Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Είδες τι έγινε πάλι!
- Μόνο είδα; Είδα και θαύμασα!
- Θαύμασες;
- Από την ανάποδη!
- Εγώ δεν έχω καταλάβει ένα πράμα! Τους θέλουν τους πρόσφυγες στην Ευρώπη ή δεν τους θέλουν;
- Κοίτα να σου πω! Ανοίγεις χοντρή συζήτηση τώρα…
- Μόνη της ανοίγει η συζήτηση… Και σίγουρα είναι χοντρή… διότι αν την λεπτύνεις δεν κάνεις τίποτα! Άρες μάρες κουκουνάρες! Λέμε για να βρισκόμαστε σε κουβέντα!
- Πάντως, εκ πρώτης όψεως υπάρχει μια συμπάθεια, μια κατανόηση…
- Ναι, ναι, τσάι και συμπάθεια… 
- Λες ε;
- Δεν λέω τίποτα! Ένα μόνο λέω, αν τους ήθελαν θα λειτουργούσαν διαφορετικά… Η πρώτη απορία είναι γιατί θέλουν να φτάσουν στην Ευρώπη και δεν βρίσκουν σωτηρία στην γείτονα;
- Η Ευρώπη φαντάζει διαφορετικά…
- Ας το δεχτούμε έτσι… Φτάνουν λοιπόν στα παράλια… και εφορμούν στο Αιγαίο με όλες τις δυστυχείς και απάνθρωπες παρενέργειες…
- Τι να πω;
- Μετά, ακολουθούν τον δρόμο, πιάνουν τα σύνορα τα δικά μας, χώνονται από δω, χώνονται από κει, φτάνουν σε άλλα σύνορα, ξαναφτάνουν πιο πάνω… για να φτάσουν στον παράδεισο της Γερμανίας…
- Τώρα μαθαίνω ότι θα αρχίσει πάλι να κάνει κάποιους ελέγχους…. Έφτασαν εκεί, πάνω από δέκα χιλιάδες… Και πόσοι θα χάθηκαν στη διαδρομή…
- Εδώ σε θέλω τώρα! Τι θα τους κάνεις τώρα; Λογικά θα τους βοηθήσεις αφού τους βάζεις στην αυλή σου! Αφού είναι έτσι, τότε, γιατί δεν βάζεις και μερικά καράβια να τους πάρουν από τα παράλια, να τους μεταφέρεις σαν ανθρώπους και να πάνε κι αυτοί στο καλό, να τους μοιράσεις όπως λες σε διάφορες χώρες ανά την Ευρώπη;  Τι τους αφήνεις στο έλεος του πελάγους; Να χάνονται τζάμπα και βερεσέ ανθρώπινες ψυχές;
- Κάτι είπες κι εσύ τώρα! Σιγά πους τους ενδιαφέρουν οι ανθρώπινες ψυχές! Όλα επί χάρτου είναι! Για θυμήσου και τότε; Τότε που οι δικοί μας κατατρεγμένοι πνιγόντουσαν στη θάλασσα και τα πλοία των Μεγάλων Δυνάμεων ήταν αγκυροβολημένα και απλώς παρακολουθούσαν το θέαμα;
- Ναι, και μετά θα τρέξουν να ανοικοδομήσουν τη χώρα! Κατόπιν εορτής!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου