Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Λάλησα!
- Καιρός ήταν!
- Άργησα λες;
- Μάλλον! Μη σου πω… έτσι όπως σε κοιτάω… σαν κοκόρι κάθεσαι… έτοιμο να λαλήσει…
- Έχω λαλήσει πλέον! Σε λίγο θα με βλέπεις να πιλαλάω…
- Και για πού με το καλό;
- Βρε, όπου με βγάλει…
- Και εγώ μαζί σου!
- Άντε, έλα, να έχουμε και παρέα τουλάχιστον! Διότι χαΐρι και προκοπή δεν πρόκειται να δούμε… Οι εκλογές είναι επικίνδυνη νόσος… Μη σου πω μπορεί και να τυφλωθείς…
- Είσαι υπερβολικός…
- Καθόλου, διότι μ’ αυτά που γίνονται, αυτά που βλέπω… θα μου πεις αν ήταν σε άλλη περίπτωση θα ήταν πολύ διασκεδαστικό, αλλά τώρα… με αυτή την κατάσταση… λες να πάρεις τα βουνά… όσο πιο ψηλά γίνεται… να μην ακούς και να μην βλέπεις τίποτα… μόνο ησυχία και σιωπή… διότι άλλα τους λέμε και άλλα κάνουν… μαζευτείτε, ρε, όλοι μαζί να δούμε Θεού πρόσωπο… αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα… αυτοί κάνουν τα αντίθετα… όλοι θέλουν να γίνουν αρχηγοί… όλοι να γίνουν πρόεδροι… όλοι να σώσουν την χώρα…. σώζεται όμως αυτή η ριμάδα η χώρα; Άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη… Τι να πω; Και τι να μαρτυρήσω; Διαίρει και βασίλευε… Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα… Σαν μικρά παιδιά, ρε παιδί μου! Όχι εσύ, όχι εγώ, άσε κάτω τα παιχνίδια μου… πρόσεξε τι λες…
- Καλά τα λες!
- Νομίζεις! Υπάρχουν αρκετοί ακόλουθοι αυτής της κατάστασης… Και οι υπόλοιποι εκ του μακρόθεν παρατηρούν και αναστενάζουν! Θα γίνει τίποτα; Ναι! Θα γίνει κάτι; Ναι! Κάτι να γίνει τέλος πάντων! Ναι! Γίνεται κάτι; Εσύ βλέπεις τίποτα; Όχι μην απαντήσεις! Μην βιαστείς! Ο χρόνος κυλάει αργά! Το ίδιο και εσύ! Μη βιάζεσαι! Η ζωή κυλάει αληθινά υπέροχα! Σκοτώνει τις στιγμές μας και τις μοιράζει στα μνημόσυνα μιας χαμένης αθωότητας και μιας υπερκοσμικά άτσαλης ελπίδας!
- Τι ωραία που τα λες!
- Όχι μόνο! Πρέπει να τα κάνω κιόλας!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου