- Κυριακή μεσοβδόμαδα!
- Δε σε καταλαβαίνω!
- Αυτό που είπα! Έτσι δεν ήταν η πόλη χτες;
- Μέγα λάθος! Τις Κυριακές είναι ανοιχτά και τα μαγαζιά
κοινωνικής συνάθροισης!
- Τι είναι αυτά πάλι;
- Καφετέριες, καφενεία και τα συναφή! Τώρα ήταν όλα κλειστά!
Και μη σου πω… με ‘πιασε μια κατάθλιψη!
- Κατάθλιψη;
- Ναι! Αναρωτήθηκα αν αυτό ήταν μερικές σκηνές από το έργο
της Δευτέρας!
- Της Δευτέρας;
- Όχι αυτής της Δευτέρας! Μιας οποιασδήποτε Δευτέρας! Μιας
μελλοντικής Δευτέρας! Το φαντάζεσαι να γίνει αυτό πραγματικότητα; Ούτε καν θέλω
να το σκέφτομαι! Μου θύμισαν Κυριακές, δεκαετίες πριν, όταν η πόλη δεν είχε
τόσους χώρους συνάθροισης! Μια παντελή άπνοια ανθρώπινης παρουσίας! Ναι, ήταν
κάτι Κυριακές στοιχειωμένες!
- Δεν πιστεύω ρε, μην είσαι καταστροφολόγος!
- Δεν είμαι και ούτε θέλω να είμαι! Αλλά δεν βλέπεις τι
γίνεται; Από παντού… μια μέγγενη που όλο σφίγγει, σφίγγει… Βλέπεις εσύ πουθενά
καμιά δίοδο διαφυγής;
- Έτσι όπως τα λες!
- Ρε, δεν βγαίνει, δεν βγαίνει… Βαλ’ τα κάτω τα κουκιά και μέτρα
τα και ξαναμέτρα τα. Δεν βγαίνουν… Όσες φορές και να τα μετρήσεις δεν πρόκειται
να αβγατίσουν!
- Και τι κάνουμε; Από μας εξαρτάται; Άλλοι αποφασίζουν!
- Κι εννοείς ότι θα περιμένουμε σαν κοτούλες να εφαρμόσουν
τις αποφάσεις τους;
- Ήδη έχουν αποφασιστεί εδώ και καιρό!
- Καλά στερνά τότε! Οι αγρότες γιατί κατέβασαν τα τρακτέρ
τους; Οι δικηγόροι έχουν κοντά μήνα που είναι σε απεργία. Όλο και κάτι περισσότερο
θα ξέρουν από μας!
- Τι να ξέρουν;
- Ότι πάμε κατά διαόλου! Κι άμα πάμε κατά διαόλου, κλάφτα
Χαράλαμπε! Θα κλάψουν μανούλες!
- Μόνο μανούλες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου