά, διότι όσο να πεις θέλουμε να δούμε και κανένα τουρίστα το καλοκαίρι, γιατί αν δεν, αλίμονο μας! Θα μας κλαίνε ως και οι ρέγκες του Ατλαντικού, μη σου πω και οι βακαλάοι, κοινώς μπακαλιάροι Νορβηγίας. Δεν θα μείνει ρέγκα για ρέγκα που να μη μας θρηνεί!
- Πες το ψέματα!
- Και από την άλλη οι Τούρκοι, μας ξαναστέλνουν κόσμο! Σίγα ρε φίλε. Γεμίσαμε, είμαστε πλήρεις, μην στέλνετε κόσμο. Όχι, σου λένε, εμείς θα σας στέλνουμε, θέλετε να μας χαλάσετε το σχέδιο; Νησιά είναι; Να μην τα γεμίσουμε με πρόσφυγες-τουρίστες; Έτσι κι αλλιώς μια κάμψη θα την έχουμε, γιατί να μας τους πάρετε εσείς; Αλλά και για να μην έχετε παράπονο πάρτε πρόσφυγες, αυτούς έχουμε, αυτούς στέλνουμε;
- Δεν βγάζεις άκρη με τίποτα! Το παιχνίδι πόσο θα συνεχίσει ουδείς γνωρίζει!
- Θα είναι μεγάλη παρτίδα! Σίγουρα θα πάρουνε το χρόνο τους!
  

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι μεγαλεία ζούμε!
- Άλλα έλεγες χτες!
- Τι θες να πεις; Με κατηγορείς για κάτι;
- Εεε!
- Αυτό σε πείραξε! Έχουν πει και ξεπεί κόσμος και ντουνιάς! Άλλα το πρωί, άλλα το βραδί! Τόσα και τόσα… Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω!
- Και δε μου λες; Ποια είναι αυτά τα μεγαλεία που ζούμε;
- Δεν τα ‘μαθες; Ήρθε η Αγγέλα!
- Έλα! Ήρθε η Μέρκελ; Πώς δεν άκουσα τίποτα;
- Όχι αυτή ρε! Η άλλη! Η όμορφη!
- Όμορφη… Αγγέλα…
- Η Αντζελίνα Τζολί ρε!
- Α! Για αυτήν λες! Και τι ήρθε να κάνει; Να μας λυπηθεί; Κανένα φράγκο έφερε;
- Αυτήν δεν έχει καμιά σχέση με την κρίση μας. Ήρθε ως πρέσβειρα καλής θελήσεως…
- Τι μου λες! Και τίνος πρέσβειρα είναι η κυρία, για να ‘χουμε καλό ρώτημα;
- Του ΟΗΕ!
- Και μη μου πεις ότι ήρθε για να λύσει το προσφυγικό;
- Ναι!
- Η Αγγέλα;
- Ναι, σου λέω!
- Και όλα αυτά ο ΟΗΕ;
- Ναι, σου λέω! Τι δεν καταλαβαίνεις;
- Το όλο σκηνικό! Και θα ελαφρυνθούν οι πρόσφυγες και μαζί με αυτούς κι εμείς επειδή ήρθε η Αντζελίνα!
- Έτσι πάει! Αφού είχε συνάντηση και με τον Αλέξη!
- Και του είπε τι να κάνει; Του έδωσε κατευθυντήριες οδηγίες; Θα λυθεί το πρόβλημα;
- Τα παραλές!
- Ρε, τι πρέσβειρες και κουραφέξαλα! Εκεί ξετυλίγουμε όλη μας την ευαισθησία και το ενδιαφέρον; Σκοτώνονται οι άνθρωποι, ξεριζώνονται, χάνουν παιδιά, σκορπίζουν οικογένειες και η διάσημη παρουσία θα γιάνει τον πόνο τους; Θα τα ξανακάνει όλα όπως ήταν πριν;
- Δεν νομίζω!
- Να, λοιπόν, η ανοησία της υποκρισίας μας!


Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ζούμε θλιβερές μέρες!
- Θλιβερότατες, θα έλεγα!
- Όλοι κρύβονται πίσω από το δαχτυλάκι τους, μερικοί σφυρίζουν κλέφτικα, άλλοι κάνουν ότι βήχουν και απομακρύνονται, - η ευγένεια γαρ! - άλλοι κοιτούν αφηρημένα το ταβάνι - ποπό κάτι αράχνες! - άλλοι σε κοιτούν στα μάτια με οίκτο και συμπόνια, τάχαμ δήθεν!
- Και το αποτέλεσμα; Μηδέν!
- Δεν υπάρχει κάποιος, κανένας που να ξέρει τι γίνεται, μπορεί μεν να ξέρει αλλά δεν είναι για ευρεία ίσως κατανάλωση, όλα άγονται και φέρονται. Ο ΟΗΕ βγήκε και έδωσε συγχαρητήρια στην Ελλάδα, μάλλον στους Έλληνες για την βοήθεια στους πρόσφυγες. Τι να πεις!
- Καταλαβαίνεις τι γίνεται δηλαδή! Δηλαδή ο ΟΗΕ τι είναι;
- Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών!
- Γιατί, εσύ βλέπεις πουθενά ενωμένα έθνη; Ο καθείς εφ’ ω ετάχθη! Του Κουτρούλη ο γάμος ένα πράγμα!
- Και το άλλο! Πρώην υπουργός της Γερμανίας κατασκήνωσε κι αυτός στην Ειδομένη και μίλησε υπέρ της Ελλάδος!
- Και;
-Όλα αυτά που γίνονται, τάχαμ δήθεν και πάλι σα να μου φαίνονται κινήσεις βιτρίνας! Να ‘χαμε να λέγαμε δηλαδή! Μαζί σας είμαστε, αλλά μέχρις εδώ! Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο! Τι να σου κάνουν οι δηλώσεις του τύπου, αφήσατε την Ελλάδα να τα βγάλει πέρα μόνη της με το προσφυγικό!
- Είναι αυτό ευρωπαϊκή ένωση;
- Εμ, δεν είναι, μόνο για τα καλά και τα συμφέροντα! Πόσα καλά λόγια έχουμε ακούσει για τη στάση μας! Μπόλικη μελάνι χύθηκε! Αλλά μέχρι εκεί! Το μπουκάλι να αδειάζει μόνο!
- Ξέρεις τι κατάλαβα;
- Τι;
- Ό,τι αν τα παθαίνουμε εμείς οι ίδιοι, τρέχουμε και δεν φτάνουμε! Αλλά άμα είναι στο γείτονα το πρόβλημα, δεν ακούμε, δεν βλέπουμε! Αλλά όταν καίγεται η αυλή του γείτονα η δικιά μας άκαυτη θα μείνει; Πόση επιλεκτική μνήμη έχουν τα πουλάκια μου!
- Τελικά στην Ιστορία όλοι μετεξεταστέοι είμαστε! Από εξάμηνο σε εξάμηνο πάμε!


Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Αυτή η ζωή πρέπει να έχει παράπλευρες παρενέργειες!
- Τι θες να πεις;
- Όσο ζεις, όσο περνάει ο καιρός νιώθεις ότι έχεις περάσει σε ένα άλλο σύμπαν και…
- Τι μου λες τώρα;
- Δεν νιώθεις ότι πατάς, μεν, στη γη, αλλά συγχρόνως περιφέρεσαι και στον αέρα;
- Όχι! Γιατί εσύ έτσι νιώθεις; Ότι πετάς δηλαδή; Πως γίνεται, ρε φίλε αυτό; Δεν στέκει!
- Και γιατί να μην στέκει; Όλα γίνονται σήμερα, μα όλα! Γιατί να μην γίνεται αυτό; Θες να αρχίσω; Όχι δεν θες! Γιατί σε βλέπω μετά να εκσφενδονίζεσαι και να μας χαιρετάς από άλλο γαλαξία! Όλα σέρνονται κι όλα πετούν!
- Για εξηγήσου!
- Θα σου πω για τα τελευταία. Ξαναχτύπησε η Ζωή και αστράφτει και βροντάει!
- Κάτι σαν Δίας ένα πράγμα;
- Πες το κι έτσι!  Και  ρωτάω εγώ τώρα! Που βρίσκεται η αλήθεια και που το ψέμα; Ποιος δουλεύει ποιον; Σου λέει από το ’14 ήταν συμφωνημένο να υπογραφεί το μνημόνιο! Και μετά τι; Αυτός που το ξέρει αλλά δεν αντιδρά; Αυτός που το ξέρει και το υποστηρίζει και δεν το υποσητρίζει; Αυτός που χάνεται και παραλοϊσμένος τριγυρνά, διακτινισμένος στο υπερπέραν μέχρι να γκρεμοτσακιστεί φαρδύς πλατύς πάνω στην υδρόγειο μεταλλασσόμενος σε αστρική σκόνη;
- Το πας αλλού το θέμα κι εγώ με τα διαστημικά δεν τα πάω καλά! Άσε που έχω και μια υψοφοβία και αντραλίζομαι, όταν βλέπω τη γη από ψηλά!
- Τελικά ποιος μας προσγειώνει και ποιος μας απογειώνει; Να πάρουμε μια απόφαση; Έστω να την πάρουμε μόνοι μας. Διότι τα ψυχοφάρμακα έχουν εκτιναχθεί στα ύψη και τρίβουν τα χέρια τους οι φαρμακοβιομήχανοι!
- Μια και το ανέφερες, πάντα ήθελα να γίνω φαρμακοβιομήχανος! Αλλά ας όψονται…
- Ρε, γύφτο, χωρίς βρακί… μου ονειρεύεσαι και φαρμακοβιομηχανίες…
- Γιατί; Είναι και αυτό μια καλή προσπάθεια προσέγγισης της σκέψης σου… Διότι αυτός ο αχταρμάς φέρνει μια αντράλα, μια σκοτοδίνη, το ύψος αρχίζει να με φτιάχνει…
- Έλα, έλα κι εσύ ψηλά … Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα, μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι!                                                                                 

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πήρε φωτιά ο κώλος μας!
- Αμάν, ρε φίλε μου, πώς τα λες έτσι;
- Και γιατί; Μαζί δεν μιλάμε; Μόνοι μας δεν είμαστε; Μας ακούει κανείς; Δεν βλέπω κανέναν άλλον!
- Ναι, δεν λέω…
- Όταν σου λέω, τότε να με πιστεύεις. Να μάθεις να λες τα πράγματα με το όνομά τους. Έτσι δεν λέει ο λαός; Γιατί να το αλλάξω εγώ;
- Γιατί το λες τώρα;
- Πάντως δεν εννοώ για το δικό μας!
- Φυσικά! Έτσι κι αλλιώς ο δικός μας έχει καεί προ πολλού. Παρανάλωμα έχει γίνει!  
- Α! Γεια σου! Τώρα αρχίζεις και με πιάνεις!
- Ποιους εννοείς;
- Όλες τις παραδουνάβιες και βαλτικές χώρες που έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά!
- Γιατί, τόσο καιρό τεμπέλιαζαν;
- Μη σου πω τον ύπνο του δικαίου! Με τη σειρά ο ένας πίσω από τον άλλο! Πήρε φωτιά ο … καλά δεν θα το ξαναπώ!  Σου λέει κλείνουν οι άλλοι τα σύνορα, γιατί να μην τα κλείσουμε κι εμείς; Άμα βρουν κλειστά τα σύνορα στα κεντρικά και αποφασίσουν να λοξοδρομήσουν και περάσουν κι από μας; Άει στα κομμάτια! Καλή είναι κι η Ελλάδα. Αφού αυτή δεν έχει πρόβλημα, ας τους χαίρεται αυτή! Εμείς θέλουμε την ησυχία μας! Μπελά στο κεφάλι μας θα βάλουμε;  Είναι που είναι δύσκολα τα πράγματα, να τα κάνουμε ακόμη πιο δύσκολα;  Όταν σιάξουν τα πράγματα τότε θα δείξουμε τον άνθρωπο που έχουμε μέσα μας! Έτσι κι αλλιώς την Ελλάδα την ξέρουμε. Έχει ακόμη στο DNA της την φιλοξενία, την φιλευσπλαχνία και τα υπόλοιπα… Είναι ψυχοπονιάρικος λαός! Ας βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα και πάμε εμείς μετά να την κλείσουμε την τρύπα. Αλλά προς το παρόν, ας σκάψουμε τάφρους και ας βάλουμε συρματοπλέγματα…
- Με άλλα λόγια, από δω περάστε παρακαλώ, από κει απαγορεύεται η είσοδος!
- Καλά κρασιά! Και έχουμε τον πόνο μας να μας βασανίζει και οι απέξω να μας παίζουν …φλιπεράκι! Διότι το έμαθες, δεν το έμαθες; Η Κύπρος και επίσημα θα βρεθεί εκτός μνημονίου.
- Τι μου λες; Τέτοια ρεζιλίκια; Άκου να δεις! Εκτός μνημονίου! Τους απέρριψαν, ε; Κρίμα.
- Τουλάχιστον εμείς τα πάμε καλά! Θα έχουμε και κάτι να είμαστε εντός!


Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Κοίτα να δεις! Κοίτα να δεις!
- Και κοιτώ και βλέπω!
- Και τι συμπέρασμα βγάζεις;
- Τι συμπέρασμα; Ότι πλέον ξεκάθαρα μας δουλεύουν ψιλό γαζί! Έχουμε και τους άλλους που ζητάν λαγούς και πετραχήλια για να κάνουν τη δουλειά τους, τη δουλειά μας; Θα σε γελάσω και δεν θέλω!
- Αυτό είναι από τα ανεκδιήγητα! Από τη μια δεν θέλουν τους πρόσφυγες, αφού έχουν κλείσει τα σύνορά τους και από την άλλη δεν θέλουν να επιστρέφουν στην Τουρκία, - διότι τους λυπούνται; - γιατί δεν τους έχουν εμπιστοσύνη ότι θα προστατεύσουν τους πρόσφυγες. Άρα που θα πάνε οι άνθρωποι; Θα εγκλωβιστούν στην Ελλάδα! Δεν πάει να καεί και το παλιάμπελο; Μας έχουν σε υπόληψη όσο αφορά στην Φιλοξενία!
- Τότε τι σόι Ευρώπη είμαστε; Οι παλαίμαχοι Έλληνες θα επαναλάβουν πάλι την Ιστορία τους; Ρε, τους έχουμε καλομάθει τους αχρείους. Γι αυτό κάνουν έτσι.
- Μη σου πω ότι βλέπουν πόσο τους συμπονάμε και σου λέει, είστε ψυχοπονιάρηδες; Μη σας χαλάσουμε το σχέδιο! Αφού βλέπουν στις τηλεοράσεις ότι κόσμος και ντουνιάς τρέχει να βοηθήσει…
- Εμείς φταίμε ρε! Πάλι δείχνουμε την καλή μας την ψυχή και πάει να την εκμεταλλευτεί ο κάθε άχρηστος! Άει στα κομμάτια από δω!
- Εγώ το βλέπω αλλιώς το πράγμα. Θες να βοηθήσεις; Βοήθα! Δεν θες; Μη βοηθάς, αλλά μην μας το παίζεις και ευαίσθητη καρδιά! Όλα τα άλλα είναι ήξεις αφίξεις! Δηλαδή εσύ με τα κλειστά τα σύνορα δεν έχεις προσφυγικό πρόβλημα; Τι σόι, μην πω καμιά άλλη λέξη και  αρωματιστούμε, ευρωπαϊκή ένωση είμαστε; Το κάθε πρόβλημα σταματάει στα εσωτερικά σύνορα;
- Ρε, εδώ η Τουρκία ζητάει 20 δις!
- Πάντα έτσι κάνει! Και πάντα βγαίνει κερδισμένη! Και τώρα πάλι κερδισμένη θα βγει! Διότι ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται.
- Ποιος είναι ο καλός ο φίλος ρε!
- Η Ευρώπη ρε!
- Η φιλία, ρε, είναι πάντα στο γόνατο! Δεν υπάρχει φίλος και σύμμαχος! Μόνο στα καλά και στα ευχάριστα!
- Και εκεί παίζεται! 

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πόσο γελοίοι μπορεί να είναι!
- Καρακάτζουλες!
- Πόσο αναίσθητοι μπορεί να είναι!
- Αναίσθητοι! Ναι!
- Γεμίσατε πρόσφυγες; Κρατήστε τους! Χάρισμά σας! Θα μου πεις πότε έδειξαν διαφορετικό πρόσωπο οι δήθεν ευρωπαίοι και η ευρωπαϊκή σημαία; Θα μου πεις το πάλαι ποτέ δεν ήμασταν Ευρώπη, ήμασταν σκόρπιες χώρες που η κάθε μια κοιτούσε τον κώλο της! Θα μου πεις τώρα τι κάνει; Γίναμε Ευρώπη, και είμαστε όλοι μαζί και …ο κασιδιάρης χώρια! Ο τελευταίος προφανώς είμαστε εμείς. Και μη σου πω ότι δεν απέχουμε και πολύ από το να πούμε …δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται!
- Ρε, να δεις που στο τέλος θα αποδειχτεί ότι όλα αυτά γίνονται…. Δηλαδή τώρα αν πω ότι φταίνε οι ξένοι, πάλι τι θα πεις; Ότι βλέπω και τώρα φαντάσματα;
- Ναι, ρε, διότι ποιος φταίει που φτάσαμε έως εδώ; Η κυρα Αγλαΐα η γειτόνισσα; Εμείς φταίμε!
- Αυτό που καταφέρνουμε εδώ και δεκαετίες, μη πω αιώνες, να είμαστε πάντα τα θύματα δεν το καταλαβαίνω! Πώς καταφέρνουμε και είμαστε πάντα τα θύματα πρέπει να το μελετήσει η επιστήμη!
- Αν σου πω ότι η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά τι θα πεις;
- Τι να σου κάνει κι η επιστήμη; Περσινά ξινά σταφύλια! Και μη μου πεις ότι κι ο Θεός μας ξέχασε…
- Πως το κατάλαβες; Αυτό θα έλεγα τώρα!
- Και εγώ ξέρεις τι θα σου απαντήσω; Συν Αθηνά και χείρα κίνει!
- Δηλαδή;
- Από μόνος του ο Θεός δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Αν είσαι ξεροκέφαλος εσύ τι να σου κάνει κι αυτός; Πόσο να σου υγράνει το μυαλό αν η ξηρασία έχει κάψει τα πάντα;
- Θες να πεις ότι είμαστε καμένο χαρτί;
- Και καμένο χαρτί και καμένη γη και ό,τι κυκλοφορεί σε καμένο!
- Αμάν βρε παιδί μου, πολύ απαισιόδοξο σε βλέπω!
- Και γιατί να μην είμαι; Αφού σου λέει, τι με νοιάζει που έχεις εσύ το προσφυγικό πρόβλημα; Το μνημόνιο είναι μνημόνιο! Παίζουμε τώρα; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά! Πρέπει να είστε υπεύθυνοι! Το ότι εμείς κλείσαμε τα σύνορα για να μην φτάσει και σε μας το πρόβλημα είναι θέμα τακτικής! Θέλουμε να δούμε και να μελετήσουμε τις αντοχές σας! Να δούμε πόσο θα αντέξετε ως …ινδικά χοιρίδια! Να δούμε αν έχετε πάθει μετάλλαξη στο πέρασμα των αιώνων! Σας έχει μείνει τίποτα από τους ένδοξους προγόνους σας;
- Ε! Άντε …γειά! Άντε …γειά!


Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016

Η Σωτηρία Παπαρσένη γράφει για το "Χιλιάδες χρώματα στα μάτια της" στο www.parents24.gr

Γράφει η Σωτηρία Παπαρσένη
Χιλιάδες χρώματα στα μάτια της…
Βασίλης Μόσχης
Θερμαϊκός, 2011
σελ.463

Γεμάτες χρώματα κι αρώματα οι μνήμες της Μυρσίνης κι εμείς συνταξιδιώτες της μέσα απ’ τις περιγραφές του Βασίλη Μόσχη.
Η Μυρσίνη χάνει μέσα στο πλήθος την οικογένειά της στην Καταστροφή της Σμύρνης. Ένα καράβι, η Αγγέλα, μια προσφυγική γειτονιά στην Αθήνα θα καθορίσουν την μοίρα και τις αποφάσεις στην μετέπειτα ζωή της. Ένας έρωτας θα’ρθει ελπιδοφόρος μα θα τη γεμίσει πληγές από εκείνες που δεν γιατρεύονται με το πέρασμα του χρόνου. Κοντά της, φύλακες-άγγελοι της, δυο γυναίκες, η Αγγέλα κι η Μάρω, πάντα έτοιμες να τη συμβουλέψουν, να της συμπαρασταθούν και να την αποκαταστήσουν σύμφωνα με την εποχή τους.
Είκοσι χρόνια μετά η σκηνή αλλάζει. Παίρνει τα χρώματα της θάλασσας και των στενών του Πόρου. Ένας νέος έρωτας γεννιέται κάτω απ’ τις φυλλωσιές και φέρνει μαζί του τις θύμησες μιας άλλης εποχής.
Στρωτός ο λόγος και ένας λυρισμός διάχυτος στις σελίδες του βιβλίου. Ταξίδι σε μια εποχή που δεν έχουμε ζήσει οι ίδιοι και καταφέρνει να αποτυπώσει ο συγγραφέας με τις γλαφυρές περιγραφές του. Οι αισθήσεις τεντωμένες αφουγκράζονται τα διλήμματα των ηρώων. Κι ενώ η Μυρσίνη κυριαρχεί στην καρδιά μας, πολλά ακόμη πρόσωπα θα μας συγκινήσουν, θα μας θυμώσουν και θα μας προσφέρουν το όνειρο μέσα απ’ τα δικά τους μάτια.
Παρελθόν- παρόν- μέλλον σε ένα υπέροχο πάντρεμα μυστικών και τελικής δικαίωσης.
http://www.parents24.gr/2191-2/

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δεν μ’ αρέσω καθόλου!
- Τι είναι πάλι αυτό; Τι δηλώσεις είναι αυτές; Γιατί δεν σ’ αρέσεις;
- Διότι είμαι ένα μάτσο χάλια!
- Εσύ, εγώ, αυτός, εκείνος κι ο άλλος! Όλος ο καλός ο κόσμος!
- Διότι βλέπεις τι γίνεται!
- Δεν βλέπω καθόλου! Αυτό που βλέπω είναι αυτό που βλέπω ή είναι κάτι που δεν βλέπω;
- Εγώ πάντως νομίζω ότι αυτό που βλέπουμε είναι κάτι που δεν βλέπουμε!
- Άρα είναι κι άλλο που δεν υπάρχει;
- Λάθος! Υπάρχει, αλλά είναι από πίσω! Πως λέμε ότι υπάρχει κι άλλο κείμενο κάτω από το κείμενο; Ότι πρέπει να σηκώσουμε το πρώτο κείμενο για να διαβάσουμε και το άλλο; Διότι πόσο πια να μπορώ να διακρίνω τι και ποιος κρύβεται πίσω από τις λέξεις; Σου λέει θέλει η υπουργός της Γερμανίας να πάει στη Μυτιλήνη και νάσου …πετιέται ο άλλος και σου λέει, α παπα, όχι δεν γίνεται. Τα νησιά είναι ειδική κατηγορία, δεν μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε.
- Δηλαδή έχουμε κεχαγιά στο κεφάλι μας!
- Αργά το κατάλαβες! Πάντα επιδιώκαμε να έχουμε κι ένα κεχαγιά στο κεφάλι μας!
- Γιατί; Μόνοι μας δεν μπορούμε; Θέλουμε να έχουμε κι αφεντικά;
- Πώς να κάνουμε διαφορετικά; Πώς να μπορούμε να αντιδράσουμε αν δεν έχουμε κάποιον πάνω από το κεφάλι μας;
- Δεν σε καταλαβαίνω!
- Ρε, όλες οι αντιδράσεις θέλουν κάποιο λόγο για να λάβουν χώρα!
- Ποια χώρα; Αλλού γίνονται;
- Δεν συνεννοούμαστε!
- Πώς να συνεννοηθούμε;
- Έχουμε κι από αυτό! Και μετά έρχονται οι …ενάρετοι και μας βάζουν σε μια σειρά. Και για το κόπο τους να μην πάρουν και μια αμοιβή; Έτσι, βρε παιδί μου, τιμής ένεκεν, όχι πολλά πράγματα! Κάτι ψιλά!
- Σαν να έχεις δίκιο!
- Πάντα έχω δίκιο! Και μετά θα δεις ότι πάντα θα φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από μας!
- Α! Μου το χαλάς τώρα! Πάλι εγώ θα φταίω;
- Δεν θα είναι η πρώτη φορά! Το αντίθετο θα ήταν περίεργο!